Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
25 paz
dziernika 2013, 21:11 Autor: Redakcja SwiatObrazu.pl
czytano: 18576 razy
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I
Na pozór bardzo proste w fotografii (zwłaszcza
cyfrowej) tematy balansu bieli i temperatury
barwowej sÄ… z
ródłem nieustających kłopotów
zarówno u początkujących, jak i nawet nieco
bardziej zaawansowanych fotografów. Wielu z nas
nie zdaje sobie sprawy, że opanowanie tych
aspektów rzemiosła fotograficznego pozwala nie
tylko uzyskać zdjęcia  poprawne , lecz również
rozbudować swój arsenał technik o zupełnie nowe
elementy twórcze.
Co to jest balans bieli?
Większość problemów z ustawianiem balansu bieli wynika z nieznajomości samego zjawiska.
Tymczasem jest ono  pomimo mocno fizycznego fundamentu  dość proste do zrozumienia. Jak
zapewne pamiętacie, w poprzednim odcinku tego e-kursu opisany został złożony charakter światła tzw.
białego oraz wpływ, jaki oświetlenie sceny ma na kolorystykę fotografowanych obiektów. Zjawiska te
sprawiają, że barwa wszystkiego co nie świeci własnym światłem ściśle zależy od rodzaju oświetlenia, a
przede wszystkim od występujących w nim tzw. dominant barwnych, czyli obszarów widma
odznaczających się zdecydowanie większą intensywnością od pozostałych. W efekcie np. biały
przedmiot w świetle żarówki lub świecy wydaje się mieć odcień pomarańczowy. W języku potocznym
najczęściej mówimy, że światło jest ciepłe lub chłodne  choć nie są to oczywiście jedyne rodzaje
dominant barwnych.
Każdy rodzaj oświetlenia odznacza się swoją unikalną charakterystyką, która znajduje swoje
odzwierciedlenie w wyglÄ…dzie i kolorystyce wykonywanych fotografii. Mechanizm balansowania bieli
powstał po to, aby umożliwić fotografom uzyskanie na zdjęciach dokładnie takich barw, na jakich im
zależy, niezależnie od warunków oświetleniowych. (Fot. MorgueFile)
1 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Zjawisko to w większości przypadków (poza tymi najbardziej skrajnymi, takimi jak podany powyżej
przykład z żarówką) nie jest dla nas zauważalne, ponieważ nasz mózg bardzo dobrze radzi sobie z
określaniem charakteru oświetlenia oglądanej sceny i dokonywania na bieżąco poprawek w kolorystyce
tego, co widzimy. Zupełnie inaczej jest w przypadku fotografii. Aparat (zarówno tradycyjny, jak i
cyfrowy) nie dysponuje tak niezawodnym mechanizmem i w inny sposób musi dokonywać interpretacji
rejestrowanych barw. W przypadku fotografii analogowej decyduje o tym wybór filmu (najczęściej
dostępne są dwa rodzaje negatywów: dla światła słonecznego oraz żarowego) oraz ewentualnie filtrów
korekcyjnych, o których wspominamy w następnym rozdziale. Aparaty cyfrowe pozwalają w tym
zakresie na znacznie większą swobodę  tak więc sytuacja jest tutaj nieco podobna jak w przypadku
doboru czułości ISO. Wraz z tą swobodą pojawiają się jednak pewne problemy i związane z nimi
pojęcia: temperatura barwowa, zafarb/dominanta, korekta tinty itd. Na łamach tego e-kursu postaramy
się je wszystkie w przystępny sposób wyjaśnić.
Temperatura barwowa jest najważniejszym pojęciem charakteryzującym światło w fotografii. Jest
ona własnością fizyczną światła i jako taka podawana jest w kelwinach (jednostce temperatury
tożsamej ze skalą Celsjusza, lecz bez wartości ujemnych; 0 kelwinów to -273,15 stopni Celsjusza).
Wywodzi się od zjawiska tzw. promieniowania ciała doskonale czarnego, które w dużym uproszczeniu
można sprowadzić do stwierdzenia, że wszystkie substancje ogrzane do odpowiedniej temperatury (o
ile oczywiście w międzyczasie nie zmieni się ich stan skupienia na gazowy) zaczynają świecić i że barwa
tego światła zależy wyłącznie od temperatury danej substancji. Ogrzane do temperatury 1700 kelwinów
żelazo będzie emitowało światło o dokładnie takich samych właściwościach, co ogrzana do temperatury
1700 kelwinów miedz
lub złoto (mimo iż te dwa ostatnie metale w takiej temperaturze będą już w
stanie płynnym). Tak więc każdej temperaturze można przypisać światło o określonych własnościach
barwnych. Światło świecy ma temperaturę barwową wynoszącą około 1800 K, tradycyjna żarówka od
2700 do 3300 K, światło słoneczne przy bezchmurnej pogodzie od 5500 do 6000 K (taką samą
temperaturą barwową odznacza się z reguły błysk flesza), światło przy zachmurzonym niebie 6500 K,
cień 7500 K, natomiast blask wyładowań atmosferycznych (błyskawic) może mieć temperaturę
barwowÄ… wynoszÄ…cÄ… nawet 20000 K.
Wbrew powszechnie przyjętemu w mowie potocznej nazewnictwu, z
ródła światła o wyraz
nej
czerwonawej dominancie (a więc ciepłe) odznaczają się stosunkowo niską temperaturą barwową,
zwłaszcza w porównaniu ze światłem niebieskawym (czyli zimnym) o wielokrotnie wyższej
temperaturze barwowej. Blask pioruna odznacza siÄ™ wyjÄ…tkowo wysokÄ… temperaturÄ… barwowÄ… (ok.
