RUCH KRZYWOLINIOWY
RUCH JEDNOSTAJNY PO OKRGU
SZCZEGÓLNY PRZYPADEK RUCHU
KRZYWOLINIOWEGO
r r
v = v = Const , lecz v `" Const - zmiana kierunku ruchu
DROGA
Dla ruchu obrotowego wiel-
v'
kością analogiczną do prze-
v
sunięcia (drogi) jest przesu-
nięcie kątowe ą. Kąt ą okre-
śla położenie punktu wzglę-
dem układu odniesienia.
r
ds- element łuku zakreślony
dą
r
przez r w czasie dt
2Ąr - 2Ą
! ! ds = dą " r
ds - dą
Dla ruchu po okręgu, z definicji miary łukowej kąta ą =
S/R (w radianach).
dą
dą
zwrot w dół
zwrot w górę
r r r
dą
ale ds Ą" dą Ą" r ,
dą
r'
więc
ą
r r r
ds = dą r
401
d
'
s
r
ą
d
r
ą
r
s
d
r r
r ds dą r
v= = r
PRDKOŚĆ:
dt dt
r
r ds
v =
Kątową analogią prędkości (liniowej) jest pręd-
dt
kość kątowa :
r
r dą
=
d t
-1
r r
r[]=rds
v = r
r r
r Ą" v , reguła śruby prawoskrętnej
W przypadku ruchu jednostajnego po okręgu jest na-
zywane częstością kątową i jest związana z częstotliwo-
1
ścią f relacją Ąf f = , [f] = Hz = s-1
= 2Ą
Ą
Ą
T
PRZYSPIESZENIE KTOWE Podobnie jak przyspie-
r
r dv
szenie liniowe zostało zdefiniowane przyspieszenie
a =
dt
r
r d
=
kątowe
:
d t
Dla ruchu po okręgu związek pomiędzy a i jest ana-
logiczny do związku pomiędzy v i
tzn. a = R. Możemy
teraz np. podać opis ruchu obrotowego ze stałym przy-
spieszeniem ą poprzez analogię do ruchu postępowego
jednostajnie zmiennego.
402
r
v
Ruch postępowy Ruch obrotowy
a = const
= const
v = v0 + at
= 0 + ą
ą
ąt
ą
s = s0 + v0t + (1/2)at2
ą =ą0 + 0t + (1/2)
ą ą
ą ą t2
ą ą
1) 2)
r
Kierunek i zwrot wekto-
rów prędkości kątowej
r r
i przyspieszenia kąto-
wego w ruchu obro-
r
towym przyspieszonym
(1) i opóznionym (2):
403
RZYSPIESZENIE W RUCHU KRZYWOLINIOWYM
PRZYSPIESZENIE STYCZNE I NORMALNE
as
v r
Z
r(t) - chwilowy pro-
an r mień krzywizny
r r r
v = r
r
r dv d r r
a = = ( r) =
= = =
= = =
= = =
dtr dt
r
d r r dr
= r + ,
= +
= +
= +
dt dt
Y
r
r s dv
ła ł
r r
skąd się bierze dv , = ?
ł ł
d r dr r
dt
ł łł
= i = v,
X
dt dt
v'
r
dv
dv r
= a
v
dt
v
v'
a
r r r r r
a = r + v
zatem:
Jeśli dla uproszczenia ograniczymy się do ruchu w jednej
płaszczyznie np. YZ (co może być słuszne dla nieskoń-
czenie małego odcinka toru), to:
r
r r d
(i) w pierwszym składniku a zatem i = są pro-
dt
stopadłe do płaszczyzny ruchu.
as
r
d r r r
v
Zatem r = r posiada ten
dt
r
r
sam kierunek co v czyli jest styczne
404
a
'
r
r
do toru ruchu:
r
r d r r r
as = r = r
dt
v
r r
(ii) Drugi składnik v
jest prostopadły do płaszczyzny
an
r r
v
(, v) , a więc ma kierunek r lecz
przeciwny zwrot.
