COMBAT COURSE
--------------------------------------------------------------------------------
Rozkazy
--------------------------------------------------------------------------------
Wstęp
Rozkazy są podawane przed każda operacją, aby umożliwić dowódcy kierowanie i koordynowanie swoich sił i ich wsparcia na polu walki.
Rozkazy muszą być jasne i zwięzłe oraz przekazane w taki sposób, aby nie zostawiały u podwładnych żadnych wątpliwości co do intencji dowódcy i zadań, które muszą być wykonane.
Rozkazy mogą być przekazywane na wiele sposobów:
a. na piśmie,
b. ustnie,
c. drogą radiową,
d. elektronicznie.
Rodzaje Rozkazów.
Jest sześć podstawowych typów rozkazów:
Rozkaz Ostrzegawczy (RozOst). RozOst są dawane żołnierzom, aby przygotować ich do zadań w których będą wkrótce brać udział. Celem RozOst jest rozpoczęcie Procedury Bojowej oraz zapotrzebowań operacyjno-administracyjnych .
Rozkazy Operacyjne/Administracyjne (RozOp./RozAd). D-ca używa tych rozkazów do przekazania podwładnym swoich intencji (RozOp) operacyjnych i sposobu ich wykonania (RozAd).
Rozkazy Fragmentowe ("Fragi"). Rozkaz Fragmentowy jest skróconą formą Rozkazu Operacyjnego. Zawiera instrukcje, które muszą być wykonane w najbliższym okresie z powodu nagłej zmiany sytuacji taktycznej lub podjęcia nowej decyzji. Frag zawiera taką samą informację co RozOp, ale pomija informację, która:
Nie uległa zmianie;
Jest zbyteczna;
Może opóźnić dostarczenie rozkazu.
Rozkazy Wstępne. Są przekazywane podwładnym, aby umożliwić im dokładne przygotowanie logistyczne i administracyjne zanim zostaną przekazane RozOp. Rozkazy Wstępne zawierają więcej informacji niż RozOst.
Rozkazy Potwierdzające. Rozkazy Potwierdzające ostatecznie potwierdzają Rozkazy Wstępne. Elementy Rozkazów Wstępnych, które nie uległy zmianie, nie są powtarzane w Rozkazach Potwierdzających.
Rozkazy Polowe. Podczas walki istnieje wiele sytuacji, kiedy szybko zmieniająca się sytuacja taktyczna wymaga od dowódcy szybkich reakcji i wydawania rozkazów polowych. Znajomość formacji patrolowych, procedury bojowej, sygnałów polowych nabiera wtedy szczególnej wagi.
Niezależnie od typu rozkazów i poziomu, na którym są one wydawane - od grupy do dywizji - wszystkie rozkazy mają ten sam schemat i składają się z tych samych podstawowych części:
Sytuacja;
Zadanie;
Wykonanie;
Administracja i Logistyka;
Dowodzenie i Sygnalizacja;
Pytania.
Specyficzne zadania takie jak szturmy budynków, operacje obronne, odwroty, konwoje i inne, mają specjalistycznie dobrane "formułki" rozkazów; punkty, które d-ca musi omówić i które zostały przez długi czas dopracowywane do tych zadań. Jednak wszystkie formaty rozkazów zawierają podobne informacje w podstawowych częściach. Podczas odprawy podwładni siedzą w ustalonej kolejności i z reguły nie zadają pytań. Siedzą i zapisują notatki słuchając odprawy. Jeżeli mamy doczynienia z długą odprawą - d-ca może pozwolić na zadawanie pytań po zakończeniu każdej fazy odprawy. Oprócz tego wszystkie pytania powinny być zadane na końcu odprawy. Zadawanie pytań w ciągu odprawy jest mało profesjonalne i podważa autorytet d-cy.
--------------------------------------------------------------------------------
SYTUACJA.
1. Topografia.
Mapa na którą jest naniesiona Strefa Operacyjna. Muszą być na niej opisane pola ogniowe, punkty obserwacyjne, osłoną przed ogniem i ochroną przed obserwacją, Dominujący Teren i Krytyczny Teren. Roślinność, stan rzek, wschód/zachód słońca, temperatura etc.
2.Przeciwnik.
Kto jest przeciwnikiem? Jakie są jego siły i dyspozycje? Jak jest uzbrojony? Gdzie jest? Co zamierzają zrobić? Jaki ma cel? W jaki sposób wykonuje zadania? Jakie ma wsparcie? etc.
3. Siły Sprzymierzone.
Jaki jest plan sił własnych? Jakie oddziały są na skrzydłach? Jakie jest wsparcie? Broń pancerna? Własne pola minowe?
4. Uzupełnienia i oddzielenia.
Kto został dołączony/oddzielony od formacji?
5. Cywile.
Czy są cywile w strefie operacyjnej? Jak są do nas usposobieni? Jak należy się zachowywać w stosunku do ludności cywilnej? etc.
ZADANIE.
