Rozwój religii greckiej oraz świat bogów greckich wg. "Mitologii" J. Parandowskiego.











Czwartek, 20 Kwietnia Imieniny obchodzą: Czesław, Agnieszka, Amalia
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Antyk i
Biblia >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Rozwój religii
greckiej oraz świat bogów greckich wg. "Mitologii" J.
Parandowskiego.










kategoria:   J.polski
zakres:   Antyk i Biblia
dodano:   1999-08-18




Mitologia jest
zbiorem baśni o bogach i bohaterach. Fetyszyzm jest najstarszą formą
religii greckiej polegającą na oddawaniu czci przedmiotom martwym.
Inną formą religii był antropomorfizm czyli wyobrażenie bogów na
wzór ludzi. Świat bogów greckich. Bogowie
olimpijscy: Afrodyta - bogini miłości i piękności; córka
Zeusa i Dione; zrodzona z fal morskich; żona Hefajstosa
Apollo - bóg wyroczni i wróżb, patron wieszczów, poetów,
opiekun muz; syn Zeusa i Latony Ares - bóg wojny; syn Zeusa
i Hery; kłótliwy i brutalny, niemiły bogom i ludziom; symbol - miecz
Artemida - bogini łowów i lasów, płodności i śmierci
Atena - bogini mądrości, sztuki, nauki; córka Zeusa,
wyskoczyła z jego głowy w pełnej zbroi Erato - muza pieśni
miłosnej Euterpe - muza liryki Hefajstos - bóg ognia
i kunsztu kowalskiego; syn Zeusa i Hery; mąż Afrodyty Hera -
żona Zeusa; bogini małżeństwa i wierności małżeńskiej Hermes
- posłaniec bogów, bóg złodziei i kupców; bóstwo płodności; syn
Zeusa i Mai Kalliope - muza pieśni bohaterskiej Klio
- muza historii Melpomene - muza tragedii Muzy -
opiekunki poezji, tańca, sztuki i nauki: Polihymnia - muza
hymnów i pieśni pobożnych Taleja - muza komedii
Terpsychora - muza tańca Urania - muza
gwiaździarstwa Zeus - najwyższy bóg, pan nieba, błyskawic i
piorunów; symbol - piorun Bogowie światła i powietrza:
Helios - bóg Słońca; źródło światła i życia Iris -
bogini tęczy; posłanka bogów do ludzi Selene - bogini
Księżyca Bogowie wiatrów: Boreasz - wiatr północny
Euros - wiatr wschodni Notos - wiatr południowy
Zefir - wiatr zachodni Bogowie ziemscy:
Asklepios (Eskulap) - bóg sztuki lekarskiej Demeter
- bogini życia, urodzaju, patronka rolników Dionizos - bóg
ekstazy i wina Persefona - bogini śmierci Westa -
bogini-opiekunka ogniska domowego Bogowie morza:
nereidy Posejdon Proteusz Tetyda -
matka Achillesa Bogowie świata podziemnego: Erynie -
mścicielki wszeliej nieprawości, a zwłaszcza przelanej krwi
Hades - bóg świata zmarłych, surowy i bezlitosny bóg świata
Bóstwa doli i spraw ludzkich: Eirene - bogini pokoju
Fortuna - bogini szczęścia Hymen - opiekun młodych
małżeństw, bóstwo weselne Hypnos - opiekun snu Mojry
bóstwa losu, ludzkiego życia; Lachesis, Kloto, Atropos Nike
- skrzydlata bogini zwycięstwa Tanatos - bóg śmierci
Temida - bogini sprawiedliwości Bogowie i ludzie -
wzajemne relacje między nimi. W "Mitologii" Jana
Parandowskiego (Jan Parandowski (ur. 1895) - prozaik, eseista,
tłumacz. Miłośnik i znawca starożytnej kultury grecko - rzymskiej.
Utwory: "Mitologia", "Dysk olimpijski", zbiory "Trzy znaki
Zodiaku","Godzina śródziemnomorska", przekłady m.in. "Odyseja"
Homera.) Początkowo mieszkańcy starożytnej Grecji wyznawali
fetyszyzm. Była to najstarsza forma religii, polegająca na oddawaniu
czci przedmiotom martwym: głazom, ogromnym drzewom, nie ociosanym
palom i meteorytom, które spadając z nieba były czymś niezwykłym i
