Zespó³ Silvera – opis przypadku
Silver syndrome – case report
Andrzej Kochañski1, Ines Dierick2, Vincent Timmerman2, Irena Hausmanowa-Petrusewicz1
1Zespó³ Badawczo-Leczniczy Chorób Nerwowo-Miêœniowych Instytutu Medycyny Doœwiadczalnej i Klinicznej Polskiej Akademii Nauk im. M. Mossakowskiego w Warszawie 2Peripheral Neuropathy Group, VIB Department of Molecular Genetics, University of Antwerp, Belgium Neurologia i Neurochirurgia Polska 2007; 41, 6: 562–566
S t r e s z c z e n i e
A b s t r a c t
Zespó³ Silvera jest rzadk¹ chorob¹ uk³adu nerwowego, która Silver syndrome (Silver spastic paraplegia syndrome) is ³¹czy cechy paraparezy spastycznej i neuropatii obwodowej.
a rare disorder of the peripheral nervous system that U pod³o¿a tego schorzenia le¿¹ dwie mutacje w genie combines features of spastic paraparesis and peripheral BSCL2, które jak dot¹d opisano w kilku rodzinach. Zespó³
neuropathy. The underlying genetic defects are two
Silvera – zwi¹zany z mutacj¹ N88S w genie BSCL2 – ce-mutations in the BSCL2 gene which have been described in chuje szerokie spektrum objawów klinicznych. U czêœci several families. Silver syndrome – related to the N88S
chorych wspó³istnienie uszkodzenia w³ókien czuciowych mutation in the BSCL2 gene – is characterized by z deficytem ruchowym stanowi podstawê rozpoznania
a spectrum of clinical findings. The coexistence of sensory choroby Charcota-Marie’ego-Tootha (CMT). Dominacja
fiber damage and motor deficit leads to the diagnosis of objawów piramidowych w obrazie choroby sk³ania neurolo-Charcot-Marie-Tooth disease in some patients, while others gów do rozpoznania niedow³adu spastycznego. U innych are diagnosed with spastic paresis due to predominant chorych ograniczenie objawów choroby do deficytu rucho-pyramidal symptoms. If the symptoms are limited to the wego le¿y u podstaw rozpoznania dziedzicznej neuropatii motor deficit, hereditary motor neuropathy is diagnosed in ruchowej. W pracy opisano przypadek zespo³u Silvera some cases. In this report, we describe a case of the Silver w polskiej rodzinie, który zosta³ zweryfikowany badaniem syndrome in a Polish family that has been verified by genetycznym. Brak objawów piramidowych oraz nieznacz-genetic testing. Due to the lack of pyramidal symptoms and nie wyra¿one cechy uszkodzenia w³ókien czuciowych
slightly expressed sensory fiber damage (in neurographic (w badaniu neurograficznym) pozwoli³y rozpoznaæ u cho-studies), motor neuropathy type of the Silver syndrome rego zespó³ Silvera o typie neuropatii ruchowej.
with minor sensory component was diagnosed.
S³owa kluczowe: neuropatia ruchowa, gen BSCL2, zespó³
Key words: motor neuropathy, BSCL2 gene, Silver Silvera, diagnostyka molekularna.
syndrome, molecular testing.
Adres do korespondencji: doc. dr hab. n. med. Andrzej Kochañski, Zespó³ Badawczo-Leczniczy Chorób Nerwowo-Miêœniowych, Instytut Medycyny Doœwiadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego Polskiej Akademii Nauk, ul. A. Pawiñskiego 5, 02-106 Warszawa, tel./faks +48 22 658 45 01, e-mail: andko@cmdik.pan.pl.
