Fizjologia mięśni poprzecznie prążkowanych
Komórki mięśniowe-miocyty, włókna mięśniowe-długość od 1mm do kilkunastu cm
§Pod wpływem bodźca pobudzenie sarkolemy (błony kom.) i aktywacja układów kurczliwych
Elementy kurczliwe to włókienka (miofibryle) utworzone z białek aktyny i miozyny.Ułożone w pęczki wypełniają wnętrze kom.mięśniowej
Jednostką czynnościową jest sarkomer ograniczony błonami tworzącymi 2 linie Z- w czasie spoczynki długość 2,5um
Sarkomer
Srodek sarkomeru zajmuje miozyna,cząsteczki ułożone są równolegle, w mikroskopie ciemny, anizotropowy prążek A (podwójnie załamują światło). Końcowe części sarkomeru utworzone są z aktyny oraz kompleksu białkowego tropomiozyna-troponina. Aktyna jest 2 razy cieńsza od miozyny,tworzy jasny prążek izotropowy I
Środek włókna gdzie jest tylko miozyna tworzy prążek H
Na nitkach miozyny widoczne są wyrostki zwane mostkami poprzecznymi
Sarkomer tworzy cały prążek A i dwie połówki prążka izotropowego I
Każda nitka miozyny jest otoczona przez 6 nitek aktyny
W czasie skurczu nitki aktyny wsuwają się pomiędzy nitki miozyny, wszystkie prążki I nikną-ślizgowy model skurczu
Układ sarkotubularny
Struktura przenosząca pobudzenie wewnątrz całej komórki mięśniowej
Składa się z cewek poprzecznych łączących się z sarkolemmą i siateczki sarkoplazmatycznej
W miejscu stykania sie siateczki z cewkami poprzecznymi jest zbiornik końcowy, w którym znajdują się jony wapniowe w dużym stężeniu
Aktywacja układów kurczliwych zostaje zapoczątkowana przez wzrost stężenia wapnia zjonizowanego w sarkoplażmie
Elementy siateczki pod wpływem zmian pola elektrycznego i wzrostu Na uwalniają do środowiska związany w nich wapń
Układ sarkotubularny
Wapń łączy się z podjednostką C troponiny co powoduje zmiany budowy tropomiozyny, w wyniku czego zostają odsłonięte punkty uchwytu na cząsteczce aktyny, tworzą się połączenia między nitkami aktyny a mostkami miozyny, następuje aktywacja ATP-azy, powstająca energia powoduje przesunięcie aktyny w głąb miozyny
W czasie rozkurczu kom.mięśniowej pompa wapniowa w błonie zbiorników końcowych ponownie gromadzi w nich jony wapniowe
Elektrofizjologia mięśni szkieletowych
Komórki m. szkieletowych w stanie spoczynku są spolaryzowane-potencjał spoczynkowy wnętrza -85mV
Potencjał czynnościowy, który jest objawem pobudzenia bł.kom. zaczyna się wcześniej niż skurcz-pobudzenie błony zapoczątkowuje aktywację układów kurczliwych
Depolaryzacja-aktywacja dokomórkowego prądu sodowego
Repolaryzacja-inaktywacja prądu sodowego i zwiększona przewodność błony dla potasu
Czas trwania potencjału czynnościowego -5-10ms
poj.pobudzenie komórki-poj.skurcz
Mechanizm molekularny skurczu
bodziec-acetylocholina-depolaryzacja sarkolemy-uwalniają się wolne jony wapniowe-C troponina-wolne cząsteczki aktyny-aktywacja cząsteczek miozyny-rozpad ATP do ADP i fosforanu-ślizgowe nasuwanie nitek cienkich aktyny na grube miozyny-skurcz
Skurcz trwa tak długo jak wolne jony wapniowe działają na C troponinę
W czasie rozkurczu pompa wapniowa wciąga wolne jony wapniowe do zbiorników końcowych
Skurcz pojedynczy
Czas trwania 7,5 do 120ms
Pod wpływem bodźca progowego lub silniejszego
Zgodnie z prawem wszystko albo nic-pod wpływem każdego bodźca ponadprogowego reaguje maksymalnie