niepojętym. Następny etap rozwoju religii greckiej stanowił
antropomorfizm, a więc bogowie przybierali postacie ludzkie. Byli
jednak niezwykle piękni i przerastali urodą najpiękniejszych ludzi.
Zdarzały się oczywiście wyjątki. Przykładem tego był Hefajstos,
kaleki bóg ognia i kunsztu kowalskiego. Kto uważa, że
bogowie greccy, podobnie jak Bóg chrześcijański, są dobrzy, łaskawi
i mądrzy, ten jest w błędzie, ponieważ społeczność niebiańska
dzieliła się na klasy wyższe i niższe, a w każdej z nich toczyła się
walka o władzę. Stosowane były rozmaite podstępy, zawiązywały się
spiski i tak bez końca. Jeżeli chodzi o stosunki między
bogami i ludźmi, to były one rozmaite. Prawie każda wioska i miasto
miało swoje główne bóstwo, któremu składało szczególną cześć
pomijając ważniejsze i mocniejsze. Okoliczność taka sprzyjała sporom
między bogami, które w istocie uderzały w ludzi. Na wioski
sprowadzano choroby, kataklizmy i głód. Niekiedy sami bogowie
przybierali postać zwierząt i porywali lub zabijali ludzi. Byli
oczywiście i tacy, którzy pomagali zabłąkanym podróżnym w
odnalezieniu drogi. Należał do nich Hermes - opiekun złodziei i
kupców. Najmniej czczonymi bogami byli władcy piekieł i
podziemia, od których zależał los człowieka po śmierci. Byli nimi
Hades i Tanatos. Najwięcej ludzkość zawdzięczała Atenie, ponieważ
uczyła ona ludzi różnych rzemiosł i kształciła w naukach. Inną
cenioną boginią była Demeter - bogini życia, urodzaju, która była
patronką rolników, Eskulap pomagający przezwyciężać choroby, Westa -
opieunka ogniska domowego oraz Afrodyta, która uszczęśliwiała ludzi
dając im miłość. Niektóre z bóstw towarzyszyły człowiekowi w
czasie zabaw i uczt. Był wśród nich Dionizos - bóg życia i winnej
latorośli, uwielbiający nad wszystko rozrywki i wino. Poza nim
należały do nich muzy: Euterpe zajmująca się liryką, Taleja -
komedią, Melpomene - tragedią, Terpsychora - tańcem i Erato - muza
pieśni miłosnej. Czasami ludzie byli zapraszani na uczty
olimpijskie, gdzie rozkoszowali się ambrozją dającą wieczną młodość
oraz innymi niebiańskimi potrawami. Zdarzało się, że do ich uszu
trafiały sprawy poufne, które nie powinny wyjść poza bramy Olimpu, a
więc bywalcy tych uczt obiecywali nic nie powtarzać po powrocie do
domu. W przeciwnym razie czekała ich okrutna kara. Jednak nie każdy
miał tak silną wolę, aby powstrzymać się od plotkowania. Przykładem
na to może być król Syzyf, który przez całą wieczność musi wtaczać
na stromą górę olbrzymi głaz wyślizgujący mu się z rąk tuż przed
wierzchołkiem. Niezwykłym faktem było to, iż bogowie olimpijscy
udawali się na ziemię, aby tam zaznać rozkoszy ze śmiertelnymi
kobietami. Ze związków takich rodzili się zwykle rośli, potężni i
przerastający siłą zwykłych ludzi osobnicy. Umierali jednak młodo
uśmierceni przez zazdrosne żony bogów. Jednym z nich był Herakles,
syn Zeusa i królowej Alkmeny, ale udało mu się z pomocą innych bogów
uniknąć śmierci z ręki Hery, żony władcy Olimpu. Jednak całe jego
życie składało się z trosk, ciężkiej pracy i walki, aby w końcu po
śmierci mógł stać się bywalcem świętej góry. Tak oto
przedstawiały się stosunki między starożytnymi Grekami i ich bogami,
którzy w rzeczywistości nie byli wzorami dobroci i szlachetności.








Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000