Controling - to proces sterowania zorientowany na wynik przedsiębiorstwa realizowany przez planowanie, kontrolę i sprawozdawczość.
Rachunkowość zarządcza jest częścią wspólną controlingu strategicznego i operacyjnego.
Controling jest to system wspomagania kierownictwa przedsiębiorstwa w procesie operacyjnego i strategicznego zarządzania, orientujący decyzje i działania kierownictwa wszystkich szczebli zarządzania na globalne cele przedsiębiorstwa jako całości.
Controling strategiczny jest procesem obejmującym prognozowanie i planowanie, w którym naczelny zarząd decyduje o najważniejszych kwestiach związanych z polityką firmy w zakresie strategii produktu, jak i strategii marketingu.
Wspomaga kierownictwo w procesie: planowania, motywowania, kontrolowania.
Strategia produktu - przedmiot naszej działalności.
Strategia marketingu - jak zorganizować sprzedaż naszych efektów pracy (produktów, usług)
Strategiczne zarządzanie polega na planowaniu rozwoju przedsiębiorstwa w długim okresie czasu. W zależności od branży od 5 do 10 lat.
Controling operacyjny - ukierunkowany jest na osiąganie bieżących celów w obszarze generowania zysku, wynikających z celów strategicznych. Konkretyzuje i weryfikuje koncepcje strategiczne. Zajmuje się wdrożeniem i realizacją celów strategicznych. Przekształca najważniejsze plany perspektywistyczne w plany operacyjne. Cechuje się krotkoterminowością. Bazuje na zasobach bieżących.
Do jego zadań należą:
sterowanie wynikiem finansowym
planowanie płynności
kontrola rentowności.
Relacje między rachunkowością a controlingiem.
Rachunkowość finansowa dostarcza informacji dotyczących wyniku finansowego, oblicza zysk.
Rachunkowość zarządcza dostarcza narzędzi i metod efektywnego zarządzania.
Controling operacyjny - bieżące cele.
Controling strategiczny - polityka firmy.
Rachunkowość finansowa rozpoznaje sytuację w przedsiębiorstwie, dokonuje rzeczywistego pomiaru zysku, controling operacyjny rozpoznaje rzeczywiste odchylenia od planu w celu ich korygowania, a controling strategiczny możliwe i prawdopodobne odchylenia w celu ich uniknięcia (zapobiega).
Controling wykorzystuje metody rachunkowości zarządczej takie jak:
rachunek kosztów zmiennych
analiza CVP - analiza punktu krytycznego, punktu wyjścia
metody analizy finansowej.
Analiza CVP - analiza punktów krytycznych, analiza progowa, analiza rentowności
Analiza: koszt - rozmiar produkcji - zysk, zajmuje się badaniem zależności pomiędzy ceną produktów, rozmiarem działalności, jednostkowymi kosztami zmiennymi, całkowitym kosztem stałym i różną strukturą sprzedaży.
Do analizy wykorzystuje się podział kosztów na koszty stałe i zmienne.
Dla menagerów bardzo użytecznym narzędziem jest w analizie CVP rachunek zysków i strat w modelu kosztów zmiennych, czyli rachunek kosztów zmiennych.
Rachunek ten można przedstawić na przykładzie (w zł):
Pozycja |
Łącznie zł |
Na jednostkę zł |
Procent % |
Sprzedaż |
80 000 (S) |
20 |
100 |
Minus koszty zmienne |
60 000 (Kz) |
15 |
75 |
Marża brutto |
20 000 (Mb) |
5 |
25 (Wm) |
Koszty stałe |
14 000 (Ks) |
|
|
Zysk brutto |
6 000 (Z) |
|
|
Udział kosztów zmiennych w cenie sprzedaży - 75%, marża brutto (marża na pokrycie kosztów stałych i zysku - marża kontrybucyjna) - 25 %, czyli uzyskujemy 25 groszy na każdej 1zł sprzedaży.
Łączna marża brutto Mb = S - Kz
S - przychód ze sprzedaży
Kz - koszty zmienne
Jednostkowa marża brutto JMb = JS - JKz tj. mb = s - kz
s - jednostkowa cena sprzedaży
kz - jednostkowy koszt zmienny
Marża brutto służy w pierwszym rzędzie na pokrycie kosztów stałych, a jej nadwyżka stanowi zysk.
Marża jest wielkością stałą tak długo, jak cena sprzedaży i jednostkowe koszty stałe są stałe.
Procentowy wskaźnik marży
Mb (marża brutto) mb (marża jednostkowa)
Wm = ------------------------- = ----------------------------------------
S (sprzedaż brutto) sb (cena jednostkowa sprzedaży)
Ukazuje on zmianę marży przy zmianie sprzedaży, określa marżę przypadającą na 1 złotówkę sprzedaży.
Planując sprzedaż można obliczyć planowany zysk, np. gdy sprzedaż wzrośnie o 30 000 zł, to oczekiwana wielkość marży brutto wzrośnie o:
30 000 x 25% (Wm) = 7 500 zł
jeśli nie zmienią się koszty stałe, to te 7 500 zł będzie zyskiem.
S = Ks + Kz + Z
S - sprzedaż
Ks - koszty stałe
Kz - koszty zmienne
Z - zysk
Sprzedaż to liczba (wielkość) sprzedanych produktów (usług, towarow) x cena jednostkowa produktu.
S = V x p V produkcja
Koszt zmienny zmienia się wraz ze zmianą produkcji.
Punkt krytyczny produkcji jest to taka liczba wyprodukowanych i sprzedanych wyrobów, przy jakiej pokryte są wszystkie koszty stałe i koszty zmienne, a firma nie generuje ani zysku, ani straty. Z= 0
Punkt krytyczny produkcji wyrażony jest ilościowo (sztuki, metry, kg).
Punkt krytyczny może być również wyrażony wartościowo, czyli będzie stanowić wartość sprzedanych towarów, która gwarantuje pokrycie wszystkich kosztów. Jest to wtedy punkt krytyczny sprzedaży.
So = Vo x p
Punkty krytyczne można obliczyć korzystając z jednej z trzech następujących alternatywnych metod:
metoda równania,
metoda jednostkowej marży brutto,
metoda graficzna.
Obliczenie punktu krytycznego produkcji Vo
metoda równania
S = Ks + Kz + Z
Vo + p = Ks + kz x Vo + Z w tym przypadku - Z = 0
Vo + 20 = 14 000 + 15 x Vo Vo = ?
20Vo - 15Vo = 14 000
5Vo = 14 000
Vo = 14 000 : 5 = 2 800 szt
Tzn. musimy wyprodukować i sprzedać 2 800 szt., aby pokryć koszty i nie wygenerować ani straty, ani zysku, czyli osiągnąć punkt krytyczny.
