SZKOLENIE WOJSK
ETAPY ZASADZKI (2)
Por. inż. Działanie patrolu w rejonie zasadzki obejmu-
ROBERT
je siedem zasadniczych etapów: organizowa-
BASAŁYGA
nie rejonu zeS
rodkowania, rekonesans strefy
16 BATALION
S
mierci, zajęcie pozycji, uderzenie ogniowe,
POWIETRZNODESANTOWY
szturm, działanie zespołów oraz odskok.
ażdy etap zasadzki musi być skrupulatnie przygotowany Poruszając się w kierunku planowanej strefy S
mierci, w dogod-
K i dokładnie wykonany. Podstawowym typem zasadzki nym miejscu między RZ i strefą, dowódca plutonu ustala punkt roz-
organizowanej przez pluton (drużynę) jest zasadzka punktowa, winięcia (PR) i organizuje w nim postój orientacyjny. Po zakończe-
w której siły przeciwnika są atakowane w jednym miejscu (wyzna- niu nasłuchiwania i obserwacji dowódca lokalizuje planowaną
czona jest jedna strefa S
mierci). strefę S
mierci, a następnie wyznacza stanowisko dla zespołu obser-
wacyjnego. Zespół ten od razu przystępuje do obserwacji strefy
S
mierci i jej otoczenia.
Zasadzka punktowa plutonu
Następnie dowódca plutonu okreS
la granicę strefy S
mierci,
Zasadniczym etapem w czasie działania patrolu w rejonie za-
granicę działania oraz pozycje poszczególnych elementów i głów-
sadzki jest rozpoznanie przyszłego rejonu zeS
rodkowania.
nych S
rodków ogniowych. Po czym wraz z podległymi dowódcami
wraca do RZ. Nikt z plutonu nie przekracza linii stanowisk poszcze-
Organizowanie rejonu zeS
rodkowania
gólnych elementów, by nie zdemaskować operacji.
Polega ono na zatrzymaniu plutonu 200 400 m przed pla-
Zajęcie pozycji
nowanym rejonem zeS
rodkowania (RZ) i na przygotowaniu po-
stoju orientacyjnego (nasłuchiwanie i obserwacja). Jeżeli nie ma
Poszczególne elementy plutonu zajmują swoje pozycje w na-
oznak zagrożenia, dowódca plutonu wraz z dowódcami drużyn,
stępującej kolejnoS
ci: grupa ubezpieczająca, grupa wspierająca i
radiotelefonistą oraz ubezpieczeniem RZ (po jednym żołnierzu
grupa szturmowa. Zajęcie pozycji przez każdą z grup odbywa się
z każdej drużyny) udaje się na rozpoznanie i potwierdzenie rejo-
w ciszy i w sposób zapewniający jak najlepsze maskowanie. Koń-
nu zeS
rodkowania.
cowe odcinki dróg podejS
cia do swoich pozycji grupy pokonują
czołgając się. Grupa wspierająca i szturmowa wychodzą na pozycje
Po potwierdzeniu lokalizacji RZ dowódca plutonu organizuje
dopiero po zajęciu stanowisk i osiągnięciu gotowoS
ci przez ubez-
jego rozpoznanie. Jeżeli zaplanowany rejon odpowiada wymaga-
pieczenia. Zajęcie pozycji przez siły patrolu w rejonie zasadzki
niom, dowódca plutonu rozlokowuje ubezpieczenie na godzinie
przedstawiono na rysunku 1.
0600, 1000 i 0200. Po rozstawieniu ubezpieczeń dowódcy wracają
do sił głównych plutonu, prowadzą pluton do RZ i rozlokowują
Dowódca plutonu opuszcza RZ z grupą wspierającą i sztur-
zgodnie z ustalonym porządkiem.
mową oraz niezbędnym personelem specjalistycznym. Dowódcy
grup zatrzymują je w PR, dowódca plutonu natomiast nawiązuje
Pluton rozlokowuje się na pozycjach w RZ parami, w ugru-
kontakt z zespołem obserwacyjnym i odbiera od niego informa-
powaniu do obrony okrężnej na planie koła lub trójkąta. Po za-
cję o sytuacji w rejonie zasadzki. Jeżeli nastąpiły zmiany, do-
jęciu pozycji, jego dowódca koryguje rozlokowanie drużyn
wódca ocenia je i koryguje dotychczasowe ustalenia. Jeżeli
i okreS
la im pasy obserwacji. Dowódcy drużyn okreS
lają
zmiany nie nastąpiły, podaje dowódcy grupy wspierającej sygnał
podwładnym sektory obserwacji oraz kontrolują załadowanie
do zajęcia pozycji.
