Malarstwo niderlandzkie XV i XVI wieku
Renesans niderlandzki ujawnia się najbardziej w malarstwie. Na początku XV wieku widać jeszcze
przenikające się tendencje średniowieczne z renesansowymi.
Odkrycie nowych technik olejnych powoduje wzrost możliwości malarstwa, tym samym lepsze
wykończenie detali. Początki to malarstwo miniaturowe reprezentowane przez Jan van Eycka i
Huberta. W scenach występują tradycyjne tematy podjęte w nowy sposób ale też nowe dotąd nie
podejmowane.
Cechy Malarstwa Niderlandzkiego
Widać zainteresowanie naturą, o czym świadczy wprowadzenie pejzażu i aktu. Postacie nie są już
zawieszone w nierealnej przestrzeni. W świetny sposób artyści uzyskują iluzję głębi po przez,
wprowadzenie perspektywy powietrznej. Realizm postaci jest efektem ścisłej obserwacji przyrody,
artysta w obiektywny sposób oddaje to co widzi. Człowiek jest w centrum zainteresowania, ale tym
samym jest częścią bogactwa świata. Wnikliwa obserwacja realnego świata łączy się z mistycznym
światem nadprzyrodzonym, co daje wrażenie jednolitości i harmonii. Świadkami tych zdarzeń są
najczęściej prości ludzie, chłopi. Artyści podejmują nie tylko tematykę religijną. Też potoczne tematy,
znajdują odzwierciedlanie w malarstwie. Malarze Hieronim Bosch i Piotr Bruegel w wielu dziełach
podejmują problematykę społeczną, często w realistycznie , karykaturalny sposób podkreślając cechy
szczególne. Artysta nie tylko odtwarza świat ale też uczucia do niego. Gama barwna często dopowiada
charakterowi dzieła, zawsze jest bardzo pełna. W różnicowaniu walorowym doszli do mistrzostwa.
Pojawiają się nowe dotychczas nie spotykane układy kompozycyjne, często obojętna jest kolejność
oglądania. Wielkie bogactwo środków wyrazu mnogość i różnorodność form.
Wymusza to fragmentaryczne oglądanie dzieł. malarstwo Boscha czy Bruegela , często
zawierają(szczególnie u Boscha) elementy fantastyczne, nadrealistyczne o głębokiej symbolice, która
ma ponadczasowy charakter( z tych dzieł czerpali współcześni artyści np. Salvador Dali)
Artyści
�� Roger van der Weyden
�� Jan van Eyck
�� Hieronim Bosch
�� Piotr Bruegel
�� Hans Memling
�� Hugo van der Goes
�� Gerard David