Zatem jest skierowany ku środko-
wi krzywizny, a więc ma kierunek
normalny (prostopadły) do toru ruchu.
Składnik ten ma sens przyspieszenia normalnego:
r r r
an = v
Korzystając z ww.
as
przyspieszenie w ruchu
krzywoliniowym:
r r r a
an
a = as + an
PRZYSPIESZENIE W RUCHU
JEDNOSTAJNYM PO OKRGU
r
r dv r r r r
Obliczyć: a = = an + as , as = ? i an = ?
dt
r
(i) Obliczyć as
r
=rConst
RJ po O: , v
r d
v'
zatem = = 0 ,
dv v'
dt
r'
r
405
r
r r r
as = 0
as = r
=
=
=
czyli W!!!
r r r
r
an = v
(ii) Obliczyć an = ? ,
r r r r
r r r
an = r
v = r ,
r r r r r r r r r
r r
{ A B C = B(A " - C(A " B) A " = A " B " ą }
= "C) - " "B = " "cos ą
= " - " " = " " ą
= " - " " = " " ą
r r r r r r r
v r r
an = ( " r) - r( " ) = 0 - r2 bo Ą" r
Ą"
Ą"
Ą"
r r
an = -2 " r
W ruchu po okręgu przyspieszenie normalne, jest skiero-
wane wzdłuż promienia, o zwrocie do
środka okręgu (radialne), a zatem
dv
a
r,s,n
jest przyspieszeniem dośrodkowym:
r r r
r
an a" ar a" ad ,
r v2
ad = ar = 2 " r =
,
r
r
r dv r r r
a = = ar + as = ar + 0
dt
r r
a = ar
czyli:
r
r
Fd = m " ad
Siła dośrodkowa:
Siła dośrodkowa jest siłą centralną.
r
r
Fd = -m " 2 " r
406
v2
Fd = m " 2 " r = m "
.
r
Istnienie siły dośrodkowej jest warunkiem koniecznym ru-
chu po okręgu!
407
DYNAMIKA RUCHU OBROTOWEGO
MOMENT PDU PUNKTU MATERIALNEGO (KRT)
Używany w opisie ruchu postępowe-
r r
go pęd p = m " v nie jest dobrym pa-
rametrem dla opisu ruchu obrotowe-
v v
go ponieważ dla stałej , prędkość v
r
r r
zależy od r: v = r
Zdefiniujmy teraz wielkość, która w
ruchu obrotowym odgrywa rolę analogiczną do pędu.
r
Wielkość L będziemy nazywać momentem pędu i defi-
niujemy ją
r
r r
L = r p
=
=
=
m
,
[L] = m " kg " = kg " m2 " s-1
Z
s
r
gdzie p jest pędem
r
cząstki, a r reprezentuje
położenie cząstki wzglę-
L
dem wybranego inercjal-
nego układu odniesienia.
Y
p
Wartość L wynosi
rpsin nazy-
, a rsin
r
X wamy ramieniem pędu.
O
408
r
r
MOMENT SIAY
W ruchu postępowym siłę wiążemy z liniowym przy-
spieszeniem ciała. Jaką wielkość będziemy wiązać z
przyspieszeniem kątowym?
Nie może być to tylko siła, bo jak pokazuje doświadcze-
nie np. z otwieraniem drzwi przyspieszenie kątowe zależy
od tego gdzie i pod jakim kątem jest przyłożona siła.
Dla ruchu obrotowego odpowiednikiem siły w ruchu po-
stępowym jest moment siły (tzw. moment obrot.)
.
