Potencjał grupy i relacje wewnątrz grupy
1. Potencjał grupy w zakresie realizacji rozmaitych zadań oraz budowania więzi to:
realne możliwości = potencjalne możliwości  straty operacyjne (zła komunikacja)
2. Potencjalne możliwości to suma możliwości każdego członka grupy (kompetencji
komunikacyjnej i doświadczenia) powiększona o wartość dodaną wynikającą z dobrej
organizacji działania grupy oraz wspierającego środowiska (współdziałanie, otwartość,
empatia, równość, itp.).
3. Straty operacyjne (słabe zaangażowanie, mała kreatywność, zła komunikacja) to głównie:
a) syndrom myślenia grupowego  dominacja normy zgody i jednomyślności,
wykluczającej różnicę zdań i poszukiwanie alternatywnych rozwiązań (powody:
jednorodność lub izolacja grupy, brak procedur działania, wysoki stres lub niska
samoocena członków, rutyna);
b) defensywne środowisko  klimat braku zaufania, rywalizacji, negatywnych emocji;
c) kryzys przywództwa  procesu komunikowania kierującego działaniem członków grupy;
d) konflikt  sprzeczności na tle afektywnym, koncepcyjnym, proceduralnym;
e) błędna definicja zadania  zadania addytywne, koniunktywne, dysjunktywne;
4. Przywództwo demokratyczne (równość, wspólne decydowanie , komunikowanie
dwustronne) jest zwykle cenione wyżej, bo lepiej spaja grupę, ale przywództwo
autorytarne (hierarchia, decyzje jednostki, komunikowanie jednostronne) bywa niekiedy
bardziej skuteczne i efektywne.
5. Przywódca kształtuje styl zarządzania konfliktem, czyli pożądanie zachowania członków
grupy:
a) styl dostosowujący się (rezygnacja, ustępstwo)
b) styl unikający (nieangażowanie się)
c) styl rywalizacyjny (troska tylko o własne cele)
d) kompromis (wzajemne ustępstwa)
e) styl współpracujący (rozwiązania idące w inną stronę, przedefiniowanie problemu)
Struktura grupy a efektywność działań grupowych: grupy autorytarne (sześć osób)
Cechy:
1. Najprostszy układ relacji łączących członków grupy  struktura
monocentryczna.
2.  Naturalny i stały przywódca grupy  ośrodek decyzyjny.
3. Relacje i komunikowanie pionowe: zależność  góra  dół .
4. Ograniczone możliwości działania jednostek zależnych.
Zalety: Wady:
1. Sprawny przepływ informacji w grupie, brak bezpośrednich relacji między nimi
możliwość kontroli jednostek zależnych. 2. Mała kreatywność w generowaniu
2. Możliwość podejmowania dobrych decyzji i oryginalnych pomysłów (brak dostępu
realizacji zadań: do informacji)
a) rutynowych  prostych lub opartych na 3. Słaba integracja w grupie  lojalność
doświadczeniu (wytycznych), jednostek zależy od kar i nagród lub
b) pod presją czasu  gdy zwłoka może poczucia zewnętrznego zagrożenia (jeśli
powodować negatywne konsekwencje, może ono pogorszyć sytuację członków,
c) technicznych  opartych na wiedzy a nie tylko przywódcy)
eksperckiej dostępnej przywódcy, 4. Małe możliwości adaptacyjne
1. Stałe zaangażowanie członków grupy 
Struktura grupy a efektywność działań grupowych: grupy demokratyczne (sześć osób)
Cechy:
1. Możliwie najbardziej złożony układ relacji
łączących członków grupy  struktura
policentryczna.
2. Brak przywódcy  decyzje wymagają zgody
większości.
3. Relacje i komunikowanie poziome:
interaktywne, sieciowe (każdy z każdym,
jeden do wszystkich, wszyscy do jednego).
4. Równe możliwości działania wszystkich
członków grupy.
Zalety: Wady:
1. Duże zaangażowanie i integracja członków 1. Skomplikowana i mało efektywna
grupy  silne i partnerskie relacje, lojalność komunikacja w grupie, niemożność
wobec grupy. kontroli jednostek.
2. Możliwość podejmowania dobrych decyzji i 2. Strata czasu i energii przy
realizacji zadań wymagających: podejmowaniu decyzji prostych i
a) kreatywnego myślenia  stymulująca rutynowych, wymagających
wymiana poglądów, wzajemna inspiracja, pośpiechu (presja czasu) oraz wiedzy
b) współdziałania członków grupy  technicznej.
połączenia wiedzy, umiejętności, 3. Rywalizacja członków grupy
sprawności. prowadząca do napięć, konfliktów i
3. Duże możliwości adaptacyjne  każdy reaguje kryzysów w grupie.
na zmiany w grupie i jej otoczeniu.
Struktura grupy a efektywność działań grupowych: grupy modularne (sześć osób)
Cechy:
1. Zmienny układ relacji w grupie: cele strategiczne 
układ policentryczny, realizacja zadań  układy
monocentryczne.
2. Demokratyczny wybór i kontrola przywódcy
zadaniowego.
3. Komunikowanie sieciowe o zmiennej konfiguracji.
4. Pozycja i możliwości jednostek w grupie zależne od ich
przedsiębiorczości.
Zalety:
1. Intensywna komunikacja w grupie sprzyjająca zaangażowaniu i pełnej samorealizacji
członków  każdy ma wpływ na kształt grupy i swoją pozycję.
2. Duży i wciąż rosnący potencjał adaptacyjny wynikający z:
a) możliwości równoczesnej realizacji wielu zadań o różnym stopniu trudności poznawczej
i organizacyjnej angażujących część lub całość grupy,
b) braku rutyn i nawyków ograniczających kreatywność i przedsiębiorczość jednostek,
c) możliwości rozwoju kompetencji komunikacyjnych i zasobów jednostek.
Wady:
1. Brak poczucia stabilności  niepewność co do rozwoju sytuacji (nieprzewidywalność).
2. Zbytnie rozproszenie zasobów grupy  równoczesna realizacja wielu zadań osłabia grupę.
3. Kłopoty z tożsamością grupy i poszczególnych jednostek.
4. Psychologiczne bariery adaptacji  działanie ważniejsze od celu (brak stałego odniesienia).