Wstęp.
(1,1-2)

Paweł, z woli bożej apostoł Jezusa Chrystusa wszystkim świętym, którzy
są w Efezie i wiernym w Chrystusie Jezusie:
2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.

CZĘŚC I. DOGMATYCZNA
(1,3 - 3,21)

WYCHWALA BOGA ZA ODKUPIENIE.

3 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił wszelakim błogosławieństwem duchowym w niebie w Chrystusie,
4 jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli świętymi i niepokalanymi przed oczyma jego w miłości.
5 I on nas przeznaczył dla siebie na przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli,
6 dla uwielbienia przesławnej łaski swojej, którą nas obdarzył w umiłowanym Synu swoim.
7 W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów według bogactw łaski jego,
8 która nader obfitowała w nas we wszelkiej mądrości i roztropności,
9 aby nam oznajmił tajemnicę swej woli, według upodobania swego, przez które postanowił,
10 żeby w zarządzonej pełności czasów odnowić wszystko w Chrystusie, co jest na niebie i co na ziemi - w nim,
11 w którym i my losem wezwani jesteśmy, przeznaczeni według postanowienia tego, który sprawuje wszystko według rady woli swojej,
12 abyśmy byli na uwielbienie chwały jego, my, którzyśmy przedtem nadzieję pokładali w Chrystusie.
13 W nim i wy, gdy usłyszeliście słowo prawdy (ewangelię zbawienia waszego), w niego też uwierzywszy, jesteście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego obiecanego,
14 który jest zadatkiem dziedzictwa naszego, na odkupienie nabytych ku uwielbieniu chwały jego.

PROSI O ŁASKI DLA EFEZJAN.

15 Dlatego i ja, usłyszawszy o wierze waszej w Pana Jezusa i o miłości ku wszystkim świętym,
16 nie przestaję dziękować za was, pamiętając o was w modlitwach moich,
17 aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia dla poznania jego:
18 oświecone oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja wezwania jego i jak przebogata chwała dziedzictwa jego w świętych
19 i jak jest przeogromna wielkość potęgi jego względem nas, którzy wierzymy, dzięki skuteczności potężnej mocy jego,
20 którą okazał w Chrystusie, wzbudziwszy go z martwych i posadziwszy po prawicy swojej w niebie,
21 ponad wszelką zwierzchnością i władzą i mocą i panowaniem i wszelkim imieniem, które jest rozgłośne nie tylko w tym wieku, lecz także w przyszłym.
22 I "wszystko poddał pod jego nogi," a jego ustanowił głową nad całym kościołem,
23 który jest ciałem jego i pełnością tego, który się dopełnia przez wszystko we wszystkich.

2
UMARLI GRZECHOM, ŻYJEMY PRZEZ CHRYSTUSA.

1 I Was, którzyście byli umarli przez występki i przez grzechy wasze,
2 jakim ongiś oddawaliście się według biegu świata tego, według księcia mocy niebieskiej, tego ducha, który teraz działa w synach niewierności.
3 Między nimi i my wszyscy żyliśmy kiedyś w pożądliwościach ciała naszego spełniając zachcianki ciała i myśli i byliśmy z natury synami gniewu, jak i inni.
4 Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla zbytniej miłości swojej, którą nas umiłował,
5 i gdyśmy byli umarłymi przez grzechy, ożywił nas wespół w Chrystusie (którego łaską jesteście zbawieni)
6 i wskrzesił nas wespół i wespół posadził na niebie w Chrystusie Jezusie,
7 aby w nadchodzących wiekach okazać obfite bogactwa łaski swojej, w dobroci względem nas w Chrystusie Jezusie.
8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę i to nie z was, bo jest darem bożym;
9 nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.
10 Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych uczynków, które Bóg przygotował, abyśmy je wypełniali.

POGANIE WSPÓŁTOWARZYSZAMI ŚWIĘTYCH.

11 Przeto pamiętajcie, że wy, kiedyś poganie w ciele, którzy nazywani jesteście odrzezkiem przez tak zwane obrzezanie ręką na ciele uczynione,
12 - byliście w owym czasie bez Chrystusa, oddaleni od obcowania z Izraelem i obcy testamentom obietnicy, nie mający nadziei i bez Boga na tym świecie.
13 Teraz zaś w Chrystusie Jezusie wy, którzy kiedyś byliście dalekimi, staliście się bliskimi we krwi Chrystusa.
14 On bowiem jest naszym pokojem i on dwoje uczynił jednym i zburzył dzielącą ścianę przegrody, nieprzyjaźń, w ciele swoim,
15 zniósłszy zakon przykazań i przepisów, aby z dwóch stworzyć w samym sobie jednego nowego człowieka, czyniąc pokój
16 i pojednał obydwu w jednym ciele z Bogiem przez krzyż, umorzywszy nieprzyjaźnie w samym sobie.
17 I przyszedłszy "opowiedział pokój" wam, "którzyście byli daleko i pokój tym, którzy blisko";
18 ponieważ przez niego jedni i drudzy mamy przystęp w jednym Duchu do Ojca.
19 Przeto już nie jesteście gośćmi i przychodniami, lecz jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga,
20 zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie głównym kamieniem węgielnym sam Jezus Chrystus,
21 i na nim całe budowanie wzniesione, rośnie w przybytek święty w Panu,
22 na nim też i wy budujecie się razem na mieszkanie boże w Duchu.