Jeżeli siła F działa na cząstkę to moment siły jest defi-
r
r r
= r F
niowany jako ,
gdzie wektor r reprezentuje
położenie cząstki względem
wybranego inercjalnego
układu odniesienia. Moment
siły jest wielkością wektoro-
wą, której wartość bez-
względna wynosi: = rFsin
(iloczyn wektorowy). Wiel-
kość r nazywamy ramieniem siły (widać, że bierzemy albo
rĄ" albo FĄ"). [] = Nm
r
r
r
r r
dp
Z = r F , oraz z II ZDN F = :
dt
r
r r dp
= r
(*).
dt
409
Opisać położenie w przestrzeni, wektorów:
r r
r r r r r
jeżeli na punkt materialny o masie m
r, p, F, dp, , L, dr
r
r
i pędzie p zaczepiony w punkcie O, działa siła F, przy
r
r
czym F Ą" p .
r
r
Załóżmy na rys.: F(z) , p(y)
r
r
dp
z II ZDN: F = ,
Z
(z)
dt
r
r
więc dp(z) II F(z) .
r r
(z) r r r r
(y)
= r F, Ą" (r,F) ,
r
r r
m
(y) = r(x) F(z) .
L(z)
r r
r r
L = r p , L Ą" (r,p),
Ą" ( )
Ą" (r r)
Ą" ( )
r
r r
L(z) = r(x) p(y) .
r
dr(z)
r r
O
dp(z) = m " dv(z) = m ,
Y
(y)
dt
X
r r
r r r
dr(z) II dp(z) II dv(z) II L(z) IIF(z) .
410
)
x
(
r
PIERWSZA ZASADA DYNAMIKI DLA RUCHU
OBROTOWEGO
Jeżeli na ciało nie działają żadne momenty sił, lub
działające momenty sił równoważą się, to ciało pozo-
staje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostaj-
nym obrotowym.
r
i
= 0
Gdy lub "r = 0
i
to
r
r
= 0 = Const
lub .
DRUGA ZASADA DYNAMIKI DLA RUCHU
OBROTOWEGO
r r
r r
Wyjdzmy z definicji L L = r p
Zróżniczkujemy obustronnie względem czasu
r
r r r r
d L d(r p) d r r r dp
= = p + r
d t d t d t d t
r
dr r r r
ale = v, p = mv
rdt
r
d L r r r d p
więc = (v mv) + r
d t d t
r r
v mvr= 0, bo vvsin(0o)=0
r
r
d L r dp r r
= = =
= = =
= = =
= r = r F =
d t d t
r
r
d p
Porównajmy ww. z F =
d t
411
r
r d L
= II ZDN dla ruchu obrotowego
d t
Widzimy, że wypadkowy moment siły działający na cząst-
kę jest równy prędkości zmian momentu pędu tej cząstki.
412
Przykład
Zadanie z wykładu inauguracyjnego 06-10-1998
Z jaką prędkością poruszał się na rowerze A. Einstein, na
łuku drogi o promieniu R = 5 m jeżeli odchylał się od pio-
nu o kąt Ą
Ą/6 = 30o?
Ą
Ą
i
"r = 0
i
r r
d = Q
Fd
r r
r r
r Fd = r Q
ą
r Fd sin(90-ą) = r Q siną
r
m " cosą = m "g "sin ą
/" v2 /
O
Q=mg
R
ą
m km
v = g " R " tgą H" 5,4 H"19 .
s h
413
MOMENT PDU DLA PUNKTU MATERIALNEGO I
BRYAY SZTYWNEJ
POJCIE MOMENTU BEZWAADNOŚCI
(i) Moment pędu dla punktu materialnego w ruchu po
okręgu
r
r r r r
L = r p = r v " m
r r r
v = r
r
r r r
m
L = m " r r
r r r r r r r r r
A B C = B(A "C) - C(A " B)
r
r r r r r r
L = m" (r " r) - mr " (r " )
r r r r
(r " r) = r2 ; (r " ) = 0, bo
r r
r Ą"
r r
r r
L = (m " r2) " czyliL "
r r r r
porównajmy to z: p = (m) " v czyli p " v
r
r
L = I "
zatem
gdzie I jest momentem bezwładności. Jest to odpowied-
nik masy w ruchu postępowym prostoliniowym.
Dla punktu materialnego o masie m obracającego się
wokół osi o promieniu r:
I = m " r2
[I] = kgm2
414
r
v
(ii) Moment pędu dla dyskretnego układu punktów
materialnych.
