Stoł rodzinny - E.Lipska











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Współczesność >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Stoł rodzinny -
E.Lipska











kategoria:   J.polski
zakres:   Współczesność
dodano:   1999-10-07




Lipska Ewa
ur.1945, poetka;liryka i proza poet.poświęcona moralnym i
egzystencjalnym dramatom człowieka;Dom spokojnej starości, Żywa
śmierć, Przechowalnia ciemności i inne wiersze Stół to
miejsce spotkań. Dawniej w domach, był on centralnym miejscem izby.
Przy nim omawiano błahe lub ważne sprawy dotyczące rodziny. Bywał
też miejscem pojednania ale i miejscem narodzin, wszelkiego rodzaju,
sporów. Do stołów siadano na uczty i biesiady. Przy nim spożywano
posiłki, które na krótką chwilę, jednoczyły rodzinę biegającą przez
cały dzień, za własnymi sprawami. Na moment można było zapomnieć o
swoich problemach, aby cieszyć się przebywaniem wraz z rodziną.
Jednak teraz, w "naszych" czasach coraz rzadziej można spotkać dom
w, którym ważną funkcję pełniłby właśnie stół. Obecnie jest to
raczej telewizor, przy którym zasiada rodzina po przyjściu z pracy,
ze szkoły, z zakupów. Obecnie jada się w pośpiechu aby zdążyć na
mecz, film, czy do pracy lub na ważne spotkanie. Mało jest domów, w
których stolik jednoczyłby rodzinę tak jak dawniej. Wyjątkiem kiedy
rodzina zasiada razem do wspólnego stołu są tzw. święta rodzinne.
Ewa Lipska pisze o stole rodzinnym, przy którym siedzą trzy
pokolenia. Babcia, jej dzieci i jej wnuki. Sielankowy, jak na
pierwszy rzut oka, obrazek. Niby wszystko jest w porządku ale
dlaczego nie słychać gwaru rozmowy przecież zawsze jest tyle do
powiedzenia przy stole? Słychać jedynie babcię, która martwi się
tym, że jej niedokończona suknia pewnie już jest zniszczona. Jej
dzieci myślą o zakazach i nakazach które budują ich życie. Mogą
złamać te zakazy, ale muszą postępować według ich wytycznych,
ponieważ tego oczekuje od nich społeczeństwo. Chcą być inni niż
oczekuje tego od nich właśnie społeczeństwo. Jednak owe przykazania
moralne są w nich zakorzenione tak głęboko, że nie są w stanie ich
pozbyć. Nie chcą narażać swojego dobrego imienia na szwank, poprzez
próbę zaprzeczenia temu co dla większości, (a głównie dla starszego
pokolenia) jest zasadą nie podlegającą żadnej dyskusji... Bo
przecież nie jest mile widziane picie alkoholu zamiast herbaty,
krzyk zamiast cichej rozmowy... Bliższy sercu jest dług niż
zniszczona suknia. Na równi stoją pieniądze i dług należny
ojczyźnie... Najmłodsi myślą kategoriami materialnymi, zniszczona
suknia to zniszczony materiał a nie stracony czas pracy. Jeżeli
zniszczono suknie to babcia straciła materiał. Proste... Jednak dla
starszych osób ich praca jest dla nich wszystkim. Prawdopodobnie
suknia ta była ostatnią rzeczą jaką mogła pozostawić po sobie
babcia... "Stół rodzinny" to wiersz o konflikcie pokoleń.
Każde pokolenie kieruje się innymi zasadami. Jednak po bliższym
przyjrzeniu się tym zasadom, nie różnią się one od zasad rządzących
życiem naszych dziadków, pradziadków. Zmieniają się jedynie realia,
dyktujące reguły życia. Jedynym okresem, w którym nie dotyczą nas
praktycznie żadne świętości, jest dzieciństwo. Każde pokolenie
"przebiegało" kiedyś "tory w nie dozwolonym miejscu". Stare
przysłowie mówi "Nie pamięta wół jak cielęciem był". Starsze
pokolenia nie pamiętają tego, o co próbowały wywalczyć w młodości.
Przystosowały się do świata rządzonego przez reguły starsze od nich.
Teraz usiłują wpoić te zasady młodym, którzy jeszcze potrafią
buntować się przeciwko regułom. Każde pokolenie stara się zmienić
otaczającą rzeczywistość jednak, koniec końców, zawsze zakazy i
nakazy "postawią na swoim" i kolejne pokolenie będzie mogło się
buntować przeciwko nim. W tym wierszu konflikt pokoleń
polega na wzajemnym nie zrozumieniu. "Każdy wjeżdża na peron o innej
godzinie" - rodzina nie potrafi się odnaleźć, ponieważ chodzi
zupełnie innymi drogami. Nie mogą się spotkać, gdyż żadne z nich nie
potrafi spotkać innej osoby w swoim ciągłym dążeniu, do wyznaczonego
przez siebie celu. W ostatnich wersach wiesza poetka mówi o
tym, że pomimo chęci "bycia innymi osobami" każde pokolenie jest w
gruncie rzeczy takie samo. Zawsze znajdzie się taki ktoś, kto namówi
do buntu rówieśników, namówi do przejścia przez tory kolejowe w nie
dozwolonym miejscu, namówi do zapalenia papierosa czy wypicia
alkoholu Zawsze znajdzie się taki człowiek, który zechce złamać
zasady i konwenanse Ale w końcu stanie się zwykłym obywatelem, który
"jest winien ojczyźnie życie a Frankowi 300 złotych".
Konflikt pokoleń od zawsze brał "udział" w życiu człowieka.
Rzadko się zdarza aby pokolenie starsze nie miało żadnych pretensji
o zachowanie czy coś innego do młodszego pokolenia. Pomimo tego iż
realia życia się zmieniają problem niezrozumienia pomiędzy młodszym
i starszym pokoleniem zawsze pozostanie. Przywilej bycia mądrzejszym
przynależy "starszyźnie"...







Autor: Wilq

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000