1. Polikryształ- materiał o złożonej budowie, którego podstawą są połączone trwale (granicami fazowymi)
różnie zorientowane elementy krystaliczne.
Elementy budowy: ZIARNA- pojedyncze kryształy oddzielone granicami międzyziarnowymi. W polikrysztale
mogą znajdować się ziarna wielu faz. PORY- puste przestrzenie między ziarnami wypełnione fazą gazową.
FAZA AMORFICZNA- występująca jako oddzielne elementy mikrostruktury lub w postaci warstw na
granicach ziaren. WTR
CENIA DYSPERSYJNE- małe kryształy występujące w objętości ziaren.
2. Mikrostruktura- obraz w mikroskopie: wielkość obrazu- rzędu 10-5 m, wielkość elementów- rzędu 10-6 m=
1 źm
3. Budowa polikryształów jednofazowych
4. Budowa polikryształów z fazą szklistą
5. Metody otrzymywania polikryształów: krystalizacja ze stopów- metodą tą otrzymuje się większość
tworzyw metalicznych, polikryształy ze stopu otrzymuje się w warunkach sprzyjających krystalizacji
wielozarodkowej np. krystalizacja we wlewku Krystalizacja szkła- szkło w zwykłych warunkach jest
termodynamiczne metatrwałe. Procesy krystalizacji są bardzo wolne ze względu na wysoką lepkość. Sztucznie
wywoływana krystalizacja ma na celu otrzymanie tworzywa posiadającego wyższą odporność mechaniczną. Do
szkła wprowadza się zarodki heterogeniczne powodujące powstawanie centrów krystalizacji a) cząstki metali
lub fluorki b) zarodki drugiej fazy szklistej powstałe wskutek likwacji.