Wartość momentu pędu L i-tego
punktu materialnego
r
r
Li = Ii "i
L
r
L =
"L = "I " = ""I
i i i
r1 m1L1 i i i
r2 m2L2
I =
"I = "m " ri2
rn i i
Ln
i
i
mn
r
r
L = I "
(iii) Moment pędu dla ciągłego rozkładu masy (obrót
ciała sztywnego wokół osi stałej).
Przeanalizujmy ruch takiej bryły obracającej się ze sta-
łą prędkością kątowa wokół stałej osi w układzie środka
masy (rysunek). Zauważmy, że różne części ciała mają
różną prędkość liniową v chociaż tą samą kątową . Dla
potrzeb opisu ciało możemy podzielić na elementy o ma-
sie "mi odległe od osi obrotu o ri. Wtedy prędkość takiego
elementu wynosi vi = ri.
Wartość momentu pędu L tego ciała moż-
na obliczyć
ł
2
L = "mivi = "mi (ri) = "mi ł
ł ł
"r "r "r łł
i i i
i i ł i
Wielkość w nawiasie nazywamy momen-
"mi
tem bezwładności I, który definiujemy jako
n
ri
2
I = "mi
"r ,
i
i=1
vi
415
u
t
ś
o
o
r
b
o
a dla ciągłego rozkładu masy mamy
2
n
2 2
I = dm
I =
+"r
"r "mi = dm ,
i
lim +"r
"m0
i=1
M
Zwróćmy uwagę, że I zależy od osi obrotu.
m dm
= = , skąd dm = " dV
V dV
2
I = " dV , dV = dx dy dz
+"r
V
2
I =
+"+"+"r " dxdydz.
x,y,z
Moment bezwładności wzgl. określonej osi jest miarą
bezwładności ciała w ruchu obrotowym wokół tej osi.
Moment bezwładności I jest analogiczną wielkością do
masy m w ruchu postępowym.
Chociaż masa ciała nie zależy od jego położenia to mo-
ment bezwładności zależy od osi, wokół której obraca się
ciało.
416
TWIERDZENIE STEINERA
TWIERDZENIE O OSIACH RÓWNOLEGAYCH
Wezmy ciało o masie m i znanym położeniu środka masy
oraz znanym momencie bezwładności względem osi
przechodzącej przez ś.m. Iśm. Obl. moment bezwładności
I względem osi równoległej, oddalonej o a od śm.
(widok z góry)
2
I = dm
+"r
r2 = (a + x)2 + y2 =
= a2 + x2 + 2ax + y2
ŚM
a
x
r2 = a2 + 2ax + x2 + y2
r1 y
r
x2 + y2 = r12
dy
dV, dmdy
r2 = a2 + 2ax + r12
2 2
I = dm = + 2ax + r12)dm =
+"r +"(a
m m
2 2
= "dm +2a " dm + " dm =
1
+"a +"x +"r
m m m
2
= a2 " m + 2a x " dm + "dm
1
+" +"r
m m
1
xśm = x " dm wyznacza położenie śm. Jeżeli początek
+"
m
m
układu współrzędnych pokrywa się z położeniem śm, to
+"x "dm = 0 .
m
417
2
1
+"r "dm = Iśm jest momentem bezwładności wzgl. śm.
m
a2m jest odległością śm od osi obrotu.
Tw. Steinera (o osiach równoległych):
I = ma2 + Iśm
gdzie m jest masą ciała, a d odległością pomiędzy osia-
mi.
Moment bezwładności ciała o masie m względem osi
oddalonej o a od śm. jest równy sumie momentu bez-
władności tego ciała wzgl. osi obrotu równoległej do danej
i przechodzącej przez śm. i iloczynu masy ciała i kwadra-
tu odległości osi obrotu od śm.
Jakub Steiner (1796 1863) - jeden z najsławniejszych
niemieckich matematyków nauczył się czytać i pisać do-
piero w wieku 14 lat. Jego niewykształceni rodzice byli
przeciwni edukacji syna nie widząc żadnej z tego korzy-
ści. Jednakże uparty młodzieniec ukończywszy 18 lat,
wbrew woli rodziców zaczął uczęszczać do szkoły w
Yverdon, gdzie szybko wykazał się niezwykłą intuicją
geometryczną.
