Antropologia teatru
Teoria i praktyka Petera Brooka
Peter Brook  ur. 1925, jeden z najwybitniejszych obecnie żyjących reżyserów teatralnych
(ten od Mahabharaty). Zadebiutował w 1945 roku w Birmingham, od 1962 w Statford-upon-
Avon, Royal Shakespeare Company, tutaj: Król Lir, 1962, Marat/Sade 1964, US 1966, Sen
nocy letniej 1971. 1968  wydaje książkę Pusta przestrzeń, Empty Space.
Od 1971  w Paryżu, najpierw: International de Recherche Théâtrale, od 1973 nazwa -
Centre International de Création Théâtrale.
W Pustej przestrzeni wprowadził typologię widowisk teatralnych:
" Teatr martwy
" Teatr Święty
" Teatr ubogi
" Teatr Bezpośredni
Martwy  posługuje się wyeksploatowanymi metodami.
Święty  przemienia Niewidzialne w Widzialne. To tak naprawdę jest czysty rytuał. To nie
jest teatr, niezależnie od tego, co sobie Peter Brook pisze. Tutaj są najwznioślejsze stany
ducha, sacrum. Przejście od obrzędów do rytuałów. Rytuał  forma pełna bogactwa sensów,
które mogą wypełnić pustkę współczesnego świata. u podstaw rytuału powinny znalez
ć się
żywe formy, a tych brakuje i nie prowadzą do nich jedynie dyskusje czy teoretyczne
demonstracje. (Proszę zauważam tutaj złośliwie, że te słowa padają w manifeście.) Nie może
też chodzić o tworzenie nowych rytuałów, bo to stwarza jedynie  lichą imitację .
Teatr Ubogi, daleki od mieszczańskiej estetyki i moralności (proszę pamiętać, że pisze to
Brytyjczyk). Bardzo ostrożne i oszczędne posługiwanie się środkami teatralnego wyrazu:
scenografią, kostiumami, rekwizytami czy słowem. W teatrze nie chodzi o słowo! Nawet nie
chodzi o fabułę! Tylko o jakieś najbardziej pierwotne odtworzenie wspólnoty. Ma być pusta
scena, pusta przestrzeń. Bez mała nadzy aktorzy, którzy w ten sposób pokazują, że nic nie
ukrywają przed widzami. Konieczna atmosfera szczerości, nieudawanego kontaktu z
widzami.
Teatr Bezpośredni  wymagania wobec aktorów. Muszą się stać medium dla podświadomych
impulsów. Dlatego w swej praktyce Brook przywiązuje wielką wagę do ćwiczeń i do
improwizacji.
Widowisko powinno być aktem szczerości i powinno być spontaniczne. Dlatego Brook
początkowo myślał o tworzeniu teatru dla dzieci.
Teatr ma zdolność społecznego oddziaływania. To jest akt oczyszczenia. Nie powinien
posługiwać się fabułą lecz archetypem!
Międzynarodowy Ośrodek Badań Teatralnych  zamierzona międzynarodowość. Ale
charakterystyczne stwierdzenie  tworzymy organizm. Jak u Platona