KONSTRUOWANIE

PROGRAMÓW INDYWIDUALNYCH

DO ZAJĘĆ DYDAKTYCZNO - WYRÓWNAWCZYCH

Z DZIEĆMI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Opracowała:

Łucja Skrzypiec

ROZWÓJ DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

• W zakresie rozwoju intelektualnego różnice indywidualne w rozwoju umysłowym wynoszą w przeliczeniu 4 lata.

• Nawet niewielkie opóźnienia w rozwoju umysłowym kładą się cieniem na szkolnych losach dzieci.

• Żadna funkcja nie kształtuje się w oderwaniu od pozostałych.

• Każda wcześniejsza faza dojrzewania dziecka jest niezbędną podstawą do pojawienia się nadbudowanych na niej nowych umiejętności.

• Najczęściej u dzieci wolniej lub nieharmonijnie rozwijających się wymagających stymulacji rozwojowej nie jest zaburzona jedna sfera/funkcja.

• Konstruowanie programów indywidualnych do zajęć dydaktyczno - wyrównawczych z dziećmi w wieku przedszkolnym musi poprzedzać diagnoza

DIAGNOZA GOTOWOŚCI SZKOLNEJ POWINNA BYĆ:

• ciągła (polimodalna);

• uwzględniać aspekt instrumentalny (możliwości intelektualne, wykonawcze dziecka) i motywacyjny;

• oceną rozwoju, która uświadamia nauczycielowi zarówno możliwości badanego, jak i jego ograniczenia;

• POZYTYWNA i określić, co dziecko już potrafi (Pozwoli to nauczycielowi na ustalenie strefy najbliższego rozwoju.);

• prowadzona w celu zbudowania programu pracy z dzieckiem na zajęciach dydaktyczno - wyrównawczych.

ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO - WYRÓWNAWCZE

• Zajęciami dydaktyczno -wyrównawczymi powinny być objęte dzieci, które rozwijają się trochę wolniej lub nieharmonijnie.

• Celem głównym zajęć ma być intensywne wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci i kształtowanie umiejętności potrzebnych im w szkole.

• Program wspomagania rozwoju umysłowego dzieci musi być dostosowany do ich potrzeb rozwojowych i możliwości edukacyjnych.

• Jeżeli dostosujemy proces uczenia się do możliwości rozwojowych dziecka, wówczas następuje przyspieszenie rozwoju.

• Kierowanie uczeniem się w zabawie jest skutecznym sposobem wspierania dzieci w rozwoju umysłowym.

ZABAWA

• W zabawie proces uczenia się jest najlepiej dopasowany do potrzeb rozwojowych dziecka.

• Dziecku nie jest obojętne, w co i jak się bawią.

• Dziecko bawi się, aby zgromadzić doświadczenia przydatne do kształtowania w swoim umyśle schematów intelektualnych.

• Dziecko jest zainteresowane zabawą i powtarza ją tak długo dopóki dany schemat nie zostanie zbudowany.

Trzeba wspomagać rozwój dzieci w zakresie:

• Nabywania umiejętności społecznych i zwiększania ich podatności na proces uczenia

• Czynności intelektualnych

• Rozwoju mowy

• Spostrzegawczości

• Uważnego słuchania

• Rozwoju fizycznego ze szczególnym uwzględnieniem SPRAWNOŚCI RĄK

• Lepszej koordynacji wzrokowo - ruchowej (przy niekorzystnej dominacji stronnej)

• Gotowości do nauki czytania i pisania

• Kształtowania umiejętności matematycznych

Pamiętajmy!

• Mechanizmy emocjonalne wyznaczają ramy intelektualnego poznania - motywacje.

• Emocje decydują o poczuciu sensu zadania.

• Emocjonalne rozpoznanie sytuacji zadaniowej sprawia, że dziecko dąży do wykonania zadania, albo może też bronić się przed tym, co ma poznać lub wykonać.

• Trzeba uczynić proces uczenia się przyjemnym dla dziecka.

• W każdym programie należy umieścić ćwiczenia, których celem jest kształtowanie odporności emocjonalnej, a także rozwijanie zdolności radzenia sobie w sytuacjach trudnych.

ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO - WYRÓWNAWCZE

• Zajęcia dydaktyczno -wyrównawcze powinny być realizowane zgodnie z programem opracowanym stosownie do potrzeb i możliwości dziecka.

• Intensywne wspomaganie rozwoju dziecka wymaga systematyczności.

• Mogą być prowadzone w małych grupach lub indywidualnie, w zależności od potrzeb dzieci.

• Czasami nie sposób wszystkich kompetencji ukształtować w ciągu kilku miesięcy - trzeba z czegoś zrezygnować (wiadomości).

• Dzieci różnią się znacznie podatnością na uczenie. Są takie, którym wystarczą doświadczenia wyniesione z 2, 3 sytuacji. Innym nie wystarczą doświadczenia z 5, 6 sytuacji edukacyjnych.

WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI

• Efekty zajęć dydaktyczno - wyrównawczych zależą od współpracy z rodzicami.

• Rodzice powinni znać wyniki diagnozy i program zajęć dydaktyczno - wyrównawczych opracowany dla ich dziecka.

• Rodzice mogą i powinni uczestniczyć w realizacji programu.

LITERATURA

• Gruszczyk - Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno - wyrównawcze dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole, Warszawa 2009.

• Cieszyńska J., Korendo M., Wczesna interwencja terapeutyczna, Kraków 2006.

• Bogdanowicz M., Rożańska M., Lewa ręka rysuje i pisze. Gdańsk 2006.

• Brazelton T. B., Emocjonalny i fizyczny rozwój twojego dziecka przez pierwsze lata życia: punkty zwrotne., Warszawa 2002.

• Brzezińska A., Burtowy M., Psychologiczne problemy edukacji przedszkolnej., Poznań 1992.

• Jagodzińska M., Rozwój pamięci w dzieciństwie., Gdańsk 2003.

• Kurcz I., Pamięć, uczenie się, język., Warszawa 1992.

„SOKRATES” Grupa Edukacyjno Szkoleniowa

Kontakt: tel./fax [phone]

[e-mail], [e-mail], www.grupasokrates.pl

„SOKRATES” Grupa Edukacyjno Szkoleniowa

Kontakt: tel./fax [phone]

[e-mail], [e-mail], www.grupasokrates.pl

Strona | 4

---