Skurcz tężcowy
Zupełny-bodźce pobudzaja mięsień w czasie krótszym niż trwa skurcz pojedynczy-mięśnie szybko kurczące się 100 bodźców na sekundę, wolno kurczące się kilkanaście bodźców na sekundę
Niezupełny-gdy jest częściowy rozkurcz między bodźcami
§Skurcz tężcowy izotoniczny-mięsień skraca się, jego napięcie nie ulega zmianie
Skurcz tężcowy izometryczny-wzrost napięcia mięśnia, któremu nie towarzyszy zmniejszenie jego długości
Skurcze auksotoniczne-skurcze tężcowe z jednoczesnym zbliżeniem przyczepów i wzrostem napięcia mięśnia-skurcze mięśni szkieletowych
Skurcze mięśni
Im bardziej mięsień rozciągnięty tym silniej się kurczy
Słabe bodźce pobudzają część kom.mięś. do skurczu, pobudzenie wszystkich kom. powoduje skurcz maksymalny
Energetyka skurczu mięśnia
Bezpośrednim źródłem energii jest ATP-adenozynotrójfosforan
W czasie skurczu rozkłada się do ADP i fosforanu
Energia do resyntezy ATP jest czerpana ze spalania skł.odżywczych
Rozpad glukozy w czasie tlenowej glikolizy dostarcza energii do resyntezy ATP
1 mol glukozy+O2=CO2+H20
38 mol ADP+P=38 mol ATP
Glikoliza beztlenowa
Przy szybko narastającym wysiłku fizycznym dowóz O2 nie nadąża za zapotrzebowaniem. Dochodzi do glikolizy beztlenowej oraz hydrolizy fosfokreatyny (fosfokreatyna+ADP=ATP+kreatyna). Wytwarzają się mleczany. Zmniejsza się pH w komórce. Energii wytwarzanej jest dużo mniej.
Jednostka motoryczna
Jedna komórka nerwowa (kom.nerwowa jąder ruchowych pnia mózgu i rdzenia kręgowego), akson i wszystkie komórki mięśniowe przez nią unerwiane ( średnio 150 kom.)
Siła skurczu mięśnia zależy od liczby jednostek motorycznych biorących udział w skurczu, częstotliwości pobudzeń, stopnia rozciągnięcia mięśnia przed skurczem
Napięcie mięśniowe
Wynika ze stałego pobudzania niewielkiej liczby jednostek motorycznych
Rozciągnięcie mięśnia wyzwala odruchowy wzrost jego napięcia
Komórki mięśniowe
ekstrafuzalne-mają jednolitą budowę na całej długości, są skupione w pęczki i oba ich końce są przyczepione do ścięgien
Intrafuzalne-środkowa część się nie kurczy, są skupione w pęczki czyli wrzecionka nerwowo-mięśniowe, które otacza torebka łącznotkankowa. Wrzecionka przyczepiają się do kom. ekstrafuzalnych. W nich znajdują się receptory wrażliwe na rozciąganie mięśnia
Komórki mięśniowe
Ekstrafuzalne są unerwiane przez duże neurony ruchowe alfa
Intrafuzalne-unerwione przez mniejsze neurony gamma;
Wywierają one stały, toniczny wpływ na wrzecionko nerwowo-mięśniowe -stałe napięcie mięśni
W wyniku rozciągania mięśnia są pobudzane neurony gamma, powoduje to skurcz komórek śródwrzecionowych, który rozciąga niekurczliwą, środkową część wrzecionka co pobudza rec. wrażliwe na rozciąganie mięśnia
Impuls jest wysyłany do rec.alfa, stamtąd do kom. ekstrafuzalnych i następuje skurcz mięśnia
Skurcz izotoniczny kom. ekstrafuzalnych zmniejsza pobudliwość rec. we wrzecionkach ner.-mięś. co prowadzi do zmniejszenia napięcia mięśnia, skurcz izometryczny nie zmniejsza pobudliwości rec. i napięcie mięśniowe utrzymuje się
Synapsa nerwowo-mięśniowa
Akson-kom.mieś-zakończenie synaptyczne nerwowo-mięśniowe
Włókno nerwowe A w pobliżu kom. mięśniowej traci osłonkę mielinową i rozdziela się na stopki końcowe
Błona presynaptyczna-szczelina synaptyczna-błona postsynaptyczna