3
I WSPÓŁUCZESTNIKAMI OBIETNIC.

1 Dlatego ja Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, za was pogan, -
2 jeśli tylko słyszeliście o szafarstwie łaski bożej, które mi jest dane dla was,
3 że przez objawienie została mi oznajmiona tajemnica, jak wyżej pokrótce napisałem;
4 stąd czytając, możecie pojąć moją znajomość tajemnicy Chrystusowej,
5 której po inne czasy nie znali synowie ludzcy tak, jak teraz została objawiona apostołom jego i prorokom w Duchu:
6 że poganie są współdziedzicami i współczłonkami i współuczestnikami obietnicy jego w Chrystusie Jezusie przez ewangelię,
7 której stałem się sługą według daru łaski bożej, jaka mi jest dana przez działanie mocy jego.

PAWEŁ APOSTOŁEM POGAN.

8 Mnie ze wszystkich świętych najmniejszemu dana jest ta łaska, żebym głosił poganom niedościgłe bogactwa Chrystusowe
9 i żebym oświecał wszystkich, jakie jest planowe urzeczywistnianie tajemnicy, zakrytej od wieków w Bogu, który wszystko stworzył;
10 aby przez kościół oznajmiona była zwierzchnościom i władzom na niebie wieloraka mądrość boża,
11 według odwiecznego przeznaczenia, które wypełnił w Chrystusie Jezusie Panu naszym,
12 a w nim mamy ufność i śmiały przystęp przez wiarę w niego.
13 Dlatego proszę, żebyście nie upadali na duchu z powodu utrapień moich za was; które są chwałą waszą.

ZNÓW MODLI SIĘ ZA EFEZJAN.

14 Z tej przyczyny zginam kolana swoje przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa,
15 z którego bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi,
16 aby wam dał według przebogatej chwały swojej umocnić się potężnie jako wewnętrznemu człowiekowi przez Ducha jego,
17 aby Chrystus mieszkał w sercach waszych przez wiarę,
18 żebyście wkorzenieni i ugruntowani w miłości, zdołali pojąć z wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość i wysokość i głębokość. -
19 poznać także miłość Chrystusową, przewyższającą wiedzę, abyście byli napełnieni wszelką pełnością bożą.
20 Temu zaś, który może wszystko uczynić daleko obficiej, niż prosimy albo rozumiemy, według mocy, która w nas skutecznie działa,
21 jemu chwała w kościele i w Chrystusie Jezusie poprzez wszystkie pokolenia na wiek wieków. Amen.

CZĘŚĆ II. MORALNA
(4,1 - 6,9)

4
ZACHOWAĆ JEDNOŚĆ DUCHA.

1 Zatem proszę was ja, więzień w Panu, abyście postępowali godnie według powołania, do którego jesteście wezwani,
2 z wszelką pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc się wzajemnie w miłości, 3 starając się troskliwie o zachowanie jedności ducha w spójni pokoju.
4 Jedno ciało i jeden duch, jak jesteście wezwani w jednej nadziei wezwania waszego.
5 Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest.
6 Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nad wszystkimi i poprzez wszystko i we wszystkich nas.
7 Każdemu zaś z nas jest dana łaska według miary daru Chrystusowego.
8 Dlatego mówi: "Wstąpiwszy na wysokość, przywiódł więźniów pojmanych, dał dary ludziom."
9 To zaś, że wstąpił, cóż znaczy, jeśli nie że pierwej zstąpił do niższych części ziemi?
10 Ten, co zstąpił, jest tym samym, co i wstąpił nad wszystkie niebiosa, żeby napełnić wszystko.

W MISTYCZNYM CIELE CHRYSTUSOWYM.

