Scenariusz katechezy do klasy IV –V szkoły podstawowej

TEMAT: PRAWDA BOŻEGO NARODZENIA ZAWARTA W ZWYCZAJACH

WIGILIJNYCH.

Cel ogólny: Dzielenie się radością Bożego Narodzenia i o dszukanie powiązań tradycji wigilijnych z treścią Bożego Narodzenia.

Cele szczegółowe: Uczeń:

• tworzy atmosferę wzajemnej życzliwości;

• przypomina o największym darze Bożej miłości, jakim jest przyjście Jezusa na ziemię;

• dostrzega dary duchowe;

• utrwala tradycje wigilijne;

• dzieli się opłatkiem i składa życzeń.

Metody i formy pracy: przedstawienie, śpiew kolęd, czytanie Pisma Świętego, ćwiczenia praktyczne, zabawy ruchowe.

Pomoce i środki dydaktyczne: pokład muzyczny do zabawy „Iskierka radości”; list króla Kacpra; kartki i mazaki do wpisania prezentów ; kartki z napisami do gry „Memory”; Pismo Święte; gitara; prezenty

dla wszystkich uczestników; do przedstawienia: sianko, świeca, zapałki, biały obrusek, choinka,

ozdoby, talerze, opłatki, elementy szopki z postaciami

Czynności katechety, czynności uczniów, przebieg katechezy

Metody

i formy pracy

I . Powitanie zebranych, zaproszenie do zajęcia miejsc. Wyjaśnienie celu naszego spotkania

II. Zabawa integracyjna – „Iskierka radości” (uczniowie stają w kole, w czasie trwania muzyki

przekazują sobie w sposób widoczny gestem iskierkę radości. Osoba, która ją dostała przekazuje dalej a zabawy sama zakłada ręce, by widać było, że już miała iskierkę. Zabawa trwa do wyczerpania osób w kole).

integracyjne

III. Jakie zwyczaje znam? Zabawa w „Memory”( uczniowie wymieniają znane im zwyczaje następnie

wylosowują kartki z nazwami tworząc pary. Pary siadają w kole z dala od siebie. 2 osoby wcześniej

wychodzą z sali. Ich zadaniem po powrocie jest odnalezienie par. Wskazana osoba wypowiada swoją

nazwę. Gracz wybiera do momentu wskazania par, jeśli wybierze dwie osoby różne kolejka przechodzi

na przeciwnika. Pary to: sianko, biały obrus, opłatek, choinka, prezenty, gwiazda, wigilia, żłóbek, kolęda, królowie, pasterze, aniołowie)

IV. Śpiew kolęd przy akompaniamencie gitary w trakcie całego spotkania.

V. Przygotujmy prezent Jezusowi. (wybrany uczeń odczytuje tekst listu Kacpra. Grupa zostaje śpiew kolęd podzielona na 5 grup. Zadaniem uczniów jest wypisanie na wcześniej przygotowanych kartkach darów

dla Jezusa. Warunkiem jest jednak by był to dar, którego nie można kupić w żadnym sklepie np. miłość praca z tekstem matki do swego dziecka, uśmiech szczęścia z bdb oceny itp. Kartki zawieszamy na dużej kartce

symbolizującej paczkę, i pozostawiamy w klasie, by utrwalić te treści na innych spotkaniach).

VI. Zabawa „Iskierka radości” w odwrotnej kolejności /za pierwszym razem na siedząco przekazujemy

iskierkę do osoby siedzącej obok siebie, w jedną i drugą stronę; następnie prosimy, by uczestnicy

zapamiętali, od kogo dostali iskierkę. Musi ona wrócić w odwrotnej kolejności.

