08.05.2015 Mateusz Wala
Marzena TÄ…del
Małgorzata Żyz
niewska
Planowanie doświadczenia
Wpływ substancji A i B na wzrost pędu i strefy włośnikowej korzenia
Wybór rośliny modelowej
Rośliną użytą do eksperymentu jest roślina modelowa Arabidopsis thaliana.
Warunki wzrostu
Nasiona poddano skiełkowaniu w temperaturze optymalnej dla A. thaliana. Skiełkowane siewki
umieszczono pojedynczo w zmodyfikowanych końcówkach pipet automatycznych, a te następnie
umieszczono w przygotowanej wcześniej płytce styropianowej. Rośliny hodowano w płynnej pożywce
MS (z dodatkiem substancji w zależności od wariantu, opisane niżej). Skład pożywki dobrano w celu
zagwarantowania optimum suplementacji w składniki odżywcze. W celu uniknięcia zakażenia
zastosowano dodatek penicyliny. Oświetlenie i wilgotność powietrza dobrano zgodnie z optimum
wymagań gatunku.
W każdym powtórzeniu ilość roślin wynosiła N=33. Wykonano 8 powtórzeń w tygodniowych
odstępach czasowych (równocześnie prowadzono 3 warianty: zawierający substancję badaną,
hormon, oraz wodÄ™).
Cele eksperymentu
·ð OkreÅ›lenie efektywnej dawki substancji A i B w odniesieniu do ich dziaÅ‚ania nasilajÄ…cego
rozwój strefy włośnikowej korzeni oraz przyspieszającego wzrost siewki, wyznaczanie dawki
efektywnej.
·ð Sprawdzenie wpÅ‚ywu substancji A na wzrost strefy wÅ‚oÅ›nikowej korzeni
·ð Sprawdzenie wpÅ‚ywu substancji B na wzrost siewki
·ð Skuteczność substancji A i B wzglÄ™dem hormonów.
·ð W celu sprawdzenia zaÅ‚ożeÅ„ doÅ›wiadczenia przygotowano po 10 wariantów pożywek
zawierających dodatek substancji (A i B  próba badana) i hormonów (auksyna IAA i
giberelina GA3  kontrola pozytywna) w rosnącym stężeniu oraz wody (kontrola negatywna).
Wpływ substancji A na rozwój strefy włośnikowej
Ze względu na potrzeby pełnego scharakteryzowania strefy włośnikowej korzenia 7 dniowe rośliny
poddano następującej procedurze:
·ð Zebrano korzenie roÅ›lin, a nastÄ™pnie poddano je barwieniu w celu uwidocznienia strefy
włośnikowej.
·ð DÅ‚ugość caÅ‚ej strefy wÅ‚oÅ›nikowej zmierzono w maÅ‚ym powiÄ™kszeniu (lupa binokularowa).
·ð W powiÄ™kszeniu mikroskopu zliczono ilość wÅ‚oÅ›ników na dÅ‚ugoÅ›ci 0,5 cm w odlegÅ‚oÅ›ci 2 cm
od strefy wierzchołkowej korzenia.
·ð Zmierzono również dÅ‚ugość poszczególnych wÅ‚oÅ›ników wystÄ™pujÄ…cych w tej strefie.
·ð Wszystkich pomiarów dokonano w oparciu o program komputerowy doÅ‚Ä…czony do
mikroskopu. Wyniki zestawiono w tabeli. Poszczególne wyniki zebrano w osobnym arkuszu
kalkulacyjnym.
W celu określenia dokładnej dawki optymalnej zwiększono rozdzielczość wyników przygotowując
szereg rozcieńczeń zawierających się pomiędzy dwoma najbardziej efektywnymi stężeniami z
poprzedniego doświadczenia. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej.
Analizy wyników przeprowadzono za pomocą testu ANOVA dla par niezależnych. Określono czy
istnieją istotne statystycznie różnice wynikające z zastosowanego wariantu pożywki. Analizę
przeprowadzono dla sprawdzenia wszystkich parametrów.
Tab. 1 Przykładowa tabeli statystyk ogólnych dla próby X źM dodatku substancji do pożywki
X źM/dawka efektywna A IAA H20
średnia ilość włośników ą SD
średnia długość
strefy włośnikowej ą SD [mm]
średnia długość
włośników ą SD
Ryc. 1 Przykładowe rozkłady charakteryzujące
schemat doświadczenia. Rozkład I i II są
uproszczeniem koncepcji szerokiego skriningu
w celu określenia dawki efektywnej. Właściwym
szeregiem danych wejściowych do analizy
statystycznej różnic między wariantami jest ten,
który zawiera pomiary przeprowadzone na
najbardziej efektywnej koncentracji zwiÄ…zku.
Wykres przedstawia jednostki dla pomiarów
długości, dla pozostałych pomiarów model jest
analogiczny. Badając wpływ na rozwój pędu
próbą odnośnikową była hodowla z dodatkiem
wody
Ryc. 2 Obrazowe przedstawienie obiektu dla
dokonywanych pomiarów. Pod uwagę wzięto
trzy z możliwych do zmierzenia parametrów.
Wpływ substancji B na rozwój pędu
W celu pełnego scharakteryzowania wzrostu pędu 7 dniowe rośliny poddano następującej
procedurze:
·ð Zebrano pÄ™dy roÅ›lin.
·ð OkreÅ›lono caÅ‚kowitÄ… ich dÅ‚ugość z dokÅ‚adnoÅ›ciÄ… do 1 mm.
·ð Oszacowano również dÅ‚ugość od podstawy Å‚odygi do pierwszego piÄ™tra liÅ›ci.
W celu określenia dokładnej dawki optymalnej zwiększono rozdzielczość wyników przygotowując
szereg rozcieńczeń zawierających się pomiędzy dwoma najbardziej efektywnymi stężeniami z
poprzedniego doświadczenia. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej.
Analizy wyników przeprowadzono za pomocą testu ANOVA dla par niezależnych. Określono czy
istnieją istotne statystycznie różnice wynikające z zastosowanego wariantu pożywki. Analizę
przeprowadzono dla sprawdzenia wszystkich parametrów.
Ryc. 1 Przykładowe rozkłady charakteryzujące
schemat doświadczenia. Rozkład I i II są
uproszczeniem koncepcji szerokiego skriningu
w celu określenia dawki efektywnej. Właściwym
szeregiem danych wejściowych do analizy
statystycznej różnic między wariantami jest ten,
który zawiera pomiary przeprowadzone na
najbardziej efektywnej koncentracji zwiÄ…zku(III).
Wykres przedstawia jednostki dla pomiarów
długości, dla pozostałych pomiarów model jest
analogiczny.
Ryc. 2 Obrazowe przedstawienie obiektu dla
dokonywanych pomiarów. Pod uwagę wzięto
dwa z możliwych do zmierzenia parametrów.
Tab. 1 Przykładowa tabeli statystyk ogólnych dla próby X źM dodatku substancji do pożywki
X źM B GA3 H20
średnia długość pędu
Ä… SD [mm]
średnia długość
pędu do 1 piętra ulistnienia
Ä… SD [mm]
Schemat doświadczenia