27
Tam nad Wisłą w dolinie
1. 2.
åð äð .ð
.ð
:ð åð åð åð åð åð
åð åð
Að åð åð åð åð åð åð åð åð
åð.ð åð åð åð åð åð åð åð åð åð .ð åð.ð äð Kð
åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð äð åð äð
åð.ð åð åð åð.ð .ð
åð åð
c g7 c
åð åð åð åð åð åð
åð åð åð åð
åð åð åð åð åð åð åð åð
Eð åðåð åð åðåð åð åð åð .ð åð åð Kð
.ð
:ð Kð
.ð åð åð .ð
åð åð åð åð åð
C C
C C C
G G G G G
D
Kð
åð äð åð åð äð åð
Að åð äð åð äð åð åð
åð åð äð åð åð .ð åð åð äð åð åð .ð
äð åð äð äð äð åð äð äð
åð åð åð .ð åð åð åð .ð
äð äð äð äð
åð åð
c g g em g c c g g em g c
f f
åð åð åð åð åð åð åð åð
åð åð åð åð åð åð
åð åð åð åð åð åð åð åð
åð åð åð åð åð åð åð åð
åð åð
åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð
Eð åð åð
åð åð åð åð
åð åð åð åð åð åð åð åð
åð åð
åð åð
C C C C
G G G G G G G G
F E F E
1. 2.
åð
åð åð åð åð
åð åð äð åð
åð åð åð åð åð åð åð
.ð åð åð åð åð åð .ð
Að.ð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð.ð äð åð Kð
åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð åð
åð åð åð åð äð åð äð åð
c g g7 c
f
åð åð åð åð
åð
åð åð åð
åð
åð åð
åð åð åð åð åð åð
Eð.ð åð åð åð åð åðåð åð åð åð .ð åð åð Kð
åð
.ð åð .ð
åð åð åð åð
åð
C C
C C C
G G G G
F
D
Tam nad Wisły doliną siedziała dziewczyna, była piękna jak różany kwiat. /x2
Kwiaty i róże zbierała co dzień. /x2
Wiła wianki i rzucała je do falującej wody, wiła wianki i rzucała je do wody. /x2
A gdy ona nad Wisłą swe Wianki wiła, przyszedł do niej żołnierzyk młody. /x2
Miła, ach, miła, chodz
ze mną w świat. /x2
I udała się z tym wiernym żołnierzykiem w świat daleki, i udała się z żołnierzykiem w świat. /x2
Nie minęło więcej, jak dziewięć miesięcy, stoi ona nad Wisłą, płacze. /x2
Miłość, ach, miłość, zdradziłaś ty mnie. /x2
I rzuciła się z rozpaczy do tej falującej wody, i rzuciła się z rozpaczy do wody. /x2