MODLITWA WIERNYCH
Bogu, który jest z nami, polecajmy rozpoczynający się rok szkolny.
1. Módlmy się za pasterzy Kościoła, aby z zapałem i świętością głosili nam
Ewangelię. Ciebie prosimy&
2. Módlmy się za naszych nauczycieli, wychowawców i katechetów, aby Pan
Bóg wspierał ich w codziennej pracy. Ciebie prosimy&
3. Módlmy się za dzieci i młodzież rozpoczynających nowy rok szkolny, aby
jak najlepiej wykorzystali dany im czas nauki. Ciebie prosimy&
4. Módlmy się za naszych rodziców, aby budowali w swoim małżeństwie i ro-
dzinie wzajemną miłość. Ciebie prosimy&
5. Módlmy się za naszych bliskich zmarłych, aby mogli cieszyć się życiem
wiecznym. Ciebie prosimy&
6. Módlmy się za nas tu zgromadzonych, abyśmy byli zawsze blisko Pana
Boga. Ciebie prosimy&
Wszechmogący Boże, Twoja miłość do nas nie ma granic. Racz wysłuchać
naszych modlitw, abyśmy stawali się coraz bardziej podobni do Ciebie, który
żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
PROCESJA Z DARAMI
Do ołtarza przynosimy:
 zdjęcia z wakacji  piękno, które widziały nasze oczy;
 nowy podręcznik  wraz z nim powierzamy Tobie, Boże, nowy rok szkol-
ny, trudy naszej nauki;
 kwiaty i nasze dziękczynienie za dary słuchu, wzroku i mowy, którymi nas
obdarzyłeś;
 chleb i wino, które staną się Twoim Ciałem i Krwią  znakiem przymierza
z nami. Chcemy być wierni temu przymierzu.
KOMENTARZ NA ROZESłANIE
Przed nami nowy rok szkolny, nowi ludzi, nowe zadania. Zaprośmy do na-
szego życia Pana Boga  niech nam błogosławi.
PROPOZYCJA HOMILII DLA DZIECI
1. Rozmowa o wakacjach. Katecheta, prowadząc dialog z dziećmi, zwraca
uwagę na wielkie dary, które otrzymaliśmy od Boga  dar oczu (widzimy
piękno świata); uszu (słyszymy); mowy (możemy rozmawiać, nawiązywać
przyjaz
ń z innymi ludz
mi).
2. Kto jest głównym bohaterem dzisiejszej Ewangelii? Jezus i głuchoniemy.
Co czyni Jezus? W jaki sposób uzdrawia? Wypowiada z mocą jedno słowo.
Jakie? Zobaczmy, jak wielkimi darami są dla nas wzrok, słuch i mowa. Nie-
kiedy zapominamy, że obdarował nas nimi Pan Bóg. Podziękujmy dzisiaj Pa-
nu Bogu za otrzymane dary.
3. Pan Jezus także do nas kieruje słowo: Effatha  otwórz się. Czyni tak, po-
nieważ czasami  mimo że mamy zdrowe oczy i uszy  nie widzimy i nie sły-
szymy; chociaż umiemy mówić, nie mówimy (razem z uczniami podajemy
przykłady takich sytuacji ze szkoły i domu).
4. Co musimy zrobić, aby uzdrowić to, co jest w nas chore? Odkryć obec-
ność Jezusa i usłyszeć Jego słowa. Gdzie tego doświadczamy? Na Mszy
św. (zwrócić uwagę na niedzielne uczestnictwo we Mszy św.), w codziennej
modlitwie (zwrócić uwagę na ważność codziennej modlitwy), we wzajem-
nych relacjach z rodzicami, nauczycielami, koleżankami i kolegami.