Studiował w Hilderbergu i Berlinie. Pracował na uniwersy-
tetach w Królewcu i Berlinie.
Karierę naukową rozpoczął dopiero w wieku 36 lat.
Nie znosił algebry i analizy matematycznej, gdyż uważał,
że rachunki zastępują myślenie, podczas gdy geome-
tria je stymuluje.
418
Przykład
Obl. I rury cylindrycznej o masie m, długości L i promie-
niach wewnętrznym R1 i zewnętrznym R2 względem osi
obrotu równoległej do osi głównej rury i oddalonej od niej
o odległość a.
Dane: m, L, R1, R2, a
Szukane: I = ?
2
dr
I = ma + Iśm
z Tw. Steinera:
a dm
R1 r dV
2 2
R2
Iśm = " dm = dV ,
+"r +"r
M V
dV = 2Ąr " dr " L
V, m
R
R 2
L
2
r4
Iśm = 2ĄL r3 " dr = 2ĄL =
+"
4
R
1 R
1
2Ąr
dr
1
4
= ĄL(R4 - R1 ),
2
L
2
m m
dm dV
= =
4
V ĄL(R4 - R1 ),
2
4 2 2
1 ĄLm R4 - R1 1 (R2 - R1 )(R2 + R1 )
2 2 2
Iśm = = m ,
2 2
2 ĄL R1 - R1 2 (R1 - R1 )
2 2
1
2
,
Iśm = m(R2 + R1 )
2
2
1
2
I = ma2 + m(R2 + R1 )
.
2
2
Moment bezwładności nie zależy od długości ciała, lecz rozkładu
(odległości) mas od osi obrotu i wielkości masy.
419
oś
obrotu
.
ś
m
o
ś
Momenty bezwładności walców wzgl. ś.m.:
(i) dla rury dwuściennej R2 > R1 :
1
2
Iśm = m(R2 + R1 ),
2
2
I nie zależy od L, ale od rozkładu masy wzgl. osi
(ii) dla pełnego walca R1 = 0, R2 = R:
1
Iśm = mR2,
2
(iii) dla cienkościennego cylindra R1 = R2 = R:
Iśm = mR2 .
420
Momenty bezwładności niektórych innych brył:
(Obowiązuje Państwa umiejętność obliczania)
bryła rysunek I
m
Obręcz względem gł. mR2
R
dm
osi symetrii
dm
dx
x
Cienki pręt względem 1
ml2
m
l
osi Ą" przechodzącej
3
przez koniec pręta
dm
xdx
1
ml2
Cienki pręt względem
12
l m
osi symetrii Ą" do pręta
Sfera względem osi
2
mR2
przech. przez środek
3
R
m
Pełna kula względem
osi przech. przez śro-
2
R
mR2
dek
5
m
421
x
d
MOMENT BEZWAADNOŚCI CIAAA SZTYWNEGO
WOKÓA OSI SWOBODNEJ
("
r
r
L = I"
w ogólnym przypadku:
ł łł
Ixx Ixy Ixz
("
łI Iyy Iyz śł
gdzie I = jest wielkością tensorową 3D.
yx
ł śł
łIzx Izy Izz śł
ł ł
ł łł
Lx Ixx Ixy Ixz x
ł łł ł łł
łI Iyy Iyz śł
łL śł ł śł
Moment pędu: = " ,
y yx y
ł śł
ł śł ł śł
łIzx Izy Izz śł
ł śł ł śł
łLz ł łz ł
ł ł
Lx = Ixx " x + Ixy "y + Ixz " z ,
Ly = Iyx " x + Iyy " y + Iyz " z ,
Lz = Izx " x + Izy "y + Izz " z .
OSIE SWOBODNE
Nie każda oś obrotu ciała jest osią swobodną.
Oś swobodna to taka, na którą nie działają żadne siły.
