Specyfika poezji C.K. Norwida - tematyka, kompozycja, forma.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Specyfika poezji C.K.
Norwida - tematyka, kompozycja, forma.










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-08-17




Elegia "Fortepian
Szopena" (pochodzi z tomu "Vademecum") powstał jako inspiracja
zniszczeniem instrumentu po powstaniu styczniowym oraz przedwczesną
śmiercią kompozytora. Tematem jest istota sztuki, jej właściwości i
odbiór. Ukazuje, że dzieło sztuki musi być najpierw poniżone i
odrzucone, by potem wejść na stałe w obieg kultury - być odczytanym
przez "późnego wnuka". Za cel sztuki Norwid uważa dążenie do
doskonałości. Muzyka Szopena łączy pierwiastki antyczne ("Cnota"),
polskie ("dwór modrzewiowy") i chrześcijańskie (góra Tabor - hasło
"Emanuel" - "Bóg z nami"). Poeta w sztuce upatruje wartości
narodowe, których symbolem jest "złoto-pszczoła" - świętość i
pracowitość. Piękno jest profilem miłości i prawdy. Norwid ukazuje
postać Fryderyka - "alabastrowa ręka i klawiatura z słoniowej kości"
- stosując technikę pars pro toto (przez część do całości). Stawia
go w szeregu geniuszy, takich jak Orfeusz, Pigmalion, Dawid,
Ajschylos. Formą utworu jest monolog, pełniący jednak funkcję
wielokierunkowej rozmowy - do Chopina, dzieła, społeczeństwa.
Kompozycję cechuje kondensacja treści, przemilczenia, podniosły
styl, symbolika i odwołania do antyku. Niedocenianiu
wielkości człowieka za życia dotyczy również utwór "Coś ty Atenom
zrobił, Sokratesie...". Bezpośrednią inspiracją była śmierć
Mickiewicza. Postaci Sokratesa, Dantego, Kościuszki, Napoleona były
pogardzane przez współczesnych, dopiero przyszłe pokolenia uznały
wartość przełomowych czynów. Poeta zwraca się do Mickiewicza, iż
twórczość wieszcza sprawi "łzy potęgi drugiej". Norwid w
liście "Do obywatela Johna Brown" sprzeciwia się niewolnictwu i
dyskryminacji Murzynów w Ameryce. Wyraża ból, iż w niepodległym,
wywalczonym przez Kościuszkę i Waszyngtona kraju, tłumiona jest
wolność. Poeta traktował wiersz jako pierwsze ogniwo walki o ideały
- "słowo" jest "testamentem czynu". "Bema pamięci
żałobny-rapsod" stylizuje pogrzeb bohatera powstania listopadowego
na pogrzeb rycerski; dawnych wodzów słowiańskich. Poeta także
przyrównuje generała do wodza kartagińskiego, Hannibala. Bohaterem
wiersza jest społeczeństwo, które zgodnie z ideałami bojowników
wolności, "serca zmdlałe ocuci - pleśń z oczu zgarnie". Zbiorowość
początkowo jest przedmiotem narracji, później jej podmiotem.
Kompozycja jest lapidarna, obrazowo-nastrojowa. Patos rapsodu
podkreśla heksametr polski - stylizacja archaiczną epickością i
po-wagą. Wiersz nie jest zakończony; urywa się początkiem nowej
strofy - początkiem korowodu, który zdobędzie "ujęte snem groby".
Norwid, w swej twórczości znosił romantyczne antynomie.
Przeciwstawiał się jednostronności literatury, jej ideałom
mesjanistycznym, ograniczeniom do walki narodowowyzwoleńczej. Poezja
związana jest z kulturą społeczną, przemysłową, miejską. Norwid
stworzył koncepcję artysty, który przestał być wieszczem. Głosił
kult pracy i geniuszu twórczego. Stworzył poetykę przemilczeń,
oszczędności słowa, aluzji, paraboli, ironii - poezja intelektualna.








Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000