Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 15 dr Adam Ćmiel cmiel@agh.edu.pl
Spójne przestrzenie metryczne
Def. Przestrzeń metryczną (X , ) nazywamy spójną jeżeli nie da się jej przedstawić w postaci
sumy dwóch zbiorów niepustych, otwartych, rozłącznych.
X = X1 *" X
ńł
2
łX `" ", X `" "
ł
1 2
(X , ) - przestrzeń spójna ! ~
łX , X - otwarte
1 2
ł
łX1 )" X 2 = "
ół
Inaczej X jest zbiorem spójnym jeżeli dla dowolnych punktów x1, x2 " X istnieje droga łącząca
x1, x2 , czyli istnieje ciągła funkcja ł :[a,b] X :ł(a)=x1 i ł(b)=x2
Tw. Ciągły obraz zbioru spójnego jest zbiorem spójnym
f : X Y
ł
ł
! f [X ] jest przestrzenią spójną
żł
(X , ) - przestrzeń spójna
ł
ł
f - ciągła
Dow: (a.a.) f[X] nie jest przestrzenią spójną, czyli istnieją Y1,Y2 " Y otwarte w Y takie, że: f[X] =Y1*"Y2,
-1
Y1`"", Y2`"", Y1)"Y2=". Stąd X= f -1[f[X]]=f -1(Y1)*"f (Y2) , czyli przestrzeń X jest sumą dwóch
zbiorów niepustych, otwartych i rozłącznych (z własności przeciwobrazu), co prowadzi do
sprzeczności.
Podstawowe twierdzenia o funkcjach ciągłych
Tw. (Weierstrassa)
f : X R - ciągła na X f ograniczona na X
ł
!
żł
X przestrzeń metryczna zwarta
ł f (x1) = sup f (x)
x"X
"x ,x2"X :
1
f (x2 ) = inf f (x)
x"X
Dowód jest natychmiastową konsekwencją faktu, że f[X] jest zwartym podzbiorem R, czyli
ograniczonym i domkniętym wiec zawierającym w sobie swoje ograniczenia (czyli kresy).
Tw. (Darboux) (o przyjmowaniu wartości pośrednich)
Jeżeli f : X R - ciągła i X przestrzeń metryczna spójna to
"x ,x2"X " f (x1) < y < f (x2 ) ! "x"X y = f (x)
y"R
1
Dowód jest natychmiastową konsekwencją faktu, że ciągły obraz zbioru spójnego jest zbiorem
spójnym i faktu, że jedynymi zbiorami spójnymi w R są przedziały.
1
Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 15 dr Adam Ćmiel cmiel@agh.edu.pl
Tw: (o lokalnym zachowaniu znaku )
Jeżeli funkcja f: X"AR - ciągła na zbiorze otwartym A , x0"A i f(x0)>0 , to istnieje
otoczenie punktu x0 (powiedzmy K(x0,)) takie, że "x" K(x0,) f(x)>0.
Dowód. Ponieważ f(x0)>0, więc ">0 0< f(x0)- . Z ciągłości f ! zbiór f 1[(f(x0)- , f(x0)+ )] jest
otwarty w X a więc f 1[(f(x0)- , f(x0)+ )])"A jest również otwarty. Stąd ">0
K(x0,)" f 1[(f(x0)- , f(x0)+ )]. Wobec tego ">0 "x" K(x0, ) f(x)>0
(bo f(x)"(f(x0)- , f(x0)+ ) )
Tw. (Cantora) Jeżeli
" X przestrzeń metryczna zwarta
" Y dowolna przestrzeń metryczna
" f : X Y - ciągła na X
to f jest jednostajnie ciągła na X.
Inaczej. Funkcja ciągła określona na przestrzeni metrycznej zwartej jest jednostajnie ciągła.
Dow: (a.a.) Nieprawda, że f jest jednostajnie ciągła !