Oś swobodna nie zawsze musi przechodzić przez
środek masy, ale I (moment bezwładności) musi mieć
wartość ekstremalną (największą lub najmniejszą)
422
ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PDU
r
Wynika wprost z II ZDN dla ruchu obrotowego = d L
r
d t
r
r
r d L
= 0
Gdy to = 0 , więc L = Const
d t
r
r
d Lwypadkowy
d
lub ogólniej
i
ł ł
"r = d t ł"L ł = d t
i
i ł i łł
r
r
d Lwypadkowy
= 0 ! Lwypadkowy = Const.
d t
Jeżeli na układ nie działa zewnętrzny moment siły (lub
suma = 0) to moment pędu układu pozostaje stały.
r
I " = Const
Inaczej: .
423
Przykład
Ayżwiarka w pozycji wyjściowej do pirueta posiada mak-
symalnie rozłożone ramiona, wysuniętą w bok jedną nogę
i odchyloną głowę. Powoduje to, że zaczyna się kręcić z
małą 1, ale z dużym I1. Jaka będzie częstotliwość jej ob-
rotów, gdy złoży ręce zmniejszając pięciokrotnie I2?
I" = Const
I1 1 = I2 2
I1
2 = " 1
.
I2
I1 1 = I2
2
ENERGIA KINETYCZNA RUCHU OBROTOWEGO
1
Ek = mv2, m I , v
2
1
Ek = I2 , [Ek] = kgm2s-2(rd2) = J.
2
424
RUCH POSTPOWO-OBROTOWY CIAAA
SZTYWNEGO
Dotychczas rozpatrywaliśmy osobno ruch postępowy i
ruch obrotowy ciała względem osi nieruchomych. Toczą-
ce się ciało wykonuje zarówno ruch postępowy, jak i ob-
rotowy. Toczenie to złożenie ruchu postępowego i obro-
towego:
(a) ruch postępowy (wszystkie punkty poruszają się z ta-
kimi samymi prędkościami),
(b) ruch obrotowy (przeciwległe punkty poruszają się z
przeciwnymi prędkościami, a środek jest nieruchomy),
(c) ruch postępowo-obrotowy (superpozycje rysunków (a)
i (b)).
Zwróćmy uwagę, że podstawa walca (punkt P stycz-
ności z podłożem) w każdej chwili spoczywa (v = 0). Na-
tomiast prędkość liniowa każdego innego punktu jest w
każdej chwili prostopadła do li-
nii łączącej ten punkt z podsta-
wą P i proporcjonalna do odle-
głości tego punktu od P. Walec
obraca się wokół punktu P.
Toczenie możemy opisywać
również jako "czysty" ruch ob-
rotowy, ale względem osi przechodzącej przez punkt P
styczności z powierzchnią, po której toczy się ciało.
Ek = Ek.r.obrot + Ek.r.post ,
1 1
Ek = I2 + mv2 .
2 2
425
BK SYMETRYCZNY
(PRZYKAAD RUCHU OBROTOWEGO CIAAA WOKÓA OSI
SWOBODNEJ
Z
Z
p
p
dĆ
dL
Ś
F
Ś
R
mg
Y
Y
+d
X
X
Bąk wykonuje ruch obrotowy dookoła pewnej osi sy-
metrii, w którym oś obrotu nie jest nieruchomą w inercjal-
nym układzie odniesienia.
Punkt podparcia bąka znajduje się w początku iner-
cjalnego układu odniesienia, a oś wirującego bąka poru-
sza się dookoła osi pionowej, zakreślając powierzchnię
stożka.
Taki ruch nazywamy precesją.
r
prędkość kątowa dookoła osi własnej,
r r
kąt jaki tworzy moment pędu L z osią pionową.
Na bąk działają dwie siły:
(i) siła w punkcie podparcia działająca w górę (ma zerowy
moment bo ma zerowe ramię),
r
(ii) siła ciężkości mg przyłożona do środka masy działa-
jąca w dół.
426
L
+
d
L
Względem punktu podparcia wywierany jest moment siły:
r
r r r r
= r F = r
= = mg
= =
= =
r r
gdzie r określa położenie środka masy, Ą" (r,g) .