i zabezpieczenie broni. Po skorygowaniu pozycji żołnierze na
przemian w parach przygotowują się do dalszego działania (po-
W czasie gdy grupa wspierająca zajmuje pozycje, dowódca
prawiają maskowanie indywidualne i przygotowują wyposażenie
grupy szturmowej rozlokowuje podległych żołnierzy parami na
przewidziane do użycia w akcji).
wysokoS
ci PR, każdą parę na wprost jej stanowiska (rys. 2). Na
sygnał dowódcy plutonu grupa zajmuje swoje stanowiska. Po
Rekonesans strefy S
mierci
zajęciu pozycji przez grupę szturmową zespół obserwacyjny
przemieszcza się do PR skąd ubezpiecza dalsze działanie patro-
Dowódca plutonu wraz z dowódcami poszczególnych grup
lu w rejonie akcji.
i zespołem obserwacyjnym udaje się na rekonesans strefy S
mierci.
Podczas rekonesansu 100% sił plutonu w RZ pozostaje w pełnej
Przygotowanie grupy szturmowej do akcji obejmuje:
gotowoS
ci do działania: każdy żołnierz znajduje się na swoim sta-
nowisku z przygotowanym wyposażeniem (plecak zapięty i ułożony wyznaczenie sektorów ognia przez jej dowódcę oraz przygoto-
przed żołnierzem, broń przeładowana i zabezpieczona). wanie ograniczników sektora ognia przez każdego z żołnierzy;
42
MAJ 2002
M
A
J
2
0
0
2
SZKOLENIE WOJSK
rozmieszczenie min działania kierunkowe-
go oraz innych S
rodków rażenia w ramach
systemu ognia (S
rodki te muszą jednocze-
S
nie blokować podejS
cie do pozycji grupy ze
strefy S
mierci);
organizowanie systemu informowania
i alarmowania;
wzajemne maskowanie się żołnierzy na
stanowiskach;
odbezpieczenie broni przez wszystkich
żołnierzy;
kontrolę gotowoS
ci każdego żołnierza
przez dowódcę grupy.
Przygotowanie grupy wspierającej do
akcji obejmuje natomiast:
wyznaczenie sektorów ognia dla każdego
S
rodka ogniowego;
Rys. 1. Siła patrolu po zajęciu pozycji w rejonie zasadzki
rozmieszczenie min działania kierunkowe-
go i ewentualnie innych S
rodków rażenia
ciwnika, a pozostała częS
ć plutonu idzie w jego S
lady, wykorzystu-
blokujących podejS
cie do pozycji grupy ze strefy S
mierci;
jąc wszystkie posiadane S
rodki rażenia. W zależnoS
ci od sytuacji
organizowanie systemu informowania i alarmowania;
pluton w takim wypadku albo kontynuuje działanie, albo zrywa
wzajemne maskowanie się żołnierzy na stanowiskach;
kontakt z przeciwnikiem i wycofuje się.
odbezpieczenie broni przez wszystkich żołnierzy grupy;
Jeżeli zasadzka przebiega w ciemnoS
ciach bez wykorzystywa-
kontrolę gotowoS
ci każdego żołnierza przez dowódcę grupy. nia indywidualnych przyrządów noktowizyjnych, natychmiast po
zainicjowaniu uderzenia ogniowego mogą być wystrzelone naboje
Przygotowanie ubezpieczeń bocznych do akcji zaS
to:
oS
wietlające aby ostrzał był skuteczniejszy. Wszelkie S
rodki oS
wie-
rozmieszczenie min działania kierunkowego i ewentualnie in-
tlające wystrzeliwuje się za pozycje własne, dzięki czemu utrudnia-
nych S
rodków rażenia blokujących podejS
cie do pozycji grupy ze
ją one przeciwnikowi działanie w strefie S
mierci, nie oS
lepiając jed-
strefy S
mierci;
noczeS
nie patrolu.
