TERMOREGULACJA
Dostosowanie ilości ciepła wytwarzanego w organizmie (t.chemiczna) i ciepła wymienianego między organizmem a otoczeniem (t.fizyczna) do potrzeb bilansu cieplnego w sposób zapewniający utrzymanie homeostazy termicznej w zmiennych warunkach otoczenia
Temperatura ciała
Utrzymanie stałej temperatury ciała jest warunkiem do sprawnego funkcjonowania organizmu stałocieplnego
Temp.wewnętrzna ciała, odzwierciedlająca zawartość ciepła w organizmie, jest wynikiem produkcji i eliminacji ciepła
Temp.poszczególnych tkanek i narządów nie jest identyczna: najwyższą ma serce i wątroba
Wytwarzanie ciepła
Ciepło endogenne
Podstawowa przemiana materii
Termogeneza drżeniowa i bezdrżeniowa
Ciepło egzogenne
Przyjmowanie gorących pokarmów i płynów,wdychanie ciepłego powietrza
Skóra i tkanka podskórna tłuszczowa pełni rolę termoizolatora w środowisku zimnym, a stanowi drogę usuwania ciepła z głębiej położonych narządów i tkanek
Krew posiada dużą pojemność cieplną dzięki temu może przenosić znaczne ilości ciepła.
Przewodnictwo cieplne tkanek to ilość ciepła oddawana przez 1m2 powierzchni ciała w ciągu 1 godziny przy różnicy temperatur między powierzchnią a wnętrzem ciała wynoszącej 1oC
Ze ↑ przepływu krwi przez powierzchniowe warstwy ciała temp. skóry ↑ - przewodnictwo cieplne ↑
↓ przepływu prowadzi do ↑ izolacyjnych właściwości skóry i ↓ utraty ciepła
Drogi wymiany ciepła
Zależne od warunków zewnętrznych
Od temperatury skóry- zależnej od przepływu krwi i ilości wydzielanego potu
Przenoszenie ciepła- konwekcja ze środowiska cieplejszego do zimniejszego
Z wnętrza ciała na obwód
Przewodzenie- zależne od różnicy temperatur między dwiema stykającymi się powierzchniami
Człowiek- woda
Promieniowanie elektromagnetyczne długofalowe, emitowane przez powierzchnię ciała, utrata lub zysk ciepła
Utrata ciepła przez parowanie potu odgrywa podstawową rolę w chłodzeniu skóry i dopływającej do niej krwi podczas ekspozycji na gorąco oraz w warunkach obciążenia organizmu ciepłem endogennym - praca fizyczna.
Przy normalnej temperaturze skóry całkowite wyparowanie 1 litra potu usuwa z organizmu 2,4 MJ(580kcal) ciepła. (wilgotność powietrza czynnik ograniczający)
Elementy termoregulacji
Termoreceptory i termodetektory -struktury wrażliwe na zmiany temperatury otoczenia lub temp.wnętrza ciała
Ośrodek termoregulacji -integruje i transformuje informacje ze struktur wrażliwych na temperaturę
Efektory układu termoregulacji
Termoreceptory
T. obwodowe zlokalizowane są w skórze oraz w mięśniach, górnych drogach oddechowych, ścianach naczyń żylnych i odcinkach przewodu pokarmowego
Dzielą się wg kryterium czynnościowego na receptory zimna (liczniejsze) i ciepła
Dostarczają informacji o bezwzględnej temperaturze i jej zmianach do ośrodkowego mechanizmu regulacyjnego i świadomości człowieka.
Maksymalna częstotliwość wyładowań przy utrzymywaniu stałej temperatury skóry wynosi ok.10 /sek.
Przy ↓ lub ↑ temperatury skóry dośrodkowe włókna nerwowe związane z rec.zimna i ciepła reagują ↑ wyładowań nawet do ok.100/sek.