Impuls-Depolaryzacja błony presynaptycznej-acetylocholina-wzrost przepuszczalności na Na I K w bł.postsynapatycznej-sód wnika do kom. mieśniowej -potencjał zakończenia synaptycznego-depolaryzacja sarkolemy-skurcz
Kurara blokuje rec. postsynaptyczne-zablokowanie przewodzenia nerwowo-mięsniowego
Esteraza cholinowa-rozkłada acetylocholine na choline i kwas octowy
Inhibiotory esterazy-zwiekszają wrażliwość błony postsynaptycznej na działanie acetylocholiny
Wapń warunkuje uwalnianie acetylocholiny
Magnez, toksyny jadu kiełbasianego hamują
Mięśnie gładkie
Nie ma jednostek kurczliwych sarkomerów
Nitki kurczliwe ułożone są równolegle
Kalmodulina łącząc się z wapniem aktywuje właściwości enzymatycxzne miozyny-hydroliza ATP-nitki cienkie aktyny przesuwają się wzdłuż miozyny
Podział
Wielojednostkowe mięśnie gładkie-poszczególne komórki kurczą się niezależnie i pobudzenie nie przenosi się z jednej komórki na drugą-ściany naczyń i tęczówka
Trzewne mięśnie gładkie-pobudzenie przenosi się z jednej komórki na drugą-czynnościowe syncytia-ściany p.pok.,moczowody, pęcherz moczowy, macica. Wykonują skurcze i zmiany napięcia
Kom.mięśniowa gładka
Wnętrze -50mV
Wzrost pobudliwości-długotrwałe zmniejszenie ujemnego potencjału wewnątrzkomórkowego
Zmniejszona pobudliwość-wnętrze bardziej ujemne -65mV-całkowite rozkurczenie
Mięsnie gładkie
Samoistne pobudzenie-rytmiczne, spełniają funkcje rozrusznika dla pozostałych komórek
Pod wpływem czynnika miejscowego-mechanicznego lub chemicznego-rozciąganie mięśnia, zmiany pH
Związki chemiczne-droga humoralna-hormony rdzenia nadnerczy
Związki chemiczne wydzielane z aksonów neuronów uk.autonomicznego-transmitery
Transmitery
Noradrenalina NA-zakończenia neuronów zazwojowych należących do uk.współczulnego
Acetylocholina Ach-neurony układu przywspółczulnego
Działają antagonistycznie
NA-skurcz m.gładkich,Ach-rozkurcz
Na mięśnie działają jednocześnie-stan mięśnia wypadkowa ich działania
Noradrenalina
Rec.alfa-wzrost syntezy cGMP, hamowanie syntezy cAMP, przechodzenie Ca do komórek-ich skurcz
Rec.beta-efekt przeciwny
Ach-działanie antagonistyczne
Mięsień sercowy
Mięsień przedsionków i komór
Syncytium fizjologiczne-pobudzenie przenosi się z jednej komórki na drugą
Na bodziec skurcz maksymalny- wszystko albo nic
Potencjał spoczynkowy -80mV
W spoczynku jony potasowe stale wychodzą z komórki-odkomórkowy wolny prąd jonów potasowych, jony sodowe stale wchodzą-dokomórkowy wolny prąd
Mięsień sercowy
4 fazy pobudzenia
Faza 0-dokomórkowy szybki prąd sodowy i dokomórkowy wolny wapniowy
Faza 1- odkomórkowy prąd potasowy
Faza 2- równowaga między dokom. prądem wapniowym i odkomórk. Potasowym
Faza 3-odkom. prąd jonów dodatnich
Okres bezwzględnej niewrażliwości fazy 0, 1, 2
Okres względnej refrakcji - faza 3 repolaryzacji
Łącznie oba te okresy są dłuższe od skurczu serca, dlatego nie występują skurcze tężcowe
Kom. układu przewodzącego
Brak jest poprzecznego prążkowania, bogate w glikogen, więcej sarkoplazmy
Samoistnie i rytmicznie pobudzają się-powolna depolaryzacja bł.kom. występująca między potencjałami czynnościowymi-stopniowe zanikanie odkomórkowego prądu potasowego i nasilający się prąd wapniowy-potencjał progowy-potencjał czynnościowy