~ [" >0" >0"x"X "x'"X (x, x') < ! ( f (x), f (x'))< ]!
x y
" >0" >0"x"X "x'"X (x, x') < '" ( f (x), f (x'))e" Dla każdego , czyli w szczególności dla
x y
' ' '
1
=1 n też ! istnieją ciągi (xn ) , (xn ) takie, że (xn , xn ) < i Y ( f (xn ), f (xn )) e"
X
n
(istnieje takie ).
Ponieważ (xn ) jest ciągiem w zwartej przestrzeni metrycznej X, więc można z niego wybrać podciąg
' '
zbieżny xn a. Z warunku trójkąta mamy (xn , a) d" (xn , xn ) + (xn , a)
X X X
k k k k k
' '
skąd wynika, że xn a . Z ciągłości funkcji f mamy f (xn ) f (a) i f (xn ) f (a) , więc z
k k k
' '
ciągłości metryki Y ( f (xn ), f (xn )) 0) , co przeczy warunkowi Y ( f (xn ), f (xn )) e" "n
k k
Tw: (o ciągłości funkcji odwrotnej) Jeżeli
" X przestrzeń metryczna zwarta, Y przestrzeń metryczna
" funkcja f: XY - ciągła na X
" f - różnowartościowa
to f -1 istnieje i jest ciągła na f[X].
Dowód. Aby dowieść ciągłości funkcji g=f 1 wystarczy pokazać, że dla dowolnego zbioru
domkniętego A"X zbiór g 1[A]=f[A] jest domknięty w Y . Jest to oczywiste, bo zbiór A jest
zwarty (domknięty podzbiór przestrzeni zwartej) więc f[A] jest również zwarty (ciągły obraz
zbioru zwartego) a więc domknięty w Y.
x(t) = cost
ńł
Uwaga. Założenie zwartości X jest istotne. Np. f :[0,2Ą)R2 . Rysunek
ł
y(t) = sin t
ół
2
Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 15 dr Adam Ćmiel cmiel@agh.edu.pl
Pochodna Frecheta (pochodna mocna)
Niech (X , ) i (Y, ) będą przestrzeniami Banacha , E " X , E - otwarty, x" E .
x y
Def: Odwzorowanie f : X " E Y nazywamy różniczkowalnym w sensie Frecheta w punkcie
x" E jeżeli istnieje odwzorowanie liniowe ciągłe Ax : X Y takie, że "h"E : x + h " E
r (x,h)
y
zachodzi f (x + h) - f (x) = Ax h + r(x,h) , przy czym lim = 0 .
h
ho x
2
Odwzorowanie Ax nazywamy pochodną Frecheta funkcji f w punkcie x i oznaczamy f (x)
lub df (x) .
Wartość odwzorowania Ax na przyroście (wektorze) h" X nazywamy różniczką
odwzorowania f przy danym przyroście i oznaczamy Axh = df (x,h) = df (x)h .
Wiadomo z kursu algebry, że przypadku przestrzeni liniowych o skończonym wymiarze
odwzorowanie liniowe Ax jest reprezentowane przez macierz. W przypadku przestrzeni
euklidesowych przyjmujemy standardowo bazy kanoniczne i przekształcenie liniowe
utożsamiamy z macierzą reprezentującą to przekształcenia w bazach kanonicznych
.
Gdy f jest różniczkowalna w każdym punkcie zbioru E, to mówimy, że odwzorowanie f jest
2 2
różniczkowalne na E a odwzorowanie f : x" E " X f (x)" L(X ,Y ) [ L(X ,Y ) - zbiór funkcji
liniowych ciągłych : X Y ] nazywamy pochodną odwzorowania f.
Tw. Jeżeli f jest różniczkowalna w punkcie x , to jest ona ciągła w punkcie x .