VII. Przedstawienie o zwyczajach świątecznych (tekst na końcu scenariusza).

przedstawienie

VIII. Dzielenie się opłatkiem ze wszystkimi i składanie życzeń

IX. Dokończ zdanie „Lubię Boże Narodzenie, bo…” (uczniowie w kole podają sobie zwinięty łańcuch i niedokończone dokańczają zadnie).

zdanie

X. Nauka refrenu pastorałki „W grudniowe noce”. /Nauczyciel wykonuje zwrotki uczniowie śpiewają

refren/

XI. Zabawa na spostrzegawczość, „Czego brakuje w szopce?” (na oczach uczniów układa się elementy

szopki i postacie. Przez minutę wszyscy przyglądają się im. Następnie wyprasza się z klasy 1 osobę i ćwiczenia zabiera jeden element. Wracający musi zgadnąć, z jakiego miejsca zabrano element – 1pkt, i co zabrano praktyczne

– 1pkt).

XII. Ewaluacja (uczniowie przyklejają kartkę z Memory na choince w zależności od tego jak oceniają te zajęcia. Choinka jest przyklejona na ławce z taśmy papierowej. Robiona jest na oczach uczniów a oni ewaluacja próbują zgadnąć, co ten kształt znaczy. Im wyżej zawieszona kartka tym ciekawsze to były zajęcia).

XIII. Rozdanie prezentów dla wszystkich uczestników (nalepki z motywem Bożego Narodzenia).

XIV. Zakończenie zajęć, podziękowanie za udział i zaangażowanie.

podziękowanie

Opr. Małgorzata Kasperowicz

Załącznik nr 1

List Kacpra:

Drogi przyjacielu!

Poznałem niedawno sekret, jak odnaleźć nowo narodzonego Jezusa. Każdy, kto chce Go zobaczyć powinien mieć ze sobą jakiś piękny dar. Ja mam ze sobą złoto, mój towarzysz Melchior – kadzidło zaś Baltazar – mirrę. A Ty, co zamierzasz podarować Jezusowi?

Pamiętaj, że nie mając daru nie znajdziesz drogi do stajenki. Podaruj Mu coś czego nie można nigdzie kupić.

KACPER

Załącznik nr 2

Tekst przedstawienia (propozycje z Internetu):

• Chodźcie dzieci, pomożecie nam ubierać choinkę, bo już niedługo wieczór.

• (dzieci podchodzą, zakładają bombki)

• A w ogóle, to skąd się wzięła choinka w Boże Narodzenie? Przecież w Betlejem nie ma drzew iglastych. W telewizji widziałem, że są tam palmy!

• Masz rację: w Ziemi Świętej nie ma choinek, a mimo to choinka jest ściśle związana z Bożym Narodzeniem i jest jego symbolem: zauważcie, że choinkę ubieramy w dniu, w którym wspominamy pierwszych rodziców: Adama i Ewę, ich życie w raju, ale też i ich pierwszy grzech.

• Wigilia przypomina nam jednak przede wszystkim o narodzinach Jezusa w Betlejem i o tym, że przyszedł nas odkupić, czyli dać nowe życie. Choinka jest zielona mimo zimy

• I dlatego nazywana jest „drzewkiem życia” – jej zielone igły dają nam nadzieję na nowe życie. Bombki i ozdoby , jakie wieszamy na niej, to symbole Bożej łaskawości i hojności.

• A dlaczego obdarowujemy się w tym dniu prezentami? Mama mówiła, że każdy powinien przygotować wszystkim uczestnikom Wigilii choćby maleńki podarunek.

• Jaka powinna być najważniejsza cecha chrześcijanina?

• Chrześcijanin, to człowiek, który rozwija w sobie miłość!

• No właśnie. Nie muszę wam chyba przypominać, że pełnią miłości jest sam Bóg. W przeddzień, więc Jego narodzin powinniśmy bardzo konkretnie okazać sobie wzajemnie miłość.

• Miłość ma triumfować nie tylko teraz, ale w całym roku i w całym naszym życiu.

• Musimy przygotować stół wigilijny. Już wkrótce zabłyśnie pierwsza gwiazda.

• Wojtku - podaj, proszę, siano, bo najpierw musimy je rozsypać. (podając siano)

• Dlaczego taki zwyczaj? Tyle sprzątania miałyście, a teraz znów zrobi się bałagan.

