POWIERZCHNIE
ODNIESIENIA POMIARÓW
SYTUACYJNYCH
Jednolity dla całego kraju system odniesień przestrzennych składa się z:
1. Powierzchnia odniesienia pomiarów geodezyjnych, w postaci elipsoidy o określonych
parametrach geometrycznych i geofizycznych, wykorzystywana przy wyznaczaniu
współrzędnych geograficznych geodezyjnych B, L punktów poło\
onych na powierzchni Ziemi
2. Poziom odniesienia względem którego wyznacza się wysokości wy\
ej wspomnianych punktów
w przyjętym układzie wysokości (najczęściej geoida zerowa),
3. Poziom odniesienia pomiarów (prac) grawimetrycznych i magnetycznych,
4. Układ współrzędnych prostokątnych płaskich, zdefiniowany zgodnie z zasadami przyjętego
przy ich tworzeniu rodzaju odwzorowania kartograficznego, w którym poło\
enie obrazów
wymienionych punktów na płaszczyz
nie odwzorowania określa się poprzez podanie ich
współrzędnych prostokątnych płaskich, określonych w tym odwzorowaniu.
Powierzchnia odniesienia jako geoida i elipsoida
Geoida - powierzchnia najbardziej zbli\
ona do kształtu Ziemi powstała w wyniku przedłu\
enia pod
lądami przeciętnej, spokojnej powierzchni mórz i oceanów.
" Geoida jest powierzchnią nieregularną wyznaczalną fizycznie ale nie mo\
liwą do opisania w sposób
matematyczny
" Poło\
enie geoidy dla mórz wyznacza się przez wieloletnie obserwacje poziomu wód za pomocą
mareografów, zaś dla poło\
enia pod lądami za pomocą pomiarów grawimetrycznych
" Geoida zerowa  powierzchnia ekwipotencjalna przechodząca przez średni poziom morza dla
wybranej stacji mareograficznej - dla dokładnych pomiarów wysokościowych
Elipsoida - powierzchnia regularna najbardziej zbli\
ona do geoidy powstała w wyniku obrotu elipsy
wokół małej osi
" Jako powierzchnię odniesienia prac geodezyjnych i kartograficznych w ostatnich latach
przyjmowano powszechnie ró\
ne rodzaje elipsoid, o określonych parametrach geometrycznych,
geofizycznych o lokalizacji najlepiej dostosowanej do obszaru Ziemi (kraju), w którym była ona
stosowana. Wynika stąd, \
e ka\
dy z przyjmowanych dotychczas systemów odniesień pomiarów
geodezyjnych posiadał charakter lokalny.W Polsce przyjmowano powszechnie elipsoidę Bessela lub
Krasowskiego.
" Ostatnio, w związku z dą\
eniem do powszechniej globalizacji gospodarki świata, powstała potrzeba
prowadzenie jej w oparciu o jednolity system informacji, o charakterze uniwersalnym. W systemie
tym jako powierzchnię odniesienia przyjęto geocentryczną elipsoidę GRS 80 (WGS 84)
" Parametry elipsoidy WGS-84:
 - równikowy promień Ziemi: a = 6 378 137 m,
 - ziemska stała grawitacyjna (łączniee z atmosferą): GM = 3986005 x 108 m3 s-2,
 - współczynnik dynamiczny kształtu Ziemi: J2 = 108263 x 10-8,
 - spłaszczenie geometryczne: f = 1/298,257222101,
 - prędkość obrotu Ziemi: w = 7292115 x 10-11 rad s-1.
Elipsoida WGS-84 względem Ziemi umieszczona jest i zorientowana tak, \
e:
 jej środek pokrywa się ze środkiem masy kuli ziemskiej,
 jej pionowa oś obrotu Z pokrywa się prawie z osią obrotu Ziemi
- osie układu współrzędnych prostokątnych płaskich są prostopadłe do osi Z z tym, \
e oś X
przechodzi przez punkt przecięcia południka zerowego (Greenwich) z płaszczyzną równika
Poło\
enie punktów w odniesieniu do powierzchni
elipsoidy GRS 80 określają współrzędne
geograficzne geodezyjne B, L i wysokość H lub
równowa\
ne im współrzędne prostokątne
przestrzenne X,Y, Z.