rozmieszczenie min działania kierunkowego na prawdopodob-
Jeżeli przewidziane jest wykorzystanie w czasie zasadzki
nych podejS
ciach ewentualnych odwodów przeciwnika oraz na
wsparcia artyleryjskiego, dowódca plutonu kieruje ogniem sił
ewentualnej drodze wycofywania się przeciwnika ze strefy S
mierci;
wspierających przy pomocy przydzielonego obserwatora ognia ar-
przygotowanie do rozmieszczenia ewentualnych min przeciw- tylerii (jest to podstawowa metoda) lub osobiS
cie drogą radiową.
pancernych (ubezpieczenia rozmieszczają je na podejS
ciach do
Grupy szturmowa i wspierająca prowadzą ostrzał w wyznaczo-
strefy S
mierci dopiero po zainicjowaniu zasadzki lub w momencie
nych sektorach do okreS
lonego momentu (na przykład do wystrze-
zagrożenia przez ewentualne zmotoryzowane siły przeciwnika);
lenia amunicji z podłączonych magazynków) lub okreS
lonego sy-
zamaskowanie się żołnierzy na stanowiskach; gnału (na przykład dx
więku gwizdka bądx
wystrzału z pistoletu sy-
gnałowego w centralny odcinek strefy S
mierci).
odbezpieczenie broni przez wszystkich żołnierzy grupy;
Szturm
kontrola gotowoS
ci każdego żołnierza przez dowódcę grupy
ubezpieczającej (w miarę możliwoS
ci).
Po przerwaniu ognia każdy z żołnierzy jak najszybciej zmienia
magazynek na pełny (niezależnie od tego, czy wyczerpał amunicję,
Uderzenie ogniowe
czy też nie) i obserwuje wyznaczony sektor. W tym czasie dowódca
Ubezpieczenie boczne przekazuje informację o zbliżających się
plutonu ocenia sytuację: jeżeli cel uderzenia ogniowego został
siłach przeciwnika. Jeżeli dowódca plutonu uważa, że zasadzka
osiągnięty (przeciwnik został zlikwidowany), podaje sygnał do
może być z jakichkolwiek uzasadnionych względów nieudana, plu-
szturmu, w przeciwnym wypadku  do ponownego uderzenia. Nie-
ton przepuszcza przeciwnika. W każdej innej sytuacji rozpoczyna
zależnie od oceny sytuacji każdy żołnierz, który widzi jakikolwiek
akcję w sposób wczeS
niej ustalony i przećwiczony.
ruch w strefie S
mierci, samodzielnie otwiera ogień, co dla plutonu
W wypadku zdemaskowania plutonu przed zainicjowaniem za-
jest sygnałem, że ostrzał nie powiódł się. W takim wypadku pluton
sadzki każdy wykryty żołnierz samodzielnie otwiera ogień do prze-
powtarza uderzenie ogniowe.
43
PRZEGLĄD WOJSK LĄDOWYCH
P
R
Z
E
G
L
Ą
D
W
O
J
S
K
L
Ą
D
O
W
Y
C
H
SZKOLENIE WOJSK
alnych jeńców poza strefę S
mierci przez ze-
spół obezwładniający.
Ewakuacja własnych rannych i zabitych
ze strefy S
mierci oraz udzielenie im pierw-
szej pomocy przez zespół ewakuacyjny.
Przeszukanie zabitych żołnierzy prze-
ciwnika przez zespoły przeszukujące.
Zebranie i przygotowanie do transportu
okreS
lonego wyposażenia i dokumentów
przeciwnika oraz przejrzenie i zabezpieczenie
każdego egzemplarza zabieranej broni przez
zespoły przeszukujące.
Zebranie i przygotowanie do zniszczenia
pozostałego uzbrojenia i ekwipunku prze-
ciwnika przez zespoły przeszukujące i ze-
spół niszczący.
Jeżeli do rejonu zasadzki zbliżają się
dodatkowe siły przeciwnika, ubezpiecze-
nia  w zależnoS
ci od zaawansowania
Rys. 2. Sposób zajmowania pozycji przez grupę szturmową
działań plutonu w strefie S
mierci  po-
wstrzymują je tak długo, jak długo mogą
Po sygnale do szturmu grupa szturmowa opuszcza pozycje
się bronić, nie dopuszczając do całkowitego związania się wal-
i poruszając się skokami w parach, przemieszcza się przez stre-
ką. W skrajnej sytuacji dowódca plutonu może wykorzystać gru-
fę S
mierci w kierunku granicy działania (rys. 3). Podczas sztur-
pę wspierającą do dodatkowej osłony zagrożonych elementów
mu dowódca plutonu wraz z radiotelefonistą i niezbędnym per-
patrolu.