• Sianko na stole wigilijnym ma nam przypominać, że Pan Jezus, gdy się narodził, złożony został do żłobu wyścielonego sianem.

• Myślę, że było Mu niewygodnie. Pamiętam, w jakim miękkim beciku leżał nasz cioteczny brat Marcin, gdy się urodził.

• Owszem, było Mu niewygodnie, ale dzięki temu stajnia betlejemska i całe ziemskie ubóstwo dostąpiły chwały nieba.

• Dlaczego na Wigilię koniecznie musi być biały obrus? Teraz przecież jest tyle kolorowych obrusów, a na białym znać wszystkie plamy i trudno jest go prać.

• Ale skąd się wzięła taka tradycja?

• Nie wiem, być może stąd, że kolor biały kojarzy się z czystością, radością, niebem... Całe stworzenie w ten dzień się raduje...

Niektórzy twierdzą, że zwierzęta w noc wigilijną mówią ludzkim głosem...

• Marcin, proszę, pomóż mi postawić nakrycia. ( podaje nakrycia)

• Czy pamiętacie o dodatkowym miejscu?

• A dlaczego w tym dniu trzeba stawiać dodatkowe nakrycie? Na stole jest i tak bardzo mało miejsca. To nieekonomiczne.

• Kochani, przypominam wam, że dzisiaj musicie być dla siebie szczególnie mili – czekamy przecież na przyjście Pana Jezusa. W

wieczór wigilijny w każdym polskim domu stawia się dodatkowe nakrycie dla niespodziewanego gościa. Nikt w ten wieczór nie powinien być sam. Powinniśmy pamiętać o naszych samotnych sąsiadach i znajomych. Ten wieczór, to czas okazywania sobie wzajemnej miłości i życzliwości.

• W ten sposób możemy wynagrodzić Panu Jezusowi to, że nie miał miejsca w gospodzie.

(Mama okłada na talerzyku opłatki)

• Skąd się wziął zwyczaj łamania opłatkiem?

• To bardzo stary zwyczaj. Sięga on początków chrześcijaństwa i wywodzi się stąd, że wtedy po każdej Eucharystii roznoszono błogosławiony chleb tym, którzy nie mogli na niej być – zwłaszcza chorym.

• A gdzie produkują opłatki? Nigdzie w sklepie ich nie spotkałem, a bardzo je lubię.

• Paweł, musisz się opanować. Opłatek ma wielkie symboliczne znaczenie i nie kupisz go w żadnym sklepie. Od dawna istnieje zwyczaj wypiekania opłatków w niektórych klasztorach. Za opłatki się nie płaci, ale daje ofiarę. I ważne jest, aby otrzymać je z parafii, do której się należy. W ten sposób w wieczór wigilijny opłatek łączy wszystkie rodziny w naszej parafii.

• Ten opłatek jest taki kruchy i taki mały. Jak Pan Jezus, który leżał w żłóbku...

• No, to mamy już wszystko gotowe.

• To na co czekamy? Siadajmy! Jestem już taki głodny, a z kuchni dochodzą takie zapachy!...

• Jeszcze nie możemy rozpocząć Wigilii. Musimy czekać na pierwszą gwiazdkę.

• Zapomniałam, dlaczego właśnie dzisiaj mamy czekać na pierwszą gwiazdkę?

• To przecież proste: gwiazda betlejemska prowadziła mędrców ze Wschodu – aż do szopy. Pastuszkowie ujrzeli mocno świecącą gwiazdę. W starożytności wierzono, że gdy rodzi się nowy człowiek – na niebie zapala się nowa gwiazda, a im znaczniejszy on ma być, tym gwiazda świeci jaśniej. Tradycja mówi, że gwiazda betlejemska świeciła najjaśniej na niebie.

• Jest! Jest gwiazda!

• Rozpoczynajmy, więc nasza Wigilię.

(zapala świecę)

• Światło Chrystusa!

WSZYSCY: Bogu niech będą dzięki!

• Czyta Ewangelię: Łk 2,1-14