To był potworny krzyk rozpaczy
- To nie był jeden okrzyk: k...a, jak napisali w stenogramie. Tam krzyczeli wszyscy naraz, z
przerażenia, strachu, przeklinając. Do tego ogłuszający ryk silników. To było straszne, wciąż
ciężko o tym mówid - łamie się głos naszemu rozmówcy. - Ja ciągle to słyszę - dodaje. Ten
człowiek był w Moskwie, słuchał nagrao z czarnej skrzynki prezydenckiego tupolewa i
identyfikował głosy. Ostatnie sekundy były dla niego szokiem...
 Dwa razy jez
dziłem do Moskwy. Byliśmy tam po trzy dni. Po kilkanaście godzin dziennie
odsłuchiwaliśmy zapisów z rejestratorów. Wszystko odbywało się w siedzibie MAK u, to ich
komisja badająca wypadki lotnicze. Zawozili nas tam z hotelu  wspomina nasz rozmówca.
Jego zadaniem było zidentyfikowad głosy załogi.
Rosjanie zaprowadzali ich zawsze do tego samego pokoju.  Czy był jakiś specjalny? Trudno
powiedzied. Miał okna, ale na czas słuchania były zamykane  opowiada nasz świadek.
Zawsze towarzyszyli im Rosjanie.  To byli mężczyzna i kobieta. Oprócz tego zawsze był też
ktoś z naszych przedstawicieli: prokurator albo specjalista z Wojskowego Instytutu Techniki
Lotniczej. Odsłuchiwaliśmy kolejne fragmenty razem  relacjonuje.  To bardzo długo trwało,
kilkanaście razy odsłuchiwaliśmy słowo po słowie, potem kolejne zdania i komendy. I tak w
kółko, sekunda po sekundzie.
Nagrania z rejestratorów pełne są szumów i zagłuszającego wypowiadane słowa huku  to
dlatego, że na taśmie w kabinie pilotów nagrał się dz
więk pracy potężnych silników
prezydenckiej maszyny.
 Za pierwszym razem wydawało mi się, że słyszę coś innego, za drugim razem jeszcze inne
słowo. Dopiero podczas kolejnych odsłuchao nabierało się pewności  opowiada nasz
rozmówca.  Bardzo trudno mi było słuchad słów kolegów, głosów osób, które znałem. Ale
wiedziałem, że mam bardzo ważne zadanie do wykonania, coś, co może przybliży nas do
prawdy o tej katastrofie.
Najbardziej dramatyczne są zapisy ostatnich sekund lotu.  To splot krzyczących głosów w
wielkim huku. Już wiedzieli, że jest katastrofa. Trudno mi o tym opowiadad. To byli moi
koledzy  mówi człowiek, który słyszał ostatnie krzyki rozpaczy załogi Tu 154.
http://media.wp.pl/kat,1022943,wid,12339968,wiadomosc.html?ticaid=1a4e0