sonelem specjalistycznym porusza się za grupą szturmową, zaj-
Odskok
mując stanowisko na skraju strefy S
mierci  w miejscu, z które-
go może najlepiej kontrolować działanie grupy. W wypadku za- Dowódca plutonu podaje poszczególnym elementom sygnały
do odskoku z rejonu akcji. Odskok odbywa się w kolejnoS
ci od-
grożenia ze strony przeciwnika grupa ta kontynuuje szturm aż do
wrotnej niż podczas zajmowania pozycji przed akcją, tzn. najpierw
całkowitej likwidacji jego sił.
grupa szturmowa, następnie grupa wspierająca i po niej grupa
Po przejS
ciu przez strefę S
mierci zajmuje ona pozycje na granicy
ubezpieczająca.
działania. Jeżeli w trakcie szturmu był prowadzony ogień, żołnierze
zmieniają magazynki na pełne. Po zajęciu stanowisk na granicy dzia- Po wycofaniu się grupy szturmowej ze strefy S
mierci dowódca
łania dowódca grupy sprawdza, czy poniosła ona straty oraz kontrolu- plutonu podaje sygnał do wykonania zadania zespołowi niszczące-
je zapas amunicji. W razie potrzeby równomiernie ją rozdziela. W wy- mu. Zespół odpala lonty ładunków wybuchowych bądx
odbezpie-
padku strat wS
ród obsługujących ważniejsze S
rodki ogniowe dowód- cza granaty odłamkowe przeznaczone do zniszczenia okreS
lonego
sprzętu i wraz z dowódcą plutonu wycofuje się do PR. Grupa
ca grupy natychmiast przydziela je innym żołnierzom. Informacje
wspierająca ubezpiecza odskok dowódcy plutonu i zespołu ni-
o stratach i stanie amunicji przekazuje dowódcy plutonu.
szczącego, a następnie wycofuje się za nimi. W PR dowódcy kon-
Działanie zespołów
trolują stany osobowe podległych elementów, po czym elementy
Dowódca plutonu podaje sygnał do rozpoczęcia działania
kontynuują odskok do RZ.
zespołom przeszukującym (rys. 4), a następnie kolejnym przewi-
Grupa ubezpieczająca, w zależnoS
ci od wczeS
niejszych usta-
dzianym do użycia. Każdy zespół nawiązuje z dowódcą plutonu
leń, opuszcza swoje pozycje po sygnale dowódcy plutonu poda-
kontakt wzrokowy. Jeżeli sytuacja rozwija się zgodnie z planem,
nym drogą radiową lub po eksplozji ładunków wybuchowych.
dowódca sygnalizuje zespołowi przystąpienie do działania we
Po wycofaniu się do rejonu zeS
rodkowania każdy element pluto-
wczeS
niej ustalony sposób (w przeciwnym wypadku koryguje
nu pobiera wyposażenie i zajmuje stanowiska w obronie okrężnej te-
ustalenia). Po wykonaniu zadania każdy zespół sygnalizuje do-
go rejonu, wskazane przez dowódcę grupy ubezpieczającej. Czynno-
wódcy plutonu zakończenie działania i zajmuje dotychczasowe
S
ci wszystkich elementów w tym rejonie polegają na jak najszybszym
stanowisko na granicy działania.
przygotowaniu się do jego opuszczenia oraz na sprawdzeniu stanu
KolejnoS
ć czynnoS
ci wykonywanych w strefie S
mierci:
osobowego i ekwipunku przez dowódców poszczególnych szczebli.
Odsunięcie broni od rannych i zabitych żołnierzy przeciwnika
Po zakończeniu procedur związanych z kontrolą stanu osobowego
przez zespoły przeszukujące oraz rozbrojenie i odstawienie ewentu-
i wyposażenia pluton opuszcza rejon działania. W pierwszym etapie
44
MAJ 2002
M
A
J
2
0
0
2
SZKOLENIE WOJSK
wycofuje się w innym kierunku niż faktycz-
nie zaplanowany.
Zasadzka punktowa
drużyny
Zasadniczym etapem w czasie działa-
nia patrolu w sile drużyny w rejonie za-
sadzki jest zajęcie rejonu zeS
rodkowania.