5. Dopóki obserwujemy kogoś tylko z zewnątrz, mało o nim wiemy i  mimo
dobrego wrażenia, które sprawia  możemy mylić się w naszych sądach. Je-
żeli człowiek przemawia, słyszymy jego głos i słowa, wtedy  dzieje się coś
nowego , budujemy więzi przyjaz
ni i wzajemnej miłości.
(oprac.) ks. Mateusz Drob
PROPOZYCJA HOMILII DLA MA
ODZIEŻY
Wiele czasu upłynęło od chwili, kiedy byłem ostatni raz na dyskotece.
Przypuszczam jednak, że przez te lata niewiele się zmieniło. Myślę, że ludzie
 podobnie jak ja  kojarzą dyskotekę najpierw z głośną muzyką, często tak
głośną, że człowiek nie rozumie własnych słów. Nie licząc uszkodzenia słu-
chu, nie jest to wcale takie złe. Na dyskotekę nie idzie się przecież, żeby po-
gawędzić, a zgiełk tam panujący umożliwia rozwój niewerbalnych form ko-
munikacji.
Na fenomen zbyt głośnej muzyki można też spojrzeć jak na zjawisko cha-
rakterystyczne dla naszych czasów. Na dyskotece chodzi przecież o to, by
dać się porwać rytmowi, atmosferze i zapomnieć o szarej codzienności,
o obowiązkach i odpowiedzialności, przenieść się w przyjemniejszy świat.
Ten sam motyw wykorzystują mass media. Telewizja dostarcza łatwej roz-
rywki. Dzięki niej można  uciec od rzeczywistości, pozostać pasywnym,
a jednocześnie się nie nudzić. Naukowe analizy pokazują, że nadmierne ko-
rzystanie z telewizji powoduje utratę niektórych wrodzonych lub wyuczo-
nych predyspozycji, np. rodzi pewien rodzaj analfabetyzmu. U ludzi zanika
umiejętność czytania i pisania, ponieważ w oglądaniu telewizji jest im ona ra-
czej niepotrzebna.
Jaki to się ma związek z dzisiejszą Ewangelią, w której słyszeliśmy, że Je-
zus uzdrowił głuchoniemego? W odróżnieniu od innych opisów uzdrowień,
w tym opowiadaniu uderza niezwykła delikatność i troska Jezusa. Zabiera
On chorego na stronę, daleko od wrzawy ciekawskiego tłumu, pochyla się
nad nim bardzo osobiście, dotyka bolących miejsc...
Jezus pokazuje, w jaki sposób patrzy na ludzi  nie tylko na głuchonie-
mego z Ewangelii, ale również na każdą i każdego z nas. Jemu naprawdę
chodzi o człowieka. Ma dla niego czas, nie boi się dotknąć tego, co w nim
chore. Nie boi się pobrudzić błotem i  wreszcie  przywraca choremu głos,
ponieważ pragnie, by miał on pełną możliwość międzyludzkiej komunikacji.
Jaki to ma związek z nami i z nowym rokiem szkolnym, który rozpoczyna-
my? Opowiadanie o uzdrowieniu głuchoniemego można odczytać jako pro-
test Jezusa przeciwko niszczeniu ludzkich możliwości i marnowaniu talen-
tów. Jeżeli Jezus czynnie przeciwstawia się zakłócaniu naturalnego ludzkie-
go rozwoju, to możemy wyobrazić sobie, że tak samo zwraca się przeciw
wszelkim deformacjom, które niesie ze sobą współczesna cywilizacja i świat
masowej rozrywki. Wypada zatem najpierw życzyć sobie, by ten rok szkol-
ny stał się dla nas okazją do wszechstronnego rozwoju naszych zdolności
i osobistych predyspozycji, do zdobywania nowych umiejętności i kompe-
tencji.
