Humanizm i internacjonalizm poezji Norwida











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Humanizm i
internacjonalizm poezji Norwida










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-12-14




INTERNACJONALIZM -
postawa społeczno-polityczna, wyrażająca się w dą-żeniu do
równouprawnienia, przyjaźni i współpracy wszystkich narodów.
Norwid był zdecydowanym przeciwnikiem romantycznego egzaltowania
się oj-czyzną i absolutyzowania problematyki narodowej. Bliski był
Norwidowi uni-wersalizm odwołujący się do człowieka i ludzkości.
Podmiotem historii stawał się człowiek, dosłownie każdy reprezentant
rodzaju ludzkiego, nie miały tu zna-czenia związki narodowe. W
pewnym sensie programowy wiersz "Moja ojczy-zna" przyznawał
zdecydowany priorytet ojczyźnie uniwersalnej, człowieczej, przed
partykularną polską - "Naród mnie żaden nie zbawił ni stworzył /
Wiecz-ność pamiętam przed wiekami / Klucz Dawidowy usta mi otworzył,
/ Rzym na-zwał; człekiem.". Wiersz ten jest dowodem na śmiałość i
patos humanistycznego stanowiska Norwida. Marzyła mu się także
humanistyczno-chrześcijańska jed-ność Europy pod egidą Kościoła.
Widział w nim odtrutkę na "panteony naro-dów" ogarniętych manią
pierwszeństwa. Idee humanizmu i internacjonalizmu zawierają
wiersze Norwida poświęcone pamięci wielkich ludzi: "Bema pamięci
żałobny rapsod" i "Do obywatela Johna Brown". Generał Józef Bem,
bohater powstania listopadowego, wódz wojsk węgierskich w walce o
wolność w 1848 i 1849 roku, człowiek, który pod koniec swego życia
przyjął wiarę mahometańską - fascynował Norwida jako postać
rycerza-bohatera na miarę Hannibala, wodza Kartagińczyków w wojnie z
Rzymianami. Jednocześnie jest on nieustraszonym przewodnikiem
przyszłości, świadomym przełomowości swoich czasów, wskazującym
narodom drogę do zwycięstwa "nad czeluściami czarnymi" niewoli, gdy
za jego przykładem pleśń z oczu zgarną", będzie to zwycięstwo
nie oręża, ale ducha, który zniszczy przemoc i ucisk. Gen. Bem
prowadził walkę "za wolność naszą i waszą" i tym
internacjonalistycznym postępowaniem zjednał sobie uwagę poety.
Geneza wiersza "Do obywatela Johna Brown" łączy się z
dramatycznymi losami farmera amerykańskiego Johna Browna,
bojownika o wolność Murzynów. Zo-stał on aresztowany i skazany na
śmierć przez powieszenie. Zanim wykonano wyrok, opinia publiczna w
Europie wystąpiła z protestem. Z gorącym apelem do Stanów
Zjednoczonych zwrócil się Wiktor Hugo, natomiast Norwid napisał dwa
wiersze, z których jeden ma charakter listu poetyckiego. Akcent
ironii przybiera w "Do obywatela..." odcień bolesny. John Brown
ginie w ojczyźnie Waszyngto-na, na ziemi o wyzwolenie której walczył
kiedyś Kościuszko. Norwid występo-wał w obronie Murzynów jako
humanista. Nie chciał nikomu przewodzić. Nie był wieszczem narodowym
w obawie, że narazi życie ludzi, którzy się na ten naród składają.
Jego największym pragnieniem było chronić osobę ludzką. Norwid nie
śmiałby namawiać nikogo w swej poezji do powstań narodowych.
Cenniejsza była dla niego wolność jednostki. Dlatego opiewał walkę
rycerską, walkę wprost, jawną i odważną. Nigdy nie mógłby napisać
"Konrada Wallenro-da", bo nie znosił podstępu, nie chwalił zemsty.
Bohatera widzi Norwid w gene-rale Bemie, człowieku, który walczył w
imię szeroko rozumianej wolności, wolności każdego człowieka.
Norwid był przeciwnikiem patriotycznego fanatyzmu i
patriotycznych frazesów. Fanatyzm ten uważał za odejście od
człowieczeństwa. Nie mógł się pogodzić z tym, że zawsze mówimy
"My Polacy", a nigdy "My ludzie". KULA







Autor: KULA

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000