Pracê otrzymano: 10.07.2007; przyjêto do druku: 7.12.2007
562
Neurologia i Neurochirurgia Polska 2007; 41, 6
Wstêp
rapareza spastyczna i zanik drobnych miêœni r¹k) zdia-gnozowano u 14,5% chorych. Najliczniejsz¹ grupê
W 1966 r. angielski neurolog J.R. Silver opisa³
(31,1%) stanowili chorzy z dziedziczn¹ neuropati¹ ru-dwie rodziny – K i A, w których u chorych wystêpowa-chow¹ HMN, u których zanik drobnych miêœni r¹k
³y dwa objawy osiowe, tj. parapareza spastyczna w koñ-
nie wspó³istnia³ ze spastycznoœci¹ [5].
czynach dolnych i zanik drobnych miêœni r¹k. W oby-
Druga z poznanych mutacji w zespole Silvera to
dwu rodzinach opisanych przez dr. Silvera choroba
substytucja S90L w genie BSCL2. W rodzinie, w której dziedziczy³a siê w sposób autosomalny dominuj¹cy
stwierdzono mutacjê S90L w genie BSCL2, pocz¹tek (z ojca na syna). Autor pracy zauwa¿y³ ró¿nice w obra-choroby przypada³ na wczesne dzieciñstwo (poni¿ej 5.
zie klinicznym choroby wystêpuj¹ce miêdzy ww. rodzi-roku ¿ycia). Objawem dominuj¹cym by³y znaczne za-
nami. W rodzinie A objawy choroby ogranicza³y siê burzenia chodu (chód spastyczny). Nie odnotowano
do r¹k, podczas gdy w rodzinie K zanik miêœni doty-opóŸnienia wyst¹pienia objawów zaniku miêœni stóp
czy³ równie¿ miêœni podudzi, a zanik drobnych miêœni w stosunku do zaniku drobnych miêœni r¹k. W choro-r¹k nie dotyczy³ w równym stopniu ca³ej rêki, lecz by³
bie zwi¹zanej z mutacj¹ S90L os³abienie i zanik miê-
bardziej wyra¿ony w miêœniach k³êbu kciuka i w pierw-
œni by³y przyczyn¹ unieruchomienia chorych na wóz-
szym miêœniu miêdzykostnym. W rodzinie A zanik ku inwalidzkim [6].
drobnych miêœni r¹k by³ uogólniony i równomierny,
W niniejszej pracy przedstawiono przypadek pol-
obejmowa³ równie¿ 1/3 dolnej czêœci przedramion [1].
skiej rodziny z fenotypem zespo³u Silvera, w której Pod³o¿e genetyczne zespo³u Silvera poznano
zidentyfikowano mutacjê N88S w genie BSCL2.
w 2001 r., kiedy to choroba zosta³a zmapowana
na d³ugim ramieniu chromosomu 11. pary w locus
11q12-q14 [2,3]. Warto podkreœliæ, ¿e w ujêciu histo-Opis rodziny
rycznym zespó³ Silvera jest to¿samy z dziedziczn¹ paraplegi¹ spastyczn¹ typu 17. (SPG 17) [2]. Badania
Probant (K.M.) [II:1], lat 16, z ci¹¿y 4., przebieg sprzê¿eñ genetycznych przeprowadzone w 16 rodzi-ci¹¿y prawid³owy (ryc. 1.). Poród odby³ siê si³ami na-nach (austriackich, angielskich, brazylijskiej, w³oskiej tury. Rozwój psychoruchowy przebiega³ prawid³owo.
i belgijskiej) doprowadzi³y do zawê¿enia regionu ze-Dopiero w 13. roku ¿ycia pacjent musia³ przerwaæ na-spo³u Silvera do 2,5 cM, w którym zlokalizowano gen ukê gry na gitarze (uczeñ ogniska muzycznego) z po-BSCL2. Zidentyfikowano dwie mutacje genu BSCL2
wodu os³abienia r¹k (zanik miêœni k³êbu kciuka
segreguj¹ce z zespo³em Silvera, tj. N88S i S90L.
i pierwszego miêœnia miêdzykostnego). Gdy ch³opiec
Mutacja N885 w genie BSCL2 zosta³a stwierdzona mia³ 15 lat, jego matka zauwa¿y³a pogorszenie chodu.
równie¿ w rodzinie K opisanej przez Silvera w 1996 r.
