"Wesele" - symbolizm, problematyka narodowa

Symbolizm:
1. Przedmiotów:
Złoty Róg - jest symbolem wyzwolenia, sygnału wzywającego do powstania,
budzącego w ludziach wolę walki. Ma moc wyrwania społeczeństwa z letargu,
dlatego, kiedy Jaśko gubi Złoty Róg, uniemożliwia w ten sposób cały powstańczy
zryw.
Czapka z pawimi piórami - Jaśko schylając się po czapkę zgubił Złoty Róg. Jest
to scena symboliczna - wyciągając ręce "po swoje" zaprzepaścił szansę sprawy
narodowej. Przywiązanie chłopa do dóbr materialnych, ostrzeżenie aby nie
stawiać własności prywatnej ponad sprawami publicznymi i narodowymi
Dzwon Zygmunta - oznaczał wielkość narodu i władców, a teraz ogłasza pogrzeby.
Obniżenie rangi wobec czasów, które stały się bardziej miałkie
Chochoł - to krzak dzikiej róży, owinięty na zimę słomą. Oznacza uśpione
wartości narodu polskiego, niemożność, przegraną sprawę narodową. Po zimie
jednak zawsze przychodzi wiosna i wtedy krzak róży budzi się do życia a latem
zakwita. Tak jest też z narodem.
2. Postaci:
hetman Branicki - ostrzeżenie przed trójlojalizmem proponowanym przez
Stańczyków
Szela - przypomnienie krwawych wydarzeń buntu chłopskiego 1846
Wernyhora - lirnik ukraiński, symbol solidaryzmu społecznego
Stańczyk - wyraziciel niepokoju dziennikarza, potępiającego powstanie
Rycerz Czarny - symbol cnót rycerskich, ucieleśnienie odwagi i niezłomności
3. Symbolika scen
scena finałowa - letargiczny taniec odpowiednikiem marazmu, bezideowości,
niemocy pokolenia

Problematyka narodowa:

Głównym celem utworu jest ukazanie stosunków pomiędzy chłopami a inteligencją w
zaborze austriackim.
Chłopi przedstawieni są jako grupa zróżnicowana, obdarzona jednak pewną
świadomością narodową. Na dany znak chłopi są gotowi chwycić za broń i walczyć
przeciw obcemu panowaniu. Nie potrafią zrobić tego samodzielnie, potrzebują
przywódców spoza swojego stanu. Jasiek gubi powierzony mu Złoty Róg - gospodyni
dba o własny dobytek i chowa do kufra zgubioną przez konia cenną podkowę.
Czepiec jest ciekawy świata i świadomy siły chłopstwa. Zarzuca panom bierność,
niechęć do czynu, wynikającą z obawy przed rewolucja społeczną. To Czepiec
organizuje chłopów do walki, wiele spodziewa się po wizycie Wernyhory. Chłopi z
kosami mało przypominają jednak dawnych kosynierów. Bez panów są bezsilni.
Najbardziej surową opinię wystawił autor polskiej inteligencji - biernej,
niezdolnej do objęcia przywództwa nad narodem. Autor bezlitośnie wyszydza
chłopomanię, nie mająca nic wspólnego ze zrozumieniem kultury i mentalności
ludu. Pokazuje intelektualną pustkę postawy dekadenckiej, demaskuje poczucie
wyższości inteligencji, zupełny brak porozumienia między miastem a wsią,
wreszcie pijaństwo. Chłopi choć często prymitywni, skłonni do bójek, byliby w
stanie podjąć narodowy czyn. Inteligencja zupełnie zawodzi. W najważniejszej
chwili Gospodarz powierza Złoty Róg Jaśkowi - prostemu parobkowi, który
schylając się po upuszczoną czapkę z pawimi piórami gubi go.