Punkt krytyczny sprzedaży będzie wynosił:
So = Vo x p p - cena jednostkowa
So = 2 800 x 20 = 56 000 zł - punkt pokrycia kosztów
metoda jednostkowej marży brutto
Ks
Vo = ----------
mb mb = p - kz
Vo = Ks / mb
Vo = 14 000 : 5 = 2 800 szt
Ks Wm - procentowy wskaźnik marży brutto
So = ------
Wm
So = 14 000 : 0,25 = 56 000 zł
metoda graficzna
Analiza zysków
a = oczekiwany zysk
S = Ks + Kz + Z
Czyli
S = Ks + Kz + a
Szykamy wielkości sprzedaży, która zagwarantuje nam zysk 15 000 zł
a = 15 000zł
metoda równania
S = Ks + Kz + a
Va x p = Ks + kz x Va + a
Va x 20 = 14 000 + 15 x Va + 15 000
20Va - 15Va = 29 000
Va = 29 000 : 5 = 5 800 szt
Musimy wyprodukować i sprzedać 5 800 szt, aby wygenerować zys 15 000 zł.
metoda jednostkowej marży brutto
Ks + a
Va = ------------
mb
Va = (14 000 + 15 000) : 5 = 5 800 szt
Wartościowo obliczymy w nastepujacy sposób:
Ks + a
Sa = -------------
Wm
Sa = (14 000 + 15 000) : 0,25
Sa = 29 000 : 0,25 = 116 000 zł
Musimy wyprodukować i sprzedać za 116 000zł, aby otrzymać zysk 15 000zł.
metoda równania - linia zysków
Najpierw obliczamy i zaznaczamy punkt krytyczny, a następnie zaznaczamy linię zysków.
Punkt krytyczny ceny sprzedaży
Menegerowie dążą do powiększenia zysku poprzez zmianę ceny, wzrost ceny.
Jeśli cena rośnie to w myśl prawa rynku zmniejsza się popyt, zmniejszony popyt może spowodować zachwianie dotychczasowego zysku. Dlatego też, istotnym staje się obliczenie punktu krytycznego ceny.
Punkt krytyczny ceny jest rozmiarem sprzedaży (Vp), która gwarantuje pokrycie całkowitych kosztów oraz założonego zysku na poprzednim poziomie przy zmienionej cenie.
Ks + Z
Vp = --------------
p1 - kz
po - poprzednia cena
p1 - nowa cena
kz - koszt jednostkowy zmienny
Jeśli menager uważa, że podwyżka ceny spowoduje zmniejszenie popytu przekraczające rozmiar krytyczny, to nie należy podwyższać ceny, bowiem spowoduje to nie osiągnięcie oczekiwanego zysku.
Jeśli natomiast uważa, że przy nowej cenie sprzedaż osiągnie rozmiar przekraczający punkt krytyczny, to może oczekiwać powiększenie zysku ponad poziom dotychczasowy.
Przykład:
Firma wytwarza wyroby, które sprzedaje po dotychczasowej cenie po = 30 zł
W poprzednim okresie uzyskała następujące rezultaty:
S = 400szt x 30zł = 12 000zł
Ks = 2 000zł
Kz = 400 x 15zł = 6 000zł
Koszty razem Kc = 8 000zł
Zysk brutto = 12 000 - 8 000 = 4 000zł
Zarząd zamierza podnieść cenę do poziomu p1 = 35zł zachowując zysk na poziomie 4 000zł.
Jaka wielkość sprzedaży powinna być osiągnięta?
(obliczyć punkt krytyczny)
Ks + Z
Vp = ------------
p1 - kz
2 000 + 4 000 6 000
Vp = ------------------- = ------------ = 300 szt
35 - 15 20
Jeśli jesteśmy w stanie sprzedać 300 szt wyrobu - należy cenę podnieść, jeśli nie jesteśmy w stanie sprzedać 300 szt - nie należy ceny podnosić.
Punkt krytyczny kosztów
Punkt krytyczny kosztów wykorzystywany jest do wyboru optymalnej drogi postępowania, polegającej na minimalizacji kosztów w przypadku oceny różnych wariantów działania, prowadzących do identycznego celu.
Każdy wariant działania jest określony stosowną funkcją kosztów. Przy założeniu liniowości funkcji następuje przecięcie się linii kosztów w tzw. punkcie krytycznym kosztów.
Punkt krytyczny kosztów wyznaczany jest wielkością produkcji, przy której koszty obu wariantów są sobie równe Kc1 = Kc2.
Vk = Ks1 + Kz1 = Vk = Ks2 + kz2
Ks1 -Ks2
Vk = --------------
kz2 - kz1
Ks - koszty stałe całkowite
kz - koszty zmienne jednostkowe
Zgodnie z naszym wykresem kosztów:
Jeśli jesteśmy w stanie sprzedać więcej niż Vk, należy wybrać metodę produkcji drugą (K2), jeżeli mniej - metodę pierwszą (K1).
Współczynnik bezpieczeństwa
Margines bezpieczeństwa (MB) stanowi nadwyżkę sprzedaży rzeczywistej ponad punkt krytyczny sprzedaży, podaje o ile sprzedaż może się zmniejszyć zanim w firmie powstanie strata.
Margines bezpieczeństwa może być wyrażony wartościowo, czyli bezwzględnie:
MB = Srz - So
Lub względnie za pomocą wskaźnika:
Srz - So
WB = -------------
Srz
Srz - sprzedaż rzeczywista
So - punkt krytyczny sprzedaży
Jeśli współczynnik bezpieczeństwa jest :
WB ~ 1 - blisko 1 - sytuacja bezpieczna
WB ~ 0 - czyli blisko punktu krytycznego - działalność nie przynosi zysku
WB < 0 - nie osiągnięto punktu krytycznego sprzedaży - działalność przynosi straty
Przy ocenie dwóch lub więcej przedsięwzięć należy wziąć pod uwagę przedsięwzięcia o wyższym współczynniku bezpieczeństwa. Wtedy jest sytuacja korzystniejsza.
Współczynnik dźwigni operacyjnej - współczynnik pomnażania zysku
Jest to stosunek marży brutto do zysku:
S - Kz marża brutto
Wz = ------------------- = -----------------------------
S - (Ks + Kz) zysk brutto
Właściwością tego współczynnika jest fakt, że jeśli rozmiar działalności (sprzedaży) zwiększy się o a%, to zysk firmy zwiększy się o a% x Wz.
Np.
Wz = 2
a% = 10 %
Wz x a% = 2 x 10% = 20%
Jeśli zwiększę sprzedaż o 10%, to zysk zwiększy się o 20%.
Dźwignia operacyjna odzwierciedla wielkość kosztów stałych w firmie.
Zadanie 1
(punkt krytyczny produkcji)
Przedsiębiorca zamierza zainwestować pewien kapitał w linię produkcyjną do rozlewania soków owocowych. Szacuje, że jednostkowy koszt zmienny wyrobu wyniesie 4zł, a ponadto że koszty stałe przedsięwzięcia wyniosą 39 600zł na rok. Jedną sztukę wyrobu (puszkę) będzie można sprzedawać po 5,8zł. Należy określić krytyczny rozmiar produkcji. Ile sztuk wyrobu należy wyprodukować i sprzedać w ciągu roku, aby osiągnąć roczny zysk równy 8 100zł?
kz = 4zł
Ks = 39 600zł
p = 5,8zł
a = 8 100zł (założony roczny zysk)
Vo = ? So = ? Va = ?