W badaniu neurologicznym w kwietniu 2006 r. stwier-
W rodzinie A wykluczono sprzê¿enie genetyczne z lo-dzono w zakresie koñczyn górnych os³abienie ruchów
cus 11q12-q14, co potwierdza trafnoœæ obserwacji (od-precyzyjnych r¹k z zanikiem miêœni k³êbu kciuka
rêbnoœæ fenotypów A i K) dr. Silvera sprzed 41 lat [4].
i pierwszego miêœnia miêdzykostnego, a w zakresie
Zmiennoœæ fenotypow¹ zespo³u Silvera, zwi¹zanego
koñczyn dolnych os³abienie si³y miêœni dystalnych.
z mutacj¹ N88S w genie BSCL2, opisano w 13-poko-Odruchy skokowe by³y os³abione.
leniowej rodzinie (90 chorych) wywodz¹cej siê z Au-
W badaniu neurograficznym stwierdzono znaczne
strii. W pracy wykazano, ¿e 20% nosicieli mutacji
obni¿enie wartoœci amplitudy odpowiedzi w³ókien ru-
N88S ma wy³¹cznie subkliniczne cechy choroby (nie-
chowych nerwu poœrodkowego (CMAP) do warto-
wielki zanik pierwszego miêœnia miêdzykostnego, spa-
œci 0,5 mV i nerwu strza³kowego do wartoœci 0,5 mV.
dek wartoœci CMAP w badaniu ENG), przy czym ca³-
Zaobserwowano bardzo nieznaczne obni¿enie wartoœci
kowity brak penetracji mutacji dotyczy 4,4% nosicieli.
amplitudy odpowiedzi w³ókien ruchowych nerwu ³ok-
A¿ u 20% chorych rozpoznano chorobê Charcota-Ma-
ciowego do wartoœci 6,8 mV. Wartoœci szybkoœci przewo-rie’ego-Tootha (CMT), ze wzglêdu na wspó³istnienie
dzenia we w³óknach ruchowych nerwu poœrodkowego
z deficytem ruchowym cech uszkodzenia w³ókien czu-
(MNCV) by³y prawid³owe, a we w³óknach ruchowych
ciowych nerwu poœrodkowego i ³ydkowego (nieznaczne
nerwu strza³kowego nieznacznie obni¿one (prawy
obni¿enie wartoœci SNAP). U 10% chorych, u których
nerw strza³kowy – 30,3 m/s, lewy nerw strza³kowy
nie stwierdzono zaniku w obrêbie drobnych miêœni r¹k,
– 38,9 m/s). Nie stwierdzono spadku wartoœci ampli-
rozpoznano paraparezê spastyczn¹. Zespó³ Silvera (pa-tudy SNAP w nerwach poœrodkowym i ³okciowym.
Neurologia i Neurochirurgia Polska 2007; 41, 6
563
Andrzej Kochañski, Ines Dierick, Vincent Timmerman, Irena Hausmanowa-Petrusewicz
?
1:1
1:2
1:3
1:4
84
II:1
II:2
II:3
II:4
II:5
II:6
II:7
II:8
II:9
II:10
1937–1996
1956
III:2
III:3
III:1
III:4
III:5
III:6
III:7
III:8
III:9
III:10
III:11
III:12
1998
1991
1992
Ryc. 1. Rodowód rodziny M. Neuropatia dziedziczy siê w sposób autosomalny (widoczne dziedziczenie z ojca na syna) dominuj¹cy. Strza³k¹ zaznaczono probanta.
Zastosowano symbole: kó³ko – kobieta, kwadrat – mê¿czyzna, symbol zaczerniony – osoba chora, symbol pusty w œrodku – osoba zdrowa, trójk¹t – poronienie samoistne. Symbol przekreœlony – osoba zmar³a. Liczby pod numerami oznaczaj¹ datê urodzenia (II:2, III:1, III:4, III:5), datê urodzenia i œmierci (II:1). Warto zaznaczyæ, ¿e z uwagi na ograniczon¹ penetracjê mutacji (N88S) w genie BSCL2 do 95% nie mo¿na wykluczyæ wyst¹pienia objawów choroby u starszej (III:1) i m³odszej (III:5) siostry probanta. Z uwagi na brak dokumentacji medycznej (dane pochodz¹ wy³¹cznie z wywiadu) trudno stwierdziæ, czy zmar³a babka probanta (I:2) chorowa³a na zespó³ Silvera
Fig. 1. Pedigree of the “M” family. Charcot-Marie-Tooth disease is inherited in an autosomal dominant trait (male-to-male transmission of the Silver syndrome is observed). Square – male, circle – female, black symbol – affected, open symbol – unaffected, triangle – spontaneous abortion, slashed symbol – deceased.
