Ćwiczenie 24, Ćwiczenie 24 (6), Emilia Wieteska dnia 30


Obliczenia:

mL=0,3491kg-0,30869kg=0,04041kg

Obliczam ciepło topnienia lodu. Korzystam ze wzoru:

0x01 graphic

gdzie:ck i cw- ciepło właściwe wody i kalorymetru dla ck=896J/kg*K, dla cw=4,19*103J/kg*K, to=temp. początkowa, tk=temp. końcowa, mL=masa lodu, tt=temp. topnienia równa 273,15oK, mw=masa wody, mk=masa samego naczynia kalorymetru.

Pomiar I

l=(14593,86-3051,19)/0,05057=228251,3348 J/kg=2,2*105 J/kg

Pomiar II

l=(14372,53-1775,63)/0,03027=416151,3049J/kg=4,1*105J/kg

Pomiar III

l=(16662,58-2032,31)/0,04042=361956,21J/kg=3,6*105J/kg

Obliczam średni pomiar ciepła topnienia lodu.

lśr=(2,2*105+4,1*105+3,6*105)/3=3,3*105J/kg

Obliczam zmianę entropii układu. Korzystam z następujących wzorów:

Pomiar 1

∆S1=0x01 graphic
gdzie:∆Q-ciepło dostarczane do układu, T-temp.

l-ciepło topnienia lodu.

∆S1=(0,05057*2,2*105)/273,15=40,752J/K

∆S2=mLcwln0x01 graphic
gdzie:Tt-temp. topnienia, Tk-temp. końcowa

mL-masa lodu, cw-ciepło właściwe

∆S2=0,05057*4190*ln(287,4/273,15)=8,472J/K

∆S3=(mwcw+mkck)ln0x01 graphic
gdzie:To-temp początkowa

∆S3=999,6*ln(287,4/302,15)=-49,05J/K

∆S=∆S1+∆S2+∆S3= 0,174[J/K]

Pomiar 2

∆S1=(0,03027*4,1*105)/273,15=45,430J/K

∆S2=0,03027*4190*ln(287/273,15)=6,341J/K

∆S3=1011,98*ln(287/301,2)=-48,550J/K

∆S=∆S1+∆S2+∆S3=3,221[J/K]

Pomiar 3

∆S1=(0,04042*3,6*105)/273,15=53,27J/K

∆S2=0,04042*4190*ln(297/273,15)=13,549J/K

∆S3=1003,77*ln(287/301,5)=-49,474J/K

∆S=∆S1+∆S2+∆S3=17,079[J/K]

Obliczam błąd bezwzględny względnej wartości tablicowej

ltab =0,01*105/3,32*105=0,003*105

Obliczam błąd względny wartości tablicowej

ltab/ltab=(0,003*105*3,32*105)*100%=0,09%

Obliczam błąd maksymalny ciepła topnienia lodu

0x01 graphic

∆l1=5,17+24,2+114,1+2395+1975=4512,7J/kg

∆l2=8,4+39,3+313,7+3762,7+3343,7=4079,9J/kg

∆l3=7,4+34,4+203,98+2902,2+2483,2=5630,0J/kg

WNIOSKI:

Celem ćwiczenia było zmierzenie ciepła topnienia lodu. Pomiar ciepła topnienia lodu był pośredni (nie można zmierzyć go bezpośrednio - należy wyliczyć ze wzoru). W związku z tym, że wzór był dość rozbudowany i składał się z wielu zmiennych, na błąd pomiarów wpłynęło wiele czynników takich jak: dokładność pomiaru mas, dokładność pomiaru temperatury w różnych chwilach. Spośród tych przyczyn największy wpływ na błąd miały: dokładność pomiaru temp. końcowej całego układu i dokładność pomiaru temperatury początkowej wody w kalorymetrze.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ćwiczenie 24, Ćwiczenie 24 (5), Emilia Wieteska
Ćwiczenie 24, Ćwiczenie 24 (5), Emilia Wieteska
Ćwiczenie 45, Ćwiczenie 45, Emilia Wieteska
moje24 - kędzier, Emilia Wieteska
Wyznaczanie ciepła topnienia lodu, Emilia Wieteska
Wyznaczanie sprawności grzejnika elektrycznego, Emilia Wieteska
Wyznaczanie współczynnika samoindukcji cewki i pojemności kondensatora, Emilia Wieteska
D19221008 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1922 r w przedmiocie dodatków dla wojsk
D19240846 Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 30 września 1924 r o ustaleniu cen za spirytus odpę
D19240108 Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 24 stycznia 1924 r w przedmiocie zmiany rozporządze
Prawo administracyjne - K. Wlaźlak ćwiczenia 4 2008-2009, Prawo administracyjne(30)
Prawo administracyjne - K. Wlaźlak ćwiczenia 2 2008-2009, Prawo administracyjne(30)
kpk, ART 50 KPK, I KZP 24/06 - postanowienie z dnia 26 października 2006 r
Prawo administracyjne - K. Wlaźlak ćwiczenia 7 2008-2009, Prawo administracyjne(30)
Ćwiczenia excell, SCENARIUSZ ZAJĘC dnia 6 Września 2010
Prawo administracyjne - K. Wlaźlak ćwiczenia 5 2008-2009, Prawo administracyjne(30)
Prawo administracyjne - K. Wlaźlak ćwiczenia 3 2008-2009, Prawo administracyjne(30)
Prawo administracyjne - K. Wlaźlak ćwiczenia 1 2008-2009, Prawo administracyjne(30)
Prawo administracyjne - K. Wlaźlak ćwiczenia 8 2008-2009, Prawo administracyjne(30)

więcej podobnych podstron