20 000 K), mimo iż jest wyraz
nie zimny  choć oczywiście poprzez odpowiednią obróbkę barwną
zdjęcia można go "ocieplić". (Fot. MorgueFile)
2 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Taka prosta zależność dotyczy z
ródeł światła określanego mianem ciągłego. W przypadku lamp typu
nieciągłego (takiego jak wszelkiego rodzaju świetlówki, jarzeniówki, neony itd.) światło nie powstaje w
wyniku rozgrzewania jakiejÅ› substancji do wysokiej temperatury, lecz w wyniku wzbudzania rozmaitych
cząsteczek na poziomie atomowym. W odróżnieniu od naturalnych z
ródeł światła, a także żarówek i
lamp halogenowych, oświetlenie tego typu charakteryzuje się tzw. nieciągłym spektrum barw. Oznacza
to, że ich światło nie jest stworzone z mieszanki wszystkich barw składowych, lecz że w ich widmie
świetlnym mogą znajdować się wyraz
ne przerwy, a także tzw. piki  obszary widma o silnie zwiększonej
intensywności. Wprawdzie również w stosunku do takich z
ródeł światła stosuje się pojęcie temperatury
barwowej, jednak są to wartości dosyć umowne, a samo oświetlenie nieciągłe przysparza fotografom
mnóstwa problemów, o których niejednokrotnie wspominamy na łamach tego e-kursu.
Balansowanie bieli to proces polegający na ustawieniu elementu rejestrującego światło lub cyfrowym
skorygowaniu gotowego obrazu fotograficznego w celu uzyskania zdjęcia o prawidłowej kolorystyce. W
fotografii tradycyjnej - jak wspomnieliśmy wcześniej - odbywa się to poprzez użycie odpowiednich
materiałów światłoczułych i filtrów. W przypadku fotografii cyfrowej zabieg ten sprowadza się
najczęściej do analizy obszarów kadru, które według układów pomiarowych aparatu lub samego
fotografującego powinny być białe (stąd nazwa) lub neutralnie szare, co w rezultacie pozwala na
określenie temperatury barwowej oświetlenia. Wówczas aparat poddaje obraz z matrycy takiej obróbce,
aby zniwelować zafarby, których z
ródłem jest oświetlenie. W rezultacie zdjęcie charakteryzuje się
naturalną kolorystyką. Tak przynajmniej wygląda teoria. W praktyce wszystko zależy od stopnia
złożoności sceny i jej oświetlenia, skuteczności układów pomiarowych w aparacie oraz& efektów, jakie
pragniemy uzyskać. Często bowiem neutralny balans bieli nie jest tym, na osiągnięciu którego może
nam zależeć.
Są sytuacje, w których regulowanie balansu bieli nie zmieni kolorystyki naszego zdjęcia w sposób
radykalny. Stanie się tak wówczas, gdy naszym obiektem zainteresowań będą silnie monochromatyczne
z
ródła światła, takie jak neony, których widmo jest zawężone praktycznie do jednej barwy. (Fot.
MorgueFile)
Możliwości wpływania na balans bieli w fotografii cyfrowej i tradycyjnej
Układy automatycznego balansowania bieli nie zawsze działają w sposób przewidywalny i zgodny z
naszymi oczekiwaniami. Nic w tym dziwnego, bowiem mechanizmy te nie są nieomylne (często zdarza
im się potraktować większe elementy w kadrze o barwie niebieskawej lub żółtawej jako szare, w
konsekwencji czego ustawiony zostanie błędny balans bieli i w konsekwencji obraz będzie się odznaczał
odpowiednio czerwonawym lub niebieskawym zafarbem), a w dodatku nie wiedzą przecież, czy
wykonywane przez nas zdjęcie powinno odznaczać się nieco cieplejszą kolorystyką, neutralną, czy też
3 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
chłodniejszą. Z tego powodu praktycznie wszystkie aparaty mają możliwość regulowania balansu bieli,
często w bardzo znacznym zakresie.
Jedno zdjęcie zbalansowane kolejno dla światła dziennego (5500 K), pochmurnego nieba (6000 K) oraz
cienia (7500 K). Wyraz
nie widać, jak zmienia się biel brzozy oraz barwy jej listowia. (Fot. Jarosław
Zachwieja)
W fotografii cyfrowej najczęściej spotykanym mechanizmem regulacji balansu bieli jest użycie
predefiniowanych ustawień. Aparaty cyfrowe zawsze udostępniają ich co najmniej kilka: światło żarowe,
dzienne (odpowiedniki tradycyjnych klisz dla światła sztucznego i naturalnego), oświetlenie
zachmurzonego nieba, cień, lampa błyskowa, światło jarzeniowe, a często znacznie więcej. Nieco
bardziej rozbudowane modele cyfrówek umożliwiają też regulację temperatury barwowej za pomocą
wzorca bieli (o tym piszemy bardziej szczegółowo w kolejnym akapicie tego rozdziału), a najbardziej
zaawansowane aparaty kompaktowe i większość modeli lustrzanek pozwalają też ustawiać temperaturę
barwową w kelwinach (przydaje się to zwłaszcza przy fotografii studyjnej, kiedy często dokładnie
znamy temperaturę barwową stosowanego oświetlenia). Niezależnie od opcji kontroli temperatury
barwowej, w aparacie często pojawiają się narzędzia służące do likwidowania innego rodzaju zafarbów
niż czerwono-niebieski, a mianowicie zielono-purpurowego, będącego zmorą niektórych rodzajów
oświetlenia, szczególnie lamp jarzeniowych.
Nieco więcej uwagi wypada poświęcić w tym momencie regulacji balansu bieli z wykorzystaniem
neutralnego wzornika, czyli tzw. szarej karty. Jest to metoda dająca efekty szczególnie podczas
fotografowania przy nietypowym oświetleniu. Aby z niej skorzystać, należy w specjalnym trybie pracy
sfotografować z bliska specjalny arkusz pomiarowy (niekiedy ma on postać płytki z tworzywa
sztucznego, lecz w wersji najpopularniejszej jest to po prostu szary kartonik lub rozciągnięty kawałek
materiału), aby aparat zapamiętał odczytane w ten sposób parametry światła i wykorzystywał do
balansowania bieli tak długo, jak tylko zechcemy. Niektóre osoby próbują w charakterze wzornika
wykorzystać zwykłą kartkę z zeszytu lub notesu. Nie jest to dobre rozwiązanie, ponieważ papier taki
zawsze odznacza się lekko niebieskim lub żółtym odcieniem  nawet jeżeli my sami tego nie
dostrzegamy. Aparat na podstawie takiego "wzorca" przyjmie zupełnie nieprawidłowe ustawienia
temperatury barwowej i w efekcie otrzymamy zdjęcia o niewłaściwej kolorystyce. Wzorcem może być
też kalibrowana tablica barwna zawierająca szare pola, taka jak np. ColorChecker firmy X-Rite. Jej
użycie wymaga jednak skorzystania z programu do obróbki zdjęć, choć daje też możliwość wykonania
bardziej precyzyjnej kalibracji barwnej zdjęcia, co może być szczególnie ważne w przypadku odmian
fotografii wymagającej od nas wierności w odwzorowaniu barw (produktowej, reklamowej czy
portretowej).