For II:2, III:1, III:4 and III:5 birth date is shown, for (II:1) also death date is indicated. As N88S mutation in the BSCL2 gene shows limited penetrance (95%), the younger sister of the proband (III:5) as well as the older sister (III:1) of the proband may develop Silver syndrome. Due to a lack of evidence the diagnosis of Silver syndrome in the grandmother of the proband (I:2) is uncertain W nerwie ³ydkowym zaobserwowano nieznaczne ob-
(ryc. 1.), z którego mo¿na wnioskowaæ o dominuj¹cym ni¿enie wartoœci SNAP (5,1μV).
autosomalnym dziedziczeniu choroby (dziedziczenie
Podobnie wartoœci SCV dla nerwów poœrodkowe-
z ojca na syna, które pozwala wykluczyæ dominuj¹cy
go, ³okciowego i ³ydkowego by³y prawid³owe. Na pod-
sposób dziedziczenia sprzê¿ony z p³ci¹). Wed³ug mat-stawie badania ENG rozpoznano polineuropatiê z do-
ki rodzeñstwo chorego – starsza siostra (lat 29) i m³od-minuj¹c¹ komponent¹ ruchow¹ typu aksonalno-de-
sza siostra (lat 15) – jest zdrowe. Z wywiadu wiadomo, mielinizacyjnego (badanie ENG wykonano w Pracow-
¿e babka probanta ze strony ojca Ÿle chodzi³a (wobec ni EMG Szpitala Wojewódzkiego nr 2 w Rzeszowie).
braku dokumentacji medycznej trudno przypisaæ bab-
Rozpoznanie u probanta oparto na stwierdzeniu
ce probanta rozpoznanie zespo³u Silvera).
znacznie obni¿onych wartoœci CMAP (nerw poœrod-
Od pacjenta pobrano krew w celu wykonania mo-
kowy, nerw strza³kowy) oraz nieznacznie obni¿onych
lekularnych badañ genetycznych. DNA genomowe
wartoœciach szybkoœci przewodzenia we w³óknach ru-
izolowano z limfocytów krwi obwodowej. Analiza se-
chowych nerwu strza³kowego.
kwencji genu BSCL2 wykaza³a istnienie heterozygo-Z wywiadu by³o wiadomo, ¿e nie¿yj¹cy (zmar³
tycznej mutacji c. 263A>G, która na poziomie bia³ka w wieku 59 lat z powodu udaru mózgu) ojciec pacjen-prowadzi do substytucji N88S w genie BSCL2.
ta mia³ zaburzenia chodu i trudnoœci z wykonywaniem czynnoœci precyzyjnych. Z powodu symetrycznego za-Omówienie
niku miêœni k³êbu kciuka w 1980 r. wykonano u niego badanie ENG, w którym stwierdzono obni¿enie war-W pracy przedstawiono przypadek ch³opca, u któ-
toœci amplitudy odpowiedzi w³ókien ruchowych nerwu
rego pierwsze objawy zespo³u Silvera (zanik miêœni
poœrodkowego i strza³kowego. Na niektórych archi-
k³êbu kciuka i pierwszego miêœnia miêdzykostnego)
walnych zdjêciach ojca probanta widaæ zanik miêœni
pojawi³y siê w po³owie 2. dekady ¿ycia. Choæ u pacjen-k³êbu kciuka (materia³ niepublikowany ze wzglêdu
ta nie stwierdzono ani objawów paraparezy spastycz-
na z³¹ jakoœæ techniczn¹ zdjêæ). Wykreœlono rodowód nej, ani wyraŸnie zaznaczonych objawów polineuropa-564
Neurologia i Neurochirurgia Polska 2007; 41, 6
Zespó³ Silvera
tii obwodowej (zeszczuplenie podudzi i przedramion, zniesienie odruchów okostnowych i g³êbokich), w badaniu neurograficznym wykazano jednak cechy uogól-
nionej neuropatii aksonalnej, ruchowej, z niewielk¹
komponent¹ czuciow¹.
