Rozdział siódmy
Sam
Wciąż mogłem wyczuć jej zapach na moim futrze. Przywierało do mnie, to wspomnienie
innego świata.
Byłem od niego pijany, od jej zapachu. Podszedłem zbyt blisko. Moje instynkty ostrzegały
mnie przed tym. W szczególności, gdy przypomniałem sobie, co stało się chłopcu.
Zapach lata na jej skórze, w połowie przywołana intonacja jej głosu, uczucie jej palców na
moim futrze. Każdy kawałek mnie śpiewał z radości na wspomnienie jej zbliżenia.
Zbyt blisko.
Nie mogłem trzymać się z dala.