S = Ks + Kz + Z
S = V x p
Kz = kz x V
Obliczamy Vo
Vo x p = Ks + kz x Vo
Vo x 5,8 = 39 600 + 4 x Vo
5,8Vo - 4Vo = 39 600
1,8Vo = 39 600
Vo = 39 600 : 1,8 = 22 000szt
Odp. Należy wyprodukowac i sprzedać 22 000szt, aby pokryć koszty i nie wygenerować zysku.
Obliczamy Va
Va x p = Ks + kz x Va + a
Va x 5,8 = 39 600 + 4 x Va + 8 100
5,8Va - 4Va = 39 600 + 8 100
1,8Va = 47 700
Va = 47 700 : 1,8 = 26 500szt
Odp. Należy wyprodukować i sprzedać 26 500szt, aby pokryć koszty i wygenerować 8 100zł zysku.
Obliczamy So
So = Vo x p
So = 22 000 x 5,8 = 127 600zł
Odp. Należy sprzedać za 127 600zł, aby pokryć wszystkie koszty i nie wygenerować zysku.
Zadanie 2
(punkt krytyczny sprzedaży)
Firma „Simex” sprzedaje wyroby po cenie jednostkowej 40zł. Jednostkowe koszty zmienne wynoszą 25zł, koszty stałe natomiast utrzymują się na poziomie 60 000zł. Ustal punkt krytyczny sprzedaży w tej firmie.
p = 40
kz = 25
Ks = 60 000
So = ?
Ks Wm - wskaźnik marży brutto
So = ------ Wm = 1 - kz : p = 1 - 25 : 40
Wm Wm = 1 - 0,625 = 0,375%
So = 60 000 : 0,375 = 160 000zł
Odp. Należy sprzedać za 160 000zł, aby pokryć wszystkie koszty stałe i zmienne.
Zadanie 3
(punkt krytyczny produkcji)
Firma „Romex” sprzedaje wyroby po jednostkowej cenie sprzedaży 55zł, jednostkowe koszty zmienne wynoszą 35zł, a koszty stałe w rozpatrywanym okresie wyniosły 56 000zł. Ustal punkt krytyczny produkcji w firmie.
p = 55zł
kz = 35zł
Ks = 56 000zł
Vo = ?
Vo x p = Ks + kz x Vo
Vo x 55 = 56 000 + 35 x Vo
55Vo - 35Vo = 56 000
20Vo = 56 000
Vo = 56 000 : 20 = 2 800szt Punkt krytyczny produkcji wynosi 2 800szt.
Zadanie 4
(punkt krytyczny sprzedaży)
Pytania bazują na następujących danych (w zł):
Przychody ze sprzedaży (S) 800 000
Koszty zmienne (Kz) 440 000
Koszty stałe (Ks) 270 000
Ile wynosi łączna marża brutto?
Ustal punkt krytyczny sprzedaży.
Odp. 1
Mb = S - Kz
Mb = 800 000 - 440 000 = 360 000zł
Odp. 2
So = Ks : Wm Wm = Mb : S
Wm = 360 000 : 800 000 = 0,45%
So = 270 000 : 0,45 = 600 000zł
Zadanie 5
(punkt krytyczny sprzedaży, punkt krytyczny przy założonym zysku)
Firma „Handelek” nabywa buty po 45zł za parę, a sprzedaje po 100zł. Agentom sprzedającym wypłaca się prowizję równą 25% ceny sprzedaży. Koszty stałe wynoszą 5250zł miesięcznie, a firma płaci podatek dochodowy w wysokości 20% miesięcznie. Odpowiedz na poszczególne pytania, rozważając każdy przypadek oddzielnie.
Ile wynosi marża handlowa na parze butów?
Ile wynosi jednostkowa marża brutto na parze butów?
Ile wynosi krytyczny rozmiar sprzedaży?
Jeśli firma planuje zysk po opodatkowaniu na poziomie 12% sprzedaży, to jaką wielkość musi osiągnąć sprzedaż?
Jeśli firma pragnie osiągnąć 8400zł zysku po opodatkowaniu na miesiąc, to ile musi sprzedać par butów?
Jeśli firma pragnie osiągnąć 12 600zł zysku po opodatkowaniu ze sprzedaży 500 par butów w miesiącu, to jaka powinna być cena sprzedaży jednej pary?
Ile par butów należy sprzedać, żeby firma osiągnęła zysk wynoszący po opodatkowaniu 8% sprzedaży?
p = 100zł
koszt zakupu = 45zł
kz = 45zł + 25% x 100zł = 70zł
Ks = 5250zł
Podatek = 20%
Odp. 1
Marża handlowa
mh = p - koszt zakupu
mh = 100 - 45 = 55zł
Odp. 2
Marża jednostkowa brutto
mb = p - kz
mb = 100 - 70 = 30zł
Odp. 3
Krytyczny rozmiar sprzedaży
So = Vo x p
Vo = Ks : mb
Vo = 5250 : 30 = 175szt
So = 175 x 100 = 17 500zł
Odp. 4
Szukamy wielkości sprzedaży przy założonym zysku
Zysk netto = zysk brutto - podatek
Czyli
Zysk netto = (S - Ks - Kz) - 20% x (S - Ks - Kz)
Jeśli S - Ks - Kz = 1
To
Z netto = 1 - 20% x 1 = 1 - 0,2 x 1 = 0,8 x 1
Czyli
Zysk netto = 0,8 x (S - Ks - Kz)
Zysk netto = 12 % sprzedaży
Czyli
12% x Sa = 0,8 x (S - Ks - Kz) Ks - Kz = Ks + kz x V
0,12 x Sa = 0,8 x [Sa - (Ks +kz x Va)] S = V x p
0,12 x Va x p = 0,8 x [p x Va - (Ks + kz x Va)]
0,12 x Va x 100 = 0,8 x [100 x Va - (5250 + 70 x Va)]
0,12 x 100Va = 0,8 x [100Va - (5250 + 70Va)]
12Va = 0,8 [100Va - (5250 - 70Va)]
12Va = 80Va - 4200 - 56Va
12Va = 24Va - 4200
4200 = 24Va - 12Va
4200 = 12Va
Va = 4200 : 12
Va = 350szt Sa = p x Va czyli Sa = 100 x 350 = 35 000zł
Należy zakupić i sprzedać 350szt, aby osiągnąć zysk po opodatkowaniu na poziomie 12% sprzedaży.
Czyli: należy sprzedać za 35 000zł, aby osiągnąć zysk po opodatkowaniu na poziomie 12% sprzedaży.
Odp. 5
Szukamy wielkości sprzedaży przy założonym zysku
Z netto = 8 400zł
Va = ?
Zn = 0,8(S - Ks - Kz) Kz = kz x Va
8 400 = 0,8 (Sa - (Ks + kz x Va)
8 400 = 0,8 [p x Va - (Ks + kz x Va)]
8 400 = 0,8 [100 x Va - (5250 + 70 x Va)]
8 400 = 0,8 [100Va - (5250 + 70Va)]
8 400 = 80Va - 4200 - 56Va
8 400 + 4 200 = 80Va - 56 Va
12 600 = 24Va
Va = 12 600 : 24
Va = 525szt Sa = p x Va czyli Sa = 100 x 525 = 52 500zł
Należy zakupić i sprzedać 525 par butów, aby osiągnąć zysk po opodatkowaniu 8400zł.