Dane uzyskane z wywiadu, analiza rodowodu i ar-
chiwalnych zdjêæ ojca probanta pozwoli³y wysnuæ
przypuszczenie o rodzinnym charakterze choroby,
dziedzicz¹cej siê w sposób autosomalny dominuj¹cy
(dziedziczenie z ojca na syna).
W grupie dziedzicznych neuropatii ruchowych
zidentyfikowano jak dot¹d 7 genów [7]. Wybór genu
BSCL2 zosta³ podyktowany cechami klinicznymi neuropatii wystêpuj¹cej u ch³opca (zanik miêœni k³êbu
kciuka i pierwszego miêœnia miêdzykostnego).
W obszernym studium, obejmuj¹cym 90 chorych
nosicieli mutacji N88S w genie BSCL2, Auer-Grumbach i wsp. przyjêli podzia³ na 2 podgrupy. W obrê-
bie 1. podgrupy wyró¿nili 2 podtypy. Do 1. grupy
zaliczono chorych bezobjawowych lub sk¹poobjawo-
Ryc. 2. A) 15-letni probant (III:4) jest oty³y. Nie stwierdza siê ani zeszczu-wych, do 2. grupy chorych objawowych.
plenia przedramion, ani zeszczuplenia podudzi. B) Stopy probanta nie s¹
Podtyp drugi zosta³ w 1. grupie okreœlony jako po-
wydr¹¿one. C) Nie stwierdza siê zaniku drobnych miêœni r¹k oprócz sp³asz-staæ subkliniczna choroby, charakteryzuj¹ca siê nieczenia k³êbu kciuka
znacznie wyra¿onymi objawami klinicznymi oraz wy-
Fig. 2. A) 15-year-old proband (III:4) is obese. No wasting of the calves or forearms is visible in the proband. B) There is no pes cavus deformity in stêpowaniem zaburzeñ w badaniu neurograficznym.
the proband. C) A thenar eminence is flattened in the proband Wydaje siê, ¿e przynale¿noœæ do 2. podtypu nie ma
zwi¹zku z wiekiem chorych, gdy¿ w tej grupie znaleŸ-
li siê chorzy w szerokim przedziale wiekowym (17–84
lata) [5]. Trudno rozstrzygn¹æ, jaki przebieg przyjmie by Silvera w podgrupach. Ocena przebiegu kliniczne-neuropatia u probanta, z uwagi na m³ody wiek (15 lat) go choroby Silvera w przedstawionym przypadku bê-
i krótkie, dwuletnie trwanie choroby.
dzie mo¿liwa dopiero za kilkanaœcie lat.
Warto jednak dodaæ, ¿e w grupie chorych, u których
Zarówno u probanta, jak i u chorych opisanych przez rozpoznano paraparezê spastyczn¹, odsiebn¹ neuropatiê Auer-Grumbach i wsp. obserwowano wyraŸny spadek
ruchow¹ oraz chorobê CMT, przedzia³ wiekowy by³
wartoœci CMAP we w³óknach ruchowych nerwu po-
równie¿ bardzo szeroki, tj. 10.–77. roku ¿ycia [5].
œrodkowego i niemal¿e prawid³owe wartoœci CMAP we
W innej rodzinie (mutacja S90L w genie BSCL2) w³óknach ruchowych nerwu ³okciowego [5].
pocz¹tek choroby przypada³ na wczesne dzieciñstwo
Zmiany w badaniu neurograficznym wyprzedzaj¹
(przed 5. rokiem ¿ycia). Objawem dominuj¹cym by³a
zwykle objawy kliniczne neuropatii. Byæ mo¿e dyspro-spastycznoœæ koñczyn dolnych. U niektórych chorych
porcja miêdzy wartoœciami CMAP dla w³ókien rucho-
zanik oraz os³abienie miêœni r¹k i miêœni koñczyn dol-wych nerwu poœrodkowego i ³okciowego jest cech¹ stanych doprowadzi³y do utraty samodzielnoœci w wykony-
³¹ zespo³u Silvera, co oznacza³oby, ¿e mo¿na tê cechê waniu codziennych czynnoœci i w chodzeniu. Niektórzy braæ pod uwagê w diagnostyce ró¿nicowej.
chorzy musieli u¿ywaæ wózka inwalidzkiego [6].
