Podstawowe sposoby działań śmigłowców bojowych:
Działania wg wcześniej opracowanych planów
Działania z zasadzek
Działania na wezwanie z pola walki
Samodzielnie poszukiwanie i niszczenie przeciwnika
Ad.2 Działania te są najbardziej skuteczne. Czas reakcji śmigłowców jest skrócony do minimum, a czynnik jest w pełni wykorzystany.
Ad.4 Prowadzone, gdy brak jest danych o obiektach uderzeń. Śmigłowce patrolują w wyznaczonych rejonach i po wykryciu celu natychmiast wykonują uderzenia.
Ugrupowania taktyczne grup uderzeniowych
Szyki bojowe par i kluczy samolotów są podstawą do tworzenia ugrupowań taktycznych grup bojowych o różnym przeznaczeniu. Taktyczne grupy bojowe składają się z:
- grup uderzeniowych – wykonują bezpośredni atak na założony obiekt;
- grup zabezpieczenia – organizują się do działań bojowych grup uderzeniowych większych niż klucz. Ich celem jest:
* zabezpieczenie rozpoznania i przeciwdziałania radioelektronicznego,
* obezwładnienie naziemnych środków obrony powietrznej i przeciwlotniczej,
* osłona przed atakami lotnictwa myśliwskiego,
* prowadzenie bezpośredniego rozpoznania sytuacji i pogody w rejonie celu oraz cena wyników uderzeń,
* naprowadzanie i wskazywanie celów,
* laserowe oświetlanie celów,
* prowadzenie działań demonstracyjnych.
W celu zdezorganizowania systemów OPL lot ŚNP (środki napadu powietrznego) na terytorium przeciwnika odbywa się na małych wysokościach z przeciętną prędkością 800-900km/h, z wykorzystaniem naturalnych warunków terenowych (wąwozów, obszarów leśnych, koryt rzek) w celi polepszenia maskowania. Po przekroczeniu taktycznej strefy, trasy poszczególnych grup uderzeniowych ŚNP mogą się rozchodzić i, korzystając z własnych środków rozpoznania, mogą omijać rejony silnie bronione przez naziemne systemy OPL i unikać przelotu nad miastami, dużymi węzłami lub szlakami komunikacyjnymi co zmniejsza ryzyko wczesnego wykrycia.
W celu dokładnego dolotu do celu, na trasie w odległości ok. 2-3min lotu wyznacza się charakterystyczny pkt terenowy, który powinien być doskonale widoczny z pokładu samolotu, jak i również na ekranie pokładowej stacji radiolokacyjnej. Jest to pkt wyjściowy do ataku. W momencie przelotu nad pktem wyjściowym do ataku rozpoczyna się faza bezpośredniego zbliżania do atakowanego obiektu. W fazie tej w celu uniknięcia i pokonania systemów OPL przeciwnika samoloty mogą stosować jeden z czterech podstawowych sposobów pokonania OPL.