11 I on dał jednych wprawdzie jako apostołów, niektórych zaś jako proroków, innych znów jako ewangelistów, a innych jako pasterzy i nauczycieli
12 dla przysposobienia świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusowego;
13aż wszyscy zejdziemy się w jedności wiary i poznania Syna Bożego, jako mąż doskonały na miarę wieku pełności Chrystusowej;
14 abyśmy już nie byli dziatkami chwiejącymi się i nie byli unoszeni od każdego podmuchu nauki przez złość ludzką, przez podstęp, wiodący do błędu.
15 Lecz czyniąc prawdę w miłości, żebyśmy rośli we wszystkim w nim, który jest głową, Chrystus;
16 a z niego całe ciało, złożone i złączone przez wszystkie spojenia wzajemnej usługi, według działalności stosownej do natury każdego członka, otrzymuje swój wzrost i buduje się w miłości.

PRZYOBLEC SIĘ W NOWEGO CZŁOWIEKA.

17 To więc mówię i oświadczam w Panu: abyście już nie postępowali jak i poganie postępują w próżności umysłu swego,
18 mając ciemnościami zaćmiony rozum, oddaleni od życia bożego wskutek niewiadomości, która w nich jest, z powodu zaślepienia ich serca;
19 a oni poddając się rozpaczy, wydali samych siebie na bezwstyd, na pełnienie wszelkiej nieczystości, na chciwość.
20 Wy zaś nie tak poznaliście Chrystusa,
21 o ile jednak słyszeliście o nim i w nim zostaliście pouczeni, jak prawda jest w Jezusie,
22 abyście złożyli starego człowieka co do dawnego sposobu życia, który się psuje przez zwodnicze żądze.
23 Lecz odnówcie się duchem umysłu waszego
24 i obleczcie się w nowego człowieka, który stworzony jest według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.

NABYWAĆ NOWYCH OBYCZAJÓW.

25 Dlatego, złożywszy kłamstwo, "mówcie każdy prawdę z bliźnim swoim," ponieważ jesteśmy członkami jeden drugiego.
26 "Gniewajcie się, a nie grzeszcie," słońce niech nie zachodzi na rozgniewanie wasze.
27 Nie dajcie miejsca diabłu.
28 Kto kradł, niech już nie kradnie, lecz raczej niech pracuje, czyniąc rękami swoimi coś dobrego, aby miał skąd udzielać potrzebującemu.
29 Niech z ust waszych nie wychodzi żadna zła mowa, ale tylko dobra ku zbudowaniu wiary, aby przynosiła łaskę słuchającym.
30 I nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, w którym naznaczeni jesteście pieczęcią na dzień odkupienia.
31 Wszelkie zgorzknienie i gniew i oburzenie i wrzask i bluźnierstwo, niech zostanie usunięte spośród was wraz z wszelką złością.
32 Ale bądźcie łaskawi jedni względem drugich, miłosierni, odpuszczający jeden drugiemu, jak i Bóg wam odpuścił w Chrystusie.

5
l Bądźcie więc naśladowcami Boga, jak synowie najmilsi;
2 a chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie za nas jako "obiatę i ofiarę Bogu na wonność wdzięczności."

WSTRZYMYWAĆ SIĘ OD WSZELKIEGO GRZECHU.

3 Rozpusta zaś i wszelka nieczystość, albo chciwość niech ani nie będą wspominane wśród was, jak przystoi świętym;
4 albo sprośność, albo głupia mowa, albo nieprzystojne żarty, nie należące do rzeczy, ale raczej dziękczynienie.
5 To bowiem wiedzcie i rozumiejcie, że żaden rozpustnik, albo nieczysty, albo chciwiec, to znaczy bałwochwalca nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusowym i bożym.
6 Niech was nikt nie zwodzi próżnymi słowami: dla tych bowiem rzeczy przychodzi gniew Boga na synów Niedowiarstwa.
7 Nie bądźcie więc ich wspólnikami. 6Kiedyś bowiem byliście cien1nością, lecz teraz światłością w Panu, postępujcie jak synowie światłości;
9 bo owoc światłości jest we wszelkiej dobrotliwości i sprawiedliwości i prawdzie;
10 pochwalajcie, co jest przyjemne Bogu;
11 a nie bierzcie udziału w bezowocnych uczynkach ciemności, ale raczej je strofujcie.
12 Co bowiem u nich potajemnie się dzieje, to wstyd jest i mówić.
13 Wszystko zaś, co się gani, na jaw wychodzi przez światło, bo wszystko, co się jawnie ukazuje, jest światłem.
14 Dlatego mówi: "Wstań, który śpisz, i powstań z martwych, a oświeci cię Chrystus. "
15 Patrzcie więc, bracia, żebyście ostrożnie postępowali, nie jak niemądrzy,
16 ale jak mądrzy, czas okupując, bo dni są złe.
17 Dlatego nie bądźcie nieroztropni, ale rozumiejcie, jaka jest wola Boga.
18 I nie upijajcie się winem, w czym jest rozpusta, ale napełniajcie się Duchem Świętym,
19 mówiąc wzajem do siebie w psalmach i w hymnach i w pieśniach duchownych, śpiewając i grając w sercach waszych Panu,
20 dziękując zawsze za wszystko w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa Bogu i Ojcu,
21 jedni drugim będąc ulegli w bojaźni Chrystusowej.