Organizacja rejonu zeS
rodkowania
200 400 m przed planowanym re-
jonem zeS
rodkowania (RZ) dowódca
drużyny zatrzymuje drużynę i organizuje
postój orientacyjny (nasłuchiwanie
i obserwacja). Jeżeli nie ma oznak za- Rys. 3. Działanie grupy szturmowej podczas szturmu
grożenia, drużyna kontynuuje podejS
cie
do RZ. Ze względu na małą liczebnoS
ć,
wraz z radiotelefonistą wraca do RZ, gdzie przekazuje ostateczne
patrol w sile drużyny i mniejszy może pomijać etap rozpoznania
ustalenia dotyczące planu działania.
planowanego rejonu zeS
rodkowania i zajmować ten rejon z mar-
szu, aby uniknąć rozdzielenia niewielkich sił. W takim wypadku
Zajęcie pozycji
drużyna, podchodząc do planowanego RZ, zachowuje wzmożoną
Drużyna opuszcza rejon zeS
rodkowania całoS
cią sił i z całym
ostrożnoS
ć, organizując częstsze postoje orientacyjne.
wyposażeniem, a zbędny w czasie akcji ekwipunek zostawia
Drużyna organizuje rejon zeS
rodkowania na planie koła o nie-
i maskuje w punkcie rozwinięcia. Po zatrzymaniu drużyny
wielkich rozmiarach. Dzięki małym jego rozmiarom zapewniony
w punkcie rozwinięcia dowódca nawiązuje kontakt wzrokowy
jest bezpoS
redni kontakt między poszczególnymi żołnierzami pa-
z zespołem obserwacyjnym i odbiera od niego informację o sy-
trolu, a on sam jest trudniejszy do wykrycia.
tuacji w rejonie strefy S
mierci. Jeżeli zaistniały zmiany, dowód-
ca drużyny ocenia je i koryguje dotychczasowe ustalenia. Jeżeli
Jeżeli planowany RZ odpowiada wymaganiom, dowódca dru-
zmiany nie nastąpiły, drużyna kontynuuje działanie.
żyny podaje każdemu z podwładnych sektor obserwacji i czynnoS
ci
do wykonania: przygotowanie się do dalszego działania lub ubez- Dowódca drużyny rozlokowuje podległych żołnierzy na wyso-
pieczanie pozostałych członków patrolu. Drużyna przygotowuje się koS
ci punktu rozwinięcia, na wprost ich stanowisk. Po rozlokowa-
do dalszego działania i ubezpiecza na przemian stanowiskami: co niu podaje sygnał, po którym drużyna dociera do pozycji i zajmuje
drugi żołnierz poprawia maskowanie i przygotowuje wyposażenie stanowiska. Po zajęciu stanowisk dowódca S
ciąga zespół obserwa-
przewidziane do użycia w akcji, pozostali prowadzą obserwację cyjny i włącza go do składu drużyny.
i nasłuchiwanie w wyznaczonych sektorach.
Ze względu na niewielkie rozmiary rejonu zasadzki oraz małą
liczebnoS
ć, patrole w sile drużyny nie wystawiają wysuniętych
Rekonesans strefy S
mierci
ubezpieczeń bocznych ani tylnych. Funkcję ubezpieczeń bocznych
Dowódca drużyny wraz z zespołem obserwacyjnym oraz radio-
pełnią w tym wypadku skrajni żołnierze drużyny, a ubezpieczenia
telefonistą (lub innym żołnierzem, jeżeli radiotelefonista nie wcho-
tylnego  radiotelefonista dowódcy drużyny (jeżeli wchodzi w skład
dzi w skład patrolu) wychodzi na rekonesans strefy S
mierci. Pod-
patrolu) lub jeden z żołnierzy zajmujący swoje stanowisko w cen-
czas tego rekonesansu 100% sił drużyny w rejonie zeS
rodkowania
trum pozycji drużyny.
pozostaje w pełnej gotowoS
ci do działania: każdy żołnierz znajduje
Przygotowanie do akcji patrolu w sile drużyny obejmuje:
się na swoim stanowisku z ekwipunkiem przygotowanym do na-
tychmiastowego użycia (plecak jest zapięty i ułożony przed żołnie- wyznaczenie sektorów ognia każdemu żołnierzowi przez dowód-
cę drużyny oraz przygotowanie ograniczników sektora ognia przez
rzem, broń przeładowana i zabezpieczona).
