"Pieśń o Rolandzie" jest utworem parenetycznym










"Pieśń o Rolandzie" jest utworem parenetycznym.
Ten epicki poemat

opisuje wyprawę wojenną Karola Wielkiego, władcy Franków, do
Hiszpanii

zajętej przez niewiernych - Saracenów. Opisane jest w nim
zwycięstwo nad

poganami, zdobycie Hiszpanii i tragiczna klęska tylnej
straży armii, która

w trakcie powrotu do Francji została zdradziecko zaskoczona
i po

bohaterskiej walce wycięta. Zginął wówczas kwiat rycerstwa,
w tym hrabia

Roland - bohater poematu, kuzyn władcy. Cechy rycerza
Rolanda:

- odważny -
podejmuje walkę z silniejszym nieprzyjacielem;

- dba o honor - nie
zadął w róg w obawie przed posądzeniem go o tchórzostwo;

- religijny - wierzy
w Boga, który zabierze jego towarzyszy do raju;

- przyjaciel;

- patriota -
umierając, chce widzieć Francję;

- walczy w imię
wiary chrześcijańskiej - nienawidząc pogan, walczy w

sposób okrutny i
bezwzględny.

Utwór jest arcydziełem gatunku "pieśni o czynach"
powstających już przed

XI wiekiem i tworzonych przez tzw. truwerów.