Pieśń o Rolandzie
Anonim
Tłumaczenie: Tadeusz Żeleński (Boy)
Najsłynniejszy i najstarszy francuski epos rycerski z
gatunku chansons de geste (pieśni o czynach
bohaterskich), znany z rękopisu z 1170 r., przełożony
przez Boya-Żeleńskiego w 1932 r. wg wersji J. Bediera
z 1924. Napisany jest w dialekcie anglo-
normandzkim, liczy 4002 wersy o nierównych
strofach, 10-zgłoskowiec.
Tematem pieśni są przygody hrabiego Rolanda,
uczestniczącego w wyprawie Karola Wielkiego
przeciwko Saracenom. Pieśń o Rolandzie stała się
narodową epopeją francuską, a jej tematykę
podejmowało wielu twórców, np. L. Ariosto w
Orlandzie szalonym (1532).
Roland to jednen z paladynów Karola Wielkiego. Jest
ideałem rycerza średniowiecznego i chrześcijanina.
Wierny władcy, ojczyz
nie i Bogu, walczy z
pogańskimi Sararcenami, dwodząc 20-tysięczną
gwardią.
Wskutek zdrady Ganelona zostaje otoczony w
wąwozie przez silniejszego liczebnie wroga. Nie
słucha arcybiskupa Turpina i swego przyjaciela
Oliwiera, którzy namawiają go by wezwał posiłki
grając na czarodziejskim rogu Olifancie. Dopiero
kiedy jego żołnierze zostają zdziesiątkowani, Roland
dmie w róg. Jest już jednak za póz
no.
Karol Wielki przybywszy z armią rozgramia
Saracenów, mszcząc wiernych poległych rycerzy.