wszystkich żołnierzy;
Poruszając się w kierunku planowanej strefy S
mierci, w dogod-
rozmieszczenie min działania kierunkowego i ewentualnie innych
nym miejscu między rejonem zeS
rodkowania i obiektem, dowódca
S
rodków rażenia blokujących podejS
cie do pozycji drużyny ze strefy
drużyny ustala punkt rozwinięcia (PR) i organizuje w nim postój
S
mierci (w czasie akcji mogą być one wykorzystane do rażenia sił
orientacyjny. Po zakończeniu nasłuchiwania i obserwacji dowódca
przeciwnika w strefie S
mierci w ramach ogólnego systemu ognia);
lokalizuje strefę S
mierci, a następnie wyznacza stanowisko dla ze-
społu obserwacyjnego, po czym zespół ten rozpoczyna obserwację rozmieszczenie min działania kierunkowego i ewentualnie in-
strefy i jej otoczenia. Dowódca drużyny precyzuje granice strefy nych S
rodków rażenia na podejS
ciach ewentualnych odwodów
S
mierci, granicę działania oraz pozycje członków patrolu, po czym przeciwnika do strefy S
mierci;
45
PRZEGLĄD WOJSK LĄDOWYCH
P
R
Z
E
G
L
Ą
D
W
O
J
S
K
L
Ą
D
O
W
Y
C
H
SZKOLENIE WOJSK
Po sygnale do szturmu cała drużyna opuszcza pozycje i porusza-
jąc się skokami w parach, przemieszcza się przez strefę S
mierci w kie-
runku granicy działania. W trakcie szturmu dowódca drużyny przemie-
szcza się w składzie drużyny. W wypadku zagrożenia ze strony prze-
ciwnika drużyna kontynuuje szturm zgodnie z zasadami ognia i ma-
newru aż do całkowitej likwidacji jego sił.
Po przejS
ciu przez strefę S
mierci drużyna zajmuje pozycje na gra-
nicy działania. Jeżeli podczas szturmu był prowadzony ogień, żołnie-
rze zmieniają magazynki na pełne. Po zajęciu stanowisk na granicy
działania dowódca drużyny sprawdza, czy patrol poniósł straty, oraz
kontroluje zapas amunicji. W razie potrzeby równomiernie ją rozdzie-
la. W wypadku strat wS
ród obsługujących ważniejsze S
rodki ogniowe
dowódca drużyny natychmiast przydziela je innym żołnierzom. Po zo-
rientowaniu się w sytuacji zajmuje on stanowisko w miejscu, z które-
go może najlepiej kontrolować działanie drużyny.
Ubezpieczenia boczne (skrajni żołnierze drużyny) uczestniczą
Rys. 4. Technika działania zespołów przeszukujących w strefie S
mierci
w szturmie razem z pozostałymi żołnierzami. Po przejS
ciu przez
strefę S
mierci i osiągnięciu granicy działania żołnierze ci zajmują
organizowanie systemu informowania i alarmowania; stanowiska na obu skrajach strefy S
mierci, w odległoS
ci kontaktu
głosowego z dowódcą drużyny  w miejscach umożliwiających
zamaskowanie się na stanowiskach;
prowadzenie jak najlepszej obserwacji dróg podejS
cia ewentual-
odbezpieczenie broni przez wszystkich żołnierzy drużyny;
nych odwodów przeciwnika.
kontrolę gotowoS
ci każdego żołnierza przez dowódcę drużyny.
Działanie zespołów
Uderzenie ogniowe
Dowódca drużyny podaje sygnał do rozpoczęcia działania ze-
Skrajny żołnierz drużyny przekazuje informację o zbliżają-
społowi przeszukującemu i w razie potrzeby innym przewidzianym
cych się siłach przeciwnika. Jeżeli dowódca drużyny uważa, że
do użycia. Zespół nawiązuje kontakt wzrokowy z dowódcą drużyny.
zasadzka może być z jakichkolwiek uzasadnionych względów
Jeżeli sytuacja rozwija się zgodnie z planem, dowódca sygnalizuje
nieudana, drużyna przepuszcza przeciwnika. W każdej innej sy-
mu przystąpienie do działania we wczeS
niej ustalony sposób,
tuacji drużyna rozpoczyna akcję w sposób wczeS
niej ustalony
w przeciwnym wypadku koryguje ustalenia. Po wykonaniu zadania
i przećwiczony.
