37.  Omów
czynniki wpływające
na lepkość krwi

 

1)      Lepkość krwi zależy od liczby hematokrytowej, temperatury,
przekroju naczynia, w którym płynie i od szybkości przepływu. Przy wzroście liczby
hematokrytowej ponad 60% lepkość krwi znacznie wzrasta, wiąże się to z dużym zagęszczeniem krwinek tworzących często kolumny dysków.
Lepkość
krwi zwiększa się z obniżeniem temperatury. W
temperaturze 0°C
jest w okoÅ‚o 2,5 raza wiÄ™ksza niż przy 37°C.

2)     










Lepkość krwi w przewodach o średnicy większej od 0,3 mm nie zależy od powierzchni
przekroju naczynia. Natomiast dla średnicy mniejszych zmniejsza się w miarę jak zmniejsza się przekrój. W przewodach
cienkich większego znaczenia nabiera
niejednorodność
krwi i związana z nią nieciągła struktura cieczy
(zawiesina krwinek). Zjawisko akumulacji osiowej polega na tym, że krwinki gromadzą się raczej bliżej osi naczynia unikając niejako jego ścian. Przy ścianach ciecz płynie
wolniej, środkiem prędzej, w poprzek
przekroju rury istnieje spadek prędkości. W skutek różnicy prędkości cieczy w poprzecznym przekroju naczynia
krwinki zostajÄ… wprowadzone w ruch obrotowy. Ruch obrotowy krwinek pociÄ…ga za sobÄ… ciecz nadajÄ…c jej ruch cyrkulacyjny
wokół krwinki, co jest powodem rozrzedzenia linii prądu przy odściennej stronie krwinki,
a ich zagęszczenie od strony
odosiowej. W przewodach o średnicy 0,1 do 0,2 mm
lepkość
zmniejsza
siÄ™
ze wzrostem
szybkości, osiągając przy pewnej prędkości wartość stałą. Natomiast samo osocze
(lepkość
względna około 1,8) zachowuje
siÄ™
jak ciecz
niutonowska. Przy prędkościach spotykanych w
warunkach fizjologicznych krew zachowuje się jak ciesz niutonowska i lepkość jej od prędkości prawie nie zależy. Niemniej zjawisko
akumulacji powoduje, że lepkość jest mniejsza, warstwa cieczy między ścianą a strumieniem krwinek zmniejsza bowiem tarcie