Kraków, dnia 02.12.2013 r.

Wnioskodawca:

…...............................

…...............................

…...............................

Do Sejmik

Województwa Małopolskiego

(Urząd Marszałkowski)

30 – 017 Kraków

ul. Racławicka 56

W E Z W A N I E

do usunięcia naruszenia prawa

Na podstawie art. 52 § 3 oraz art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r. nr 153 poz.1270 z późn. zm.),

w związku z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. (Dz. U. 1998, Nr 9, poz. 576)

o samorządzie województwa, niniejszym wzywam do usunięcia naruszenia prawa zawartego

w uchwale Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie

określenia rodzajów paliw dopuszczonych do stosowania na obszarze Gminy Miejskiej

Kraków polegającego na bezzasadnej odmowie dopuszczenia do stosowania w celu ogrzewania

lokali lub budynków, przygotowania ciepłej wody użytkowej węgla opałowego oraz drewna (jako

wyłącznej formy opału), a tym samym na:

 naruszeniu art. 96 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska;

 naruszeniu art. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. i wyrażonej w nim zasady

demokratycznego państwa prawnego;

 naruszeniu Programu Ograniczania Niskiej Emisji dla Miasta Krakowa, przyjętego Uchwałą

nr XXI/275/11 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2011 r.

W ocenie wzywającego przedmiotowa czynność materialno-techniczna jest wadliwa, zwłaszcza

z powodów merytorycznych. W szczególności, organ administracji:

 nie uzasadnił wystarczająco przesłanek przemawiających za podjęciem takowej uchwały;

 pomimo upoważnienia ustawowego, podjął uchwałę o znaczeniu dla obszaru i ludności

o węższym zakresie, aniżeli dla tego, w którego imieniu został powołany do działania,

a dodatkowo Sejmik Województwa Małopolskiego podjął Uchwałę wbrew temu, iż emisje

wytwarzane przez gminy pozostające poza granicami administracyjnymi miasta, nadal

wywierały będą bezpośredni wpływ na jakoś powietrza w obrębie Gminy Miejskiej Kraków.

Dlatego, zastosowane rozwiązanie nie będzie miało wpływu na poprawę stanu powietrza

w mieście Krakowie.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 25 listopada 2013 r. Sejmik Województwa Małopolskiego w sprawie

określenia rodzajów paliw dopuszczonych do stosowania na obszarze Gminy Miejskiej Kraków,

w szczególności w granicach administracyjnych Gminy Miejskiej Kraków, dopuścił do używania

wyłącznie następujące rodzaje paliw do stosowania w celu ogrzewania lokali lub budynków,

przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz w kominkach

1) gaz ziemny i pozostałe węglowodory gazowe przeznaczone do celów opałowych;

2) olej opałowy i napędowy przeznaczony do celów opałowych, z wyłączeniem ciężkiego

sprzętu opałowego, doprowadzając w istocie do ograniczenia (do 2018 r.), a następnie

wyeliminowania z użycia węgla oraz drewna (jeśli jest wyłącznym środkiem opałowym)

w procesie ogrzewania domów lub lokali.

W ocenie wzywającego do usunięcia naruszenia, zastosowanie powyższego rozwiązania

doprowadzi do drastycznego uderzenia w osoby najuboższe, które nie będą w stanie na stale

korzystać z gazu ziemnego czy miejskiej sieci ciepłowniczej. Stanowi także rażące ograniczenie

praw mieszkańców Gminy Miejskiej Kraków, którzy w przeszłości zainwestowali w ekologiczne

kotły na paliwa stałe, ponosząc przy tym wydatki związane z ich instalacją oraz montażem,

a obecnie będą zobowiązani do podjęcia kolejnych działań zmierzających do zmiany systemu

ogrzewania. Odnosząc się do osobiście do swojej sytuacji, jako osoby która w przeszłości zgodnie z

przyjętym miejskim programem ograniczania niskiej emisji, ponosząc koszty z tym związane,

podjąłem się wymiany kotłów na specjalistyczne kotły, w których jedynym dopuszczalnym

rodzajem paliwa jest tzw. „ekogroszek”. Pomimo, iż od tamtej zmiany upłynęło zaledwie kilka lat,

wprowadzone zaskarżoną Uchwałą rozwiązanie ponownie narusza mój interes, wymagając ode

mnie kolejnego procesu dostosowania się do nowych wymagań prawnych, i to bez jakichkolwiek

regulacji przejściowych oraz gwarancji, iż uzyskam stosowne dofinansowanie na ten cel.

Art. 96. ustawy prawo ochrony środowiska stanowi, iż: „Sejmik województwa może,

w drodze uchwały, w celu zapobieżenia negatywnemu oddziaływaniu na środowisko lub na zabytki

określić dla terenu województwa bądź jego części rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych do

stosowania, a także sposób realizacji i kontroli tego obowiązku.” Kwestionowana niniejszym

uchwała, w istocie, dotyczy wyłącznie granic administracyjnych Gminy Miejskiej Kraków, lecz nie

uwzględnia faktu, iż duża grupa mieszkańców Miasta posiada nieruchomości, bądź budynki poza

tym obszarem, jednakże korzysta z nich czasowo, okresowo, celem uniknięcia ewentualnych

trudności bądź niedogodności związanych z ruchem turystycznym w Krakowie. Zastosowane