4 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
W najprostszej postaci wzornik balansu bieli ma postać szarego lub białego kartonika, którego szarość
została potwierdzona odpowiednim urządzeniem pomiarowym. Wielu producentów wprowadza do tego
urządzenia wiele udoskonaleń, np. wykonując wzornik z materiałów wodoodpornych, łącząc go z
wzornikiem ekspozycji (tzw. karta o 18-procentowej szarości), czy wreszcie zaopatrując w powierzchnię,
na której można zapisywać notatki, tak jak w przypadku składanego wzornika Lastolite XpoBalance
Notemaker. (Fot. Lastolite)
Osoby preferujące wykonywanie zdjęć technikami tradycyjnymi mogą też skorzystać z pomocy tzw.
filtrów konwersyjnych (zwanych też korekcyjnymi) mocowanych na obiektywie, pozwalających ocieplić
lub ochłodzić fotografowaną scenę, w zależności od potrzeb. Filtry takie konstruowane były jeszcze w
latach dominacji fotografii analogowej i stanowiły wówczas najskuteczniejszy sposób precyzyjnej
korekty temperatury barwowej. Intensywność działania filtra podawana może być w dwojaki sposób:
jako para wartości w kelwinach (np. filtr konwertujący światło o temperaturze barwowej 3200K na
światło o temperaturze 5500K) lub jako pojedyncza wartość w miredach. Ta ostatnia jednostka jest
odwrotnością temperatury podawanej w kelwinach pomnożoną przez milion (czyli wyraża się wzorem M
= 1 000 000 / T) i bywa używana nie tylko w stosunku do szklanych filtrów, ale też wielu narzędzi
dostępnych w programach do obróbki zdjęć, a nawet ustawień korekty balansu bieli obecnych w
bardziej zaawansowanych aparatach cyfrowych. Stosując filtry konwersyjne należy pamiętać, że
efektem ubocznym ich działania jest obniżenie ekspozycji zdjęcia, związane z pochłanianiem części
padającego na nie światła. Ilość pochłanianego światła zależy od konkretnego modelu filtra i zawsze
jest podawana w jego specyfikacji technicznej.
Cyfrowa korekta balansu bieli w zależności od formatu zapisu zdjęć
W fotografii cyfrowej, zwłaszcza w kwestii balansu bieli, duży wpływ na zdjęcie mają nie tylko
ustawienia aparatu, ale też czynności edycyjne przeprowadzone na fotografii już po jej wykonaniu. W
tej kwestii szczególnie wiele zależy od formatu, w jakim zapisujemy nasze zdjęcia. Najwięcej
możliwości daje nam oczywiście format RAW, jednak nie wszyscy fotografowie mają pełną świadomość
tego, jak duża jest to swoboda. Dane w formacie RAW są mniej lub bardziej dokładnym zapisem tego,
co rejestruje matryca aparatu podczas naświetlania  zanim jeszcze informacje te trafią do procesora
obrazu w aparacie, aby zostać poddane obróbce czyniącej z nich końcowe zdjęcie. Najważniejsze w tym
wszystkim jest to, że proces balansowania bieli przeprowadzany jest nie na poziomie przetwornika
obrazu, lecz właśnie procesora. Wynika z tego, że fotografii w formacie RAW powinno dać się przypisać
zupełnie dowolny balans bieli, niezależnie od ustawionego w aparacie. I tak właśnie jest.
5 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Zarówno programy graficzne, jak i aparaty cyfrowe udostępniają narzędzia do korekty balansu bieli.
Różnica w ich działaniu sprowadza się do tego, że w aparacie najczęściej modyfikujemy działanie
układu balansowania bieli przed wykonaniem zdjęcia, a w programach graficznych zawsze pracujemy z
gotowymi zdjęciami. Na ilustracji powyżej widoczne są: fragment interfejsu programu Adobe
Photoshop Lightroom (po lewej) i narzędzie do korygowaniu balansu bieli w aparacie Canon EOS 50D
(po prawej).
Programy służące do konwersji plików RAW do formatów takich jak JPEG czy TIFF umożliwiają bardzo
swobodne regulowanie balansu bieli. Zawsze możliwe jest ustawienie go w oparciu o pierwotne
ustawienia aparatu (ang. As Shot), automatyczne, a także zgodnie z rozmaitymi predefiniowanymi
ustawieniami. Dostępne są też narzędzia pozwalające wyregulować balans bieli poprzez podanie
temperatury barwowej w kelwinach oraz poprzez wskazanie na zdjęciu punktu wzorcowego (białego lub
neutralnie szarego). Wszystkie te operacje można wykonać dowolną ilość razy i cofnąć bez straty dla
zdjęcia. Oprócz tego wiele programów dysponuje opcją umożliwiającą korektę zafarbu zielonego lub
purpurowego. W języku angielskim opcja ta określana bywa najczęściej słowem Tint, którego jednak w
tym przypadku nie należy tłumaczyć jako "tinta", ponieważ jest to znacznie szerszy termin malarski.
Niestety termin ten w polskojęzycznej wersji Photoshopa tak właśnie został przełożony.
W porównaniu z możliwościami dawanymi przez format RAW w zakresie ustawiania i korekty balansu
bieli, czynności możliwe do wykonania na zdjęciach zapisanych w formacie JPEG (a także TIFF i innych
tzw. rastrowych) są bardzo skromne. Choć sporo aplikacji udostępnia dla nich narzędzie do
modyfikowania temperatury barwowej (np. Photoshop za pomocą ciekawej sztuczki pozwala uruchomić
plik JPEG w obrębie modułu Adobe Camera Raw, gdzie operacja zmiany balansu bieli przebiega w
podobny sposób, jak odbywa się to w przypadku RAW ów), to efekty takiej edycji często odbiegają od
oczekiwań. Jest to spowodowane wieloma czynnikami  uboższą informacją o kolorystyce i tonalności
takiego zdjęcia (zapisywanego najczęściej z zaledwie 8-bitową precyzją koloru), kompresją (w
przypadku formatu JPEG stratną), lecz przede wszystkim faktem, że zdjęcie w formacie rastrowym
przeszło już proces interpolacji, w ramach którego informacje z matrycy aparatu konwertowane są na
możliwy do wyświetlenia obraz cyfrowy. Proces taki jest nieodwracalny i towarzyszy mu nałożenie na
obraz określonego balansu bieli  ustawionego w aparacie lub w programie do konwersji plików RAW.
