TEMAT: ZAPROSZENIE NA UCZTĘ KRÓLA
Cel dydaktyczny: ukazanie na przykładzie uczty królewskiej wspólnoty życia z Bogiem
Cel wychowawczy: uczestnictwo w Mszy świętej jako zapowiedzi Królestwa Bożego
Nr |
TREŚĆ |
METODY |
POMOCE |
1. |
Modlitwa: |
|
|
2. |
Sprawdzenie:
|
|
|
3. |
Zainteresowanie tematem: Zapraszam do siebie 4 odważnych uczniów. Otrzymacie do losowania krateczki, ale nie możecie nikomu powiedzieć co na nich pisze. Na jednaj karteczce jest napis: Zaproś kolegów na urodziny. Na trzech pozostałych pisze: Twoim zadaniem jest znaleźć wymówkę, by nie uczestniczyć w urodzinach kolegi.
Jakie uczucia towarzyszyły koledze, który zapraszał? Co powinien zrobić? Jak nazwać tych, którzy odrzucili zaproszenie? Jak postąpiłby Pan Jezus? |
Zabawa edukacyjna
Pogadanka |
Karteczki z napisami |
4. |
Wymiar biblijny: Posłuchajcie perykopy biblijnej:
Mt 22, 1-14 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
Teraz każda grupa otrzyma tekst i pytania do tego tekstu. (załącznik)
Analiza pracy. Grupa 1 Kto zaprasza na ucztę? (król) Ile razy król wysyła sługi z zaproszeniem na ucztę? Jakie słowa kieruje do zaproszonych? Jak zachowali się zaproszeni? Kim jest król w tej przypowieści? (Bóg) Kim jest Syn? (Jezus) Kim są słudzy? (apostołowie i prorocy) Do jakiego królestwa są zaproszeni ludzie? (królestwo Boże) Co to za uczta, na którą zaprasza Bóg? (Eucharystia)
Grupa 2 Jak zostali potraktowani słudzy? Dlaczego król wpadł w gniew? Jaka kara spotkała zabójców? Kim jest król w tej przypowieści? (Bóg) Kim są słudzy w tej przypowieści? (apostołowie i prorocy) Kim są zaproszeni, którzy odrzucili wezwanie króla? (ci co odrzucili słowa proroków i apostołów) Co symbolizuje zburzenie miasta? (zburzenie Jerozolimy zburzenie jedności z Bogiem)
Grupa 3 Kogo słudzy mają zaprosić na ucztę? Gdzie wychodzą słudzy? Jakimi ludźmi wypełniła się sala biesiadna? Kim są ludzie powołani przez Boga do królestwa?
Grupa 4 Kto wyszedł do biesiadników? Kogo zauważył król wśród biesiadników? Jakie pytanie zadał król człowiekowi? Co kazał zrobić król swoim sługom? Gdzie został wyrzucony człowiek? Kim jest król w tej przypowieści? Kim jest królestwo, do którego wezwany jest człowiek?
Co symbolizuje szata godowa, w jaką powinni być |
Odczyt
Pogadanka |
Pismo św. |
5. |
Wymiar eklezjalny:
TEMAT: ZAPROSZENIE NA UCZTĘ KRÓLA
Teraz wspólnie na tablicy rozwiążemy tabelkę. UCZTA ŻYCIE WIARY
zaproszenie chrzest
gospodarz Pan Bóg
goście wszyscy ochrzczeni
rozmowy modlitwa
posiłek radość życie w przyjaźni z Bogiem
Do królestwa Bożego jest wezwany każdy człowiek: dobry i zły. Każdy ma prawo skorzystać z zaproszenia i wejść. To jednak będzie tolerowane tylko do czasu. Królestwo Boże w swej ostatecznej fazie może zgromadzić tylko sprawiedliwych, świętych, przyodzianych w łaskę Bożą. Jeśli zatem chcę kiedyś wziąć udział w uczcie przygotowanej przez Jezusa muszę już dziś zadbać o szatę godową. |
Zapis do zeszytu |
|
6. |
Wymiar liturgiczny: Prośmy o to byśmy mogli kiedyś wspólnie ucztować w niebie. Ojcze nasz |
|
|
7. |
Wymiar egzystencjalny: Na jaką ucztę zaprasza nas dziś Jezus? Co dzieje się, gdy odrzucamy zaproszenie? (jezusowi jest przykro, tak jak koledze na początku) Co przeszkadzało zaproszonym z przypowieści w udziale na uczcie? (pole) Co nam może przeszkadzać? (telewizja, lenistwo) Co robić by to przełamywać? |
Pogadanka |
|
8. |
Podsumowanie: |
|
|
9. |
Zadanie domowe: |
|
|
10. |
Modlitwa końcowa: |
|
|
Grupa 1
Mt 22, 1-14
A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
Kto zaprasza na ucztę?
Ile razy król wysyła sługi z zaproszeniem na ucztę?
Jakie słowa kieruje do zaproszonych?
Jak zachowali się zaproszeni?
Kim jest król w tej przypowieści?
Kim jest Syn?
Kim są słudzy?
Do jakiego królestwa są zaproszeni ludzie?
Co to za uczta, na którą zaprasza Bóg?
Grupa 2
Mt 22, 1-14
A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
Jak zostali potraktowani słudzy?
Dlaczego król wpadł w gniew?
Jaka kara spotkała zabójców?
Kim jest król w tej przypowieści?
Kim są słudzy w tej przypowieści?
Kim są zaproszeni, którzy odrzucili wezwanie króla?
Co symbolizuje zburzenie miasta?
Grupa 3
Mt 22, 1-14
A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
Kogo słudzy mają zaprosić na ucztę?
Gdzie wychodzą słudzy?
Jakimi ludźmi wypełniła się sala biesiadna?
Kim są ludzie powołani przez Boga do królestwa?
Grupa 4
Mt 22, 1-14
A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
Kto wyszedł do biesiadników?
Kogo zauważył król wśród biesiadników?
Jakie pytanie zadał król człowiekowi?
Co kazał zrobić król swoim sługom?
Gdzie został wyrzucony człowiek?
Kim jest król w tej przypowieści?
Kim jest królestwo, do którego wezwany jest człowiek?
Co symbolizuje szata godowa, w jaką powinni być
ubrani wszyscy wezwani na ucztę?
3