zespół przeszukujący zajmuje miejsce przy zebranym wyposażeniu,
W wypadku zdemaskowania drużyny przed zainicjowaniem za- przygotowuje S
rodki do jego niszczenia i sygnalizuje dowódcy dru-
sadzki każdy wykryty żołnierz samodzielnie otwiera ogień, a pozo- żyny swoją gotowoS
ć.
stała częS
ć drużyny idzie w jego S
lady, wykorzystując wszystkie po-
KolejnoS
ć czynnoS
ci do wykonania w strefie S
mierci przez pa-
siadane S
rodki rażenia. W zależnoS
ci od sytuacji drużyna w takim
trol w sile drużyny jest następująca:
wypadku albo kontynuuje działanie, albo zrywa kontakt z przeciw-
odsunięcie broni od rannych i zabitych żołnierzy przeciwnika;
nikiem i wycofuje się.
ewakuacja własnych rannych i zabitych ze strefy S
mierci oraz
Żołnierze drużyny prowadzą ostrzał w wyznaczonych sektorach
udzielenie im pierwszej pomocy;
do okreS
lonego momentu (na przykład do wystrzelenia amunicji
z podłączonych magazynków) lub okreS
lonego sygnału (na przy- przeszukanie zabitych żołnierzy przeciwnika;
kład dx
więku gwizdka bądx
wystrzału z pistoletu sygnałowego
zebranie i przygotowanie do transportu okreS
lonego wyposaże-
w centralny odcinek strefy S
mierci).
nia i dokumentów przeciwnika oraz przejrzenie i zabezpieczenie
Szturm
każdego egzemplarza zabieranej broni;
Po przerwaniu ognia każdy żołnierz jak najszybciej zmienia
zebranie i przygotowanie do zniszczenia pozostałego uzbrojenia
magazynek na pełny (niezależnie od tego, czy wyczerpał amunicję,
i ekwipunku przeciwnika.
czy też nie) i prowadzi obserwację w wyznaczonym sektorze. W tym
W wypadku otrzymania sygnału od ubezpieczeń o podchodze-
czasie dowódca drużyny ocenia sytuację: jeżeli cel uderzenia
niu do strefy S
mierci dużych sił przeciwnika dowódca drużyny za-
ogniowego został osiągnięty (przeciwnik został zlikwidowany), po-
rządza natychmiastowy odskok.
daje sygnał do szturmu, w przeciwnym wypadku  do ponownego
Odskok
uderzenia. Niezależnie od oceny sytuacji każdy żołnierz, który zau-
waża jakikolwiek ruch w strefie S
mierci, samodzielnie otwiera
Odskok patrolu w sile drużyny odbywa się w następującej ko-
ogień, co dla drużyny jest sygnałem, że ostrzał nie powiódł się.
lejnoS
ci: żołnierze ubezpieczający granicę działania, ubezpieczenia
W takim wypadku drużyna powtarza uderzenie ogniowe.
boczne i zespół przeszukujący.
46
MAJ 2002
M
A
J
2
0
0
2
SZKOLENIE WOJSK
W czasie opuszczania strefy S
mierci przez ubezpieczenia bocz-
Zasadzka na pojazdy opancerzone
ne dowódca drużyny podaje sygnał zespołowi przeszukującemu do
zniszczenia zebranego wyposażenia. Zespół odpala lonty ładunków Celem zasadzki na pojazdy opancerzone (antiarmor ambush)
wybuchowych bądx
odbezpiecza granaty odłamkowe przeznaczone jest ich likwidacja lub trwałe unieruchomienie i pozbawienie moż-
do zniszczenia okreS
lonego sprzętu i wraz z dowódcą drużyny wy- liwoS
ci prowadzenia ognia. Kompanie i bataliony mogą organizo-
cofuje się do punktu rozwinięcia. Żołnierze z ubezpieczeń bocznych
wać zasadzki na pojazdy opancerzone bez dodatkowych wzmoc-
osłaniają odskok dowódcy drużyny i zespołu przeszukującego, po
nień. Plutony przygotowują takie zasadzki z założeniem, że ich ce-
czym wycofują się za nimi.
lem będzie zniszczenie jednego lub dwóch pojazdów. Jeżeli celem
ma być większa ich liczba, pluton powinien być wzmocniony do-
W punkcie rozwinięcia każdy żołnierz pobiera swoje wyposaże-
datkowymi S
rodkami przeciwpancernymi. W wypadku zasadzki na
nie i zajmuje stanowisko w obronie okrężnej, a dowódca drużyny
pojazdy opancerzone patrol dzieli się na grupę ogniową (armor-kil-
kontroluje jej stan osobowy. Jeżeli stan osobowy jest zgodny, dru-
ler element), grupę wspierającą (support element) oraz grupę ubez-
żyna opuszcza rejon działania, w pierwszym etapie wycofując się
pieczającą (security element).
w innym kierunku niż faktycznie zaplanowany.
