1. Polikryształ- materiał o złożonej budowie, którego podstawą są połączone
trwale (granicami fazowymi) różnie zorientowane elementy krystaliczne. Elementy
budowy: ZIARNA- pojedyncze kryształy oddzielone granicami międzyziarnowymi. W
polikrysztale mogą znajdować się ziarna wielu faz. PORY- puste przestrzenie między
ziarnami wypełnione fazą gazową. FAZA AMORFICZNA- występująca jako oddzielne
elementy mikrostruktury lub w postaci warstw na granicach ziaren. WTR
CENIA
DYSPERSYJNE- małe kryształy występujące w objętości ziaren. 2. Mikrostruktura-
obraz w mikroskopie: wielkość obrazu- rzędu 10-5 m, wielkość elementów- rzędu 10-
6 m= 1 źm 3. Budowa polikryształów jednofazowych 4. Budowa polikryształów z fazą
szklistą 5. Metody otrzymywania polikryształów: krystalizacja ze stopów- metodą tą
otrzymuje się większość tworzyw metalicznych, polikryształy ze stopu otrzymuje się
w warunkach sprzyjających krystalizacji wielozarodkowej np. krystalizacja we wlewku
Krystalizacja szkła- szkło w zwykłych warunkach jest termodynamiczne metatrwałe.
Procesy krystalizacji są bardzo wolne ze względu na wysoką lepkość. Sztucznie
wywoływana krystalizacja ma na celu otrzymanie tworzywa posiadającego wyższą
odporność mechaniczną. Do szkła wprowadza się zarodki heterogeniczne powodujące
powstawanie centrów krystalizacji a) cząstki metali lub fluorki b) zarodki drugiej fazy
szklistej powstałe wskutek likwacji.