Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia nr 401 |
||||
Temat: |
Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą refraktometru Abbe'go |
|||
Imię i nazwisko: |
JACEK KRAWCZYK |
|||
Wydział Elektryczny |
Zespół: nr 2 |
Rok: II |
Ocena: |
Podpis: |
Elektronika i Telekomunikacja |
Data wykonania: 23.11.1998 |
Semestr: III |
|
|
1.Wstęp teoretyczny.
Zasada Fermate`a
Podstawowe prawa optyki geometrycznej, takie jak prawo odbicia αpad = βodb i prawo załamania
można udowodnić opierając się na zasadzie Fermate`a. Zgodnie z nią:
Promień świetlny biegnie od dowolnego punktu A do innego punktu B taką drogą, by czas potrzebny na jej przebycie był ekstremalny, tzn. najkrótszy lub najdłuższy z możliwych. Zazwyczaj jest to czas najkrótszy.
Prawo odbicia
Promień odbity leży w płaszczyźnie padania, przy czym kąt odbicia jest równy kątowi padania (α` = α).
Prawo załamania
Stałą wartość stosunku sinusów kątów padania i załamania), równą stosunkowi prędkości rozchodzenia się światła w ośrodkach
i
, nazywamy współczynnikiem załamania ośrodka
względem ośrodka
i oznaczamy przez
.
Prawo załamania: promień załamany leży w płaszczyźnie padania, a kąt załamania jest związany z kątem padania zależnością :
(prawo Snelliusa)
Jeżeli n21 = (n2/n1) < 1, to kąt załamania jest większy od kąta padania : sin α/n21 i β> α. Kąt padania, przy którym kąt załamania przybiera wartość Π/2,nazywamy kątem granicznym αgr.
Kąt αgr = arcsin n .
Dyspersja
Prędkość fali świetlnej przechodzącej przez ośrodek materialny zależy od współczynnika załamania światła tego ośrodka oraz od częstotliwości drgań przechodzącej fali . Zjawisko to nazywamy dyspersją światła. Wraz ze wzrostem częstotliwości fali świetlnej rośnie wsp. załamania ośrodka - n.
Zdolność łamiąca, rozszczepiająca :
Zdolność łamiącą danego ośrodka charakteryzuje współczynnik załamania
dla żółtej linii Fraunhofera
. Stosunek :
nazwano zdolnością rozszczepiającą względną danego ośrodka. Pomiar kąta granicznego może być wykorzystany do wyznaczania współczynnika załamania. Jeżeli mierzymy kąt graniczny
przy przechodzeniu światła z ośrodka badanego o nieznanym współczynniku załamania
do ośrodka o współczynniku znanym
, to szukany współczynnik
Rys. 1
Rys.1.Załamanie światła na pograniczu dwu ośrodków:
. Promień padający , załamany i normalny do granicy ośrodków wystawiona w punkcie padania, leżą w jednej płaszczyźnie. Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania równy jest stosunkowi prędkości fazowej
światła w ośrodku pierwszym do prędkości fazowej
światła w ośrodku drugim.