PRZYCZYNY WIOSNY LUDÓW W EUROPIE W 1848 r.
Przyczyny wybuchu:
cele zjednoczeniowe - Niemcy, Włochy,
cele narodowowyzwoleńcze, domaganie się praw politycznych, wprowadzenie monarchii konstytucyjnej - burżuazja domaga się tej monarchii,
walka z feudalizmem to głównie walka o swobodę działalności gospodarczej,
walka o wprowadzenie kapitalizmu,
robotnicy walczą o prawa socjalne, o prawa bytu,
wielka zaraza ziemniaczana w Europie w latach 1848-1849, obniżenie się poziomu życia,
Kraje, których nie objęła „wiosna ludów”:
Rosja - feudalizm i absolutyzm był bardzo dobrze rozwinięty,
Anglia - nie było absolutyzmu, już dawno zaczęto budować kapitalizm,
Przebieg „wiosny ludów”:
we Francji;
rewolucja lutowa w Paryżu (22-24 luty 1848 r.),
choroba ziemniaczana,
22-24 luty 1848 r. powstaje Rząd Tymczasowy,
król Filip I zostaje obalony,
abdykacja króla Filipa I na rzecz wnuka,
uchwalenie konstytucji 4 listopada 1848 r., jedno izbowy parlament,
2 grudnia 1848 r. dokonuje przewrotu zamach stanu, rozwiązuje parlament i wprowadza stan wyjątkowy (Ludwik Napoleon),
14 stycznia 1852 r. - konstytucja,
prezydent wybierany na 10 lat;
Władza prawodawcza: Rada Stanu,
Ciało prawodawcze i Senat: uzależniony od prezydenta,
listopad 1852 r. - plebiscyt (decyzja ludu) wybiera Ludwika Bonapartego na cesarza,
w latach 1852-1870 Francja jest cesarstwem autorytarnym,
w Niemczech;
w marcu 1848 r. były rozruchy w wielu prowincjach niemieckich, np.: Nadrenia, Westfalia, Śląsk,
18 marca - król wydaje obietnice (Fryderyk Wilhelm IV), zwoła parlament i konstytucję,
pod wpływem rozruchów król ugina się i usuwa z rządu reakcjonistów (zwolenników rozwiązania konfliktu siłą), do głosu dochodzi burżuazja,
31 marca 1848 r. Frankfurt na Menem obraduje tzw. przedparlament, który ogłasza wybory do Niemieckiego Zgromadzenia Narodowego, (próba jednoczenia Niemiec),
18 maja - początek obrad tego Zgromadzenia,
latem 1849 r. Zgromadzenie zostało rozwiązane,
5 grudnia 1848 r. Prusy otrzymały konstytucję: równość wobec prawa, wolność prasy, dwuizbowy parlament,
28 marca 1848 r. uchwalenie ogólno niemieckiej konstytucji - propozycja korony cesarskiej dla króla Prus - odrzucona,
zjednoczenie Niemiec się nie powiodło,
we Włoszech (próba jednoczenia);
Lombardia, Wenecja pod panowaniem Austriackim,
próbę jednoczenia podejmuje Piemont, rozpoczynając wojnę z Austrią (Karol Albert),
klęska Włochów pod Custozą - koniec marzeń o zjednoczeniu,
Piemont otrzymuje bardzo nowoczesną konstytucję,
rozruchy mają miejsce w królestwie obojga Sycylii - walka z absolutyzmem i feudalizmem - klęska,
rozruchy miały miejsce jeszcze: państwo kościelne, Palermo, Mediolan, Rzym, do którego wkraczają wojska francuskie i tłumią powstanie,
w Austrii;
nikt z monarchii nie jest zadowolony, istnieją antagonizmy (przeciwieństwa) społeczne, narodowościowe
i religijne,
Czesi walczą o własne państwo, bronią się przed germanizacją,
Węgry mają dość traktowania ich państwa jako kolonię przez Austrię,
- wszyscy nienawidzą Klemensa Metternicha,
13 marca 1848 r. - obrady austriackiego sejmu, początek wystąpień w Wiedniu, walki uliczne,
utworzono Gwardię Narodową i Legię Studencką,
nie udało się tych rozruchów stłumić za pomocą siły,
Cesarz Fryderyk I dymisjonuje Metternicha, ucieczka,
uchwalenie konstytucji - 25 kwietnia 1848 r., która daje prawa wyborcze robotnikom, wolność słowa i druku,
ponowny wybuch walk w październiku 1848 r.,
Wiedeń oblężony przez 60 tyś. armię austriacką,
udział Polaków;
w myśl: „Za wolność Waszą i Naszą”,
walczyli: gen. Józef Bem, Józef Wysocki (Węgry), Henryk Dębiński (Węgry), Ludwik Mierosławski (Niemcy), Wojciech Chrzanowski (Włochy), Adam Mickiewicz (Włochy, Francja), Wiktor Heltman, Stefan Krzyżanowski (Saksonia),