Termodetektory
Struktury termowrażliwe w podwzgórzu po obydwu stronach trzeciej komory mózgu i w szyjnej części rdzenia kręgowego
Ośrodek termoregulacji
W przedniej części podwzgórza zlokalizowany jest ośrodek eliminacji ciepła, w tylnej części ośrodek zachowania ciepła
↓ temperatury w przedniej części podwzgórza przy neutralnej temp. otoczenia powoduje zwężenie naczyń krwionośnych skóry i nasilenie tempa metabolizmu, w gorącym środowisku hamuje skórny przepływ krwi( u zwierząt dyszenie)
Uszkodzenie tylnej cz. podwzgórza znosi reakcje termoregulacyjne chroniące przez oziębianiem
Noradrenalina,serotonina,dopamina przenoszą pobudzenia między neuronami w ośrodku termoregulacji
Efektory układu termoregulacji fizycznej
Układ krążenia i gruczoły potowe;
↓ lub↑ utratę ciepła
Rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry i ↑ skórnego przepływu krwi powoduje ↑ przenoszenia ciepła z wnętrza na powierzchnię ciała
Rozszerzenie naczyń zależne jest od uwolnienia zwężającego wpływu nerwów współczulnych, temperatury i bradykininy
Towarzyszy temu zmniejszenie przepływu krwi przez narządy wewnętrzne m.in.nerki
Gruczoły potowe pobudzane są przez impulsy docierające cholinergicznymi włóknami współczulnymi, pod wpływem stymulacji ośrodkowych termodetektorów wrażliwych na wzrost temperatury wewnętrznej
W skórze człowieka mieści się od 2000/cm2 na dłoniach i stopach do 100-200/cm2 na skórze kończyn i klatce piersiowej
Efektory termoregulacji chemicznej
Mięśnie szkieletowe, wątroba,tk.tłuszcz.brunatna;
↓ lub↑ tempo wytwarzania ciepła metabolicznego
•W wyniku nasilenia impulsów docierających z neuronów ruchowych alfa do mięśni szkieletowych dochodzi do wzrostu napięcia mięśniowego i drżenia mięśni co stanowi źródło ciepła.
•Ilość wytworzonego na tej drodze ciepła może przekraczać 4-5 krotnie tempo podstawowej przemiany materii
•Udział hormonów o działaniu ciepłotwórczym:
-aminy katecholowe, h.tarczycy, glukagon powodują * wytwarzania ciepła na drodze bezdrżeniowej i * tempa metabolizmu
Reakcja termoregulacyjna na ciepło
↑ skórnego przepływu krwi z towarzyszącym ↑ częstości skurczów serca, pojemności minutowej oraz ↓ RR
Przy temperaturze otoczenia 28-32oC pobudzenie czynności gruczołów potowych i ↑ wydzielania potu
Reakcja termoregulacyjna na zimno
↓ przepływu krwi przez skórę i tkankę podskórną
↑ tempa przemiany materii, przez ↑ napięcia mięśni i drżenie mięśniowe
Zaburzenia mechanizmów termoregulacji
Przekroczenie możliwości termoregulacyjnych organizmu lub upośledzenie działania mechanizmu regulacji temperatury ciała prowadzą do ↓ temp.ciała -hipotermii lub ↑ temp.ciała -hipertermii
Gorączka
Podwyższenie wewnętrznej temperatury ciała do poziomu przekraczającego zakres normalnych dobowych zmian temperatury, przy sprawnie działającej termoregulacji, towarzyszące zazwyczaj procesom infekcyjnym
Jest reakcją obronną organizmu
Bakterie i wirusy zawierają substancje zwane pirogenem egzogennym, stymulującym komórki organizmu do syntezy pirogenu endogennego, którego miejscem działania jest przednia część podwzgórza
W stadium rozwoju gorączki pobudzane są reakcje ↓ eliminację ciepła z ustroju i jego wytwarzanie, po czym ustala się temperatura na nowym, podwyższonym poziomie.
Po ustaniu działania czynników gorączkowych temp.powraca do normalnych wartości dzięki uruchomieniu mechanizmów ↑ utratę nagromadzonego ciepła