6 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Wykonując zdjęcie sceny o tak skomplikowanej kolorystyce możemy być wręcz pewni, że aparat
ustawiony na automatyczne balansowanie bieli nie uchwyci subtelnego nastroju ujęcia, na którym z
pewnością nam zależy. Rozwiązaniem tego problemu jest samodzielne wyregulowanie kolorystyki sceny
w postprodukcji, jednak w tym celu najlepiej jest zapisać fotografię w formacie RAW. (Fot. MorgueFile)
Wprawdzie istnieją matematyczne algorytmy pozwalające zmienić temperaturę barwową zdjęcia
poprzez podanie docelowej temperatury barwowej, niezależnie od formatu zapisu obrazu, wymagają
one jednak znajomości dokładnej temperatury barwowej obrazu z
ródłowego. A ponieważ ta niemal
zawsze w procesie obróbki fotografii zostaje zmieniona lub utracona, toteż mechanizm nie jest szerzej
stosowany. Zamiast tego, podczas zmiany balansu bieli w plikach JPEG stosuje siÄ™ raczej mechanizmy
pozwalające na ocieplanie lub ochładzanie obrazu oraz korektę dominant purpurowej i zielonej. Na
pozór jest to niewielka różnica, w praktyce jednak nie pozwala już szybko ustawić balansu bieli na
temperaturÄ™ barwowÄ… odpowiadajÄ…cÄ… np. pochmurnemu niebu. Wiele aplikacji graficznych nie pozwala
zresztą nawet na tak prostą korektę i w ich przypadku jakakolwiek zmiana balansu bieli na zdjęciu
zapisanym w formacie innym niż RAW jest prawdziwą drogą przez mękę.
Wiele programów graficznych umożliwia proste dopasowanie balansu bieli zdjęcia poprzez wskazanie w
obrębie kadru obszaru, który jest (a przynajmniej powinien być) neutralnie szary. Niektóre programy,
takie jak np. Adobe Photoshop Express idą w tym względzie o krok dalej, pozwalając np. ustawić balans
bieli i kolorystykę zdjęcia poprzez wskazanie innego obiektu, takiego jak np. twarz fotografowanej
osoby. W takiej sytuacji aplikacja prosi nas tylko o dopasowanie karnacji i natężenia opalenizny takiej
osoby, a następnie dokonuje na zdjęciu odpowiednich przekształceń, pozwalających na uzyskanie
właściwej kolorystyki całego kadru. Wiele programów do edycji i zarządzania zdjęciami umożliwia też
synchronizowanie takich ustawień pomiędzy różnymi zdjęciami. Dzięki temu w sytuacji gdy np.
wykonaliśmy całą serię fotografii przedstawiających naszą modelkę w różnych pozach, lecz przy jednym
oświetleniu (jest to klasyczna sytuacja podczas sesji portretowej  nawet w plenerze, o ile
wykonywanie zdjęć nie trwało dłużej niż 1-2 godziny), możemy z pierwszego zdjęcia, na którym
modelka trzyma wzornik barw lub szarą kartę, skopiować ustawienia balansu bieli do wszystkich
pozostałych.
7 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Właściwe zbalansowanie bieli jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, tak aby twarze
fotografowanych osób nie wydawały się czerwone ani też nie nabrały niezdrowej, sinej barwy. Chyba, że
właśnie na tym nam zależy. (Fot. MorgueFile)
Podsumowując: fotograf cyfrowy zapisujący swoje zdjęcia w formacie RAW ma możliwość praktycznie
dowolnego dopasowania balansu bieli na swoich zdjęciach. Osoba dysponująca zdjęciami zapisanymi w
formacie JPEG lub TIFF bÄ…dz
też skanami papierowych odbitek jest w stanie wykonać znacznie mniej
operacji, jednak najważniejsze z nich (ocieplenie i ochłodzenie zdjęć oraz likwidacja dominant
barwnych) są dla niej również dostępne. Odpowiednie podejście do zagadnienia edycji zdjęć za pomocą
komputera pozwala praktycznie wyeliminować problem balansu bieli. Czy zatem warto się w ogóle
przejmować ustawieniami aparatu dotyczącymi temperatury barwowej oświetlenia podczas sesji?
Wbrew pozorom tak. Przede wszystkim nie zawsze mamy możliwość przeprowadzenia żmudnej edycji
zdjęć zaraz po sesji, a bez tego szybko zapomnimy, jaka powinna być ta "właściwa" kolorystyka sceny,
jaką obserwowaliśmy podczas wykonywania zdjęć (zabieranie ze sobą na sesję wzornika barwnego i
właściwe jego wykorzystywanie to jeden z ważniejszych nawyków fotograficznych, jaki możemy w sobie
wykształcić). Właściwe ustawienie balansu bieli już podczas sesji pomaga też ocenić ekspozycję zdjęć
tuż po ich wykonaniu  zarówno miniatura fotografii widoczna na ekranie LCD aparatu, jak i jej
8 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
histogram mogą przy silnej niebieskiej lub pomarańczowej dominancie barwnej silnie zakłamywać
wnioski dotyczące poprawności naświetlenia zdjęć. Lepiej jest więc od razu mieć kolory zbliżone do
poprawnych, a podczas edycji zdjęć na komputerze dokonywać tylko delikatnej korekty balansu bieli.
Jak zwykle w takich sytuacjach, dbałość o szczegóły podczas fotografowania pozwala oszczędzić póz
niej
dużo czasu i nerwów.
