Szanse dla Polski związane z integracją z Unią Europejską w sferze transportu:
– większy dostęp do europejskiej sieci międzynarodowych usług transportowych (więcej informacji o
rynkach i ładunkach, możliwość tworzenia ugrupowań firm)
– wzrost tranzytu przez Polskę, pozwalającego na większe wykorzystanie rezerw przepustowości polskiej infrastruktury transportowej i na poprawę bilansu płatniczego kraju
– włączenie Polski w sieć europejskiej infrastruktury transportowej w uzgodnionych standardach technicznych
– przyspieszenie budowy autostrad i modernizacji szybkich linii kolejowych w wyniku większego zainteresowania inwestycjami w tym zakresie ze strony kapitału zachodniego
– intensyfikacja konkurencji między firmami transportowymi, co prowadzi do przezwyciężenia
monopolizacji rynków, obniżki cen usług oferowanych klientom
– poprawa jakości usług oferowanych klientom
– upowszechnienie w Polsce najlepszych światowych rozwiązań technologicznych i organizacyjnych
w zakresie transportu i spedycji
– racjonalizacja struktury organizacyjnej i własnościowej polskiego transportu
– znalezienie właściwego zakresu i form prywatyzacji w oparciu o doświadczenia państw
członkowskich Unii Europejskiej
– wykorzystanie zachodnioeuropejskich rozwiązań stosowanych w ochronie środowiska naturalnego i
społecznego przed zagrożeniami i szkodami powodowanymi przez transport
– upowszechnienie sprawdzonych w Europie Zachodniej sposobów zwiększania bezpieczeństwa
przewozów i ruchu drogowego
– wzmocnienie i przyspieszenie globalnego procesu integracyjnego Polski z Unią Europejską w wyniku scalenia polskiego systemu transportowego z systemami europejskimi
Zagrożenia dla Polski związane z integracją z Unią Europejską w sferze transportu:
– ryzyko przenoszenia do Polski z Unii Europejskiej patologicznych zjawisk transportowych w postaci:
nieuczciwej konkurencji (może ulec intensyfikacji)
utrzymanie się chronicznej nadpodaży usług prowadzącej do brutalizacji konkurencji między firmami przewozowymi (zwłaszcza samochodowymi)
nadmiernego rozwoju samochodowego w porównaniu z transportem kolejowym i wodnym, co
będzie oznaczało intensyfikację zagrożeń ekologicznych
nadmiaru administracyjnych środków regulacji rynku transportowego, co ma obecnie miejsce w
Unii Europejskiej
– ryzyko potraktowania polskiego obszaru transportowego przez zachodnie podmioty gospodarcze, jako obszaru wyłącznie tranzytowego na wschód (wykorzystanie tylko dogodnych polskich
korytarzy transportowych bez implantowania działalności gospodarczej przy tych korytarzach) –
ryzyka tego nie będzie, gdy strona polska zadba o inwestycje towarzyszące budowie dróg
ekspresowych i szybkich linii kolejowych
– duże prawdopodobieństwo nienadążania inwestycji w polskiej infrastrukturze transportowej w ślad
za intensyfikacją rynku na polskich szlakach drogowych i kolejowych
– upadek polskich portów i żeglugi morskiej wobec dogodniejszych i szybszych systemów
transportowych, logistycznych i dystrybucyjnych tworzących na zapleczu takich portów jak
Hamburg, Brema, Rotterdam, Antwerpia
– nasilenie się bankructw polskich małych firm transportowych i spedycyjnych, słabych kapitałowo i
narażonych na skutki zaostrzonej i często nieuczciwej konkurencji
– pojawienie się i nasilenie trwałej kongestii (trudności) na najważniejszych szlakach tranzytowych i polskich przejściach granicznych
– pojawienie się większej ilości ładunków niebezpiecznych przewożonych przez Polskę w relacji Zachód – Wschód i zwiększeniem się liczby wypadków drogowych
wzrost kosztów zewnętrznych (ekologicznych i powypadkowych) transport na terenie Polski