Symbolika wydawnicza
1. Symbol graficzny
a. prosty
[ ]  nawias kwadratowy, zastrzeżony dla wydawcy
( )  nawias zastosowany przez autora
< >  nawias ostry dla interpolacji w tekście
&  wielokropek zastosowany przez autora
.....  pięciokropek  dłuższy brak w tekście, bez względu na to, ile tekstu brakuje
*  gwiazdka we frakcji górnej  przypis autora
| /  koniec wiersza
//  koniec zwrotki lub strony
--  opuszczenie przez edytora przy ekscerptowaniu (z przypisem)
?  niepewność lekcji
!  potwierdzenie błędu edytora / kopisty, którego nie możemy zweryfikować
   cudzysłów  oznacza to, co powinien oznaczać, czasem błędnie zastępowany przez
wydawców kursywą
b. kombinowany
(-)  podpis czytelny na kopii, przepisany, nie jest własnoręczny
[[ ]]  skreślenie w podstawie wydania, ale można też dać przypis w tekście
[.]  brak litery w wyrazie: jedna litera = jedna kropka
[ - ]  jeden wyraz nieczytelny
[ a ]  przy braku większego fragmentu tekstu przypis wewnątrz nawiasu kwadratowego bez
frakcji górnej
2. Litera
żð a-z, aa-zz  oznaczenie przypisów
żð [s]  sic  bÅ‚Ä…d w podstawie wydania, potwierdzenie lekcji [ tak w tekÅ›cie ]
żð [ss]  bÅ‚Ä™dny dÅ‚uższy fragment w podstawie, znak umieszczony na koÅ„cu zdania dotyczy
całego zdania
żð ss  strony
żð v  verso
żð r  recto  rzadko oznaczamy, gdyż jest to strona z numerem
żð p  pagina
żð k  karta
żð cyfry rzymskie  numeracja stron w przedmowie
żð cyfry arabskie
3. Czcionka
a. rodzaj
i. antykwa  tekst z
ródła i wstęp do wydawnictwa oraz w przypisach przytoczony tekst
z
ródła lub odmianki lekcji
ii. kursywa  przypisy i cały komentarz wydawniczy
b. wielkość
i. petit  tylko dla przypisów
c. rozstrzelenie (spacjowanie)  na oznaczenie wszystkich wyróżnień w tekście, można podać
dodatkowo przypis
d. boldowanie (tekst gruby / półgruby)  niektóre elementy aparatu krytycznego
e. podkreślenie pojedyncze lub podwójne
f. frakcja (indeks) górna /  we frakcji górnej umieszczamy przypisy, dodatkowo kursywą,
dolna
choć w praktyce różnie z tym bywa
g. interlinia (światło)  odstęp między wierszami  z reguły stały
h. nie powinno się używać dwóch lub więcej różnych czcionek, poza antykwą i kursywą,
teraz niestety wobec szerokich możliwości poligraficznych niektórych nosi&