Zanim opisano pierwsze mutacje w genie BSCL2
Obecnie trudno odpowiedzieæ na dwa pytania: czy
u chorych z zespo³em Silvera, wykryto szereg mutacji penetracja mutacji N88S zale¿y od wieku chorego
tego genu u chorych z bardzo rzadk¹ chorob¹ – lipo-
i/lub czasu trwania choroby oraz czy mo¿na przypo-
dystrofi¹ typu Berardinelli-Seip [8,9]. Istniej¹ dwie rz¹dkowaæ mutacjom N88S i S90L odpowiednio ³a-zasadnicze ró¿nice miêdzy mutacjami genu BSCL2
godny i ciê¿ki przebieg zespo³u Silvera?
powoduj¹cymi zespó³ Silvera i lipodystrofiê Berardi-Inne, istotne z klinicznego punktu widzenia jest
nelli-Seip. Lipodystrofia Berardinelli-Seip jest choro-pytanie o znaczenie prognostyczne klasyfikacji choro-b¹ o dziedziczeniu autosomalnym recesywnym, nato-
Neurologia i Neurochirurgia Polska 2007; 41, 6
565
Andrzej Kochañski, Ines Dierick, Vincent Timmerman, Irena Hausmanowa-Petrusewicz miast nosicielstwo mutacji w genie BSCL2 pozostaje przyj¹æ, ¿e wyciszenie patologicznego allelu genu BSCL2
bezobjawowe. Mutacje genu BSCL2 typowe dla lipo-mo¿e mieæ znaczenie terapeutyczne. Wydaje siê, ¿e
dystrofii rozsiane s¹ równomiernie po ca³ym genie,
w dobie zastosowania ma³ych interferuj¹cych cz¹steczek a mutacje powoduj¹ce zespó³ Silvera dotycz¹ tylko
RNA (siRNA) perspektywa leczenia zespo³u Silvera
dwóch kodonów (88, 90).
nie jest odleg³a.
Odpowiedzi na pytanie o brak jakiejkolwiek ³¹cz-
noœci (aspekt kliniczny) miêdzy fenotypami lipody-
Piœmiennictwo
strofii Berardinelli-Seip a zespo³em Silvera (chorób zwi¹zanych z mutacjami w jednym genie) mo¿na szu-1. Silver J.R. Familial spastic paraplegia with amyotrophy of the kaæ w odmiennym mechanizmie dzia³ania mutacji ge-hands. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1966; 29: 135-144.
nu BSCL2. Wystêpowanie skrajnie ró¿nych fenotypów 2. Patel H., Hart E., Warner T. i wsp. The Silver syndrome variant of hereditary spastic paraplegia maps to chromosome 11q12-q14, zwi¹zanych z mutacjami w obrêbie jednego genu opi-with evidence for genetic heterogeneity within this subtype.
sano w ró¿nych chorobach, których dobrym przyk³a-
Am J Hum Genet 2001; 69: 209-215.
dem s¹ laminopatie, wywo³ane mutacjami w obrêbie
3. Windpassinger C., Auer-Grumbach M., Irobi J. i wsp.
genu LMNA. Mutacje genu LMNA zwi¹zane s¹
Refinement of the “Silver syndrome locus” on chromosome z szerokim spektrum fenotypów, pocz¹wszy od choro-11q12-q14 in four families and exclusion of eight candidate by Charcota-Marie’ego-Tootha o recesywnym sposobie
genes. Hum Genet 2003; 114: 99-109.
dziedziczenia typu 2B poprzez dystrofiê Emery’ego-
4. Windpassinger Ch., Auer-Grumbach M., Irobi J. i wsp.
Heterozygous missense mutations in BSCL2 are associated
-Dreifussa II, a skoñczywszy na progerii Hutchinso-
with distal hereditary motor neuropathy and Silver syndrome.
na-Gilforda [10].