10 sytuacji, w których należy zmienić temperaturę barwową światła
Fotografując bardzo często spotkamy się z sytuacją, kiedy konieczna będzie zmiana nie tylko balansu
bieli, lecz również znacznie trudniejsza do zrealizowania modyfikacja temperatury barwowej jednego
lub większej liczby z
ródeł światła. Istnieje kilka metod przeprowadzenia tego zabiegu. W tym rozdziale
podajemy przykłady dziesięciu najczęściej spotykanych sytuacji, w których regulowanie charakterystyki
światła jest konieczne lub zalecane. Opisujemy również, jak można sobie w takich chwilach poradzić.
1. Fotografia portretowa w plenerze, gdy słońce znajduje się wysoko nad horyzontem.
Poza godzinami świtu i poprzedzającymi zmierzch, blask słońca nie stanowi zbyt atrakcyjnego z
ródła
światła  zwłaszcza, gdy naszym celem jest wykonanie atrakcyjnych zdjęć przedstawiających ludzi.
Niekiedy jednak możemy sobie pozwolić na zerwanie się z łóżka o piątej nad ranem i udanie się z
modelką w nastrojowe miejsce. Co wówczas zrobić, aby fotografowana osoba miała na zdjęciach piękną,
złocistą skórę?
9 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Zdjęcia portretowe najlepiej jest wykonywać o świcie. Jednak nawet wówczas, gdy słońce znajduje się
już dość wysoko nad horyzontem, możemy uzyskać oświetlenie przywodzące na myśl świetnie
wyposażone studio do fotografii reklamowej. Potrzebna jest nam w tym celu jedynie duża, złota blenda
ocieplająca światło. (Fot. Dawid Petka)
W plenerze niestety nie dysponujemy rozbudowanym tzw. parkiem oświetleniowym, czyli kompletem
10 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
lamp i akcesoriów, zresztą stosowanie takiego sprzętu w dużych ilościach zapewne zniweczyłoby samą
ideę fotografii plenerowej. Jeżeli myślimy poważnie o wykonywaniu zdjęć portretowych w świetle
naturalnym, to wszystkie niezbędne "pomoce" mamy już ze sobą. Ich lista nie jest zresztą zbyt długa:
wystarczy duża, prostokÄ…tna blenda o wymiarach ok. 120×90 cm i umiejÄ…cy siÄ™ niÄ… posÅ‚ugiwać
asystent. Blenda taka powinna mieć co najmniej dwie warstwy odblaskowe: srebrną i złotą. W
opisywanej sytuacji wykorzystamy tÄ™ drugÄ….
Światło słoneczne w ciągu dnia (a zwłaszcza wówczas, gdy jest przesłonięte cienką warstwą chmur)
odznacza się dość wysoką temperaturą barwową  od 5500 do 7000 kelwinów. Aby uzyskać piękny,
naturalny odcień skóry fotografowanej osoby, konieczne jest ustawienie balansu bieli na światło
słoneczne (wybór automatycznego balansu bieli lub typowego dla pochmurnego nieba spowoduje
nadmierne oziębienie sceny) i użycie złotej blendy do oświetlenia modela. Blendę można wykorzystać
na dwa sposoby: jako z
ródła światła wypełniającego - wówczas słońce powinno oświetlać modela od
przodu i lekko z boku lub jako z
ródła światła głównego. W tym drugim przypadku, który jest nieco
trudniejszy do zrealizowania, słońce znajduje się za modelem i stanowi z
ródło oświetlenia konturowego,
natomiast blenda umieszczona bardzo blisko fotografowanej osoby (praktycznie tuż poza krawędzią
kadru) oświetla fotografowaną osobę od frontu. Z punktu widzenia manipulowania temperaturą
barwową oświetlenia sceny, ta druga sytuacja daje znacznie lepsze efekty, a ponadto pozwala lepiej
wyodrębnić modela z jego tła.
2. Wykorzystywanie lampy błyskowej jako z
ródła światła wypełniającego.
Wykonując zdjęcia pod światło bardzo często może się nam zdarzyć, że użyjemy lampy błyskowej
aparatu jako z
ródła światła wypełniającego, w celu rozjaśnienia cieni np. na twarzy fotografowanej
osoby. Jest to metoda znana i popularna, a przy tym jedna z nielicznych, do przeprowadzenia której z
powodzeniem można użyć nawet flesza wbudowanego w aparat (do zdjęć tego rodzaju wymagany jest
bowiem stosunkowo słaby błysk i dzięki temu specyficzne problemy związane z użyciem wbudowanej
lampy nie rażą tak bardzo). Pojawić się może jednak inny problem związany z temperaturą barwową
błysku.
Fotografowanie ludzi pod światło prawie zawsze wymaga użycia błysku wypełniającego lub ekranu
odbijającego światło (blendy). W zależności od tego, jaką temperaturę barwową będzie miało takie
światło, uzyskamy inny wygląd fotografowanej osoby oraz mniej lub bardziej wyraz
ny efekt
wyodrębnienia jej z tła. (Fot. Anita Patterson)
11 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Światło lampy błyskowej ma oczywiście własną temperaturę barwową. W większości lamp
montowanych na stopce aparatu wynosi ona mniej więcej tyle, ile wynosi temperatura barwowa światła
słonecznego przy bezchmurnym niebie (5500 6000 K), a zatem blask światła dopełniającego często
będzie wyraz
nie chłodniejszy od reszty sceny, zwłaszcza gdy fotografować będziemy kogoś na tle
zachodu słońca lub przy zachmurzonym niebie. Często jest to pożądany efekt, gdyż pozwala w
interesujący sposób wyodrębnić fotografowaną osobę z tła, jednak niekiedy może wyglądać nieco
nienaturalnie lub nawet upiornie.
W zależności od sytuacji możemy chcieć, aby takie światło odznaczało się temperaturą barwową
zbliżoną do oświetlenia sceny (naturalnego) lub było nawet cieplejsze. W tym celu powinniśmy
skorzystać z filtrów konwersyjnych dla lamp błyskowych, mających postać kawałków barwnej folii
nakładanych na palnik. W przypadku wielu bardziej zaawansowanych fleszy producent często sam
dostarcza takie filtry wraz z akcesoriami umożliwiającymi ich użycie. Najlepszym przykładem takiego
producenta jest Nikon, który do bardzo wielu modeli swoich lamp dołącza podstawowy zestaw filtrów w
postaci nasadek lub folii mocowanych za pomocą odpowiedniej ramki. Jeżeli nie, możemy się w nie
zaopatrzyć w sklepach oferujących akcesoria dla systemów oświetleniowych  musimy tylko wiedzieć,
jaką temperaturą barwową odznacza się światło naszej lampy i na jaki rodzaj światła chcemy go
przekonwertować.