Ą" ( )
Ą" (r r)
Ą" ( )
r
r r
Zauważmy, że , L, obracają się dokoła osi pionowej z
rr
prędkością precesji p .
r
Obl. prędkość precesji p
d
p =
dt
L d - dL
R
p
dL d
2Ą - 2ĄR
dL
więc d = .
p
R
R
R
= sin , R = Lsin
L
L
zatem
d dL 1 dL
p = = , =
dt dt L "sin dt
r
p =
, (*)
L "sin o
Obl. :
= r F sin ą = r m g sin(180-) =
mg
r
= r m g sin,
427
1
8
0
ą
m "g " r "sin
p = ,
L "sin
m " g " r
p =
.
L
p <" m, r, 1/L, +nutacje
Prędkość precesji nie zależy od kąta .
r
r r
Z równania (*): ,
= p L sin Ą" p Ą" L
r
r
Otrzymaliśmy wartość iloczynu wektorowego p L.
r
r r
= p L
Jest to wyrażenie wiążące prędkość kątową precesji z
momentem siły i momentem pędu ma postać
Zjawisko precesji momentu magnetycznego (spinu)
jest podstawą różnych technik doświadczalnych (NMR,
EPR), które znalazły szerokie zastosowanie w badaniach,
technice i medycynie.
428
EFEKT GIROSKOPOWY
Giroskop to koło o możliwie dużym I wprawione w ruch
obrotowy o dużym , zawieszone swobodnie (np. na za-
wieszeniu Cardana).
Giroskop posiada tę ciekawą własność, że każda pró-
ba zmiany położenia osi obrotu w przestrzeni powoduje
powstanie starającego się przywrócić układ do stanu
równowagi.
Zastosowanie efektu giroskopowego:
(i) stabilizator toru rakiet, torped... za pomocą serwome-
chanizmów (przekazników) uruchamiających stery i
dodatkowe silniki,
(ii) stabilizator kolei jednoszynowej,
(iii) stabilizator statków.
Statek M > 104 T
G wielki giroskop m <" 102 T,
S1 duży silnik napędzający G,
K koło zębate zwiększające pr. obr.,
K
S2 mały silnik napędzający K,
g mały, precyzyjny giroskop dla stero-
wania S2,
429
ZESTAWIENIE WIELKOŚCI OPISUJCYCH RUCH
POSTPOWY Z ICH ODPOWIEDNIKAMI DLA RUCHU
OBROTOWEGO.
ruch ru ch zwią-
wielkość prostoliniowy obro towy zek
def. [jedn.] def. [jedn.]
r r
przmiesz- x, s, m rd
dr =
ą
r r r
czenie
r r dą r
r r r
v = r
r
r r r
r
r dr ms-1 = dą rds-1
v = r
v =
prędkość
dt dt
r r r r
r r
r dv
ms-2 rds-2
a = r
r d d2ą
a =
= =
przyspie-
dt
dt dt2
r
szenie
d2r
=
dt2
2
bezwład- m kg kgm2
I = "dm I = m " r2
+"r
ność
r r r r
r r r r r
pęd / p = m " v kgm kg2ms-1
L = r p
L = r p = I "
moment s-1
pędu
r r r
r r r
siła / Nm
F = ma
= r F
r r dL
N=
r = I " =
moment
dp
kg m s-2 dt
=
siły
dtr
r
r r
W =
praca
+"F"ds J= Nm W = "dą J
+"
1
energia 1
Ek = m " v2
Ek = I "2 J
2
kinetycz- J
2
na
r
r
dW
W = W
P = M "
P =
moc = Js-1
dt
r
r
= F" v
430
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
36 porad jak zwiekszyc ruch na stronie2 Dynamika cz1tab?ro1000,Modelowanie i symulacja systemów, Model dynamicznyKinematyka i Dynamika Układów MechatronicznychroZagrożenie Współczesnego Człowieka Ruch New AgeC w6 zmienne dynamiczne wskazniki funkcjiRUCHBieńkowska i inni Wykład Prawa Karnego Procesowego Ro 23więcej podobnych podstron