Czyli: należy sprzedać za 52 500zł, aby osiągnąć zysk po opodatkowaniu 8400zł.
Odp. 6
Szukamy ceny sprzedaży
Zn = 12 600zł
Va = 500szt
p = ?
12 600 = 0,8 (S - Ks - Kz)
12 600 = 0,8 [Sa - (Ks + kz x Va)]
12 600 = 0,8 [Va x p - (Ks + Kz x Va)]
12 600 = 0,8 [500p - (5250 + 70 x 500)]
12 600 = 0,8 [500p - (5250 + 35 000)]
12 600 = 0,8 [500p - 40 250]
12 600 = 400p - 32 200
12 600 + 32 200 = 400p
400p = 44 800
p = 44 800 : 400
p = 112zł
Aby osiągnąć zysk po opodatkowaniu 12 600zł, przy sprzedaży 500 par butów, należy ustalić cene na poziomie 112zł.
Odp. 7
Szukamy wielkości sprzedaży (w szt) przy założonym zysku
Z netto = 8% sprzedaży Va = ?
8% x Sa = 0,8 (S - Ks - Kz)
0,08Sa = 0,8 [Sa - (Ks + kz x Va)]
0,08x Va x p = 0,8 [Va x p - (Ks + kz x Va)]
0,08 x Va x 100 = 0,8 [Va x 100 - (5250 + 70 x Va)]
8Va = 0,8 [100Va - (5250 + 70Va)]
8Va = 80Va - 4 200 - 56Va
8Va - 80Va + 56Va = - 4200
-16Va = -4200
Va = -4200 : -16
Va = 262,5 czyli 263 pary butów
Należy sprzedać 263 pary butów, aby firma osiągnęła zysk po opodatkowaniu na poziomie 8% sprzedaży.
Zadanie 6
(punkt krytyczny sprzedaży)
Firma wytwarzająca gumki „muszki” wyprodukowała i sprzedała w 2001r. 40 000szt gumek. Cena i koszty były następujące (w zł):
Cena jednostkowa 3,75
Jednostkowe koszty zmienne 1,95
Jednostkowe koszty zmienne sprzedaży i administracyjne 0,45
Koszty stałe wydziałowe 25 000
Koszty stałe ogólnozakładowe 5 000
Oblicz krytyczną wartość sprzedaży.
Przedstaw na wykresie krytyczny rozmiar sprzedaży.
p = 3,75zł
kz = 1,95 + 0,45 = 2,40zł
Ks = 25 000 + 5 000 = 30 000zł
Va = 40 000szt
Odp. 1
So = ? aby obliczyć So musimy znaleźć Vo
So = Vo x p
Vo = Ks : mb czyli Vo = Ks : (p - kz)
Vo = 30 000 : (3,75 - 2,40)
Vo = 30 000 : 1,35
Vo = 22 223szt
So = 22 223 x 3,75
So = 83 336,25zł Krytyczna wartość sprzedaży wynosi 83 336,25zł
Odp. 2
Zadanie 7
(punkt krytyczny przy założonym zysku)
Wybrane informacje za okres sprawozdawczy firm A i B (w zł):
A B
Koszty zmienne Kz 39 000 44 800
Koszty stałe Ks 10 000 7 200
Przychodu ze sprzedaży S 52 000 56 000
Oblicz:
punkt krytyczny sprzedaży
wielkość sprzedaży, która przyniesie zysk w wysokości 14 000zł przyjmując, że nie było zmiany w cenie sprzedaży
wielkość sprzedaży, która przyniesie zysk w wysokości 15% sprzedaży przyjmując, że nie było zmiany w cenie sprzedaży
Odp. 1
So = Ks : Wmb Wmb = 1 - Wkz
Wkz = Kz : S
Dla firmy A
Wkz = 39 000 : 52 000 = 0,75%
Czyli Wmb = 1 - 0,75 = 0,25%
So = 10 000 : 0,25
So = 40 000zł Punkt krytyczny sprzedaży dla firmy A wynosi 40 000zł.
Dla fimry B
Wkz = 44 800 : 56 000 = 0,8%
Czyli Wmb = 1 - 0,8 = 0,2%
So = 7 200 : 0,2
So = 36 000zł Punkt krytyczny sprzedaży dla firmy B wynosi 36 000zł
Odp. 2
Sa = (Ks + a) : Wmb
a = 14 000zł
Dla firmy A
Sa = (10 000 + 14 000) : 0,25
Sa = 24 000 : 0,25
Sa = 96 000zł
Wielkość sprzedaży dla firmy A, która przyniesie zysk w wysokości 14 000zł wynosi 96 000zł.
Dla firmy B
Sa = (7 200 + 14 000) : 0,2
Sa = 21 200 : 0,2
Sa = 106 000zł
Wielkość sprzedaży dla firmy B, która przyniesie zysk w wysokości 14 000zł wynosi 106 000zl
Odp. 3
Sa = (Ks +a) : Wmb
a = 15% x S
Sa = (Ks + 15% x S) : Wmb
Dla firmy A
Sa = (10 000 + 0,15 x 52 000) : 0,25
Sa = (10 000 + 7 800) : 0,25
Sa = 17 800 : 0,25
Sa = 71 200zł
Wielkość sprzedaży dla firmy A, która przyniesie zysk w wysokości 15% sprzedaży wynosi 71 200zł
Dla firmy B
Sa = (7 200 + 0,15 x 56 000) : 0,2
Sa = (7 200 + 8 400) : 0,2
Sa = 15 600 : 0,2
Sa = 78 000zł
Wielkość sprzedaży dla firmy B, która przyniesie zysk w wysokości 15% sprzedaży wynosi 78 000zł
Zadanie 8
(punkt krytyczny produkcji)
Dysponujemy następującymi danymi (w zł):
A B
Koszty stałe Ks 18 000 21 000
Jednostkowe koszty zmienne kz 55 65
Cena sprzedaży p 75 85
Podatek 40% 30%
Oblicz:
punkt krytyczny produkcji
wielkość produkcji, którą należy wyprodukować i sprzedać, aby osiągnąć zysk netto w wysokości 4 200zł
Odp. 1
Vo = Ks : (p - kz)
Dla firmy A
Vo = 18 000 : (75 - 55)
Vo = 18 000 : 20
Vo = 900szt
Dla firmy B
Vo = 21 000 : (85 - 65)
Vo = 21 000 : 20
Vo = 1 050szt
Punkt krytyczny produkcji wynosi: dla firmy A - 900szt, dla firmy B - 1 050 szt.
Odp. 2
Wielkość produkcji przy założonym zysku
Z netto (a) = 4 200zl Va = ?
