Ocalony



"Ocalony"
kolumb - (metaforyczne określenie) odkrywca czegoś zupełnie
nieznanego innym, a wcześniej (przed odkryciem) sobie.

Wiersz Tadeusza Różewicza Ocalony po wojnie.Swoją treściąporusza tragizm ludzi doświadczonych wojennymi okrucieństwami.
Podmiot liryczny ujawnia się, wskazują na to formy gramatyczne: mam, ocalałem, widziałem (os.1 l.p.).
Jest nim młody człowiek (kolumb), który przeżył piekło II Wojny Światowej.
Utwór zaliczymy do liryki filozoficzno-refleksyjnej. Poeta snuje refleksje na temat spustoszeń,
które w młodej psychice czyni wojna. Ludzie przestają wierzyć w istnienie Boga: widziałem furgony porąbanych ludzi,
którzy nie zostaną zbawieni. Wszystkie wartości znikają, rodzi się bezsens istnienia.
Wiersz pisany jest językiem prostym, przypomina prozę. Poeta użył jednego porównania: człowieka
tak się zabija jak zwierzę oraz jednej metafory, która jak klamra spina wiersz: ocalałem prowadzony
na rzeź.
Te dwa środki poetyckie, język zwykły, prawie codzienny budują w tekście nastrój posępny i pesymistyczny.
Ale poeta nie chce żyć w bezsensie, dlatego szuka nauczyciela, mistrza, który przywróci mu wiarę w Boga i ludzi.


Powrót do strony głównej