Jest to natychmiastowa konsekwencja definicji różniczkowalności
Przypadek szczególny
f : Rn " E R , E - otwarty, x" E
r(x,h)
f (x + h) - f (x) = ęxh + r(x,h) , lim = 0
h o
h
x = (x1 ,..., xn ) Ax = [A1,..., An ] h = (h1,..., hn )T
h1
ł łł
ł śł
2 2
f (x) = [A1,..., An]= df (x) df (x,h) = df (x)h = f (x)h = [A1,..., An ] M
ł śł
ł śł
n
łh ł
Macierz wierszową (wektor) [A1,..., An] nazywamy gradientem funkcji f w punkcie x i oznaczamy
grad f (x) = [A1,..., An ].
Inny przypadek szczególny
f1(x) A1
ł łł ł łł
r(x,h)
łM śł łM śłh
f : R " (a,b) Rn ; f (x) = f (x + h) - f (x) = + r(x, h) 0
ł śł ł śł
h
ł śł ł śł
fn (x)ł
n
ł łA ł
Funkcję f interpretujemy jako równanie parametryczne krzywej w Rn , a x jako czas.
A1
ł łł
r
łM śł
Okaże się, że wektor jest styczny do krzywej o równaniu parametrycznym r = f (x) .
ł śł
ł śł
n
łA ł
3
Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 15 dr Adam Ćmiel cmiel@agh.edu.pl
POCHODNE CZSTKOWE I KIERUNKOWE
o o
f : Rn " E R , E - otwarty, x = (x1 ,..., xn )" E
Def. Pochodną cząstkową funkcji f w punkcie xo względem i-tej zmiennej (czyli xio ) nazywamy
skończoną (o ile istnieje) granicę
o o o o
df
f (x1 ,..., xio + hi ,..., xn ) - f (x1 ,..., xio ,..., xn ) "f
2
lim = (x) = f (x)
xi
hi 0
hi "xi
Def. Pochodną kierunkową funkcji f w punkcie x w kierunku wektora k `" 0 (zwykle przyjmuje
się, że k =1, czyli w kierunku wersora) nazywamy skończoną (o ile istnieje) granicę
df
f (xo + tk) - f (xo )
2
lim = fk (xo ) = "k (xo ) .
t0
t
Uwaga 1. (t) = f (xo + tk) - funkcja jednej zmiennej
Uwaga 2. Pochodna cząstkowa jest szczególnym przypadkiem pochodnej kierunkowej w kierunku i-
"f
2
tego wersora bazy kanonicznej (x) = fe (x)
i
"xi
Pochodne cząstkowe i kierunkowe a różniczkowalność.
o o
Załóżmy, że f : Rn " E R , E - otwarty, x = (x1 ,..., xn )" E jest różniczkowalna w sensie
Frecheta w punkcie x. Wówczas
2
f (x + tk) - f (x) = f (x) " tk + r(x,tk) : t r(x,tk) = Ą ( tk )
f (x + tk) - f (x) r(x,tk)
2
= f (x) " k +
t t
r(x,tk)
r(x,tk)
'
= k 0 , gdy t0 ! fk' (x0 ) = f (x0 )k
t tk
Niech ei- i-ty wektor bazy kanonicznej
0
ł łł
"f
2
(x) = fe (x) = [A1,..., An]ł1śł ! {i-te miejsce } = Ai
i
ł śł
"xi
ł
ł0śł
ł
ł łł
"f "f
2
f (x) = grad f (x) = (x),..., (x)śł
ł"x
"xn ł
ł 1
Ogólnie dla f : Rn " E Rm
"f1 "f1
ł łł
ł"x (x),..., "xn (x) śł
f1(x)
ł łł
1
m
ł śł
łM śł
2 ł śł
f (x) = = f (x)e f (x) = M
" j j
ł śł
ł śł
ł śł
fm (x)ł j=1
m
ł ł"f (x),..., "fm (x)śł
ł
"x1 "xn śłmn
ł ł
4
Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 15 dr Adam Ćmiel cmiel@agh.edu.pl
Pokazano więc fakt: Jeżeli funkcja f : Rn " E Rm , x0"E- otwarty jest różniczkowalna w punkcie
"f
j
x0, to istnieją pochodne cząstkowe (x0 ) ,j=1,...,m i=1,...,n.
