Pieśń Wieczernika
t.: Cyryllonas (IV/V w.)
m.: Q
Czyż nie poz - na - je - cie, bra - cia, w chle - bie Te - go, co na drze-wie
Wstańcie, Je - mu wyjdz
- my na spot - ka - nie: wi - taj Chrys-te, Pa - nie,
1. 2.
za nas ży - cie dał?
al - le - lu - - - ja!
1. Kto kiedy widział tak dziw-ną u - cztę, w której ludzie zasied - li ze Stwór - cą?
Gdzieście widzieli ucztę tak wspa-nia - łą, w której wzięli udział wraz z Mo - rzem ry - ba - cy?
2. Niechaj zapłonie wam serce,
siedząc przy tym stole, siedzicie pośród ognia,
co bólu nie sprawi tym, w których zamieszka,
lecz tym, co od Niego są daleko.
3. W tym chlebie Pan dokonał tego, za czym tęsknił,
to wypełnił, czego pragnął;
Baranek pożywał Baranka,
Pascha pożywała Paschę.
4. Oto świętość uświęcająca serafinów w niebie,
owoc, po spożyciu którego Adam zapragnął stać się Bogiem.
Oto Kielich, w którym kryje się sąd i miłosierdzie;
bierzcie i pijcie ów Kielich płomienia.
5. Kruszcie jego kości, kosztujcie skrytego pod postaciami,
bo dla zbawienia świata stał się pokarmem.
Niech przystąpią niewolnica i pani,
sługa i król, bo jeden jest Pan bez dzielenia.
6. Niech zajaśnieje w was Wieczernik,
w nim mieszka Słońce wraz ze swymi promieniami.
Niech trwa w Kościele Jego wzniosła pamiątka,
w której Boskości Chrystusa żeśmy kosztowali.