Dzieje Jacka Soplicy











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Dzieje Jacka
Soplicy










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-12-18




Jednym z
najważniejszych wątków „Pana Tadeusza” są dzieje Jacka Soplicy,
który występuje pod nazwiskiem księdza Robaka. O prawdziwych i
burzliwych losach tej postaci dowiadujemy się z jego spowiedzi przed
śmiercią. Cechą Jacka Soplicy jest niezwykła dynamiczność
charakteru i osobowości. W młodości poznajemy go jako typowego,
zubożałego szlachcica, reprezentanta drobnej szlachty. Lubił bawić
się, spędzać czas na rozrywkach i dysputach, nieobca mu była służba
ojczyźnie. Cieszył się ogólnym szacunkiem wśród szlachty.
Szczególną przyjaźnią darzył go magnat Stolnik Horeszko, który
często zapraszał go na uczty do swojego zamku. Wykorzystując
popularność Soplicy, zapewniał sobie dodatkowe poparcie na
sejmikach. Jacek pod zewnętrzną maską zawadiackiego paliwody
ukrywał wrażliwość, czujność i spryt. Doskonale zdawał sobie sprawę,
że przyjaźń Stolnika była udawana, mimo to nie mógł opanować
wzrastającego uczucia do Ewy, córki Horeszki. Ona go też kochała.
Horeszko, który uznawał go jako kompana, nie dopuszczał myśli, że
Soplica mógłby zostać jego zięciem. Starania Jacka o rękę Ewy
zakończyły się podaniem mu „czarnej polewki”, co było afrontem i
oznaczało odmowę. Nieszczęśliwy i urażony w swojej dumie
postanowił zgromadzić mały oddział żołnierzy, opuścić Litwę i
walczyć w Moskwie lud na Tatarszczyźnie. Przed wyjazdem postanowił
wszakże pożegnać Stolnika, prosząc jeszcze raz, by oddał mu rękę
Ewy. Lecz ten, głuchy na prośby Jacka, zaczął rozmowę o weselu
swojej córki z kasztelaninem. Straciwszy wszelką nadzieję Jacek
Soplica wyjechał i poślubił ubogą dziewczynę, której nie kochał,
gdyż nie mógł zapomnieć Ewy. Stał się szaleńcem opętanym żądzą
zemsty. Nieszczęśliwa miłość sprawiła, że zaczął pić i stracił
szacunek u ludzi. Nieszczęsna żona umarła z żalu, zostawiając mu
syna Tadeusza. Po jej śmierci Jacek Soplica podróżował po kraju,
lecz nie mógł zapomnieć o Ewie. Wszędzie krążyły słuchy o jej
zaręczynach z wojewodą. Wszyscy podejrzewali, że jest w kimś
zakochana, gdyż wpadła w apatię i całymi godzinami płakała. Zaczęła
chorować, miała już początki suchot. Lecz Stolnik jak gdyby tego nie
zauważał i wyprawiał bale w swoim zamku, zapraszając znakomitych
gości. W gronie tym nie było już miejsca dla Soplicy, który nie był
teraz potrzebny Horeszce. Pewnego dnia Jacek Jeździł wokół zamku
i ze złością patrzył, jak Stolnik bawi się niepomny boleści swej
córki. Przez głowę przemknęła mu myśl o zemście. Nagle zobaczył
Moskali szturmujących zamek. W pierwszej chwili chciał ocalić Ewę i
przyjść z pomocą jej ojcu, lecz gdy ujrzał, że moskale przegrywają i
zwycięski Stolnik znowu napawa się wygraną, uczucie zazdrości i
zemsty stało się silniejsze. Nie bacząc na to co robi, Jacek chwycił
karabin jednego z Moskali i wystrzelił, raniąc śmiertelnie Stolnika.
Natychmiast na miejscu zdarzenia znalazł się wierny sługa Horzeszki
– Gerwazy, który próbował pomścić swego pana i strzelił do Jacka
Soplicy ale niecelnie. Po śmierci Horeszki wszyscy uznawali go
za zdrajcę narodowego. Natomiast Moskale uznali go za swojego
stronnika i obdarzyli bogactwem oraz zaszczytami. Jacek nie chciał
jednak przyjąć tych darów i uciekł z kraju. Postanowił odkupić swoje
winy, walcząc o wolność ojczyzny. Dotarły do niego wieści o smutnym
losie ukochanej Ewy, która umarła młodo, pozostawiając córkę Zosię.
Jacek spokorniał. Na znak pokuty przywdział strój mnicha i stał
się emisariuszem. Pod przydomkiem księdza robaka walczył u boku
Napoleona, nie dbając o sławę, często narażając na niebezpieczeństwo
własne życie. Czasami udawało mu się przedostać do kraju. Przenosił
wtedy rozkazy wodzów i nawoływał Polaków do przygotowania powstania
przed wkroczeniem wojsk napoleońskim na Litwę, z czym wiązano
nadzieję na odzyskanie niepodległości. W czasie jego pobytu na
Litwie w rodzinnym Soplicowie nikt nie domyślał się, że pod kapturem
mnicha kryje się dawny zawadiaka- Soplica. Ksiądz Robak zamierzał
położyć kres waśni rodowej Horeszków z Soplicami. Na polowaniu
uratował życie Hrabiemu, pochodzącego z rodu Horzeszków, a
ostateczna zgoda dokonała się przez małżeństwo Tadeusza ze zubożała
wnuczką Stolnika, Zosią. Podczas najazdu wojsk rosyjskich Jacek
Soplica zostaje śmiertelnie ranny. Przed śmiercią dokonuje długiej
spowiedzi, w której wyjawia swoje prawdziwe nazwisko i uzyskuje
przebaczenie Gerwazego. Umiera z nadzieją, że Polska wreszcie
odzyska wolność. Jacek po śmierci zostaje odznaczony orderem Legii
Honorowej.







Autor: Darek Kolincio

Ocena : 3.8 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000