rozwiązanie może narazić ich na konieczność poniesienia dodatkowych kosztów związanych

z zapewnieniem opału różnego rodzaju dla kilku nieruchomości bądź zabudowań, a do takiego

stanu prowadzi właśnie Uchwała w/w treści. Co więcej, powyższe rozwiązania nie stanowią środka

do rozwiązania problemu intensywnego zanieczyszczenia powietrza w obszarze miasta Krakowa,

gdyż takowe występuje także i latem, tj. w okresie w którym, mieszkańcy nie korzystają z kotłów

oraz nie opalają ich węglem. Niezasadnym jest także regulowanie materii dotyczącej ściśle

wyodrębnionej części mieszkańców województwa, tj. Gminy Miejskiej Kraków, albowiem

postanowienia zawarte w uchwale oddziałują w sposób znacznie szerszy, dotycząc zarówno osób

niezamieszkałych na stale w Krakowie (przebywających czasowo), jak i osób mieszkających tuż

poza granicami administracyjnymi miasta.

Zgodnie z treścią art. 2 Konstytucji RP „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym

państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”. Obowiązkiem Rady

Miasta Krakowa jest zatem respektowanie tejże zasady zwłaszcza przy uchwalaniu uchwał, które

przecież stanowią akty prawa miejscowego, a więc wchodzą do porządku prawnego

obowiązującego na terenie miasta Krakowa. Ten właśnie element Uchwały – stawanie się prawem

obowiązującym powszechnie na terenie miasta Krakowa – zmusza Sejmik Województwa, czyli

organ władzy publicznej, do szczególnej dbałości o zachowanie standardów państwa prawnego.

W kontekście powyższego zauważyć należy, że niezgodne z powyższą zasadą jest brak

przewidzianego w kwestionowanej Uchwale trybu respektowania praw nabytych przez osoby, które

w niedalekiej przeszłości poczyniły duże nakłady finansowe w związku z zakupem

specjalistycznych ekologicznych kotłów, bądź surowca opałowego w postaci np. węgla w dużej

ilości z zamiarem zabezpieczenia zapasu surowca na przyszłość. W konsekwencji więc Uchwała

powoduje rażące naruszenie interesu szeregu mieszkańców, którzy w tak krótkim okresie

przejściowym nie będą w stanie bez istotnego uszczerbku finansowego, po raz kolejny, dokonać

zmiany systemu grzewczego i podstawowego surowca opałowego.

Na zakończenie, ponownie podkreślam, że Uchwała jako wymieniony w art. 94 i art. 87 ust.

1 Konstytucji RP akt prawa miejscowego powszechnie obowiązujący, nie może być uchwalana

w oderwaniu od standardów stanowienia prawa powszechnie obowiązującego tak jak ustawy czy

rozporządzenia. Treść Uchwały nie może więc w sposób rażący naruszać wskazanych powyżej

zasad Konstytucji RP, bowiem w konsekwencji takiego stanu każda czynność podjęta na podstawie

niekonstytucyjnego zapisu Uchwały również będzie wadliwa i doprowadzi do chaosu prawnego

i gospodarczego w mieście Krakowie.

Szczególne zastrzeżenia – jak już było o tym mowa - wnioskodawcy budzi fakt, że zakaz

obowiązywał będzie tylko w granicach administracyjnych miasta. W związku z tym, mieszkańcy

peryferyjnych dzielnic Krakowa, głównie z domkami jednorodzinnymi, nie będą mogli palić

węglem, ale mieszkańcy nieopodal położonych miejscowości będą już mieli taką sposobność, co

nie będzie pozostawało bez wpływu na zanieczyszczenie powietrza w granicach administracyjnych

gminy. Powyższe rozwiązanie godzi w ustawowe zasady demokratycznego państwa prawnego oraz

równości obywateli wobec prawa, dlatego nie zasługuje na aprobatę.

Kolejnym niezrozumiałym rozwiązaniem jest brak uregulowania kwestii związanych

z koniecznością dostosowania się do wymogów ustawy, tj. finansowaniem, bądź dofinansowaniem

programów wymiany kotłów, bądź nawet istnieniem takowego programu w okresie przejściowym,

tj. do 2018 r. da osób, które będą musiały dostosować się do wprowadzonych wymogów. Nie są

określone kryteria, ani jakiekolwiek progi uprawniające do uzyskania wsparcia. W ocenie

wnioskodawcy, niezrozumiałe jest także odstąpienie od zakazu palenia węglem i drewnem w

kominkach. Należy zauważyć, że – w związku z treścią kwestionowanej Uchwały - do ogrzewania

domów będzie można używać nie pieców, a właśnie kominków i istnieje uzasadniona obawa, iż

stosowne służby – wymienione w uzasadnieniu do w/w Uchwały - nie będą w stanie tego

sprawdzić. Powyższy brak konsekwencji organu podejmującego w/w uchwałę nie znajduje

uzasadnienia i może prowadzić do wystąpienia szeregu negatywnych skutków, w postaci omijania

ustanowionego prawa przez mieszkańców Krakowa.

Jednocześnie, uprzejmie proszę o szybkie rozpatrzenie sprawy z uwagi występujący interes

prawny.

Z poważaniem

….......................................................

Otrzymują:

1) Sejmik Województwa Małopolskiego (Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego)

x2

2) a/a