Nat Genet 2004; 36: 271-276.
W badaniach in vitro udowodniono, ¿e mutacje 5. Auer-Grumbach M., Schlotter-Weigel B., Lochmüller H.
N88S i S90L w genie BSCL2 dotycz¹ aminokwasów i wsp. Phenotypes of the N88S Berardinelli-Seip congenital podlegaj¹cych glikozylacji. Zaburzenie glikozylacji Lipodystrophy 2 mutation. Ann Neurol 2005; 57: 415-424.
bia³ka seipiny, kodowanego przez gen BSCL2, 6. Irobi J., Van den Bergh P., Merlini L. i wsp. The phenotype of skutkuje zaburzeniami fa³dowania seipiny, które pro-motor neuropathies associated with BSCL2 mutations is wadz¹ do powstania agregatów w siateczce cytopla-broader than Silver syndrome and distal HMN type V.
Brain 2004; 127: 2124-2130.
zmatycznej [4]. W lipodystrofii Berardinelli-Seip
7. Irobi J., De Jonghe P., Timmerman V. Molecular genetics of mutacje genu BSCL2 nie wydaj¹ siê wywieraæ wp³y-distal hereditary motor neuropathies Hum Mol Genet wu dominuj¹cego – negatywnego, lecz s¹ mutacjami
2004; 13: 195-202.
utraty funkcji bia³ka seipiny [11]. Tak wiêc brak se-8. Berardinelli W. An undiagnosed endocrinometabolic syndrome: ipiny w lipodystrofii i zaburzenia transportu we-report of 2 cases. J Clin Endocrinol Metab 1954; 14: 193-204.
wn¹trzkomórkowego w zespole Silvera mog¹ le¿eæ
9. Magre J., Delepine M., Khallouf E. i wsp. Identification of the u podstaw odmiennoœci dwóch fenotypów na pozio-gene altered in Berardinelli-Seip congenital lipodystrophy on chromosome 11q13. Nat Genet 2001; 28: 365-370.
mie molekularnym.
10. Worman H.J., Bonne G. “Laminopathies” : a wide spectrum of Aspekt biochemiczny lipodystrofii Berardinelli-human diseases. Exp Cell Res 2007; 313: 2121-2133.
-Seip i zespo³u Silvera pozostaje nieznany. Jak dot¹d 11. Fu M., Kazlauskaite R., Fatima Paiva Baracho M. i wsp.
nie okreœlono funkcji seipiny. Analiza bioinforma-
Mutations in Gng3lg and AGPAT2 in Berardinelli-Seip tyczna oparta na podobieñstwie sekwencji aminokwa-congenital lipodystrophy and Brunzell syndrome: phenotype sowej seipiny z innymi bia³kami wskazuje na
variability suggests important modifier effects. J Clin Endocr mo¿liwoœæ zakotwiczenia tego bia³ka w siateczce œród-Metabol 2007; 89: 2916-2922.
12. Lundin C., Nordström R., Wagner K. i wsp. Membrane plazmatycznej [12].
topology of the human seipin protein. FEBS Letters 2006; Warto zauwa¿yæ, ¿e 41 lat po pierwszym opisie po-580: 2281-2284.
jawi³a siê mo¿liwoœæ weryfikacji rozpoznania zespo³u Silvera z u¿yciem testów molekularnych. W kolejnych latach nale¿y spodziewaæ siê informacji o czêstoœci wy-stêpowania tego zespo³u oraz fenotypie choroby.
Bior¹c pod uwagê negatywny, dominuj¹cy mecha-
nizm dzia³ania mutacji genu BSCL2 w zespole Silvera i bezobjawowe nosicielstwo mutacji heterozygo-
tycznych w lipodystrofii Berardinelli-Seip, mo¿na
566
Neurologia i Neurochirurgia Polska 2007; 41, 6