• Cele

Celem ćwiczenia jest poznanie budowy, zasady działania, własności oraz sposobów rozruchu i regulacji silników indukcyjnych trójfazowych

• Budowa

Zasadniczymi częściami silnika asynchronicznego są:

• nieruchomy stojan

• obracający się wirnik

Stojan składa się z pakietu blach magnetycznych. Na wewnętrznym obwodzie wytłoczone są żłobki, w których umieszczone są symetryczne uzwojenia trójfazowe. Fazy połączone są w gwiazdę lub trójkąt. Wirnik również zbudowany jest również z blach magnetycznych, w których wytłoczone są żłobki na uzwojenie. Maszyny asynchroniczne dzielimy na:

• maszyny z wirnikiem fazowym - końcówki uzwojenia faz na wirniku tworzą gwiazdę, a początki za pomocą pierścieni i szczotek połączone są z opornikiem rozruchowym lub regulatorem prędkości

• maszyny z wirnikiem zwartym - uzwojenie wirnika połączone jest na końcach pierścieniami zwierającymi - wirnik klatkowy

• Zasada działania

W nieruchomym stojanie wytwarza się wirujące pole magnetyczne. Dzięki niemu w wirniku tworzy się również wirujące pole magnetyczne. Jeżeli wirnik osadzony jest na łożyskach zaczyna się on obracać. Jego prędkość względem pola stojana maleje. Po osiągnięciu przez wirnik prędkości synchronicznej prędkość względem pola byłaby równa zero. Nie następuje to nigdy ze względu na opory tarcia. Już przy biegu jałowym prędkość jest mniejsza od synchronicznej.

• Przebieg ćwiczenia

Podczas ćwiczenia badaliśmy charakterystyki silnika w stanie zwarcia, w stanie biegu jałowego (wyznaczyliśmy straty z żelazie i straty mechaniczne), oraz charakterystyki rozruchowe prądu i momentu (wyznaczyliśmy maksymalny poślizg krytyczny). Wszystkie wykresy zostały wydrukowane i stanowią załączniki do sprawozdania.

Zależność strat mocy od U² (jest ona wtedy liniowa i można jej wykres przedłużyć do miejsca w którym pomiar był niemożliwy)

ΔP_Fe

ΔP_mech

U²

ΔP

---