3. Używanie rozbudowanego parku oświetleniowego składającego się z różnych rodzajów
lamp.
Korzystając z systemu oświetleniowego  czy to w studiu, czy to w plenerze  zdarzy nam się kiedyś
zapewne stanąć przed koniecznością pracowania w oświetleniu mieszanym, kiedy lampom błyskowym
towarzyszyć będzie oświetlenie ciągłe o innej charakterystyce barwnej bądz
też będziemy mieć do
czynienia z kilkoma różnymi modelami lamp ciągłych, np. halogenowych w połączeniu z panelami
świetlówkowymi. Może też zdarzyć się sytuacja, w której dwie lampy błyskowe będą się odznaczały
różną temperaturą barwową światła, czy to na skutek różnic konstrukcyjnych, czy też w rezultacie
większego zużycia jednej z nich, czy nawet w wyniku użycia różnych dyfuzorów. Na pierwszy rzut oka
może być to niedostrzegalne, lecz baczniejsze przyjrzenie się fotografiom ukaże nieprzyjemną prawdę w
całej okazałości.
Podczas fotografowania miasta nocą zapewne spodoba nam się efekt, jaki na zdjęciach zapewnia
umieszczenie w kadrze kilku różnych z
ródeł światła. Jednak ten sam efekt w fotografii studyjnej będzie
najczęściej przyczyną poważnych problemów. (Fot. MorgueFile)
Niezależnie od przyczyn, efektem użycia takiego parku oświetleniowego będą różnice oświetlenia
powodujące powstawanie na zdjęciu licznych zafarbów. I choć niektóre z nich będzie się dawało
skorygować poprzez żmudny retusz gotowych zdjęć, to w innych przypadkach operacja taka będzie
12 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
niemożliwa. Zawsze też lepiej jest zapobiegać problemom, niż je póz
niej likwidować.
Metody modyfikacji temperatury barwowej kolejnych elementów parku oświetleniowego w celu jej
wyrównania zależą od tego, z jaką "naturą problemu" mamy do czynienia. Jeżeli używamy kilku różnych
z
ródeł światła, to rozwiązaniem będzie zastosowanie filtrów podobnych do tych, jakie stosuje się w
lampach błyskowych, lecz odpowiednio większych  dostępne są one przede wszystkim w sklepach z
oświetleniem estradowym i teatralnym. Nie należą one do najtańszych i dlatego należy dokładnie
przemyśleć ile i jakich filtrów potrzebujemy. W przypadku problemów spowodowanych zużytymi
lampami czy problematycznymi softboksami, zdecydowanie najlepszym rozwiÄ…zaniem jest
ujednolicenie oświetlenia poprzez wymianę zużytych żarników na nowe i zakupienie do wszystkich lamp
rozpraszaczy tego samego producenta. Drobne różnice w temperaturze barwowej poszczególnych lamp
mogą wydawać się błahym problemem, jednak tylko do czasu.
Pamiętajmy, że użycie filtra konwersyjnego znacznie osłabia moc lamp. O ile w przypadku fleszy
montowanych na stopce aparatu ma to mniejsze znaczenie (automatyka pomiaru światła błyskowego z
reguły sama wprowadzi niezbędne korekty), o tyle przy pracy z lampami studyjnymi będziemy musieli
sami skorygować ich moc.
4. Wykorzystywanie światła konturowego (kontrowego) w fotografii portretowej.
Na ogół zależy nam na tym, aby wszystkie elementy oświetlenia sceny odznaczały się zbliżoną
temperaturą barwową. Są jednak sytuacje, w których będziemy dążyć do zmiany temperatury barwowej
jednego zestawu lamp. Dobrym przykładem takiego działania jest jeden z elementów składowych
klasycznego zestawu do fotografii portretowej  z
ródło światła tylnego, czyli kontrowego (zwanego
również konturowym), którego zadaniem jest oddzielenie fotografowanej osoby od tła, uzupełnienie i
rozjaśnienie ciemnych obszarów w tylnej części sylwetki, a przede wszystkim zapewnienie miłej dla oka
poświaty otaczającej modela.
13 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Głównym zadaniem światła kontrowego jest wyodrębnienie fotografowanej osoby z tła. Ten typ
oświetlenia został do fotografii portretowej wprowadzony z tradycyjnego modelu teatralnego,
składającego się z trzech podstawowych rodzajów światła: kluczowego, wypełniającego i kontry. Z
reguły dąży się do tego, aby światło takie było nieco cieplejsze i bardziej jaskrawe od pozostałych
użytych do zdjęcia. (Fot. MorgueFile)
Często okazuje się, że najlepiej byłoby, gdyby owa poświata odznaczała się ciepłą barwą. Nie możemy
jednak dokonać tego po prostu korygując balans bieli zdjęcia, bowiem doprowadzimy w ten sposób do
powstania czerwonawej dominanty w zakresie całego kadru. Dobrą metodą może być natomiast
nieznaczne zwiększenie temperatury barwowej samego światła. Najłatwiej dokonamy tego oczywiście
wspomnianym już wcześniej filtrem korygującym, jednak w przypadku braku takowego możemy
zastosować sztuczkę polegającą na odwróceniu reflektora i odbiciu jego światła od złotej blendy. W
ostateczności, jeżeli korzystamy z ciągłych z
ródeł światła o stosunkowo wysokiej temperaturze
barwowej, możemy zamienić lampę konturową na halogen dużej mocy, odznaczający się bardzo
ciepłym światłem.
14 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
5. Wykonywanie zdjęć produktowych w oświetleniu mieszanym.
Wykonując zdjęcia produktowe w zaciszu domowym (np. na potrzeby aukcji internetowych), często
korzystamy z układów oświetleniowych domowej roboty, składających się z kilku niewielkich z
ródeł
światła (np. z lampek biurkowych). Ich celem jest równomierne oświetlenie fotografowanego
przedmiotu. PodstawÄ… w takiej fotografii jest zapewnienie sobie z
ródeł światła o wyrównanej
charakterystyce, ponieważ jakakolwiek różnica sprawi, że na zdjęciach pojawią się niepożądane zafarby.