"xi
Twierdzenie odwrotne nie zachodzi, tzn. istnienie pochodnych cząstkowych nie gwarantuje
różniczkowalności (a nawet nie gwarantuje ciągłości)
ńł
xy3
, (x, y) `" (0,0)
ł
Przykład . f (x, y) =
x2 + y6
ł
ł0, (x, y) = (0,0)
ół
" pochodne cząstkowe
"f y3 (x2 + y6 ) - xy3 (2x) y3 (-x2 + y6 )
x= (x, y) `" (0,0) (x, y) = =
"x
(x2 + y6 )2 (x2 + y6 )2
"f 3y2 x(x2 + y6 ) - xy3 (6y5 ) 3xy2 (x2 - y6 )
(x, y) = =
"y
(x2 + y6 )2 (x2 + y6 )2
"x0
- 0
"f f (0 + "x,0) - f (0,0) "f
"x2 + 0
(x, y) = (0,0) (0,0) = lim = lim = 0 = (0,0)
"x0 "x0
"x "x "x "y
" pochodna kierunkowa
x= (x, y) `" (0,0) k = (k1, k2 ) (k1, k2 ) `" 0
f (x + tk) - f (x) f (x + tk1, y + tk2 ) - f (x, y)
2
f(k ,k2 ) (x, y) = lim = lim =
1
t0 t0
t t
(x + tk1)(y + tk2 )3 xy3
-
2
(x + tk1)2 + (y + tk2 )6 x2 + y6 y (-x2 + y6 )(yk1 - 3xk2 )
= lim = =
t0
t
(x2 + y6 )2
y3 (-x2 + y6 ) 3xy2 (x2 - y6 ) "f "f
= k1 + k2 = (x, y)k1 + (x, y)k2
"x "y
(x2 + y6 )2 (x2 + y6 )2
x = (x, y) = (0,0)
tk1(tk2 )3
f ((0,0) + t(k1, k2 ))- f (0,0) f (tk1,tk2 ) (tk1)2 + (tk2 )6
2
fk (0,0) = lim = lim = lim = 0
t0 t0 t0
t t t
Funkcja f ma więc w każdym punkcie i w każdym kierunku pochodną. Czy jest więc różniczkowalna
w (0,0) . Jeśli tak, to:
1
f ((0,0) + (h1, h2 ))- f (0,0) = [0 , 0]łh łł + r((0,0),(h1, h2 )), gdzie r((0,0), (h1, h2 ))= f (h1, h2 )
łh śł
ł 2 ł
?
r((0,0), (h1, h2 ))
Pytanie. Czy lim = 0 ? Nie, gdyż granica ta nie istnieje, bo
(h1,h2 )(0,0)
(h1, h2 )
1 1 1 1 1 1
(1 ,0) (0,0) i f (1 ,0) = 0 0 , a ( , ) (0,0) i f ( , ) = .
n n
n3 n n3 n 2 2
Wykazaliśmy wiec, że posiadanie pochodnej kierunkowej w dowolnym kierunku (w szczególności
posiadanie pochodnych cząstkowych) nie zapewnia różniczkowalności a nawet ciągłości.
5
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
06 Macierzowy zapis różniczki Wzór na pochodne cząstkowe z10 Pochodne cząstkowe wyższych rzędówAM23 w07 Pochodne cząstkowe zastosowaniapochodne czastkowe wyzszych rzedowAM23 w06 Pochodne cząstkowe04 Pochodne cząstkowe (3)t2 pochodne czastkowe10 Pochodne cząstkowe wyższych rzędów(1)więcej podobnych podstron