Typologię języków przeprowadza się zazwyczaj z takich co najmniej dwóch punktów widzenia:
1. Ze względu na genezę i historyczne uwarunkowania oraz funkcję danego języka.
a.) Języki naturalne (etniczne)
b.) Języki sztuczne (np. Esperanto)
c.) Języki mieszane (informatyczny)
2. Ze względu na sposób uzewnętrzniania się danego systemu językowego.
a.) Język verbalno  akustyczny
b.) Język graficzny (pisany)
c.) Język gestowo  mimiczny (migowy)
W logicznej i semantycznej strukturze każdego języka możemy wyróżnić takie jego zasadnicze
elementy jak:
1. Słownictwo (lingwistyka języka)
2. Reguły znaczeniowe (reguły semantyczne)
3. Reguły składniowe (reguły syntaktyczne)
4. Reguły transformacji (reguły wnioskowania, lub rozumowania)
Pochodnymi (pomocniczymi) kategoriami syntaktycznymi są:
1. Funktory
2. Operatory (kwantyfikatory)
Nazwy
1. Konkretne
a.) Przedmiotowe
- Jednostkowe
- Ogólne
b.) Puste
- Jednostkowe
- Ogólne
2. Abstrakcyjne
Wyróżniamy takie podstawowe rodzaje funktorów jak:
dobry student ostatni król polski
,
A.) Nazwotwórcze np.
funktor nazwa funktor nazwa funktor
Jan jest studentem
nazwa funktor nazwa
B.) Funktory zdaniotwórcze np.
zdanio
twórczy
c.) Funktory funktorotwórcze
Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje kwantyfikatorów:
a.) Kwantyfikator duży określany mianem generalizatora, który w brzmieniu verbalnym czytamy:
Dla każdego,
Każdy,
Dla wszystkich,
,
Dla każdego x, p od x...
b.) Kwantyfikator mały określamy mianem egzystencjalnego, który w brzmieniu formalnym
oznaczamy:
Dla niektórych,
Niektóre,
Istnieją takie, że...
,
Istnieją takie x, że p...
Zasadniczym z
ródłem nieporozumień komunikacyjnych o charakterze obiektywnym są:
a.) Funkcjonowanie wyrażeń językowych w procesie komunikowania na tzw. Różnych poziomach
odniesienia przedmiotowego  w różnych supozycjach językowych, takich jak:
- Supozycji realnej (przedmiotowej), które dane wyrażenie językowe odnosimy do faktycznie
występującego przedmiotu, istoty, zjawiska, zależności itp. (np. Krzesło, to które wskazujemy,
służące do siedzenia, przedmiot użytku codziennego)
- Supozycji określanej mianem metajęzykowej, w której dane wyrażenie funkcjonuje do
określenia treści lub znaczenia innych wyrażeń językowych. (np. Krzesło  ale tym razem nie
żadne konkretne)
- Supozycji formalnej, w której wyrażenia językowe w procesie komunikowania służą do
określenia związków i zależności, jakie zachodzą pomiędzy tymi wyrażeniami w tymże
procesie
b.) Tzw. Immanentna nieostrość wyrażeń językowych.
Zasadniczymi z
ródłami nieporozumień komunikacyjnych o charakterze subiektywnym najczęściej
są:
a.) Świadome czy nawet nieświadomie posługiwanie się tzw. Wyrażeniami wieloznacznymi.
b.) Formułowanie tak zwanych pojęć logicznie nie sensownych.
c.) Formułowanie wypowiedzi jawnie fałszywych, określanych też niekiedy mianem absurdalnych
(np.: kwadratura koła).
W procesie komunikowanie zarówno z obiektywnych jak i subiektywnych przyczyn, najczęściej
popełnianymi błędami o charakterze semantycznym będą:
a) Błąd ekwiwokacji
b) Wadliwe posługiwanie się tak zwanymi wyrażeniami okazjonalnymi
c) Błąd amfibologii (amfibli)
d) Zamierzone, lub nie zamierzone posługiwanie się tak zwanymi niedopowiedzeniami. (np.:
wrócę o ósmej, sprzedam ci zamek, itp.)
e) Formułowanie wypowiedzi określanych mianem logicznie nie sensownych, lub
absurdalnych (np.: najniższą budowlą w warszawie jest pałac kultury).
1. W logicznej strukturze każdej definicji wyróżniamy takie elementy jak:
a. Definiendum  wyrażenia, zjawiska, zależności, itp. Definiowane (człowiek, kwadrat)
b. A
ącznik definicyjny, lub tak zwany funktor identyczności
c. Definiens  wyrażenia, zjawiska, zależności itp. Definiujące.
2. Poprawnie zdefiniowana definicja powinna spełniać tak zwane formalne warunki poprawności.
Warunkami tymi są:
a. Warunek adekwatności
b. Warunek różnokształtności
3. Poprawnie sformułowana definicja powinna również spełniać tak zwane poza formalne
dydaktyczne warunki poprawności. Warunkami takimi są:
a. Warunek komunikatywności definicji
b. warunek mocy wyjaśniającej definicji (eksplikacyjności)
Gdy nie spełnimy formalnego warunku adekwatności definicji, najczęstszymi błędami będą
- Zbudujemy definicję za szeroką
- Zbudujemy definicję za wąska
- Zbudujemy definicję krzyżującą się
- Zbudujemy definicję wykluczającą się
W przypadku gdy nie spełnimy formalnego warunku różnokształtności definicji, w procesie
definiowania najczęściej możemy popełnić takie błędy jak:
- Błędne koło w definiowaniu bezpośrednie
http://notatek.pl/opracowanie-logiki?notatka
- Błędne koło w definiowaniu pośrednie
W przypadku niespełnienia poza formalnych (dydaktycznych) warunków poprawności definicji, w
procesie definiowania możemy popełnić takie zasadnicze błędy jak:
- Błąd określany mianem  ignotum per ignotum
- Zbudujemy tak zwaną definicje rozmyta, czy nawet tak zwaną pseudo definicję, określaną też
niekiedy mianem bełkotu semantycznego.
Typologia (klasyfikacje)
1. Cel definiowania
Definicje
1. Analityczne (sprawozdawcze)
2. Projektujące (postulatywne)
a.) Arbitralne
b.) Regulujące
2. Budowę definiendum  wyróżniamy takie definicje jak:
a) Definicje wyraz
ne
b) Definicje kontekstowe
3. Supozycję językową, w której formułowana jest dana definicja  wyróżniamy takie rodzaje
definicji jak:
a) Definicje realne (przedmiotowe)
b) Definicje nominalne (słownikowe)
4. Sposób wykorzystania rzeczywistości pozajęzykowej w procesie definiowania  wyróżniamy
takie podstawowe rodzaje definicji jak:
a) Definicje ostensywne
b) Definicje operacyjne
Rozumowanie
1. Dedukcyjne
a.) Wnioskowanie
b.) Dowodzenie
2. Redukcyjne
a.) Sprawdzanie
b.) Tłumaczenie
- Wyjaśnianie
- Indukcyjnych
- Przez analogie
Sprawdzanie realizowane jest najczęściej w takich postaciach jak:
a) Weryfikacji sprawdzanego sadu
b) Sprawdzany sąd zastał skonfirmowany
c) Sprawdzany sąd został sfalsyfikowany
Wyróżniamy takie podst. Kanony johna stuarta milla jak:
1. Kanon jedynej zgodności
2. Kanon jedynej różnicy
3. Kanon jedynej zgodności i jedynej różnicy