POWINNOŚCI MAŁŻONKÓW.

22 Żony niech będą poddane swoim mężom jak Panu,
23 ponieważ mąż jest głową żony, jak Chrystus jest głową kościoła: on, Zbawiciel ciała jego.
24 Lecz jak kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony swoim mężom we wszystkim.
25 Mężowie, miłujcie żony wasze, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał samego siebie za niego,
26 aby go uświęcić, oczyściwszy go obmyciem wody w słowie życia,
27 aby sam sobie przysposobił kościół chwalebny, nie mający zmazy ani zmarszczki, albo czegoś podobnego, ale żeby był święty 1 niepokalany.
28 Tak i mężowie powinni miłować żony swoje jak swoje ciało. Kto miłuje żonę swoją, miłuje samego siebie.
29 Nikt bowiem nigdy nie miał w nienawiści ciała swego, ale żywi i pielęgnuje je, jak i Chrystus kościół;
30 gdyż jesteśmy członkami ciała jego, z ciała jego i z kości jego.
31 "Dlatego opuści człowiek ojca i matkę swoją i złączy się z żoną swoją i będą dwoje w jednym ciele."
32 Jest to wielka tajemnica, a ja mówię w Chrystusie i w kościele.
33 Wszakże i każdy z was z osobna niech miłuje żonę swoją jak samego siebie, a żona niech się boi męża swego.

6
OBOWIĄZKI DZIECI I SŁUŻBY.

1 Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom waszym w Panu, bo to jest słuszne.
2 Czcij ojca swego i matkę swoją," to jest pierwsze przykazanie z obietnicą,
3 "aby ci się dobrze powodziło i żebyś żył długo na ziemi."
4 I wy ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu dzieci waszych, ale wychowujcie je w karności i w napominaniu Pańskim.
5 Słudzy, posłuszni bądźcie panom według ciała z bojaźnią i z drżeniem, w prostocie serca waszego jak Chrystusowi,
6 nie na oko służąc, jakby ludziom się podobając, ale jak słudzy Chrystusowi, czyniąc wolę bożą z serca,
7 z dobrą wolą służąc jak Panu, a nie ludziom,
8 wiedząc, że każdy, czy to niewolnik, czy wolny cokolwiek uczyni dobrego, to otrzyma od Pana.
9 I wy, panowie, to samo dla nich czyńcie, zaniechajcie gróźb, wiedząc, że i ich i wasz Pan jest w niebie, a nie ma u niego względu na osoby.

Zakończenie.
(6,10-24)

UZBROIĆ SIĘ DO WALKI.

10 W końcu bracia, wzmacniajcie się w Panu i w potędze siły jego,
11 Obleczcie się w zbroję bożą, abyście się mogli ostać wobec zasadzek diabelskich.
12 Albowiem toczymy bój nie przeciw ciału i krwi, ale przeciwko książętom i władzom, przeciwko rządcom świata tych ciemności, przeciwko duchom nikczemnym na niebie.
13 Dlatego weźcie zbroję bożą, abyście się mogli sprzeciwić w dzień zły i być we wszystkim doskonali.
14Stójcie więc, przepasawszy biodra wasze prawdą i "oblókłszy pancerz sprawiedliwości"
15 i obuwszy "nogi w gotowość ewangelii pokoju";
16 we wszystkim biorąc tarczę wiary, którą moglibyście zgasić wszystkie strzały ogniste najniegodziwszego;
17 i weźcie "przyłbicę zbawienia" i miecz ducha (którym jest słowo boże);
18 w każdej modlitwie i prośbie modląc się na każdy czas w duchu i w nim czuwając z wszelką wytrwałością i błaganiem za wszystkich świętych;
19 i za mnie, aby mi dana była mowa, gdy otworzę usta swoje, abym z ufnością głosił tajemnicę ewangelii,
20 dla której poselstwo sprawuję w łańcuchu, tak żebym o niej śmiało mówił, jak należy.

ZALECENIE TYCHIKA I POZDROWIENIA.

21 Żebyście zaś i wy wiedzieli, co się ze mną dzieje, co czynię, wszystko wam oznajmi Tychikus, najmilszy brat i wierny sługa w Panu,
22 którego posłałem do was na to właśnie, abyście się dowiedzieli, co się z nami dzieje i żeby pocieszył serca wasze.
23 Pokój braciom i miłość z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa.
24 Łaska z wszystkimi, co miłują Pana naszego Jezusa Chrystusa w nieskazitelności. Amen.