Z netto = Z brutto - podatek
Z brutto = S - Ks - Kz
Podatek = %podatku x Z brutto
Czyli:
Z netto = (S - Ks - Kz) - % (S - Ks - Kz)
Z netto = (1 - %) x (S - Ks - Kz)
dla firmy A
podatek 40%
4 200 = (1- 0,4) x (S - Ks - Kz)
4 200 = 0,6[S - (Ks + kz x Va)]
4 200 = 0,6[Va x p - (KS + kz x Va)]
4 200 = 0,6[Va x 75 - (18 000 + 55 x Va)]
4 200 = 0,6[75Va - (18 000 + 55Va)]
4 200 = 45Va - 10 800 - 33Va
4 200 = 12Va - 10 800
4 200 + 10 800 = 12Va
15 000 = 12Va
Va = 15 000 : 12
Va = 1 250szt
dla firmy B
podatek 30%
4 200 = (1- 0,3) x (S - Ks - Kz)
4 200 = 0,7[S - (Ks +kz x Va)]
4 200 = 0,7[Va x p - (Ks + kz x Va)]
4 200 = 0,7[85Va - (21 000 + 65Va)]
4 200 = 59,5Va - 14 700 - 45,5Va
4 200 = 14Va - 14 700
4 200 + 14 700 = 14Va
18 900 = 14Va
Va = 18 900 : 14
Va = 1 350szt
Aby uzyskać zysk netto 4 200zł należy wyprodukować i sprzedać w firmie A - 1 250szt,
w firmie B - 1 350szt.
Zadanie 9
(punkt krytyczny sprzedaży)
Firma „Karej” sprzedała 100 000 jednostek wyrobu gotowego po cenie 20zł za sztukę. Jednostkowe koszty zmienne wynoszą 14zł (koszty wytworzenia 11zł i koszty sprzedaży 3zł). Koszty stale wynoszą 792 000zł (dotyczące produkcji - 500 000zł i sprzedaży - 292 000zł). Nie ma zapasów na początek ani na koniec okresu.
Oblicz:
punkt krytyczny w zł
liczbę wyrobów, które muszą zostać sprzedane, aby zysk wyniósł 60 000zł
liczbę wyrobów, które muszą być sprzedane, aby uzyskać zysk w wysokości 90 000zł przyjmując, że stawka podatku wynosi 40%
punkt krytyczny produkcji przyjmując, że koszty wynagrodzeń stanowią 50% kosztów zmiennych i 20% kosztów stałych, oraz że wynagrodzenia wzrosły o 10%.
V = 100 000szt
p = 20zł
S = V x p czyli S = 100 000 x 20 = 2 000 000zł
Ks = 792 000zł
kz = 14zł
Odp. 1
So = Vo x p
Vo = Ks : mb mb = p - kz
Vo = Ks : (p - kz)
Vo = 792 000 : (20 - 14)
Vo = 792 000 : 6
Vo = 132 000szt
So = 132 000 x 20
So = 2 640 000zł Punkt krytyczny w zł wynosi 2 640 000zł.
Odp. 2
a = 60 000zł
Va = ?
Sa = Ks + Kz + a
Va x p = Ks + kz x Va + a
Va x 20 = 792 000 + 14 x Va + 60 000
20Va = 852 000 + 14Va
20Va - 14Va = 852 000
6Va = 852 000
Va = 852 000 : 6
Va = 142 000szt
Aby osiągnąć zysk na poziomie 60 000zł, należy sprzedać 142 000szt.
Odp. 3
a = 90 000zł
podatek 40%
Va = ?
Zysk netto = zysk brutto - podatek
Zysk brutto = S - Ks - Kz
Podatek = %podatku x zysk brutto
Czyli:
Z netto = (S - Ks - Kz) - % ( S - Ks - Kz)
Z netto = (1 - %) x (S - Ks - Kz)
W naszym przypadku:
90 000 = (1 - 0,4) x (Sa - Ks - Kz)
90 000 = 0,6 [Sa - (Ks + kz x Va)]
90 000 = 0,6 [Vs x p - (Ks + kz x Va)]
90 000 = 0,6 [20Va - (792 000 + 14Va)]
90 000 = 12Va - 475 200 - 8,4Va
90 000 = 3,6Va - 475 200
90 000 + 475 200 = 3,6Va
565 200 = 3,6Va
Va = 565 200 : 3,6
Va = 157 000szt
Aby uzyskać zysk netto w wysokości 90 000zł, należy sprzedać 157 000szt wyrobów.
Odp. 4
Koszty zmienne
14zł - wynagrodzenia stanowią 50%, czyli 7zł
wzrosły o 10%, czyli 7 x 10% = 0,7zł
czyli j. koszty zmienne wynoszą 14,7zł
Koszty stałe
792 000zł - wynagrodzenia stanowią 20%, czyli 158 400zł
wzrosły o 10%, czyli 158 400 x 10% = 15 840zł
czyli koszty stałe wynoszą 792 000 + 15 840 = 807 840zł
mb poprzednio wynosiła mb = p - kz czyli mb = 20 - 14 = 6zł
mb = 20 - 14,7 = 5,30zł - aktualna marża brutto
Vo = Ks : mb
Vo = 807 840 : 5,30 = 152 423 szt
Należy wyprodukować i sprzedać 152 423szt, aby pokryć wszystkie koszty po wzroście wynagrodzeń.
Zadanie 10
(punkt krytyczny sprzedaży)
Wytwórnia paszy „Kogutek” S.A. produkuje tylko jeden typ paszy dla drobiu. Na wytworzenie jednej tony paszy należy ponieść następujące koszty:
zużycie materiału X = 35zł, zużycie materiału Y = 38zł, zużycie energii = 8zł
wynagrodzenia pracowników bezpośrednio produkcyjnych (system akordowy) 4zł/t.
Ponadto znane są koszty działalności firmy:
amortyzacja majątku trwałego 600zł/ miesiąc, płace administracji - 800zł/ miesiąc
opakowanie na 1t paszy kosztuje 3zł, załadunek na samochody 1t paszy to 2zł, wynajęcie pomieszczeń magazynowych - 600zł/ miesiąc, dealerom płaci się 4zł za sprzedanie każdej t paszy.
Cena sprzedaży 1t paszy wynosi 174zł.
Jaki jest punkt krytyczny produkcji w firmie?
Firma płaci 35% podatku dochodowego. Jeśli forma pragnie osiągnąć 16 000zł zysku po opodatkowaniu na miesiąc, to ile musi sprzedać t paszy w ciągu miesiąca?
koszty stałe = 600zł (amortyzacja) + 800zł (płace administracji) + 600zł (wynajęcie pomieszczeń magazynowych) = 2 000zł
jednostkowe koszty zmienne (na 1t) = 35zł (koszt materiału X) + 38zł (koszt materiału Y) + 8zł (zużycie energii) + 4zł (wynagrodzenie pracowników produkcyjnych) + 3zł (opakowanie) + 2zł (załadunek na samochody) + 4zł (prowizja dla dealera za sprzedanie 1t paszy) = 35 + 38 + 8 + 4 + 3 + 2 + 4 = 94zł
p = 174zł
Ks = 2000zł
kz = 94zł
Odp. 1
Vo = ?
