initAd();



































  Biochemia
  Biotechnologia
  Fizjologia
  Genetyka
  Medycyna
  Mikrobiologia
  Inne








   Biologii komórki
   Biologii molekularnej
   Medycyny molekularnej
   Histologii
   Botaniki
  
Leksykon medyczny
   Testy








   Botanika
   Budowa komórki
   Ewolucja
   Genetyka
   Medycyna
   Terminologia
   Zoologia








   A 
   B 
   C 
   D 
   E 
   F 
   G
   H 
   I 
   J 
   K 
   L 
   Ł 
   M
   N 
   O 
   P 
   R 
   S 
   Ś 
   T
   U 
   W 
   Z 
   Ż 
  Cała lista 








   Apoptoza
   PDB
   Biochemia
   Biotechnologia
   Czasopisma
   Książki
   Uczelnie
   Uniwersytety
   Zdjęcia

















 O nas
           Tu jesteś:  
Biologia.pl < Kurs botaniki














TKANKI TWÓRCZE (MERYSTEMY, TKANKI MERYSTEMATYCZNE) ODPOWIADAJĄ ZA WZROST ROŚLINY



Tkanki twórcze zbudowane są z komórek zdolnych do regularnych podziałów. Maję one cienkie, wyłącznie pierwotne ściany komórkowe. Ich jądra są duże, w cytoplazmie znajduje się niewiele wakuoli. Komórki merystematyczne dzieląc się tworzą nowe partie tkanek, które powodują wzrost organów już istniejących lub tworzą nowe.
W odróżnieniu od zwierząt, których wszystkie części ciała rosną mniej więcej równomiernie, a po osiągnięciu odpowiedniej wielkości niemal jednocześnie przestają rosnąć, wzrost roślin jest zlokalizowany i nieograniczony - odbywa się w ściśle określonych miejscach i trwa przez całe życie rośliny.
Niektóre tkanki twórcze działają nieprzerwanie od stadium zarodkowego - są to merystemy pierwotne, do których należą wierzchołki wzrostu łodygi i korzenia głównego. Znajdują się one na szczytach łodygi i korzenia, dlatego też zwane są merystemami wierzchołkowymi (inna nazwa to stożki wzrostu). Dzięki nim odbywa się wzrost pierwotny, warunkujący przyrost rośliny na długość (tzw. wzrost elongacyjny). Do merystemów pierwotnych zalicza się także pasma miazgi (kambium) wiązkowej, tworzące pierwotne wiązki przewodzące (por. rys. V18.) i występujące w nich pomiędzy łykiem a drewnem. W wyniku działania merystemów pierwotnych rośliny uzyskują tzw. pierwotną budowę anatomiczną.
Niektóre komórki, mimo że uległy specjalizacji i wchodzą w skład tkanek pełniących w organach określone funkcje, mogą odróżnicować się i rozpocząć ponowne podziały. Oznacza to, że odzyskują one swoje właściwości, które utraciły wskutek specjalizacji - przede wszystkim przywrócona zostaje im zdolność do podziałów. Przez odróżnicowanie się komórek budujących określone tkanki powstają merystemy wtórne. Są one odpowiedzialne za wzrost wtórny organów, dzięki któremu następuje przyrost rośliny na grubość.
Merystemami wtórnymi są: miazga (kambium) międzywiązkowa, wytwarzająca wtórne wiązki przewodzące, oraz merystemy wierzchołkowe korzeni bocznych, korzeni i pędów przybyszowych, a także tkanka korkotwórcza. Merystemy wtórne budują zwykle pierścień równoległy do obwodu organów (np. kambium czy tkanka korkotwórcza); ze względu na położenie nazywane są wówczas merystemami bocznymi. Tkanki powstałe wskutek działania merystemów wtórnych nazywane są tkankami wtórnymi i składają się one na wtórną budowę anatomiczną rośliny.
Zbliżone do tkanek merystematycznych właściwości ma tzw. tkanka przyranna (kalus). Jej funkcją jest zasklepianie ran. Powstaje ona przez odróżnicowanie się żywych komórek leżących w pobliżu rany, które uzyskują zdolności do podziałów. Powstały wskutek działalności tych odróżnicowanych komórek kalus zakleja uszkodzenie.