Dlatego też szczególnie ważne jest dobranie z
ródeł światła o idealnie zgranym balansie bieli,
zapewniające dobre odwzorowanie barw. Z tego powodu już na starcie wykreślić należy wszelkie z
ródła
światła nieciągłego, takie jak świetlówki kompaktowe. Do domowego "studia produktowego" najlepiej
nadają się zwykłe żarówki lub żarówki halogenowe. Aby zapewnić sobie równomierną temperaturę
barwową, wszystkie powinny należeć do jednej serii  wystarczy, jeżeli kupimy je razem i nie będziemy
używać do niczego innego (wypalając się nierównomiernie mogą zacząć się różnić pod względem
temperatury barwowej).
Wykonując zdjęcia produktowe na potrzeby aukcji internetowych musimy bardzo uważać, aby w pobliżu
sceny nie znalazło się kilka z
ródeł światła o różnej temperaturze barwowej. W takiej sytuacji uzyskamy
na zdjęciu niezbyt atrakcyjne zafarby. y
ródłem kłopotów może być nawet okno. (Fot. Jarosław
Zachwieja)
Problemy w takiej sytuacji może sprawić nawet znajdujące się kilka metrów dalej okno, przez które do
pomieszczenia wpada światło słońca. Tak słabe bowiem oświetlenie ciągłe jak to, z którym mamy do
czynienia, nie będzie w stanie przytłumić blasku padającego od okna, który niemal na pewno będzie się
znaczni różnił od światła naszych lampek. Dlatego pomieszczenie, w którym wykonujemy zdjęcia
powinno mieć dokładnie zamknięte okna i być pozbawione wszelkich innych z
ródeł światła.
6. Konieczność wyodrębnienia fotografowanego obiektu z jego tła.
Często fotografując coś lub (częściej) kogoś na jakimś tle, pojawia się problem odseparowania
fotografowanego obiektu od jego tła, z którym zbyt mocno się zlewa. Najlepszym sposobem na to 
jeżeli nie chcemy lub nie możemy użyć niskiej głębi ostrości  jest wykorzystanie różnic w
temperaturze barwowej oświetlenia pierwszego planu i dalszych. Technikę tę proponowałem już w
niektórych z opisanych przed chwilą sytuacji, dlatego tutaj po prostu uzupełnię podane wcześniej
informacje.
15 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Najprostszy sposób to oczywiście oświetlenie modela światłem o wyraz
nie cieplejszej lub chłodniejszej
charakterystyce (uwaga: każdy wariant da nieco inny klimat końcowej sceny) i ustawienie balansu bieli
w aparacie tak, aby pierwszy plan odznaczał się dokładnie taką charakterystyką, jak chcemy. Jeżeli
fotografujemy w studiu lub dysponujemy bogatym parkiem oświetleniowym, możemy równie dobrze
oświetlić tło  zabieg taki przeprowadza się powszechnie w fotografii studyjnej oraz przy wykonywaniu
zdjęć reklamowych o dość bogatym budżecie.
7. Fotografowanie tematów, w których pojawia się określona barwa.
Ta sytuacja sprowadza się tak naprawdę do doboru właściwego oświetlenia w stosunku do
fotografowanego tematu. Nie zawsze bowiem możliwość swobodnej regulacji balansu bieli w aparacie
wystarcza do uzyskania na zdjęciu barw idealnie podkreślających fotografowany obiekt. Zwłaszcza gdy
chcemy podkreślić pewne określone barwy, szczególnie ważny będzie wybór zdjęcia o określonej
charakterystyce barwnej.
Przy fotografowaniu żywności szczególnie ważne jest uzyskanie oświetlenia o pełnym widmie i niezbyt
wysokiej temperaturze barwowej. Takie światło pozwala uzyskać apetyczny wygląd owoców i mięsa.
(Fot. Scott Liddell)
Dlaczego tak jest? Musimy przede wszystkim pamiętać, że z temperaturą barwową wiąże się obecność
w spektrum światła określonej dominującej grupy. Światło o niskiej temperaturze barwowej (ciepłe),
takie jak żarówka czy płomień świecy odznaczać się będzie silną dominantą w grupie barw czerwonych i
pomarańczowych, podczas gdy światło zachmurzonego nieba będzie te barwy w scenie tłumiło, a
wzmacniało fiolety i błękity. Z kolei blask wschodzącego słońca doprowadzi do szczególnego
rozjaśnienia w kadrze barw ciepłych, lecz skupionych wokół żółci i różu, co m.in. jest powodem, dla
którego pora ta jest szczególnie dobra do wykonywania zdjęć portretowych.
Ta sama scena sfotografowana o różnych porach dnia i w różnych oświetleniach może wyglądać zupełnie
inaczej. Będzie tak nawet pomimo prób ustawienia balansu bieli tak, aby ogólna kolorystyka wszystkich
scen wyglądała podobnie. Jak mawiają, diabeł tkwi w szczegółach, które w tym przypadku sprowadzają
się do proporcji pomiędzy nasyceniem określonych barw na zdjęciu. Jest to również głównym z
ródłem
problemów, jakie fotografom (i nie tylko) przysparzają omawiane już na łamach tego e-kursu z
ródła
światła nieciągłego. Blask przez nie emitowany nie jest stworzony z mieszanki wszystkich barw
składowych  w ich widmie świetlnym mogą znajdować się wyraz
ne przerwy, a także tzw. piki, czyli
obszary widma o silnie zwiększonej intensywności. Np. światło lampy jarzeniowej może się wydawać na
pozór zupełnie białe, ale zdjęcia wykonane w jego blasku okazują się mieć bardzo dziwną kolorystykę.
Pewne barwy na fotografiach mogą być wzmacniane (np. kolor żółty w przypadku świetlówek
kompaktowych typu warm light), a inne wygaszane.
16 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
8. Obecność w kadrze dodatkowych z
ródeł światła jako elementu fotografowanej sceny.