Vo = Ks : (p - kz)
Vo = 2000 : (174 - 94)
Vo = 2000 : 80
Vo = 25 ton Punkt krytyczny produkcji wynosi 25 ton paszy.
Odp. 2
a = 16 000zł
podatek 35%
Va = ?
a = (1- 0,35) x (Sa - Ks - Kz)
a = 0,65 [Sa - (Ks + kz x Va)]
16 000 = 0,65 [Va x p - (2 000 + kz x Va)]
16 000 = 0,65 [Va x 174 - (2 000 + 94 x Va)]
16 000 = 0,65{174Va - (2 000 + 94Va)]
16 000 = 113,1Va - 1 300 - 61,1Va
16 000 = 52Va - 1 300
16 000 + 1 300 = 52Va
17 300 = 52Va
Va = 17 300 : 52
Va = 333 tony
Aby osiągnąć zysk na poziomie 16 000zł po opodatkowaniu na miesiąc, należy sprzedać 333 tony paszy w ciągu miesiąca.
Rachunkowość odpowiedzialności
Rachunkowość odpowiedzialności definiuje ośrodki odpowiedzialności jako wyodrębnione w ramach struktury organizacyjnej centra odpowiedzialne za koszty, przychody, bądź wykorzystanie środków inwestycyjnych firmy.
Centrami mogą być wydziały, sekcje, poszczególne komórki organizacyjne, stanowiska pracy i zespoły maszyn.
Ośrodki odpowiedzialności za koszty
Najczęściej stosowane kryteria wyodrębniania ośrodków, warunkujące prawidłowość procesów planowania i kontroli kosztów w ośrodkach i w firmie, jako całości to:
wyodrębnienie przestrzenne - musi być w jednostce gospodarczej wydzielona jakaś część, teren działania (budynek, powierzchnia, hala)
wyodrębnienie organizacyjne - musi być element struktury organizacyjnej firmy oraz wyznaczona osoba do kierowania
wyodrębnienie informacyjne - musi posiadać dokumenty źródłowe o kosztach tworzonych w ośrodku odpowiedzialności, wyodrębnione konto w zakładowym planie kont, a informacje kosztowe muszą być dostępne dla kierownika danego ośrodka
wyodrębnienie przedmiotowe - polega na tym, że realizowane przez ośrodek zadania stanowią zamknięte cykle technologiczne i są zakończone wytworzeniem półproduktu, bądź też całego produktu, czy też usługi
wyodrębnienie decyzyjne - musi być ustalony zakres swobody decyzyjnej kierownika ośrodka, pozwala to na oddziaływanie na koszty, zakres kierowania będzie umożliwiał ponoszenie odpowiedzialności, np. jedna osoba nie może kierować kilkoma ośrodkami.
Każdy ośrodek musi spełniać wszystkie kryteria.
Wyodrębnia się następujące ośrodki odpowiedzialności:
ośrodek kontroli kosztów
kontroluje proces powstawania kosztów
jest to najniższy zakres odpowiedzialności
menadżer tego ośrodka jest oceniany poprzez porównanie kosztów planowanych z rzeczywiście poniesionymi
ośrodek rentowności
sprawuje kontrolę zarówno nad kosztami, jak i przychodami
menadżer oceniany jest poprzez porównanie planowanych z rzeczywistymi wynikami przedstawianymi w rachunku zysków i strat, w modelu rachunku kosztów zmiennych
ośrodek kontroli inwestycji
sprawuje kontrolę nad kosztami i przychodami, a także nad funduszami inwestycyjnymi
najszerszy zakres uprawnień decyzyjnych (zarząd)
polityka firmy w zakresie zapasów, należności, zakupu środków trwałych, zdobycia nowych rynków zbytu
miarami służącymi do oceny pracy menadżera w tym ośrodku jest zysk rezydualny, bądź wskaźnik zwrotu inwestycji (ROI)
Mierniki pracy menadżera
Koncepcja zysku rezydualnego
Zysk rezydualny jest to wynik finansowy, jaki wypracowuje dany ośrodek odpowiedzialności ponad pewną minimalną stopę zwrotu, przy wykorzystaniu posiadanych przez ten ośrodek aktywów operacyjnych.
Przy ocenie za pomocą zysku rezydualnego celem ośrodka staje się nie maksymalizacja ROI, lecz maksymalizacja kwoty zysku, im wyższa wartość zysku, tym wyższa ocena.
Motywuje menadżerów do podejmowania zyskownych inwestycji, których nigdy by nie podjęli, gdyby oceniani byli poprzez pryzmat ROI.
Wadą jest to, iż zysk rezydualny nie może być miernikiem oceny działalności ośrodków, różniących się wielkością zaangażowanych tam aktywów. Większe zaangażowanie aktywów powoduje powstanie większego zysku rezydualnego.
Stopa zwrotu od zainwestowanych aktywów ROI
Wskaźnik ROI jest to iloczyn wskaźnika rentowności sprzedaży ROS i wskaźnika rotacji aktywów danego ośrodka inwestycji TAT
ROI = ROS x TAT
Menadżer danego ośrodka inwestycji może poprawić swój wynik poprzez:
Wzrost sprzedaży
Zmniejszenie kosztów
Zmniejszenie wartości zaangażowanych do działalności aktywów
ROI jest najbardziej rozpowszechnioną miarą oceny działalności menadżera.
Wadą ROI jest fakt, iż kładzie nacisk na cele krótkoterminowe, zamiast na długoterminową tendencję w osiąganiu rentowności.
Wskaźnik rentowności kapitału mierzy stopę zwrotu z inwestycji właścicieli.
Mnożnik kapitału własnego (TAE) określa stosunek aktywów formy do kapitału własnego (zależy od właściciela) i informuje jaka wartość aktywów przypada na jedną złotówkę kapitału własnego.
Wskaźnik rentowności kapitału ROE
aktywa zysk
ROE = ---------------------- x -----------------
kapitał własny majątek
Wskaźnik rentowności majątku ROI
ROI = ROS x TAT
Wskaźnik rentowności sprzedaży ROS
zysk netto
ROS = ----------------------
sprzedaż
Wskaźnik obrotowości aktywów TAT
sprzedaż
TAT = -----------------------------------------------------
przeciętny stan aktywów operacyjnych
Zysk netto = sprzedaż - koszty uzyskania przychodu - podatek dochodowy
Przeciętny stan aktywów operacyjnych = majątek obrotowy + majątek trwały
Zadania
Mierniki pracy menadżera - zysk rezydualny a ROI
Oblicz zysk rezydualny jako miernik pracy menadżera dwóch działów A i B. Oceń czy zysk rezydualny jest w tym przypadku najlepszym miernikiem oceny pracy menadżera. Uzasadnij swoją odpowiedź.
|
Dział A |
Dział B |
Przeciętne aktywa operacyjne |
5 000zł |
15 000zł |
Zysk netto |
800zł |
2 100zł |
Minimalna stopa zwrotu ROI 10% |
? - 500zł |
? - 1 500zł |
Zysk rezydualny |
300zł |
600zł |
ROI A = 5 000 x 10% = 500
ROI B = 15 000 x 10% = 1 500
Odp. Przy różnych aktywach nie wolno do porównania ocen używać zysku rezydualnego.
