Pieśń o zmowie złych duchów przeciw Jezusowi
t.: św. Efrem
m.: Q
Pańs - ką śmierć gło - si - cie, aż przyj - dzie,
ła - miąc chleb, z kie - li - cha pi - jąc Je - go Krew!
1. Grzech wybaczony tak po - wie - - - dział:
bo nowym stworzeniem u - - - - - czy - nił lu - - - dzi
dlużej nie mogę być tym, czym jes - - - tem,
w swym Ciele i Krwi Syn Ma - ry - - - i.
2. A
akoma śmierć zawyła, mówiąc:
już umiem pościć, choć dotąd tego nie znałam.
Oto Jezus zbiera wokół siebie tłumy,
lecz jego uczta post mi zapowiada.
3. Sił swych ostatkiem śmierć zawołała,
we własne sieci zaplątana:
Ten jeden człowiek usta zamyka
mnie, co zamykałam usta wielu.
4. Piekło zawstydzone rzekło:
Powściągnąć muszę swą chciwość, || oto teraz czas głodu.
Ten, co wsławił się na godach,
szatę zmarłych przemienia w życie, || jak wodę w wino.