Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia nr 401 |
|||
Temat: |
WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ REFRAKTOMETRU ABBEGO. |
||
Imię i nazwisko: |
Mateusz Drapała |
||
WI |
Semestr: II |
Rok: I |
|
Zespół: 5 |
Data :
|
Ocena: |
Podpis: |
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ REFRAKTOMETRU ABBEGO.
Zagadnienia teoretyczne:
Na granicy dwóch ośrodków izotropowych
i
, w których światło rozchodzi się z różnymi prędkościami
i
, promień świetlny wchodzący z ośrodka
do ośrodka
zmienia kierunek swojego biegu. Jeżeli np. wiązkę promieni świetlnych skierujemy z powietrza na powierzchnię wody , wówczas część promieni świetlnych ulegnie odbiciu , a część wejdzie do wody , tworząc tzw. wiązkę załamaną. Doświadczalnie stwierdzono , że jeżeli ośrodek
jest optycznie rzadszy od ośrodka 2, wówczas kąt załamania jest mniejszy od kąta padania oraz
. Gdy zaś o środek
jest optycznie gęstszy od ośrodka 2 , promień załamuje się od prostopadłej i wówczas
oraz
.
Stałą wartość stosunku sinusów kątów padania i załamania), równą stosunkowi prędkości rozchodzenia się światła w ośrodkach
i
, nazywamy współczynnikiem załamania ośrodka
względem ośrodka
i oznaczamy przez
.
Obok współczynnika załamania światła charakterystyczną wielkością każdego ośrodka jest jego dyspersja optyczna. Miarą dyspersji danego ośrodka jest różnica współczynników załamania dla linii F i C Fraunhofera , przy czym linia F leży w krótkofalowej części widma , linia C w długofalowej :
Zdolność łamiącą danego ośrodka charakteryzuje współczynnik załamania
dla żółtej linii Fraunhofera
. Stosunek :
naywano zdolnością rozszczepiającą względną danego ośrodka. Pomiar kąta granicznego może być wykorzystany do wyznaczania współczynnika załamania. Jeżeli mierzymy kąt graniczny
przy przechodzeniu światła z ośrodka badanego o nieznanym współczynniku załamania
do ośrodka o współczynniku znanym
, to szukany współczynnik
Rys.1.Załamanie światła na pograniczu dwu ośrodków:
. Promień padający , załamany i normalny do granicy ośrodków wystawiona w punkcie padania, leżą w jednej płaszczyźnie. Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania równy jest stosunkowi prędkości fazowej
światła w ośrodku pierwszym do prędkości fazowej
światła w ośrodku drugim.