Dział B osiągnął wyższy zysk rezydualny, co by sugerowało, iż lepiej był zarządzany. Ten dział posiadał znacznie wyższe zaangażowane aktywa (aż trzykrotnie) i osiągnięty zysk jest prawdopodobnie rezultatem rozmiarów zaangażowanych aktywów, a nie efektów pracy menadżera. Rzeczywiście mały dział jest lepiej zarządzany, bowiem wygenerował 50% zysku rezydualnego dużego działu, mając do dyspozycji tylko 1/3 wartości jego aktywów.
Należy zastosować ROI.
Dane przykładowe dwóch działów A i B przedstawiają się następująco (w zł):
|
Dział A |
Dział B |
Sprzedaż |
30 000 |
20 000 |
Przeciętny stan aktywów operacyjnych |
10 000 |
10 000 |
Zysk netto |
2 700 |
3 000 |
Oblicz ROI dla każdego działu. Zanalizuj tak dokładnie jak tylko potrafisz pracę obu menadżerów i wyjaśnij, który z nich pracował lepiej i dlaczego? (Analiza Du Ponta)
ROS = zysk : sprzedaż
A. B.
ROS = 2 700 : 30 000 = 0,09 ROS = 3 000 : 20 000 = 0,15
czyli 9% czyli 15%
TAT = sprzedaż : przeciętny stan aktywów
B.
TAT = 30 000 : 10 000 = 3 TAT = 20 000 : 10 000 = 2
ROI = ROS x TAT
B.
ROI = 0,09 x 3 = 0,27 ROI = 0,15 x 2 = 0,3
czyli 27% czyli 30%
Analiza
Menadżer działu B wydaje się, iż lepiej pracuje. Jego wskaźnik rentowności sprzedaży jest o 6% wyższy porównując do działu A. Wyższa rentowność sprzedaży, nawet przy niższym wskaźniku obrotowości aktywów, dała wyższy wskaźnik zwrotu aktywów na poziomie 30%, w stosunku do działu A na poziomie 27%.
Uzupełnij brakujące dane trzech ośrodków odpowiedzialności X, Y, Z, wykorzystując do tego celu relacje modelu Du Ponta
|
X |
Y |
Z |
Sprzedaż |
? - 1 000 000 |
? - 360 000 |
60 000 |
Zysk netto |
60 000 |
? - 25 200 |
3 600 |
Przeciętny stan aktywów |
? - 250 000 |
120 000 |
? - 17 142,857 |
ROS |
6% (0,06) |
7% (0,07) |
? - 6% 90,06) |
TAT |
? - 4 |
3 |
? - 3,5 |
ROI |
24% (0,24) |
? - 21 % (0,21) |
21% (0,21) |
ROI = ROS x TAT
ROS = zysk : sprzedaż
TAT = sprzedaż : przeciętny stan aktywów
Dział X
ROI = ROS x TAT
0,24 = 0,06 x TAT
TAT = 0,24 : 0,06 = 4
ROS = zysk netto : sprzedaż
0,06 = 60 000 : sprzedaż
sprzedaż = 60 000 : 0,06 = 1 000 000
TAT = sprzedaż : przeciętny stan aktywów
4 = 1 000 000 : p.s. aktywów
p.s. aktywów = 1 000 000 : 4 = 250 000
Dział Y
ROI = ROS x TAT
ROI = 0,07 x 3 = 0,21 czyli 21%
TAT = sprzedaż : p.s. aktywów
3 = sprzedaż : 120 000
sprzedaż = 120 000 x 3 = 360 000
ROS = zysk : sprzedaż
Zysk = 0,07 x 360 000 = 25 200
Dział Z
ROS = zysk : sprzedaż
ROS = 3 600 : 60 000 = 0,06 czyli 6%
ROI = ROS x TAT
0,21 = 0,06 x TAT
TAT = 0,21 : 0,06 = 3,5
TAT = sprzedaż : p.s. aktywów
3,5 = 60 000 : p.s. aktywów
p.s. aktywów = 60 000 : 3,5 = 17 142,857
Ceny wewnętrzne
Rachunek wewnętrzny, ustalanie cen wewnętrznych.
Cena wewnętrzna to cena, po której następuje wymiana produktów, czy też usług w ramach przedsiębiorstwa pomiędzy różnymi jej samodzielnymi jednostkami organizacyjnymi (ośrodkami odpowiedzialności).
Stosuje się najczęściej cztery sposoby ustalania cen wewnętrznych:
kosztowa koncepcja cen wewnętrznych
opierająca się na kosztach zmiennych
opierająca się na kosztach całkowitych
opierająca się na ogólnej formule kosztowej (koszt + utracona marża brutto)
wewnętrzne ceny rynkowe
ceny umowne negocjowane
ceny gwarantujące określoną stopę zwrotu kapitału
AD.1 Kosztowa koncepcja cen wewnętrznych jest to koncepcja najbardziej rozpowszechniona, ze względu na prostotę stosowania i łatwość do zrozumienia.
Ma też wady:
brak mechanizmu informującego menadżera o korzystnej transakcji
ceny oparte na kosztach nie stanowię narzędzia ich kontroli
Ogólna formuła kosztowa najbardziej rozpowszechniona na świecie przedstawia się następująco:
p = kz + mb
p - cena
kz - jednostkowy koszt zmienny
mb - w tym przypadku będzie to alternatywna jednostkowa marża brutto, która zostałaby utracona w wyniku rezygnacji z transakcji zewnętrznej
AD.2 Wewnętrzne ceny rynkowe - są tymi cenami, które jednostka otrzymałaby za swoje półprodukty przy sprzedaży odbiorcom rynku zewnętrznego.
Zalety: ukazuje rzeczywisty zysk osiągnięty przez każdy ośrodek odpowiedzialności, stanowi podstawę oceny działalności menadżera, zapewnia umocnienie samodzielności ośrodka, stanowi podstawę podjęcia decyzji o korzystniejszej transakcji dla ośrodka.
Uwarunkowania w stosowaniu cen wewnętrznych - ośrodek odpowiedzialności kupujący tak długo musi kupować od wewnętrznego, aż do momentu, gdy jednostka sprzedająca chce sprzedawać po takich samych cenach, jak jednostki zewnętrzne na rynku konkurencyjnym.
Jednostki wewnętrzne kupujące i sprzedające mają prawo wyboru do momentu, gdy istnieje zgodność z celem firmy jako całości. Natomiast przy sprzeczności interesów ośrodków zarząd firmy musi czuwać nad celem ogólnym firmy i koordynować, pomagać przy ustalaniu cen wewnętrznych.
AD.3 Ceny wewnętrzne umowne negocjowane - są cenami wewnętrznymi uzgodnionymi pomiędzy ośrodkiem sprzedającym i kupującym dany produkt.
