Obliczenia:
mL=0,3491kg-0,30869kg=0,04041kg
Obliczam ciepło topnienia lodu. Korzystam ze wzoru:
gdzie:ck i cw- ciepło właściwe wody i kalorymetru dla ck=896J/kg*K, dla cw=4,19*103J/kg*K, to=temp. początkowa, tk=temp. końcowa, mL=masa lodu, tt=temp. topnienia równa 273,15oK, mw=masa wody, mk=masa samego naczynia kalorymetru.
Pomiar I
l=(14593,86-3051,19)/0,05057=228251,3348 J/kg=2,2*105 J/kg
Pomiar II
l=(14372,53-1775,63)/0,03027=416151,3049J/kg=4,1*105J/kg
Pomiar III
l=(16662,58-2032,31)/0,04042=361956,21J/kg=3,6*105J/kg
Obliczam średni pomiar ciepła topnienia lodu.
lśr=(2,2*105+4,1*105+3,6*105)/3=3,3*105J/kg
Obliczam zmianę entropii układu. Korzystam z następujących wzorów:
Pomiar 1
∆S1=
gdzie:∆Q-ciepło dostarczane do układu, T-temp.
l-ciepło topnienia lodu.
∆S1=(0,05057*2,2*105)/273,15=40,752J/K
∆S2=mLcwln
gdzie:Tt-temp. topnienia, Tk-temp. końcowa
mL-masa lodu, cw-ciepło właściwe
∆S2=0,05057*4190*ln(287,4/273,15)=8,472J/K
∆S3=(mwcw+mkck)ln
gdzie:To-temp początkowa
∆S3=999,6*ln(287,4/302,15)=-49,05J/K
∆S=∆S1+∆S2+∆S3= 0,174[J/K]
Pomiar 2
∆S1=(0,03027*4,1*105)/273,15=45,430J/K
∆S2=0,03027*4190*ln(287/273,15)=6,341J/K
∆S3=1011,98*ln(287/301,2)=-48,550J/K
∆S=∆S1+∆S2+∆S3=3,221[J/K]
Pomiar 3
∆S1=(0,04042*3,6*105)/273,15=53,27J/K
∆S2=0,04042*4190*ln(297/273,15)=13,549J/K
∆S3=1003,77*ln(287/301,5)=-49,474J/K
∆S=∆S1+∆S2+∆S3=17,079[J/K]
Obliczam błąd bezwzględny względnej wartości tablicowej
∆ltab =0,01*105/3,32*105=0,003*105
Obliczam błąd względny wartości tablicowej
∆ltab/ltab=(0,003*105*3,32*105)*100%=0,09%
Obliczam błąd maksymalny ciepła topnienia lodu
∆l1=5,17+24,2+114,1+2395+1975=4512,7J/kg
∆l2=8,4+39,3+313,7+3762,7+3343,7=4079,9J/kg
∆l3=7,4+34,4+203,98+2902,2+2483,2=5630,0J/kg
WNIOSKI:
Celem ćwiczenia było zmierzenie ciepła topnienia lodu. Pomiar ciepła topnienia lodu był pośredni (nie można zmierzyć go bezpośrednio - należy wyliczyć ze wzoru). W związku z tym, że wzór był dość rozbudowany i składał się z wielu zmiennych, na błąd pomiarów wpłynęło wiele czynników takich jak: dokładność pomiaru mas, dokładność pomiaru temperatury w różnych chwilach. Spośród tych przyczyn największy wpływ na błąd miały: dokładność pomiaru temp. końcowej całego układu i dokładność pomiaru temperatury początkowej wody w kalorymetrze.