7 -agary Ťci, ŻAGARYŚCI

7. ŻAGARYŚCI

Awangarda Krakowska (Peiper i spółka)

II Awangarda - zjawisko niejednorodne (zróżnicowane środowisko) trzonem byli

Nie zakładali opcji politycznej, ale szybko się określili na lewicy (wtedy odszedł Antoni Gołubiew)
Antoni Gołubiew - „Unoszeni historią”

- kwintesencja żagarystycznego myślenia

- prozaik

- program żagarystów

- on stworzył powieść historyczną „Bolesław Chrobry”

I seria Żagarów dodatkiem do „Słowa” (Stanisław Cat Mickiewicz - konserwatysta, popierał rządy sanacji.)
Początkowo chcieli zwracać uwagę na regionalizm Wilna, wpływy polskie, ukraińskie , litewskie, chcieli propagować wpływy polskie i kulturę polską na wschodzie przy sprzeciwie wobec nacjonalizmowi polskiemu.
Przeszli do „Kuriera Litewskiego” red był wrogiem Cata Mickiewicza, chętnie przyjął żagarystów.
Po rozłamie diwe opcje - prokomunistyczna i mentalnie popierająca robotników
Poeci dwudziestoletni czuli się pokoleniem odrzuconym, straconym; to było odrodzenie nastroju przełomu wieków - dekadencji - poczucie bezsensu, niemoc, ale nie chcieli pozostawać z boku, szukali możliwości zreformowania świata (niedekadenckie to), nie chcieli być bezczynni. Ich światopogląd łączył społeczną naukę kościołą i idee marksistowskie
ferment myślowy; chęć określenia się wobec nieprzyjemnej rzeczywistości, chęć jej zmiany, zagrożenie następną wojną, faszyzacja życia, nie tylko w Niemczech - choć pamięta się o I wojnie jej destrukcji i głupocie.
Postawa conradowska (od dzieł Korzeniewskiego) - gdzie odpowiedzialność, honor były najważniejsze. Nawiązywali do niego liczni przedstawiciele pokolenia 1910 oraz Kolumbów działania nie zimno kalkulowane lecz honorowe.
Norwid - poeta historiozof (Poezja epicka, prezentująca idee, klasyczna w formie, w aurze pesymistyczna, klasyczne środki wyrazu (apostrofa, pytanie retoryczne)

Katastrofizm był modą - cała elita w nim się obracała, nie można było inaczej, bo się wypadało z obiegu.