Rachunek wewnętrzny - ceny transferu (ustalanie cen wewnętrznych w pięciu niezależnych przypadkach) - zadania
|
I |
II |
III |
IV |
V |
Zdolność działu A w szt |
100 000 |
500 000 |
250 000 |
400 000 |
400 000 |
Sprzedaż zewnętrzna działu A w szt |
100 000 |
500 000 |
200 000 |
300 000 |
300 000 |
Potrzeby działu B w szt |
30 000 |
80 000 |
50 000 |
100 000 |
250 000 |
|
|
|
|
|
|
Dane działu A w zł |
|
|
|
|
|
Jednostkowy koszt zmienny |
40 |
60** |
30 |
50** |
50** |
Jednostkowy koszt stały* |
10 |
25 |
8 |
12 |
12 |
Cena sprzedaży |
70 |
100 |
45 |
80 |
80 |
|
|
|
|
|
|
Dane działu B w zł |
|
|
|
|
|
Rynkowa cena zakupu |
68 |
96 |
43 |
75 |
75 |
|
|
|
|
|
|
Wewnętrzna cena sprzedaży produktów działu A dla B |
|
|
|
|
|
* - bazując na danych zdolności wytwórczych mamy dane koszty stałe
** - przy sprzedaży wewnętrznej zmniejszają się koszty zmienne
w przypadku II o 10 zł
w przypadku IV i V 0 2 zł
Należy ustalić wewnętrzną cenę sprzedaży w oparciu o formułę
p = kz + mb
I
p = 40 + (70 - 40)
p = 40 + 30 = 70 zł
Dział A nie ma potrzeby rezygnować z marży, bo znajduje zbyt na wszystkie swoje produkty.
Dział B natomiast nie skorzysta z oferty, bo na rynku zewnętrznym może kupić o 2zł taniej. Nie dojdzie do kontraktu.
II
p = (60 - 10) + (100 - 60)
p = 50 + 40 = 90 zł
Zaproponujemy działowi B cenę 90zł - dojdzie do transakcji, ponieważ dział B kupuje po 96zł. Przedział do negocjacji to 90 do 96zł.
III
Dla 50 000szt nie mamy zbytu na rynku zewnętrznym, a więc utracona marża brutto wynosi 0
p = 30 + 0
p = 30zł
Przedział do negocjacji będzie od 30 do 45zł.
IV
Dla 100 000szt nie mamy zbytu na rynku zewnętrznym, więc utracona marża wynosi 0
p = (50 - 2) + 0
p = 48zł
Przedział do negocjacji ceny będzie od 48 do 75zł.
V
Zdolność produkcyjna A |
400 000 |
|
Sprzedaż |
300 000 |
|
|
100 000 |
Wolne moce przerobowe |
Potrzeby B |
250 000 |
|
|
|
|
Jednostkowy koszt zmienny |
50 zł |
|
|
2zł |
oszczędność przy sprzedaży wewnętrznej |
Jednostkowy koszt stały |
12zł |
|
Cena na rynku zewnętrznym |
80zł |
|
|
|
|
Cena zakupu działu B |
75zł |
|
Dział B potrzebuje 250 000szt
Dział A ma nadwyżkę 100 000szt
Z utraconej marży działu A 150 000szt
p = kz + mb
100 000szt 150 000szt
p = (50 - 2) + 0 p = (50 - 2) + (80 - 50)
p = 48zł p = 48 + 30 = 78zł
ze średniej ważonej ceny:
48 x 100 000 + 78 x 150 000 4 800 000 + 11 700 000 16 500 000
p = ----------------------------------------- = ----------------------------------- = ---------------- = 66zł
250 000 250 000 250 000
Dział A zaproponuje cenę 66zł, czyli przedział do negocjacji wynosi od 66zł do 75zł.
Zadanie 2
Firma składa się z dwóch działów R i W, dział R produkuje 50kg worki towaru X
Zdolności produkcyjne działu R |
18 000szt |
Jednostkowe koszty zmienne |
14zł |
Zewnętrzna cena sprzedaży |
20zł |
Przy sprzedaży wewnętrznej zmniejszenie jkz |
3zł na 1 worku |
|
|
Zapotrzebowanie działu W |
6 000szt |
Cena zakupu przez dział W |
16zł |
1 oblicz cenę wewnętrzną jeśli dział R sprzeda 15 000 worków odbiorcy zewnętrznemu.
2 jeśli dział R sprzeda na rynku zewnętrznym 15 000 worków, to jaka byłaby cena maksymalna przy transakcji wewnętrznej?
3 jeśli dział R sprzedaje na rynku zewnętrznym całą produkcję 18 000 worków, to jaką wówczas założy cenę wewnętrzną stosując ogólną formułę cenową?
Ad. 1
3 000szt nadwyżki produkcyjnej
p = (14 - 3) + 0
p = 11zł
3 000szt z utraconą marżą
p = (14 - 3) + (20 - 14)
p = 11 + 6 = 17zł
11 x 3 000 + 17 x 3 000 33 000 + 51 000 84 000
p = --------------------------------- = ------------------------- = ---------- = 14zł
6 000 6 000 6 000
Cena wewnętrzna będzie wynosiła 14zł - przedział do negocjacji to 14 co 16zł
Ad. 2
Opierając się na danych z punktu 1 ceną maksymalną będzie 16zł
Ad. 3
p = kz + mb
p = (14 - 3) + (20 - 14)
p = 11 + 6 = 17zł
Cena wewnętrzna będzie wynosiła 17zł, nie dojdzie do transakcji, ponieważ dział W może kupować po 16zł u kontrahenta zewnętrznego.
Budżetowanie
Budżet działalności firmy to formalny plan działania menedżerów, wyrażony w kategoriach finansowych, przedstawia on w formie ilościowej zamierzenia w kategoriach kosztów, przychodów i zysków.
Budżet firmy to kwartalno - roczny plan finanwowo - kosztowy, obejmujący szczegółowe plany zaopatrzenia i wykorzystania finansowych i innych zasobów ekonomicznych firmy, w danym okresie czasu.
Cel budżetowania wynika z dwóch podstawowych funkcji menedżera, w związku z tym obejmuje dwa etapy:
planowania, czyli określania zadań do realizacji w przyszłości i przygotowywania różnych szczegółowych budżetów, aby osiągnąć zamierzenia
kontrolowania, czyli porównania rzeczywiście wykonanych zadań z planem i zabezpieczenie środków w celu realizacji zadań zgodnie z planem.
Typy budżetów:
budżet wiodący (główny, podstawowy)
jest sumarycznym budżetem wszystkich częściowych planów i celów określonych dla przyszłości firmy jako całości,
układa specyficzne cele sprzedaży, produkcji, zakupu materiałów i finansowej działalności
w ostatecznej fazie - przedstawia te plany w formie zbliżonej do sprawozdań finansowych (sprawozdania pro forma)
Budżet wiodący można podzielić na trzy części:
budżet nakładów inwestycyjnych (budżet kapitałowy)
budżet operacyjny (produkcja, handel, usługi)
budżet finansowy - ma on na celu określenie środków finansowych, których firma będzie potrzebowała w różnych okresach czasu, określa go się dla poszczególnych miesięcy, jako budżet wpływów i wydatków środków pieniężnych.
1
30