Zadanie jest podawane w formie zwięzłego zdania zawierającego następujące informacje: Kto? Co? Gdzie? Kiedy? Dlaczego?. Najważniejszym elementem jest tzw. "Czasownik Zadaniowy". Na poziomie grupy/plutonu, możliwe zadania to:
ZDOBYĆ zająć i utrzymać cel
OCZYŚCIĆ uniemożliwić przeciwnikowi interwencję w rejonie celu lub na oznaczonym odcinku
OBRONIĆ użycie siły bojowej w taki sposób, który uniemożliwi lub zniszczy atak przeciwnika na dany cel
OPÓŹNIĆ tymczasowo przeszkodzić, zadając maksymalne straty przeciwnikowi ale utrzymując możliwość zerwania kontaktu
PRZESZKODZIĆ uniemożliwić przeciwnikowi dostępu do celu lub określonej strefy poprzez użycie przeszkód, pól minowych, siły ognia itp.
ZNISZCZYĆ zadanie takich strat przeciwnikowi, które uniemożliwią jemu kontynuację wyznaczonej misji
POWSTRZYMAĆ zatrzymać albo otoczyć przeciwnika albo zmusić przeciwnika do skoncentrowania sił na jednym odcinku, wykluczając możliwość odwrotu elementom przeciwnika
UTRZYMAĆ utrzymać kontrolę nad wyznaczonym celem albo strefa
ZAJĄĆ przemieścić się w wyznaczony rejon i kontynuować tam przygotowania do następnej fazy operacji
OCHRONIĆ obserwować, identyfikować i meldować przemieszczenia przeciwnika i równocześnie uniemożliwić przeciwnikowi obserwację własnych elementów/pozycji
ZABEZPIECZYĆ zająć pozycję/strefę, niekoniecznie z użyciem siły, w taki sposób, aby uniemożliwić jej zniszczenie przez siły przeciwnika
WSPIERAĆ wszystkie akcje mające na celu udzielenie wsparcia innym jednostkom sprzymierzonym
WYKONANIE
1.Plan Ogólny.
Metoda, którą ZADANIE ma być wykonane. Ogólny zamiar d-cy, całokształt operacji bez większych detali. D-ca podaje swoją intencję.
2. Zgrupowania i Zadania.
D-ca wyznacza poszczególne zgrupowania i zadania. Na poziomie kompanii, każdy pluton dostaje swoje zgrupowanie (niektóre mogą być połączone etc.) i zadanie.
3. Koordynacja.
Jedna z ważniejszych faz - dokładny opis koordynacji pomiędzy poszczególnymi elementami i związkami taktycznymi, a na poziomie strategicznym frontami i rzutami strategicznymi.
4. "AKCJE NA".
Najbardziej istotne na poziomie plutonu i poniżej. D-ca opisuje jakich spodziewa się reakcji podczas kontaktu z przeciwnikiem, rannych, utraty łączności itp. Każda misja ma specyficzny zestaw "Akcji Na". Im więcej tym lepiej! Wszystko zależy wyłącznie od wyobraźni d-cy.
ADMINISTRACJA i LOGISTYKA.
Amunicja. Dystrybucja, ilość i rodzaj potrzebnej amunicji.
Umundurowanie i wyposażenie. Typ umundurowania oraz wyposażenia potrzebnego do wykonania akcji.
Pojazdy, paliwo/oleje/smary. Pojazdy zmechanizowane, które są potrzebne do wykonania zadania oraz paliwo.
Plan medyczny. Plan ewakuacji rannych, dystrybucja sprzętu medycznego, specjalne lekarstwa potrzebne do wykonania zadania.
Żywność - zaopatrzenie żywnościowe, typ zabieranego prowiantu. Możliwość gotowania, polowania lokalnego etc.
Inspekcje - d-ca podaje czas, w którym odbędą się inspekcje personelu i wyposażenia.
Jeńcy - plan opieki i zabezpieczenia jeńców.
Wyposażenie specjalne - podczas operacji oddział może potrzebować specjalnego wyposażenia, którego nie używa na co dzień. Taki sprzęt musi być osobno opisany w rozkazach.
KOMUNIKACJA i SYGNALIZACJA.
Położenie d-cy podczas zadania lub położenie sztabu.
Sygnały: Sygnały polowe, gwizdek, rakiety, petardy, i inne.
Kryptonimy: krypto, przezwiska, hasła itp., które będą używane podczas operacji.
Radio:
Miejsce przechowywania kodów (!).
Czas otwarcia/zamknięcia sieci radiowej.
Częstotliwości/pasma
Kody identyfikacyjne poszczególnych sieci radiowych
Przepustki
Test sprzętu radiowego
Test anten.
Alokacja zapasowych baterii.
Komunikacja ziemia/powietrze (ziemia/morze):
a. Strefy zrzutów.
b. Panele oznaczające.
c. Litery/symbole komunikacyjne.
Łańcuch dowodzenia - lista starszeństwa.
Synchronizacja zegarków - czas BRAVO i ZULU.
PYTANIA.
Po zakończeniu odprawy d-ca czeka ( z reguły minutę), a następnie w kolejności starszeństwa, podwładni mogą zadawać pytania odnośnie rozkazów. Po zakończeniu pytań, d-ca zadaje pytania podwładnym żeby upewnić się, że zrozumieli.