Myślę jednak, że to jeszcze zbyt mało. Jezus przywrócił choremu człowie-
kowi nie tylko możliwość mówienia, ale i słuchania. Komunikacja między
ludz
mi może przynieść efekty tylko wtedy, gdy będziemy używać zarówno
ust, jak i uszu. Czy gdyby Jezus odwiedził dziś nasze szkoły, zastałby w nich
głuchoniemych? Na czym polegałoby uzdrowienie, którego musiałby doko-
nać? Może na oderwaniu od telewizora lub ekranu komputera, pobudzeniu
ochoty na autentyczne życie i pragnienie poznania drugiego człowieka
w  realu , w bezpośredniej komunikacji&
Oby ten nowy rok stał się dla nas okazją do prawdziwych spotkań,
a szkoła przestrzenią, w której jest możliwe zarówno słuchanie, jak i mówie-
nie o tym, co nas boli, cieszy, co leży nam na sercu.  Otwórz się  mówi Je-
zus w dzisiejszej Ewangelii. Dla nas oznacza to: otwórz się na drugiego czło-
wieka, nie bój się dotknąć jego świata.
(oprac.) ks. Artur Filipiak
MODLITWA WIERNYCH
Módlmy się wspólnie do Jezusa, naszego Przyjaciela.
1. Za wszystkich, którzy wierzą w Pana Jezusa, aby wyznawali swoją wiarę
nie tylko słowami, ale także czynami. Ciebie prosimy&
2. Za tych, którzy się boją, są chorzy, smutni albo bezrobotni, aby zaufali Pa-
nu Bogu i doświadczyli pomocy ze strony innych ludzi. Ciebie prosimy&
3. Za dzieci, aby Pan Jezus szczególnie troszczył się o nie i miał je w swojej
opiece. Ciebie prosimy&
4. Za rodziców, nauczycieli, wychowów i katechetów, aby zawsze dawali
dzieciom i młodzieży dobry przykład. Ciebie prosimy...
5. Za zmarłych bliskich naszemu sercu, aby mogli w niebie cieszyć się spot-
kaniem z Jezusem na wieki. Ciebie prosimy&
6. Za nas  tutaj obecnych, aby Pan Jezus wspierał nas we wszystkich do-
brych postanowieniach. Ciebie prosimy&
Panie Jezu, tak często czujemy się bezradni i słabi. U Ciebie szukamy pomo-
cy i wierzymy, że Ty nam jej udzielisz, bo Ty żyjesz i królujesz z Bogiem Oj-
cem, w jedności Ducha Świętego, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
PROCESJA Z DARAMI
Na ołtarzu składamy to, co nas smuci, to co nas cieszy i to czego się bo-
imy  wszystko chcemy oddać Jezusowi. Poza tym w darze przynosimy:
 serce wycięte z papieru  jako wyraz naszej przyjaz
ni z Panem Jezusem,
 chleb i wino, które staną się Ciałem i Krwią Chrystusa i dzięki którym za
chwilę spotkamy się z Jezusem w Komunii Świętej.
MODLITWA UWIELBIENIA
Dobry Panie Jezu, wszyscy mamy powód, aby Ci dziękować i Ciebie wiel-
bić. Dziękujemy Ci za Twoją przyjaz
ń, za Twoją Ewangelię  radosną Nowi-
nę, która nas zachwyca i dodaje nam odwagi. Uwielbiamy Ciebie, bo przy-
chodzisz do nas w Twoim Słowie i pod postacią chleba. Uwielbiamy Ciebie,
ponieważ przychodzisz do nas, aby zabrać nam to, czego się lękamy. Ra-
zem ze wszystkimi aniołami i świętymi chwalmy Ciebie, dobry Panie Jezu.
KOMENTARZ NA ROZESłANIE
Spotkanie z Przyjacielem  Jezusem Chrystusem w czasie tej Mszy św. do-
biega końca. Ale On pozostaje blisko nas w każdej chwili naszego życia.
Starajmy się pokazać Jezusowi, że Go kochamy nie tylko od święta. Niech
nam w tym pomaga Boże błogosławieństwo.
(oprac.) ks. Artur Filipiak