Metody graficzne mogą być stosowane w takich przypadkach, w których kształtu elektrod nie da się
analitycznie sformułować. Najprostsza metoda graficzna pozwala na określenie kształtu pola przy
pomocy gumki i ołówka. Rysowanie rozpoczyna się od orientacyjnego naszkicowania kilku linii
ekwipotencjalnych i linii sił pola. Kolejne dzielenie otrzymanych kwadratów krzywoliniowych
pozwala na uzyskanie wymaganej dokładności. Przy kreśleniu linii oraz przy korygowaniu ich
przebiegu należy kierować się następującymi warunkami:
−linie podziału przeprowadza się przez środek każdego obszaru,
−każdy podział musi być ortogonalny.
6. Badanie rozkładu pola metodą modelowania na papierze pół przewodzącym
Na papierze półprzewodzącym można odwzorowywać układy izolacyjne w układzie płaskim.
Rezystywność papieru półprzewodzącego wynosi zwykle 103÷104Ω/cm2. Do powierzchni papieru
przykleja się, przy pomocy kleju przewodzącego, cienkie elektrody metalowe. Kontury elektrod
można również bezpośrednio namalować
na papierze przy pomocy farby przewodzącej. Układ pomiarowy zasilany jest napięciem stałym.
Kontury elektrod i punkty jednakowego potencjału można nanieść na kartkę zwykłego papieru przy
pomocy pantograf
7. Metoda wanny elektrolityczne
Najczęściej są to układy izolacyjne o symetrii obrotowej. Wannę stanowi zbiornik nieprzewodzący
wypełniony elektrolitem o rezystywności rzędu 104Ωcm. Rodzaj elektrolitu zależy między innymi
od materiału użytych elektrod – może to być np. słaby roztwór kwasu siarkowego. Elektrody
powinny być niklowane lub srebrzone dla uniknięcia korozji. Układ pomiarowy zasilany jest
napięciem przemiennym (1 ÷2 kHz) w celu wyeliminowania zjawiska elektrolizy.
8. Modelowanie analogowe układów uwarstwionych
-m. na papierze pół przewodzącym - wykonuje się wykorzystując warstwy papieru o różnej
przewodności elektrycznej.
Najczęściej, dla odwzorowania dielektryków o różnych przenikalnościach dielektrycznych, stosuje
się podklejanie odpowiedniej liczby papierów o tej samej przewodności. Stosunek przewodności
warstw papieru powinien odpowiadać stosunkowi przenikalności dielektrycznych warstw
dielektryków w obiekcie rzeczywistym γ2/γ1= ε2/ε1
-m. wanny elektrolityczne - W przypadku wanny elektrolitycznej różne warstwy dielektryków
modelujemy przez zmian prze-wodności elektrolitu. W przypadku stosowania jednego elektrolitu,
zmianę przewodności osiąga się przez zmianę głębokości wanny uzyskiwaną np. przez profilowanie
dna wanny przy pomocy wosku. Również w tym przypadku poprawienie przepływu prądu przez
granicę warstw realizowane jest przez szpilkowanie.