Grupę ogniową stanowią S
rodki przeciwpancerne. Pozostałe
S
rodki rażenia są uzupełnieniem ogólnego systemu ognia, tworząc
Zasadzka złożona
grupy wspierającą i ubezpieczającą. Broń przeciwpancerna jest roz-
Najmniejszą siłą organizującą zasadzkę złożoną jest pluton. Przy- mieszczana tak, by jak najlepiej były wykorzystane jej możliwoS
ci
gotowuje się ją w terenie, który ogranicza możliwoS
ć manewru prze- rażenia. W zależnoS
ci od warunków terenowych jest ona rozloko-
ciwnika jedynie do dróg, strumieni i tym podobnych szlaków. W ra- wana z tyłu, na skrzydłach lub w S
rodku sił patrolu.
mach organizowania zasadzki złożonej dowódca patrolu wyznacza re-
Zasadzka na pojazdy opancerzone jest organizowana w terenie,
jon zasadzki centralnej (central ambush) oraz rejony zasadzek zewnę-
który ogranicza możliwoS
ć manewru przeciwnika jedynie do okreS
lo-
trznych (outlying ambushes) (rys. 5). Ich przygotowanie i przebieg są
nej drogi bądx
innego szlaku komunikacyjnego. Ze względu na moż-
identyczne jak w wypadku zasadzki punktowej.
liwoS
ci manewrowe pojazdów elementy zasadzki powinny być rozmie-
Zasadzka centralna inicjuje całą zasadzkę złożoną. Jej rolą jest
szczone tak, aby od strefy S
mierci oddzielały je naturalne przeszkody.
likwidacja sił przeciwnika bądx
zadanie im maksymalnych strat.
Wskazane jest, aby elementy patrolu otwierały ogień dopiero
Element patrolu przygotowujący zasadzkę centralną powinien dys-
po zatrzymaniu przeciwnika w strefie S
mierci. Musi więc zostać
ponować największą siłą ognia, dlatego też wskazane jest skupie-
opracowany odpowiedni do warunków terenowych sposób zatrzy-
nie najsilniejszych S
rodków rażenia w jego rejonie działania.
mania pojazdów. Wymóg ten jest podyktowany stosunkowo małą
Zasadzki zewnętrzne są organizowane na odcinkach najbardziej
szybkostrzelnoS
cią S
rodków przeciwpancernych oraz brakiem moż-
prawdopodobnego wycofywania się przeciwnika z rejonu zasadzki
liwoS
ci błyskawicznego korygowania ognia, jeżeli cel nie zostanie
centralnej oraz na podejS
ciach ewentualnych odwodów. Rolą tych za-
trafiony pierwszym strzałem. Grupa ogniowa, w miarę możliwoS
ci,
sadzek jest odcięcie dróg ucieczki sił przeciwnika wycofujących się
powinna najpierw zniszczyć pierwszy i ostatni pojazd przeciwnika.
z rejonu zasadzki centralnej oraz powstrzymanie odwodów. Na szcze-
blu plutonu każdą z zasadzek zewnętrznych organizuje drużyna, a na Ze względu na duże możliwoS
ci przeciwdziałania ze strony prze-
szczeblu kompanii i batalionu  pluton. Elementy patrolu odpowie- ciwnika zasadzka na pojazdy opancerzone opiera się na gwałtownym,
dzialne za zasadzki zewnętrzne nie rozpoczynają swojego działania, lecz krótkotrwałym uderzeniu ogniowym i szybkim odskoku. W jej wy-
zanim nie zostanie zainicjowana zasadzka centralna. padku żaden z elementów patrolu nie wchodzi do strefy S
mierci.
Rys. 5. Zasadzki złożone (wariant)
47
PRZEGLĄD WOJSK LĄDOWYCH
P
R
Z
E
G
L
Ą
D
W
O
J
S
K
L
Ą
D
O
W
Y
C
H