Przy winie

SpojrzaÂÅ‚, dodaÂÅ‚ mi urody,

A ja wziêÂÅ‚am ja jak swoja.

Szczêœliwa, poÂÅ‚knêÂÅ‚am gwiazdê.



PozwoliÂÅ‚am siê wymyÅ“liÃÅš

Na podobieÃÄ…stwo odbicia]

W jego oczach. TaÃÄ…czê, taÃÄ…czê

W zatrzêsieniu nagÂÅ‚ych skrzydeÂÅ‚.



StóÂÅ‚ jest stoÂÅ‚em, wino winem

W kieliszku, co jest kieliszkiem

I stoi stojÂÄ…c na stole.

A ja jestem urojona,

Urojona nie do wiary,

Urojona aÂż do krwi.



Mówiê mu, co chce: o mrówkach

UmierajÂÄ…cych z miÂÅ‚oÅ“ci

Pod gwiazdozbiorem dmuchawca.

Przysiêgam, Âże biaÂÅ‚a róÂża,

Pokropiona winem, Å“piewa.



ÅÅ‚mieje siê, przechylam gÂÅ‚owê

OstroÂżnie, jakbym sprawdzaÂÅ‚a

Wynalazek. TaÃÄ…czê, w objêciu, które mnie stwarza.



Ewa z Âżebra, Venus z piany,

Minewra z gÂÅ‚owy Jowisza

ByÂÅ‚y bardziej rzeczywiste.



Kiedy on nie patrzy na mnie,

Szukam swojego odbicia

Na œcianie. I widzê tylko

GwóŸdŸ, z którego zdjêto obraz.