Kiedy w kadrze znajdują się elementy świecące własnym światłem i zależy nam, aby światło to miało
odpowiednią barwę, a jednocześnie cała sceneria odznaczała się właściwą kolorystyką, to wówczas
musimy zadbać o to, aby oświetlenie to miało odpowiednią temperaturę barwową. Wszystko po to, aby
barwa z
ródła światła widocznego w kadrze (nie biorącego najczęściej decydującego udziału w
oświetleniu całej sceny) pasowała do reszty kadru i aby całość prezentowała się naturalnie. Nie można
przecież dopuścić do sytuacji, w którym np. scena z widoczną w kadrze nocną lampką świecącą
wyraz
nie ciepłym światłem będzie miała neutralny odcień lub wręcz zimny tylko dlatego, że do
oświetlenia kadru użyty został komplet lamp błyskowych o wysokiej temperaturze barwowej.
Obecność w kadrze palącej się świecy wymusiła na fotografującym zastosowanie z
ródeł światła o niskiej
temperaturze barwowej, tak aby cała scena zachowała swój charakterystyczny, ciepły i romantyczny
klimat. (Fot. MorgueFile)
Sceny, w których w kadrze znajduje się jakiś element emitujący światło, praktycznie zawsze należą do
ujęć o mieszanym oświetleniu, a co za tym idzie - trudnych do sfotografowania. Oprócz różnic w
temperaturze barwowej takiego światła "rekwizytowego" oraz rzeczywistego oświetlenia sceny, należy
też brać pod uwagę rozbieżności pomiędzy ich intensywnością. Przykładowo blask świecy w scenie
oświetlonej światłem błyskowym nie będzie rzucał praktycznie żadnego cienia, ponieważ jest po prostu
zbyt słaby. O ów cień będziemy musieli zadbać sami, ustawiając flesze w odpowiednich miejscach lub
też korzystając z innego, znacznie słabszego z
ródła światła i długich czasów naświetlania.
9. Dążenie do intrygującego "zarysowania" sceny za pomocą zróżnicowanych plam barwnych.
Różnice pomiędzy temperaturami barwowymi możemy wykorzystać również w celach estetycznych.
Kiedy bowiem barwne plamy wywołane dominantami uznamy za element kompozycji, możemy uzyskać
bardzo interesujący efekt. W takiej sytuacji będziemy wręcz dążyć do tego, aby na fotografowaną scenę
padało światło z kilku z
ródeł o różnej temperaturze barwowej, a w niektórych sytuacjach zmienimy
nawet charakterystykę oświetlenia niektórych z
ródeł światła. Pamiętać należy także o tym, że konwersja
jednego rodzaju oświetlenia na inne niesie za sobą spadek jego intensywności  to również możemy
wykorzystać, jeżeli zależy nam na wyrównaniu lub - wręcz przeciwnie - zróżnicowaniu natężenia
oświetlenia sceny.
Pozostaje oczywiście pytanie "jak w takiej sytuacji ustawić balans bieli?". Odpowiedz
na nie jest prosta,
ponieważ zależy od sytuacji i efektu, jaki chcielibyśmy osiągnąć. Można uznać jedno ze z
ródeł światła
17 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
za neutralne i pod nie ustawić balans bieli  zrobimy tak tylko wówczas, gdy będzie ono naprawdę
dominujące lub gdy jego dominanta będzie nam przeszkadzać.
10. Stosowanie oświetlenia efektowego.
Oświetlenie efektowe, czyli jeden z rodzajów oświetlenia sceny, który ma na celu uzyskanie określonego
efektu niemającego związku z ekspozycją całego kadru, to element często stosowany przez
zaawansowanych fotografów. Wymaga doskonałej znajomości rzemiosła fotograficznego, tak aby
fotografujący mógł dokładnie zapanować nad efektem końcowym i często jest jedynym sposobem na
osiągnięcie określonego celu.
W fotografii reklamowej i studyjnej bardzo często zachodzi konieczność użycia wielu zróżnicowanych
z
ródeł światła, zarówno w obrębie kadru, jak i poza nim. Umiejętność odpowiedniego zgrania ich
temperatury barwowej często decyduje o sukcesie sesji. (Fot. Szymon Kobusiński)
Podczas fotografowania z wykorzystaniem oświetlenia efektowego bardzo często występuje potrzeba
zmodyfikowania jego charakterystyki barwnej  zmiany temperatury barwowej lub nawet zamiany go
na światło monochromatyczne o określonym kolorze. Zakres tych modyfikacji i sposoby ich
wykorzystania są tak różnorodne, że nie sposób jest opisać ich bliżej. Wszystko zależy od tego, co
chcemy uzyskać  czy oświetlić dany fragment kadru zielonym światłem, czy "umieścić" fotografowaną
osobę w upiornie zimnym blasku, czy też przeprowadzić jakiś inny zabieg. Wszystko zależy od naszych
potrzeb, inwencji i& możliwości technicznych.
To tylko niewielki fragment drugiej lekcji e-akademii fotografii. Dalsza jej
część dostępna jest dla Uczestników e-kursu. Jeżeli jesteś zainteresowany
przejdz
na stronę e-kursu E-akademia fotografii i zobacz szczegółowy
program.
18 z 19 2015-08-15 22:13
Twórcze wykorzystanie balansu bieli, cz I http://www.swiatobrazu.pl/tworcze-wykorzystanie-balansu-bieli-cz-i-...
Ten e-kurs różni się od innych wieloma
elementami. Po pierwsze  ilością lekcji  jest
ich 44. Po drugie  zakresem wiedzy, który
obejmuje obszar od zagadnień dla
poczÄ…tkujÄ…cych, poprzez tematy zwiÄ…zane z
poszczególnymi rodzajami fotografii,
formatami, obróbką i selekcją aż po
zagadnienia bardzo zaawansowane. Po
trzecie  cały materiał - kilka tysięcy stron
lekcji, fotografii, przykładów, testów masz do
swojej dyspozycji już od pierwszego dnia
rozpoczęcia e-kursu. Z pełną
odpowiedzialnością możemy stwierdzić -
takiego e-kursu jeszcze nie było i nie
znajdziecie go nigdzie indziej. Autorami kursu
są zawodowi fotografowie, doświadczeni
trenerzy i autorzy wielu cenionych opracowań
i fotograficznych poradników. Zobacz
szczegółowy program
www.swiatobrazu.pl
19 z 19 2015-08-15 22:13